Από την εποχή που οι πρόγονοι μου κτίζανε την Αλεξάνδρεια του Νείλου, με την βιβλιοθήκη του Μουσείου, το Φάρο και το Σεραπείο, η επιστήμη και η θρησκεία δείχνουν τις εξ᾽αντιθέτου απόψεις και διαθέσεις τους.
Το Σεραπείο ήταν κάτι που μπορεί να περιγραφεί σαν το μουσείο επιστήμης του Λονδίνου (Science Museum) αλλά είχε τις γνώσεις της επιστήμης σε επιδεικτική μορφή που ο καθένας επισκέπτης μπορούσε να πειραματιστεί με τα επιτεύγματα και τις γνώσεις που απεικονίζονταν στα εκθέματα.
Χαρακτηριστικό παράδειγμα ήταν το Άγαλμα του Σέραπη που είχε μαγνητικές ιδιότητες έτσι κατασκευασμένες ώστε να ίπταται στον αέρα χωρίς άλλο στήριγμα, και όταν οι επισκέπτες προσπαθούσαν και το μετακινούσαν μέσα στον αέρα, αυτό επανέρχονταν με απαλές ταλαντώσεις στο αρχικό σημείο αιωρισμού.
Με αυτό το τρόπο οι Πτολεμαίοι προπάτορες προσπάθησαν να αλλάξουν τη δεισιδαιμονία των αρχαίων δοξασιών και παραδόσεων με την λατρεία και αφοσίωση των πνευματικών ασκήσεων υπέρ της επιστήμης και δι᾽αυτής την καλυτέρευση του βιοτικού και πνευματικού επιπέδου.
Αυτό και το καταφέρανε, αφού η πρωτεύουσα του Βασιλείου τους έγινε και παγκόσμια πρωτεύουσα της επιστημονικής μελέτης και διδασκαλίας. Μέχρι και στα χρόνια της Υπατείας, το Μουσείο, η βιβλιοθήκη και το Σεραπείο ήταν πηγή γνώσης και εξέλιξης.
Αν αναλογιστούμε ότι η γνώση του αγνώστου μας προσφέρει δύναμη, θα καταλάβουμε γιατί ο Πτολεμαίος Σωτήρας διέταξε τους Ιουδαίους ραβίνους να μεταφράσουν στα ελληνικά την Τορά (η οποία και σήμερα αναγνωρίζεται ως μετάφραση των εβδομήκοντα της παλαιάς διαθήκης). Κανένας εκτός των Ιουδαίων δε χρειαζόταν ούτε είχε ανάγκη να ξέρει τι έγραψαν οι Ιουδαίοι και τί πιστεύουν. Αυτό όμως όπως και κάθε τι άγνωστο ακόμα και σήμερα προκαλεί φαντασιώσεις, έχθρες και καχυποψίες. Ένα δυνατό παράδειγμα είναι οι παραδόσεις των ελευθερο-τεκτόνων που τόσα ακούμε από άσχετους φοβολάγνους και καχύποπτους. Με τη μετάφραση του Τορά, ο Πτολεμαίος φέρνει πιο κοντά του τους απομονωμένους Ιουδαίους και προσκαλεί σε αλληλοαναγνώριση διαφορετικούς λαούς και παραδόσεις χωρίς να προσπαθήσει να εξαλείψει καμία από αυτές που συντελούν το βασίλειό του. Οι Αιγύπτιοι μαθαίνουν τη δημοτική αιγυπτιακή και ελληνικά, οι ανώτεροι διοικητικοί πρέπει να συνεχίσουν να κατέχουν και τα ιερογλυφικά, και εξ᾽αυτών των πολυμαθών της εποχής έχουμε και την πασίγνωστη τρίγλωσση επιγραφή της ροζέτας.
Έλληνες, Αιγύπτιοι, Ιουδαίοι, Νούβιοι και Ασσύριοι συναποτελούν την καθημερινή λαϊκή βάση του βασιλείου των Πτολεμαίων.
Με τη σφαγή της Υπατείας από τους φανατικούς χριστιανίζοντες (κάποιοι σαν Χριστιανο-Ταλιμπάν της εποχής εκείνης) και την πυρπόληση των βιβλίων από την ομάδα του Κυρίλλου, η Αλεξάνδρεια έμεινε στις αναμνήσεις και στα ποιήματα ως η πόλη του φωτός της γνώσης και της επιστήμης.
Αργότερα ο ίδιος ο Κύριλλος που ευθύνεται για τους βανδαλισμούς και τις σφαγές των Ελλήνων στο πνεύμα Αλεξανδρινών, είναι εκείνος που συκοφάντησε και συνωμότησε για την εξόριση του Ιωάννου Χρυσοστόμου από την Κωνσταντινούπολη. Κατά περίεργο τρόπο, και οι δύο τιμούνται ως άγιοι των Χριστιανών. Εγώ δε ξέρω από που αντλείται η αγιοσύνη, αλλά κατανοώ ότι από όσα κι´αν ακούς τα μισά να ελέγχεις και τα άλλα μισά να μη τα δίνεις σημασία. Τι και αν καταλάβω από που προέρχεται η χριστιανική αγιοσύνη όταν γνωρίζω την ύβρη και τη δολοφονία αθώων, δεν επακολούθησε μεταμέλεια αλλά οργή και επί πλέον καταστροφές από τους λεγόμενους αγίους;
Αν και κάψανε την Αλεξάνδρεια, τα βιβλία της, το Μουσείο της και τα πανεπιστήμιά της, μπορούμε να τα ξανακτίσουμε μέσα στη καρδιά, το μυαλό και τη καθημερινή μας ζωή. Ας κάνουμε τη γνώση και την επιστημονική μάθηση τρόπο ζωής, ας μεταδώσουμε το φως της γνώσης, δε θα στερέψουμε εμείς, αλλά θα πληθύνουμε τη λογική που τόσο έχει ανάγκη η σύγχρονη κοινωνία.
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου