Ο Στρος Καν να φυσά το Διάολο και να μη κρυώνει ...Και τί να κάνει τώρα το ΔυΝαΤό ταμείο;
Παρασκευή 20 Μαΐου 2011
Nafissatou Diallo και να μη κρυώνει ...
Ο Στρος Καν να φυσά το Διάολο και να μη κρυώνει ...Και τί να κάνει τώρα το ΔυΝαΤό ταμείο;
Το τελος του κόσμου 21 ΜΑΗ 2011 ή απλά ένα πικ νικ ...
Μη χάσετε τη μοναδική ευκαιρία ! Ημέρα Κρίσεως ! Δεν επαναλαμβάνεται ! Ποτέ !
Judgement Day ! Do not miss it ! It will not happen again ! Ever !
Δόξα σοι ο Θεός ... να και οι χρήσιμες συμβουλές επισκόπου ...
Ο επίσκοπος Λητής και τηγανητών ζωντανών ιχθύων έχει να σας δώσει ορθόδοξες συμβουλές ...
Πέμπτη 19 Μαΐου 2011
Τι είναι ο χριστιανισμός και πως διαμορφώθηκε έτσι μέσα στο χρόνο
The "Afterlife" of the New Testament and Post modern Interpretation
Πως έγινε μια μικρή ομάδα ακολούθων ενός αποκαλυπτικού προφήτη της Παλαιστίνης να μετατραπεί στο Χριστιανισμό όπου τώρα αποκαλείται μια "παγκόσμια θρησκεία"; Αυτό το μικρό κίνημα είδε πολλές αλλαγές στο δεύτερο, τρίτο και τέταρτο αιώνα της ύπαρξης του, από την ανάπτυξη των διαφορετικών δογμάτων, φιλοσοφικών θεολογιών και μαρτυρολόγιον έως την άνοδο του μοναχισμού και τελικά στην αναρρίχηση του Κωνσταντίνου στο θρόνο και τη Χριστιανικής Ρωμαϊκή Αυτοκρατορία. Δεν ήταν παρά μόνο μετά το δέκατο ένατο αιώνα πως η έννοια "παγκόσμια θρησκεία" να έλθει και να χρησιμοποιηθεί ως κατατακτήριος χαρακτηρισμός για το Χριστιανισμό.How did a small group following an apocalyptic prophet in Palestine become Christianity - what is now called a "world religion"? This small movement saw many changes in the second, third, and fourth centuries, from the development of different sects, philosophical theologies, and martyrdom, to the rise of monasticism, and finally to the ascension of Constantine to the throne and the Christian Roman Empire. It was not until the nineteenth century, however, that the term "world religion" came to be used and Christianity was categorized as such.
Τετάρτη 18 Μαΐου 2011
Π. Καμμένος: Δικαίως θα μπουκάρουν στην Βουλή!! Ένα χρόνο μετά ...
Το βίντεο είναι από την πρωϊνή εκπομπή της ΝΕΤ, την Τρίτη 4 Μάη 2010. Ο Ελληνόψυχος βουλευτής Β' Αθηνών της Νέας Δημοκρατίας, Πάνος Καμμένος, κάνει φοβερές αποκαλύψεις για τα ΜΜΕ: 1) Στο 1:20 του βίντεο μαθαίνουμε ότι ο Διοικητής του ΟΤΕ Παναγιώτης Βουρλούμης είναι μέλος της Λέσχης Μπίλντερμπεργκ, γι' αυτό τον κράτησε στην θέση του ο Τζέφρυ, αν και ήταν διορισμένος από τον μπουχέσα Καραμανλή.
2) Στο 0:12 του βίντεο μαθαίνουμε ότι τα Πρακτικά της Siemens (που αποκαλύπτουν σαφώς ποιοί πολιτικοί τα άρπαξαν) δημοσιεύονται μόνο στα μπλόγκς, διότι όλα τα υπόλοιπα ΜΜΕ αρνούνται να τα δημοσιεύσουν, για να μή χάσουν Κρατική Διαφήμιση!..
3) Στο 1:40 του βίντεο μαθαίνουμε ότι ο ξάδερφος του μπουχέσα Καραμανλή, Μιχάλης Λιάπης, κάνει πανάκριβα ταξιδάκια από το Λάς Βέγκας στο Θιβέτ.
4) Τέλος, στο 1:48 του βίντεο, ο Πάνος Καμμένος δηλώνει ανοιχτά ότι οι Έλληνες δικαίως θα μπουκάρουν στην Βουλή και δεν θ' αφήσουν τίποτε όρθιο!..
2) Στο 0:12 του βίντεο μαθαίνουμε ότι τα Πρακτικά της Siemens (που αποκαλύπτουν σαφώς ποιοί πολιτικοί τα άρπαξαν) δημοσιεύονται μόνο στα μπλόγκς, διότι όλα τα υπόλοιπα ΜΜΕ αρνούνται να τα δημοσιεύσουν, για να μή χάσουν Κρατική Διαφήμιση!..
3) Στο 1:40 του βίντεο μαθαίνουμε ότι ο ξάδερφος του μπουχέσα Καραμανλή, Μιχάλης Λιάπης, κάνει πανάκριβα ταξιδάκια από το Λάς Βέγκας στο Θιβέτ.
4) Τέλος, στο 1:48 του βίντεο, ο Πάνος Καμμένος δηλώνει ανοιχτά ότι οι Έλληνες δικαίως θα μπουκάρουν στην Βουλή και δεν θ' αφήσουν τίποτε όρθιο!..
Μητσικώστας Μητσοτάκης Καρατζαφέρης Ντόρα όλα στη φόρα
Σ.σ.
Σύμφωνα με πηγές του καλιτεχνικού αλλά και του πολιτικού χώρου, η άνωθεν παρουσιαζόμεντ φάρσα ἠταν σκηνοθετημένη και από τους δύο συμμετέχοντες. Ο στόχος της φάρσας είναι καθαρό ότι δεν είναι ο κ. Καρατζαφέρης ...
Childhood Development: Early Learning, the Brain and Society
Ο εγκέφαλος μας μαθαίνει να τοποθετεί τις αισθητικές παρατηρήσεις σε ομάδες ξεχωριστά για κάθε αίσθηση αλλά και να τοποθετεί διαφορετικές αισθήσεις (5 αισθήσεις) σε ομάδες σύγχρονες, σειριακές και άσχετες αισθήσεις.
Έτσι τα καθίσματα έχουν όλα κοινά χαρακτηριστικά, όλα έχουν τις διαφορές τους αλλά όλα είναι μέσα σε κάποια λογικά όρια.
Κάθε φωνήεν, σύμφωνο και λέξη έχει ξεκάθαρα γράμματα, κάθε άνθρωπος τα προφέρει διαφορετικά, αλλά όλες αυτές οι ηχητικές αισθήσεις καταγράφονται (απομνημόνευση) σε ομάδες με κοινά χαρακτηριστικά και όρια.
Σε κάποιο σημείο ο άνθρωπος καταληγει να χρησιμοποιεί τις πιο συχνές αισθήσεις και όποια αίσθηση πέφτει σε ανάμεσα σε κάποιες συχνές κατηγορίες καταγεγραμένων αισθήσεων, τότε ο εγκέφαλος την κατατάσει στη πλησιέστερη ιστορικά καταγεγραμμένη ομάδα μνήμης.
Όταν οι αισθήσεις μεταφέρονται και καταγάφονται με χημικά σήματα, έχοντας διαφορετικά επίπεδα χημικών συνθέσεων σίγουρα οι νευρωνικοί αισθητήρες ενεργοποιούνται μέσα σε κάποια όρια παράγοντας προγραμματισμένες ή διδαγμένες ενέργειες ή αντιδράσεις ανάλογα με τα επίπεδα και τους συνδιασμούς των χημικών σημάτων των αισθήσεων.
Ένα απλό παράδειγμα είναι η αντιδραση στο άκουσμα του Α σε χαμηλή ένταση μπορεί να παράγει πιθανώς το αίσθημα σε ένα παιδί ότι κάτι χαρούμενο νιώθει αυτός που το προφέρει, αλλά το Α σε μέτρια ένταση μπορεί να εκφράζει μέρος ομιλίας ή τραγουδιού και η δυνατή έκφραση του Α να δώσει σήμα πανικού και φόβου σέ ένα παιδί.
Brain expert Dr. Patricia Kuhl, co-director of the Institute for Learning and Brain Sciences at the University of Washington, talks about the innate learning ability of infants and children. Internationally recognized for her research on early language and brain development, Dr. Kuhl focuses on language and social interaction in the learning process.
Έτσι τα καθίσματα έχουν όλα κοινά χαρακτηριστικά, όλα έχουν τις διαφορές τους αλλά όλα είναι μέσα σε κάποια λογικά όρια.
Κάθε φωνήεν, σύμφωνο και λέξη έχει ξεκάθαρα γράμματα, κάθε άνθρωπος τα προφέρει διαφορετικά, αλλά όλες αυτές οι ηχητικές αισθήσεις καταγράφονται (απομνημόνευση) σε ομάδες με κοινά χαρακτηριστικά και όρια.
Σε κάποιο σημείο ο άνθρωπος καταληγει να χρησιμοποιεί τις πιο συχνές αισθήσεις και όποια αίσθηση πέφτει σε ανάμεσα σε κάποιες συχνές κατηγορίες καταγεγραμένων αισθήσεων, τότε ο εγκέφαλος την κατατάσει στη πλησιέστερη ιστορικά καταγεγραμμένη ομάδα μνήμης.
Όταν οι αισθήσεις μεταφέρονται και καταγάφονται με χημικά σήματα, έχοντας διαφορετικά επίπεδα χημικών συνθέσεων σίγουρα οι νευρωνικοί αισθητήρες ενεργοποιούνται μέσα σε κάποια όρια παράγοντας προγραμματισμένες ή διδαγμένες ενέργειες ή αντιδράσεις ανάλογα με τα επίπεδα και τους συνδιασμούς των χημικών σημάτων των αισθήσεων.
Ένα απλό παράδειγμα είναι η αντιδραση στο άκουσμα του Α σε χαμηλή ένταση μπορεί να παράγει πιθανώς το αίσθημα σε ένα παιδί ότι κάτι χαρούμενο νιώθει αυτός που το προφέρει, αλλά το Α σε μέτρια ένταση μπορεί να εκφράζει μέρος ομιλίας ή τραγουδιού και η δυνατή έκφραση του Α να δώσει σήμα πανικού και φόβου σέ ένα παιδί.
Brain expert Dr. Patricia Kuhl, co-director of the Institute for Learning and Brain Sciences at the University of Washington, talks about the innate learning ability of infants and children. Internationally recognized for her research on early language and brain development, Dr. Kuhl focuses on language and social interaction in the learning process.
Τρίτη 17 Μαΐου 2011
Μάθημα ζωής...
Μιλάμε για Νοοτροπία, χωρίς να έχουμε ιδέα τι ακριβώς σημαίνει η λέξη.
Διαβάστε το γεγονός αυτό για να έχετε ένα παράδειγμα σύγκρισης μεταξύ δύο λαών.
Συμφωνούμε ότι πρόκειται ίσως για εξαίρεση. Γιατί όμως εμείς να μη του μοιάζουμε έστω και στο ελάχιστο βαθμό… Η παρακάτω επιστολή γράφτηκε από τον Βιετναμέζο μετανάστη Ha Minh Thanh, ο οποίος εργάζεται ως αστυνόμος στη Φουκουσίμα, και εστάλη σε έναν φίλο του στην πατρίδα του Δημοσιεύθηκε στο New America Media στις 19 Μαρτίου.
Αποτελεί μαρτυρία για την δύναμη του πνεύματος των Ιαπώνων αλλά και ένα ενδιαφέρον "στιγμιότυπο" ζωής κοντά στο κέντρο της Ιαπωνικής κρίσης, το πυρηνικό εργοστάσιο της Φουκουσίμα. Η επιστολή μεταφράστηκε στα αγγλικά από τον αρχισυντάκτη του New America Media, Andrew Lam, συγγραφέα μεταξύ άλλων του East Eats West: Writing in Two Hemispheres.
Αδελφέ μου,
Πώς είσαι εσύ και η οικογένειά σου; Τις τελευταίες μέρες εδώ όλα είναι ένα χάος. Όταν κλείνω τα μάτια μου, βλέπω νεκρά σώματα. Όταν τα ανοίγω, βλέπω πάλι νεκρά σώματα. Πρέπει όλοι μας να δουλεύουμε 20 ώρες την ημέρα. Θα ήθελα η κάθε μέρα να είχε 48 ώρες, για να συνεχίζουμε να βοηθάμε και να σώζουμε τον κόσμο. Είμαστε χωρίς νερό και ηλεκτρικό, και τα αποθέματα φαγητού έχουν σχεδόν εξαντληθεί. Και με το που καταφέρνουμε να μετακινήσουμε τους πρόσφυγες από το ένα σημείο στο άλλο, έρχονται καινούργιες διαταγές να τους πάμε ακόμα παραπέρα.
Αυτή τη στιγμή βρίσκομαι στη Φουκουσίμα, περίπου 25 χλμ μακριά από το πυρηνικό εργοστάσιο. Έχω τόσα πολλά να σου πω, που αν τα έγραφα είμαι σίγουρος ότι θα έβγαινε ολόκληρο μυθιστόρημα για τις ανθρώπινες σχέσεις και συμπεριφορές σε στιγμές κρίσης.
Ο κόσμος έχει παραμείνει ήρεμος. Η αίσθηση αξιοπρέπειας και σωστής συμπεριφοράς που έχουν είναι πολύ καλή, γι' αυτό και τα πράγματα δεν είναι τόσο άσχημα όσο θα μπορούσαν να είναι. Αλλά σε μια εβδομάδα από τώρα, δεν μπορώ να εγγυηθώ ότι θα είμαστε ακόμη σε θέση να προσφέρουμε προστασία και τάξη. Άνθρωποι είναι κι αυτοί. Κι όταν η πείνα και η δίψα ξεπεράσουν την αξιοπρέπεια, τότε θα κάνουν, δεν ξέρω, αυτό που θα πρέπει να κάνουν. Η κυβέρνηση προσπαθεί να στείλει προμήθειες μέσω αέρος, τροφή και φάρμακα, αλλά είναι σαν να ρίχνεις μια χούφτα αλάτι στον ωκεανό.
Αδελφέ μου, μου έτυχε και κάτι πραγματικά συγκινητικό, με ένα μικρό Ιαπωνεζάκι, που έδωσε σε μένα τον ενήλικα μάθημα ζωής για το πως να συμπεριφέρομαι σαν άνθρωπος.
Χθες το βράδυ, με έστειλαν σε ένα σχολείο να βοηθήσω μια φιλανθρωπική οργάνωση να μοιράσει φαγητό στους πρόσφυγες. Η ουρά ήταν στριφογυριστή και τεράστια. Κάποια στιγμή εντόπισα ένα μικρό αγόρι, περίπου 9 ετών. Φορούσε ένα T-shirt και ένα σορτσάκι. Το κρύο όλο και μεγάλωνε, και το αγοράκι ήταν ακριβώς στο τέλος της ουράς. Σκέφτηκα ότι μέχρι να έρθει η σειρά του, δεν θα έχει μείνει καθόλου φαγητό. Πήγα κοντά του και του μίλησα. Μου είπε ότι ήταν στο σχολείο όταν έγινε ο σεισμός.
Ο πατέρας του δούλευε εκεί κοντά και οδηγούσε προς το σχολείο. Ο μικρός είχε ήδη φτάσει στον μπαλκόνι του τρίτου ορόφου του σχολείου, όταν είδε το τσουνάμι να παρασύρει το αυτοκίνητο του πατέρα του.
Τον ρώτησα για την μητέρα του. Είπε ότι το σπίτι τους βρισκόταν ακριβώς δίπλα στην παραλία και ότι η μητέρα και η μικρή του αδερφή το πιθανότερο είναι να μην επέζησαν. Γύρισε το κεφάλι του αλλού και σκούπισε τα δάκρυά του όταν τον ρώτησα για τους συγγενείς του. Ο μικρούλης έτρεμε από το κρύο και έτσι έβγαλα και του έδωσα το μπουφάν της αστυνομίας που φορούσα Τότε ήταν που έπεσε η σακούλα με το συσσίτιό μου. Το σήκωσα και του το έδωσα. "Όταν έρθει η σειρά σου, μπορεί να έχει τελειώσει το φαγητό. Πάρε τη μερίδα μου.
Εγώ έχω ήδη φάει.
Πάρε την να την φας εσύ."
Το αγόρι πήρε το σακουλάκι και υποκλίθηκε. Νόμιζα ότι θα έτρωγε αμέσως, αλλά δεν το έκανε. Πήρε τη σακούλα με το φαγητό και πήγε και την εναπόθεσε στην αρχή της γραμμής, εκεί που ήταν συγκεντρωμένο όλο το φαγητό για διανομή.
Σοκαρίστηκα. Τον ρώτησα γιατί δεν έφαγε και έβαλε τη σακούλα μαζί με τα άλλα φαγητά. Και μου λέει: "Γιατί βλέπω πολλούς άλλους πολύ πιο πεινασμένους από μένα. Αν τη βάλω εκεί τότε θα μοιραστεί ισότιμα." Όταν το άκουσα αυτό πήγα και στάθηκα παραπέρα, γιατί δεν ήθελα να με δει ο κόσμος να κλαίω. Η κοινωνία που μπορεί να εμφυσήσει σε ένα εννιάχρονο παιδί την έννοια της θυσίας για το ευρύτερο καλό, πρέπει να είναι μια σπουδαία κοινωνία, σπουδαίος λαός.
Σου έγραψα δύο γραμμές για να στείλω τις ευχές μου σε σένα και την οικογένειά σου. Πρέπει να επιστρέψω στη βάρδια μου.
Ha Minh Thanh
το πρωτότυπο:
Ανακαλύφθηκε γονίδιο που είναι υπέυθυνο της κατασκευής του ανθρώπινου εγκεφάλου
Image by Getty Images via @daylifeΟνομάζεται LAGMC3 και είναι υπεύθυνο για τον σχηματισμό των ελίκων και αυλάκων.Λονδίνο.
Το γονίδιο που είναι υπεύθυνο για την ανάπτυξη του ανθρώπινου εγκεφάλου αναφέρουν ότι εντόπισαν ερευνητές από τα Πανεπιστήμια Γέιλ και Κονέκτικατ καθώς και από διαφορετικά ινστιτούτα της Τουρκίας. Οι επιστήμονες σημειώνουν ότι το γονίδιο της λαμινίνης γ3 (LAGMC3) είναι εκείνο που «έχτισε» τον εγκεφαλικό φλοιό του ανθρώπου χαρίζοντάς του τις χαρακτηριστικές «πτυχώσεις» οι οποίες βοηθούν στη μνήμη και στην πολύπλοκη σκέψη.
Οι ειδικοί έφθασαν στην ανακάλυψη του γονιδίου μετά την ανάλυση του εγκεφάλου ενός τούρκου ασθενούς ο οποίος εμφάνιζε έλλειψη των εγκεφαλικών ελίκων και αυλάκων. Όπως είδαν η έλλειψη αυτή οφειλόταν σε μια μετάλλαξη του γονιδίου LAGMC3.
Κοντά στην επίλυση του …εγκεφαλικού μυστηρίου.
«Η απόδειξη σχετικά με τον θεμελιώδη ρόλο που παίζει το συγκεκριμένο γονίδιο στην ανάπτυξη του ανθρώπινου εγκεφάλου μας φέρνει πιο κοντά στην επίλυση του μεγαλύτερου μυστηρίου της δημιουργίας που δεν είναι άλλο από τον εγκεφαλικό φλοιό» έγραψε χαρακτηριστικά ο καθηγητής Μουράτ Γκιουνέλ του Πανεπιστημίου Γέιλ στην επιθεώρηση «Nature Genetics».
Το ανάγλυφο με τις έλικες και τις αύλακες υπάρχει μόνο στα θηλαστικά με μεγάλο σε μέγεθος εγκέφαλο, όπως τα δελφίνια και οι πίθηκοι, στον άνθρωπο όμως η δομή αυτή είναι πιο ολοκληρωμένη. Οι «πτυχώσεις» χαρίζουν μεγαλύτερη επιφάνεια στον εγκεφαλικό φλοιό χωρίς να χρειάζεται να καταλάβει περισσότερο χώρο εντός του κρανίου και επιτρέπουν να λαμβάνουν χώρα σύνθετες διαδικασίες που αφορούν τη λογική και τη σκέψη.
Εκφραση στην εμβρυϊκή ζωή.
Μέχρι σήμερα ωστόσο κανένας δεν είχε καταφέρει να εξηγήσει πώς ο εγκέφαλος δημιουργεί αυτές τις δομές. Η απάντηση έρχεται τώρα μέσω του γονιδίου LAGMC3. Ανάλυση του γονιδίου έδειξε ότι εκφράζεται κατά την εμβρυϊκή περίοδο η οποία είναι ζωτικής σημασίας για τον σχηματισμό των δενδριτών που δημιουργούν συνάψεις μεταξύ των εγκεφαλικών κυττάρων.
«Παρότι το γονίδιο LAGMC3 εκφράζεται και σε κατώτερους οργανισμούς με λείο εγκέφαλο όπως τα ποντίκια, με κάποιον τρόπο με την πάροδο του χρόνου απέκτησε νέες λειτουργίες οι οποίες είναι θεμελιώδεις για τον σχηματισμό των αυλάκων και των ελίκων του εγκεφάλου. Η μετάλλαξη του γονιδίου αποδείχθηκε ότι οδηγεί σε απώλεια των ‘πτυχώσεων’ στην επιφάνεια του εγκεφάλου, οι οποίες αποτελούν ορόσημο για τη δημιουργία του» κατέληξε ο καθηγητής.
Καναδοι Ερευνητές βρήκαν μια απλή μέθοδο θεραπείας του καρκίνου !!!...Άλλα οι μεγάλες φαρμακοβιομηχανίες σφυρίζουν αδιάφορα!!!
Image via Wikipedia
Ερευνητές απο το πανεπιστήμιο της Αλμπέρτα, στο Έντμοντον του Καναδά κατάφεραν να θεραπεύσουν τον καρκίνο απο την προηγούμενη εβδομάδα, όμως υπάρχει μια ανατριχιαστική νεκρική σιγή απο τις ειδήσεις και γενικα την TV. Είναι μια απλή τεχνική που χρησιμοποιεί ένα πολύ βασικό και πιστοποιημένο φάρμακο. Η μέθοδος υιοθετεί και χρησιμοποιεί ένα φάρμακο που έχει σαν βασικό συνθετικό την ουσία dichloroacetate, η οποία χρησιμοποιείται αυτήν την περίοδο για να αντιμετωπίζονται οι μεταβολικές αναταραχές. Και επειδή αυτή η ουσία χρησιμοποιείτε χρόνια δεν υπάρχει καμία ανησυχία ούτε παρενεργειών ή φόβος για τα μακροπρόθεσμααποτελέσματά της. Αυτό το φάρμακο λοιπόν δεν απαιτεί κανένα δίπλωμα ευρεσιτεχνίας, έτσι ο καθένας μπορεί να το χρησιμοποιήσει ευρέως και φτηνά έναντι των δαπανηρών φαρμάκων καρκίνου που παράγονται από τις μεγάλες φαρμακοβιομηχανίες...ο οποίες και αυτές τώρα το παίζουν "Κουρδοι"!!
Οι φαρμακευτικές δεν δείχνουν κανένα ενδιαφέρον για αυτή την μέθοδο γιατί δεν μπορεί να πατενταριστεί..και no πατέντα..no μπαγιοκο!!
Και μην σκεφτείτε ότι είναι λογικό δηλαδή ότι μια εταιρία είναι λογικό να μην ασχολείται με κάτι που δεν έχει κέρδος !!..Σκεφθείτε ...η μάλλον αναλογιστείτε...πόσους βουλευτές και υπουργούς έχουν χορηγήσει προεκλογικά (άρα ελέγχουν ..ξεκάθαρα λόγια τώρα!) η εν λόγω εταιρίες να αποφασίζουν για την δική σου ζωή??!!!
Παραθέτω πηγες για να ερευνήσετε το θέμα
www.thedcasite.com...
Petition for DCA Clinical Trials in Canada
Φιλε μου ο σημερινός εχθρός σου είναι η παραπληροφόρηση των μεγάλων καναλιών. Αν είδες κάτι που σε άγγιξε , κάτι που το θεωρείς σωστό, ΜΟΙΡΆΣΟΥ ΤΟ ΤΩΡΑ με ανθρώπους που πιστεύεις οτι θα το αξιολογήσουν και θα επωφεληθούν απο αυτό! Μην μένεις απαθής. Πρώτα θα νικήσουμε την ύπνωση και μετά ΟΛΟΙ ΜΑΖΙ τα υπόλοιπα.
Τρίτη, 17 Μαΐου 2011
Καναδοι Ερευνητές βρήκαν μια απλή μέθοδο θεραπείας του καρκίνου !!!...Άλλα οι μεγάλες φαρμακοβιομηχανίες σφυρίζουν αδιάφορα!!!
Ερευνητές απο το πανεπιστήμιο της Αλμπέρτα, στο Έντμοντον του Καναδά κατάφεραν να θεραπεύσουν τον καρκίνο απο την προηγούμενη εβδομάδα, όμως υπάρχει μια ανατριχιαστική νεκρική σιγή απο τις ειδήσεις και γενικα την TV. Είναι μια απλή τεχνική που χρησιμοποιεί ένα πολύ βασικό και πιστοποιημένο φάρμακο. Η μέθοδος υιοθετεί και χρησιμοποιεί ένα φάρμακο που έχει σαν βασικό συνθετικό την ουσία dichloroacetate, η οποία χρησιμοποιείται αυτήν την περίοδο για να αντιμετωπίζονται οι μεταβολικές αναταραχές. Και επειδή αυτή η ουσία χρησιμοποιείτε χρόνια δεν υπάρχει καμία ανησυχία ούτε παρενεργειών ή φόβος για τα μακροπρόθεσμααποτελέσματά της. Αυτό το φάρμακο λοιπόν δεν απαιτεί κανένα δίπλωμα ευρεσιτεχνίας, έτσι ο καθένας μπορεί να το χρησιμοποιήσει ευρέως και φτηνά έναντι των δαπανηρών φαρμάκων καρκίνου που παράγονται από τις μεγάλες φαρμακοβιομηχανίες...ο οποίες και αυτές τώρα το παίζουν "Κουρδοι"!!
Και μην σκεφτείτε ότι είναι λογικό δηλαδή ότι μια εταιρία είναι λογικό να μην ασχολείται με κάτι που δεν έχει κέρδος !!..Σκεφθείτε ...η μάλλον αναλογιστείτε...πόσους βουλευτές και υπουργούς έχουν χορηγήσει προεκλογικά (άρα ελέγχουν ..ξεκάθαρα λόγια τώρα!) η εν λόγω εταιρίες να αποφασίζουν για την δική σου ζωή??!!!
Παραθέτω πηγες για να ερευνήσετε το θέμα
www.thedcasite.com...
Petition for DCA Clinical Trials in Canada
Φιλε μου ο σημερινός εχθρός σου είναι η παραπληροφόρηση των μεγάλων καναλιών. Αν είδες κάτι που σε άγγιξε , κάτι που το θεωρείς σωστό, ΜΟΙΡΆΣΟΥ ΤΟ ΤΩΡΑ με ανθρώπους που πιστεύεις οτι θα το αξιολογήσουν και θα επωφεληθούν απο αυτό! Μην μένεις απαθής. Πρώτα θα νικήσουμε την ύπνωση και μετά ΟΛΟΙ ΜΑΖΙ τα υπόλοιπα.
Περί του τελευταίου Δελφικού χρησμού
Περί του τελευταίου Δελφικού χρησμού
5042009Σημείωση, όλες οι αναφορές στους αρχαίους συγγραφείς είναι από τοTLG.
«Είπατε τω βασιληι, χαμαί πέσε δαίδαλος αυλά,
Ουκέτι Φοίβος έχει καλύβαν ου μαντίδα δάφνην,
ου παγάν λαλεούσαν, απέσβετο και λάλον ύδωρ.» [1][2]
Ουκέτι Φοίβος έχει καλύβαν ου μαντίδα δάφνην,
ου παγάν λαλεούσαν, απέσβετο και λάλον ύδωρ.» [1][2]
Αυτός ο χρησμός παρουσιάζεται πολλές φορές σαν ο τελευταίος χρησμός του μαντείου των Δελφών. Υποστηρίζεται ότι δώθηκε στον Ορειβασίο, απεσταλμένος του αυτοκράτορος Ιουλιανού στους Δελφούς, το 362 κ.ε. Χρησιμοποιείται κατά κόρον για να δείξει ότι η εθνική λατρεία, η λατρεία δηλαδή των Ελλήνων, είχε αρχίσει να καταρρέει [3] και ότι από τότε ο ελληνισμός άρχισε να υπηρετεί το λόγο του χριστιανικού θεού.
Ας δούμε πρώτα κατά πόσο αυτός ήτανε και ο τελευταίος χρησμός του μαντείου. Οι ίδιες οι χριστιανικές πηγές αναφέρουνε ότι το μαντείο χρησμοδότησε και μετά τον τελευταίο χρησμό. Ο Θεοδώρητος αναφέρει ότι όταν ο Ιουλιανός αποφάσισε να εκστρατεύσει κατά των Περσών «πέμψας δὲ εἰς Δελφοὺς καὶ Δῆλον καὶ Δωδώνην καὶ τὰ ἄλλα χρηστήρια, εἰ χρὴ στρατεύειν ἐπηρώτα τοὺς μάντεις.» [4], έστειλε δηλαδή ανθρώπους να ρωτήσουνε στη Δήλο, στη Δωδώνη και στο μαντείο των Δελφών αν έπρεπε να εκστρατεύσει. Γιατί να στείλει ανθρώπους στους Δελφούς αν το μαντείο είχε ήδη σταματήσει να χρησμοδοτεί; (Σημείωση: ο Ορειβάσιος είχε σταλεί στο μαντείο το 362 κ.ε. ενώ ο Ιουλιανός βάδισε προς την Αντιόχεια στις 5 Μαρτίου του 363 κ.ε. [5])
Παρακάτω ξαναεπιβεβαιώνει ο Θεοδώρητος τη λειτουργία του Δελφικού μαντείου λέγοντας «θεὸν καὶ τῶν Μουσῶν ἀρχηγέτην τὸν Πύθιον ὀνομάζοντες». Όπως σημειώνει καi ο E.A. Thompson οι λέξεις «τον Πύθιον» δε θα είχανε νόημα αν επρόκειτο για το μαντείο της Δωδώνης ή της Δήλου [6], αλλά δηλώνει ξεκαθάρως ότι πρόκειται για το μαντείο των Δελφών.
Υπάρχουνε λοιπόν διαρρήδην μαρτυρίες ότι το μαντείο συνέχισε να χρησμοδοτεί και μετά τον τελευταίο χρησμό. Είναι πολύ πιθανόν δε το Δελφικό μαντείο να συνέχισε τη λειτουργία του μέχρι και το 391 [7], όταν και ο Θεοδόσιος με τα έδικτά του διέταξε το κλείσιμο όλων των μαντείων και απαγόρευσε τη μαντική [8].
Αφού εκαταρρίφθη λοιπόν το ψεύδος περί του τελευταίου χρησμού ας δούμε κατά πόσο η απάντηση της Πυθίας είναι αληθινή. Κατ’ αρχάς να πούμε ότι αυτή η απάντηση δεν αναφέρεται από κανέναν άλλο συγγραφέα εκτός του Κεδρηνού (ο οποίος γράφει 800 έτη αργότερα από την εποχή που υποτίθεται ότι δίδεται ο χρησμός) και στο έργο «Μαρτύριον Αρτεμίου» (S. Artemii Passio) το οποίο αποδίδεται στον εκκλησιαστικό συγγραφέα Φιλοστόγιο ο οποίος δεν είναι ούτε αυτόπτης αλλά ούτε και αυτήκοος μάρτυρας του χρησμού αφού γεννήθηκε μετά τη χρησμοδότηση του μαντείου και γράφει αρκετά έτη αργότερα.
Μια άλλη πηγή που αναφέρει κάτι παρόμοιο είναι και ο Ευσέβιος Καισάρειας λέγοντας «σεσίγηται γοῦν ἡ Κασταλίας πηγὴ» [9]. Αλλά ο Ευσέβιος γράφει σαράντα έτη πριν τον χρησμό που μελετάμε εδώ πέρα. Το «Ευαγγελικη Προπαρασκευη» (Praeparatio Evangelica) γράφτηκε μεταξύ 313 και 324 [10], ενώ ο χρησμός δώθηκε το 362. Εδώ δηλαδή υπάρχει μία σύγχυση. Συμφώνως με τον Ευσέβιο, το μαντείο εσίγασε (είχε σταματήσει δηλαδή να δίδει χρησμούς) πριν ή ακριβώς το 324. Έρχεται λοιπόν ο Φιλοστόργιος και μας λέει ότι δε σταμάτησε το μαντείο να χρησμοδοτεί πριν το 324 αλλά το 362, όταν ο Ορειβάσιος το επισκέφθηκε. Και στο τέλος έρχεται και ο Θεοδώρητος να τους διαψεύσει και τους δύο λέγοντας ότι μέχρι και το 363 συνέχισε να χρησμοδοτεί. Και όλα αυτά από τρεις εκκλησιαστικές πηγές. Ούτε οι ίδιοι δεν ξέρουνε τι γράφουνε. Όλα αυτά πρέπει να μας βάζουνε σε σκέψεις για τη φερεγγυότητα των λόγων τους.
Για να δούμε την περίπτωση του Κεδρηνού. Δεν είναι γνωστό από ποιες πηγές αντλεί τις πληροφορίες του ο Κεδρηνός. Υπάρχουνε όμως νύξεις για τον ιστορικό Αγαθία. Σε ένα σημείο που μιλάει για το μαντείο και το χρησμό του Ιουλιανού για την περσική εκστρατεία, λέει «Ἰουλιανὸς δὲ μαντείαις καὶ θυσίαις καὶ ἐπῳδαῖς δαιμόνων καὶ ἀπάταις φραξάμενος, ὡς φησὶν Ἀγαθίας, κατὰ Περσῶν ἐστράτευσεν, ὅτε καὶ χρησμὸν ἔλαβεν» [11]. Υπάρχουνε δηλαδή υπόνοιες ότι ο Κεδρηνός αρύεται τις πληροφορίες του από τον Αγαθία (ο οποίος παρεμπιπτόντως γράφει δύο αιώνες μετά τον υποτιθέμενο χρησμό). Αλλά ο Cameron στο έργο του «Agathias and Cedrenus on Julian» [12] απέδειξε ότι όχι μόνο δεν αντλεί τις πληροφορίες του ο Κεδρηνός απ’ ευθείας από τον Αγαθία, αλλά τις παίρνει από το ανώνυμο χρονικό του «Cod. Par. gr. 1712» [13] το οποίο γράφτηκε τον 10ο αιώνα και έχει σχεδόν μηδενική αξία για τα γεγονότα που διαδραματίζονται στον 4ο αιώνα (σε αυτό συμφωνεί και ο Kaegi [14]). O Cameron με ενάργεια και σαφήνεια προτείνει επίσης ότι όλοι αυτοί οι χρησμοί δεν είναι τίποτα άλλο παρά χριστιανικά χαλκεύματα που αποσκοπούνε στο να καταδείξουνε το ψεύδος των μαντείων τα οποία ο Ιουλιανός εμπιστευότανε [15].
Γίνεται σαφές από τα παραπάνω ότι ο Κεδρηνός ούτε είναι, αλλά ούτε και μπορεί να θεωρηθεί εχέγγυα και αξιόπιστη πηγή για τον υποτιθέμενο χρησμό.
Για να δούμε τώρα τι λέει ο Φιλοστόργιος. Τα λόγια που παραθέτει (δες παραπομπή [1]) λένε ότι ο Απόλλωνας δεν έχει πλεόν κατοικία και ότι η μαντική ικανότητά του έχει πια σβήσει από τους Δελφούς. Όπως πολύ ορθώς επισημαίνει ο Bowra [16] αυτά τα λόγια για να είναι αληθινά προϋποθέτουνε την ερήμωση των Δελφών. Το «δαίδαλος αυλά» είναι ο ναός του Απόλλωνος και η «καλύβα» το ιερό άδυτο του ναού [17]. Αφού ο ναός έχει πέσει στο έδαφος και το ιερό άδυτο δεν υπάρχει τότε θα πρέπει να έχουνε ισοπεδωθεί και οι Δελφοί, πράγμα το οποίο όμως δεν ισχύει. Είναι αλήθεια ότι ο Μέγας Κωνσταντίνος είχε ρημάξει τους Δελφούς κατακλέβοντας πολλούς από τους θησαυρούς του [18][19], παρ’ όλα αυτά οι Δελφοί διατηρούσανε ακόμα την αίγλη τους και δεν είχανε ερειπωθεί. Υπήρχανε ακόμα ανδριάντες του Κωνσταντίνου, του Κωνστάντιου και του Ιουλιανού, το οποίο μαρτυρεί ότι οι Δελφοί επιζούσανε και ότι το μέρος έχαιρε σεβασμού [20]. Ο Ημέριος αναφέρει επίσης ότι γινότανε ακόμη ιεροπραξίες στο ναό [21] την οποία αναφορά του Ημερίου ο Bowra τη χρονολογεί στις αρχές της βασιλείας του Ιουλιανού [22]. Στην πραγματικότητα οι Δελφοί ήτανε ακόμα ακμαίοι και χρησμοδοτούσανε τουλάχιστον μέχρι το 384, όταν ο Κλαυδιανός απευθυνόμενος στον αυτοκράτορα Ονώριο και αναφερόμενος στη γέννησή του (του Ονωρίου), λέει ότι έσπασαν τη σιωπή τους οι Δελφοί και ο Κερασφόρος Άμμωνας [23]. Η δήωση των Δελφών πρέπει να άρχισε εκείνη την περίοδο με τους αλάστορες Θεοδόσιο και Κυνήγιο και να αποτελειώθηκε με τον Αρκάδιο.
Ίσως κάποιοι να αναλογιστούνε ότι το μαντείο είχε ήδη σιωπήσει ως αποτέλεσμα του ειδεχθές Θεοδοσιανού Κώδικα 9.16.4 (Κωνστάντιος: «sileat omnibus perpetuo divinandi curiositas») [24]. Αλλά αυτό από μόνο του αναιρεί την παράθεση του Φιλοστόργιου· αν το μαντείο είχε όντως σωπάσει τότε πώς έδωσε το χρησμό που αναφέρει ο Φιλοστόργιος;
Ο Bowra είναι σαφής: «είναι αδύνατον να πιστέψουμε ότι αυτό το κείμενο είναι χρησμός. Δεν ταιριάζει ούτε στους Δελφούς ούτε στην προσπάθεια του Ιουλιανού να αναζωογονήσει την εθνική λατρεία. Παρά την αδιαμφισβήτη δύναμή του, είναι μια πλαστογραφία, ένα ποίημα που μεταμφιέζεται σαν χρησμός, αλλά στην πραγματικότητα εξυπηρετεί άλλες ανάγκες» [25] και «Στις λέξεις «λαλέουσαν» και «λάλον» υπάρχει περισσότερο από ένα ίχνος για προσβολή και η επανάληψη του λαλ- ισχυροποιεί την υπόνοια ότι ο χρησμός του μαντείου δεν είναι τίποτα περισσότερο από φληναφήματα και ασυναρτησίες. Αυτό επιβεβαιώνεται και από τον τρόπο που ο Αρτέμιος ξεστομίζει τις φράσεις [σσ. ο Αρτέμιος εκστομίζει τις προτάσεις του χρησμού ενώ είναι σε απελπιστική θέση και δικάζεται για τη ζωή του] για να αποδείξει την αχρηστία του Απόλλωνος στον Ιουλιανό. Ο Φιλοστόργιος είδε το αρνητικό πνεύμα του χρησμού και αν σκεφτούμε χωρίς προκαταλήψεις θα δούμε ότι ο χρησμος ακούγεται σαν να λοιδωρεί τον αυτοκράτορα που εγκαταλείφθηκε από τους ίδιους του τους θεούς. Σε αυτή την περίπτωση θα πρέπει να έχει επινοηθεί από χριστιανό για να δείξει τη ματαιότητα της πίστεως του Ιουλιανού στο μαντείο. Κανένας χριστιανός δε θα είχε πρόβλημα να παρουσιάσει σαν άχρηστο το μαντείο· τον Απόλλωνα τον θεωρούσανε δαίμονα, δε θα αρνούτανε την ύπαρξή του, και να τον κάνουνε [τον Απόλλωνα] να παραδεχτεί την ίδια του την ήττα θα ήτανε πολύ ελκυστικό για τους χριστιανούς. Φαίνεται ότι ο χρησμός είναι χριστιανική απάτη που έχει ως σκοπό να δραματοποιήσει και να πείσει τους χριστιανούς να δεχτούνε την κατάσταση [την παρακμή δηλαδή του ελληνισμού] σαν αληθινή. Αυτό που κάνει το κείμενο του χρησμού μοναδικό δεν είναι η μελαγχολία για το ανέκκλητο παρελθόν αλλά η παρόρμηση να καταδείξει την αχρηστία των δελφικών αξιώσεων, έτσι όπως ο Ιουλιανός μέσα στην ευπιστία του είχε ενισχύσει και πιστέψει» [25].
Και καταλήγει ο Bowra «Αυτή η πλαστογράφηση του δελφικού χρησμού, ώστε να συνάδει με τη χριστιανική πολεμική, δεν είναι μοναδική. Ο Ευσέβιος, που πέθανε γύρω στο 340, επίσης μας παραδίδει έναν υποτιθέμενο (σ.σ. alleged στο πρωτότυπο) χρησμό που έδωσε η Πυθία στον Αύγουστο, στον οποίο ο θεός λέει ότι με τη διαταγή ενός «Εβραίου παιδιού» (σ.σ. παις Εβραίος στο πρωτότυπο) θα πρέπει να πάει πίσω στον Άδη. (ap. Cedr. 1, p. 320 BEKKER)» [26]
Ψεύδος λοιπόν ο υποτιθέμενος χρησμός.
[1] Artemii Passio 35 [Artemius' Rede an Julian], Philostorgius Scr. Eccl., Historia ecclesiastica (fragmenta e passione Artemii), Βιβλίο 7, 1c
[2] Georgius Cedrenus Chronogr., Compendium historiarum. 532.8
[3] «Λόγος και ρόλος της Ορθοδοξίας στην Ενωμένη Ευρώπη» (λόγος του πρώην αρχιεπισκόπου Χριστόδουλου)
[4] Θεοδώρητος – Theodoretus Theol. et Scr. Eccl., Historia ecclesiastica. 200.10
[5] E.A.Thompson, The Last Delphic Oracle, The Classical Quarterly, Vol. 40, No. ½ (Jan. – April., 1946), σελ. 36
[6] ο.π. σελ. 35
[7] Joseph Fontenrose, The Delphic Oracle: its responses and operations, Berkeley, Los Angeles and London: University of California Press, 1978, σ. 5
[8] Cod. Theodos. 16.10.9 και Cod. Theodos. 16.10.13
[9] Euseb. Praeparatio evangelica 2.3.2 (μέσω του Κλήμη του Αλεξανδρέα)
[10] E. Schwartz, “Eusebios von Caesarea,” RE 11 (1909) 1390–91; J. Sirinelli and E. des Places, Eusèbe de Césarée. La Préparation Evangélique, Livre I (SC 206 [Paris 1974]) 8–14. (μέσω του Aaron P. Johnson, “Ancestors as Icons: The Lives of Hebrew Saints in Eusebius’ Praeparatio Evangelica,” 44 (2004) σελ. 246)
[11] Georgius Cedrenus Chronogr., Compendium historiarum. 538.6
[12] Averil. M. Cameron, Agathias and Cedrenus on Julian, The Journal of Roman Studies, Vol. 53, Parts 1 and 2 (1963), σελ. 91-94
[13] ό. π. σελ 93
[14] Walter Emil. Kaegi, Jr, Research on Julian the Apostate 1945-1964, The Classical World, Vol. 58, No. 8 (April 1965), σελ. 234
[15] Averil. M. Cameron, Agathias and Cedrenus on Julian, The Journal of Roman Studies, Vol. 53, Parts 1 and 2 (1963) σελ. 91
[16] C. M. Bowra, ΕΙΠΑΤΕ ΤΩΙ ΒΑΣΙΛΗΙ, Hermes, Vol. 87, No. 4 (December 1959), σελ. 427
[17] ό.π. σελ. 433
[18] Ζώσιμος, Historia Nova, 2.31.1
[19] Ευσέβιος, Vita Constantini, 3.54.1
[20] C. M. Bowra, ΕΙΠΑΤΕ ΤΩΙ ΒΑΣΙΛΗΙ, Hermes, Vol. 87, No. 4 (December 1959), σελ. 427
[21] Himerius soph. Declamationes et orationes, 12.28
[22] C. M. Bowra, ΕΙΠΑΤΕ ΤΩΙ ΒΑΣΙΛΗΙ, Hermes, Vol. 87, No. 4 (December 1959), σελ. 427
[23] Claudian, Panegyric on the fourth consulship of the emperor Honorius, Loeb Classical Library, 1922, σελ. 297
[24] Codex Theodosianus, 9.16.4
[25] C. M. Bowra, ΕΙΠΑΤΕ ΤΩΙ ΒΑΣΙΛΗΙ, Hermes, Vol. 87, No. 4 (December 1959), σελ. 430
[26] ό.π. σελ. 434.
[2] Georgius Cedrenus Chronogr., Compendium historiarum. 532.8
[3] «Λόγος και ρόλος της Ορθοδοξίας στην Ενωμένη Ευρώπη» (λόγος του πρώην αρχιεπισκόπου Χριστόδουλου)
[4] Θεοδώρητος – Theodoretus Theol. et Scr. Eccl., Historia ecclesiastica. 200.10
[5] E.A.Thompson, The Last Delphic Oracle, The Classical Quarterly, Vol. 40, No. ½ (Jan. – April., 1946), σελ. 36
[6] ο.π. σελ. 35
[7] Joseph Fontenrose, The Delphic Oracle: its responses and operations, Berkeley, Los Angeles and London: University of California Press, 1978, σ. 5
[8] Cod. Theodos. 16.10.9 και Cod. Theodos. 16.10.13
[9] Euseb. Praeparatio evangelica 2.3.2 (μέσω του Κλήμη του Αλεξανδρέα)
[10] E. Schwartz, “Eusebios von Caesarea,” RE 11 (1909) 1390–91; J. Sirinelli and E. des Places, Eusèbe de Césarée. La Préparation Evangélique, Livre I (SC 206 [Paris 1974]) 8–14. (μέσω του Aaron P. Johnson, “Ancestors as Icons: The Lives of Hebrew Saints in Eusebius’ Praeparatio Evangelica,” 44 (2004) σελ. 246)
[11] Georgius Cedrenus Chronogr., Compendium historiarum. 538.6
[12] Averil. M. Cameron, Agathias and Cedrenus on Julian, The Journal of Roman Studies, Vol. 53, Parts 1 and 2 (1963), σελ. 91-94
[13] ό. π. σελ 93
[14] Walter Emil. Kaegi, Jr, Research on Julian the Apostate 1945-1964, The Classical World, Vol. 58, No. 8 (April 1965), σελ. 234
[15] Averil. M. Cameron, Agathias and Cedrenus on Julian, The Journal of Roman Studies, Vol. 53, Parts 1 and 2 (1963) σελ. 91
[16] C. M. Bowra, ΕΙΠΑΤΕ ΤΩΙ ΒΑΣΙΛΗΙ, Hermes, Vol. 87, No. 4 (December 1959), σελ. 427
[17] ό.π. σελ. 433
[18] Ζώσιμος, Historia Nova, 2.31.1
[19] Ευσέβιος, Vita Constantini, 3.54.1
[20] C. M. Bowra, ΕΙΠΑΤΕ ΤΩΙ ΒΑΣΙΛΗΙ, Hermes, Vol. 87, No. 4 (December 1959), σελ. 427
[21] Himerius soph. Declamationes et orationes, 12.28
[22] C. M. Bowra, ΕΙΠΑΤΕ ΤΩΙ ΒΑΣΙΛΗΙ, Hermes, Vol. 87, No. 4 (December 1959), σελ. 427
[23] Claudian, Panegyric on the fourth consulship of the emperor Honorius, Loeb Classical Library, 1922, σελ. 297
[24] Codex Theodosianus, 9.16.4
[25] C. M. Bowra, ΕΙΠΑΤΕ ΤΩΙ ΒΑΣΙΛΗΙ, Hermes, Vol. 87, No. 4 (December 1959), σελ. 430
[26] ό.π. σελ. 434.
Μου το είπε ένα πουλάκι ... (λυροπούλι)
Όταν το πουλάκι ακούει σύγχρονη μουσική τότε αυτή είναι που μαθαίνει να κελαηδάει ...
Δευτέρα 16 Μαΐου 2011
Οι αμαρτίες της ελληνόφωνης Καινής Διαθήκης
Image by Getty Images via @daylifeΗ λέξη αμαρτία είναι βασικό συστατικό στοιχείο του χριστιανισμού. Είναι ο βασικός λόγος ύπαρξης του κινήματος του χριστιανισμού, το αίμα του και η κινητήριος δύναμη στην επιβολή και την εξάπλωσή του.Στη χριστιανική ελληνική γλώσσα των ευαγγελίων παρουσιάζεται ως:
«Κι ό,τι δεν προέρχεται από την πίστη είναι αμαρτία» (Ρωμαίους 14:23)
«Το σωστό είναι να μη φας κρέας ούτε να πιεις κρασί ούτε ο,τιδήποτε άλλο γίνεται αιτία να σκοντάφτει ή να σκανδαλίζεται ή ν` αδυνατίζει η πίστη του αδελφού σου… Όσοι έχουμε δυνατή πίστη οφείλουμε να ανεχόμαστε τις αδυναμίες αυτών που έχουν αδύνατη πίστη, και να μην κάνουμε ό,τι αρέσει σ`
Image by Getty Images via @daylifeεμάς» (Ρωμαίους 14:21, 15:1)«Όλα μου επιτρέπονται, εγώ όμως δε θα αφήσω τίποτε να με κυριέψει» (Α` Κορινθίους 6:12)
«Καθετί που λέτε ή κάνετε ας γίνεται στο όνομα του Κυρίου Ιησού» (Κολοσσαείς 3:17)
(
Πως μπορώ να ξέρω αν κάτι είναι αμαρτία;
)Κατά Ματθαίον, Κεφ Ιβ΄ «31 Διὰ τοῦτο λέγω ὑμῖν, πᾶσα ἁμαρτία καὶ βλασφημία ἀφεθήσεται τοῖς ἀνθρώποις, ἡ δὲ τοῦ Πνεύματος βλασφημία οὐκ ἀφεθήσεται τοῖς ἀνθρώποις·»
Οι απολογητές προσφέρουν το παρακάτω κείμενο:
Αμαρτία (η)σφάλμα, παράπτωμα, άλλως αμάρτημα· || κοινώς, παράβαση θρησκευτικού κανόνα ή παραδόσεως. Παροιμ. «ἁμαρτία ἐξωμολογημένη, ἁμαρτία συχωρεμένη», ότι παρέχεται άφεση και συγγνώμη στον ομολογούντα το εαυτού αμάρτημα· «ἁμαρτίαι γονέων παιδεύουσι τέκνα», ότι τα τέκνα και οι έκγονοι δίδουν δίκη των αμαρτημάτων των γονέων· «ἁμαρτίες Κολοκοτρωναίικες» επί μεγάλων ατυχημάτων επερχομένου τρόπον τινά προς εξιλασμό παλαιοτέρων αμαρτιών. || «Παλιὰ ἁμαρτία», επί ανθρώπου που γέρασε με κακίες.
Πηγή: Βάφς Φ., Συντάκτης του «Ιστορικού Λεξικού της Ελληνικής Γλώσσης», Μεγάλη Ελληνική Εγκυκλοπαίδεια, Τόμος Δ΄, σελίδα 172 (http://www.apologitis.com/gr/ancient/didaskalies.htm)
Δηλαδή και οι χριστιανικές εγκυκλοπαίδειες είναι τόσο ρηχές στην ανάλυση των νοημάτων των λέξεων που αρκούνται στις κοινώς παραδεκτές σύγχρονες χρήσεις των λέξεων. Η ελληνική γλώσσα χρησιμοποιεί άλλες λέξεις για να περιγράψει το εβραϊκό νόημα.
Αλλά υπάρχει πάντα ένα αλλά ...
Στην ελληνική γλώσσα η ίδια λέξη σημαίνει αποτυγχάνω ή δεν καταλαμβάνω ένα νόημα ή ένα στόχο.
Έχοντας υπ᾽ ὀψιν την ανάλυση ενός παραδοσιακού Εβραίου ερευνητή (Κατά Ματθαίον lost in translation) έψαξα και εγώ να δω την επιρροή της κακής μετάφρασης των χριστιανικών ευαγγελίων από την πρωτότυπη εβραϊκή στην ελληνική γλώσσα, βρήκα ότι πολλές έννοιες του ελληνικού κειμένου είναι άσχετες με το αρχέτυπο κείμενο στη γλώσσα του Εβραίου συγγραφέα.
Έτσι βρήκα μια ακόμα αμαρτία των μεταφράσεων. Στην ελληνική γλώσσα το νόημα που προσπαθούν οι χριστιανοί να χτίσουν περιέχει έννοιες και λογικές οδούς για ακατόρθωτες πρακτικές και λογικές που δε συνάπτουν μεταξύ τους.
Ο λόγος είναι ότι το κείμενο των χριστιανικών ευαγγελίων είναι μεταφρασμένο από τα εβραϊκά στα αραμαϊκά και μετά στα ελληνικά.
Η εβραϊκή λέξη που υπάρχει στα κείμενα στη θέση της αμαρτίας είναι η εβραϊκή חטא (κχετ, κχατά ) που δηλώνει το ξεπἐρασμα ορίου δηλαδή την νομική παράβαση. Και φυσικά εννοείται ο Μωσαϊκός νόμος αφού Εβραίοι γράφουν για τα θρησκευτικά τους καθήκοντα.
Έτσι όταν κάποιος χριστιανός ομιλεί για αμαρτίες, θα έπρεπε να καταλαβαίνει ότι μιλά για μωσαϊκές νομικές παραβάσεις και παραβιάσεις.
Ἐτσι το παραμύθι ότι ο Ιησούς απάλλαξε τους πιστούς από τη κατάρα του μωσαϊκού νόμου ακυρώνεται μέσα από τη λογική των γραπτών των χριστιανικών εβραϊκών κειμένων. (ΠΡΟΣ ΓΑΛΑΤΑΣ 3:13 Greek NT: Byzantine/Majority Text (2000) χριστος ημας εξηγορασεν εκ της καταρας του νομου γενομενος υπερ ημων καταρα γεγραπται γαρ επικαταρατος πας ο κρεμαμενος επι ξυλου)
Αυτό όμως δηλώνει ξεκάθαρα ότι η θρησκευτική επεκτατική πολιτική του Σαούλ (Παύλου) ως Ρωμαίου πολίτη ήταν πολύ διαφορετική από την πολιτική των ζηλωτών Πέτρου, Ιακώβου, Ιωάννη, Ιούδα, Ματθαίου, Μάρκου και των άλλων φυσικών ακολούθων του ραβίνου Ιησού που ήθελαν να μηδενίσουν την επιρροή των Φαρισσαίων (των δύο τόρρα) και των Ηρωδιανών (ελληνιστών) στο εβραϊκό εθνικό θρησκευτικό στοιχείο. Αυτό φάνηκε και στη σύνοδο που είχαν το έτος 54 στην Ιερουσαλήμ στη διαμάχη του Πέτρου και του Παύλου. (Διαμάχες με τον Παύλο)
Αλλά και το ότι διασώθηκαν επί το πλείστον οι ελληνικές μεταφράσεις των κειμένων, είναι μια σοβαρή ένδειξη ότι ο Παύλος υπερἠχε σε διασυνδέσεις, επαφές και επιρροές σε ανώτερα πρόσωπα της ρωμαϊκής κυριαρχίας. Οι επιστολές του είναι προς όλα τα μέρη της αυτοκρατορίας που σφύζουν από οικονομική ανάπτυξη και είναι γεμάτα με εβραϊκές κοινότητες. Ο Παύλος διασχίζει άφοβα την αυτοκρατορία, ενώ οι σκλάβοι Εβραίοι μαθητές του ραβίνου Ιησού πρέπει να ακολουθήσουν ως δούλοι Ρωμαίους προσήλυτους πολίτες ώστε να μη δώσουν στόχο στις ρωμαϊκές αρχές.
Εδώ παρατείθεται ένα απόσπασμα από την επιστολή του Παύλου στους Γαλάτες όπου εξηγεί τη διαφορετικότητα του δικού του αποκαλυμένου ευαγγελίου ότι στοχεύει τους εθνικούς σε αντίθεση με το ευαγγέλιο των ζηλωτών Πέτρου, Ιακώβου, Σίμωνα και των συν αυτών:
" 2.7 ἀλλὰ τοὐναντίον ἰδόντες ὅτι πεπίστευμαι τὸ εὐαγγέλιον τῆς ἀκροβυστίας καθὼς Πέτρος τῆς περιτομῆς, 2.8 ὁ γὰρ ἐνεργήσας Πέτρῳ εἰς ἀποστολὴν τῆς περιτομῆς ἐνήργησεν καὶ ἐμοὶ εἰς τὰ ἔθνη, 2.9 καὶ γνόντες τὴν χάριν τὴν δοθεῖσάν μοι, ᾽Ιάκωβος καὶ Κηφᾶς καὶ ᾽Ιωάννης, οἱ δοκοῦντες στῦλοι εἶναι, δεξιὰς ἔδωκαν ἐμοὶ καὶ Βαρναβᾷ κοινωνίας, ἵνα ἡμεῖς εἰς τὰ ἔθνη, αὐτοὶ δὲ εἰς τὴν περιτομήν· 2.10 μόνον τῶν πτωχῶν ἵνα μνημονεύωμεν, ὃ καὶ ἐσπούδασα αὐτὸ τοῦτο ποιῆσαι. 2.11 Ὅτε δὲ ἦλθεν Κηφᾶς εἰς ᾽Αντιόχειαν, κατὰ πρόσωπον αὐτῷ ἀντέστην, ὅτι κατεγνωσμένος ἦν. 2.12 πρὸ τοῦ γὰρ ἐλθεῖν τινας ἀπὸ ᾽Ιακώβου μετὰ τῶν ἐθνῶν συνήσθιεν· ὅτε δὲ ἦλθον, ὑπέστελλεν καὶ ἀφώριζεν ἑαυτόν, φοβούμενος τοὺς ἐκ περιτομῆς."
Τα αρχέτυπα εβραϊκά κείμενα είναι άχρηστα ακόμα και για τους Εβραίους εκτός των ορίων της Ιερουσαλήμ, αφού κάθε Εβραίος μιλά Ελληνικά. Αυτή η ανάγκη δίνει το έναυσμα για τις μεταφράσεις των εβραιο-χριστιανικών κειμένων στα ελληνικά. Αλλά οι μεταφράσεις δεν έχουν νόημα όπως και τα πρωτότυπα κείμενα. Αυτό όμως μόνο ένας δίγλωσσος Εβραίος θα μπορούσε να το καταλάβει, και αυτό μόνο όταν θα τύχαινε να έχει αντίγραφα των κειμἐνων και στις δύο γλώσσες. Πράγμα αδύνατο λόγω τεχνολογίας και κόστους μετάφρασης, εγγραφής και διάδοσης.
Έτσι φτάσαμε να μιλάνε οι χριστιανοί μια μπασταρδεμένη γλώσσα που τα νοήματα είναι χαμένα από τα ελληνικά κείμενα και οι πραγματικότητα της εβραϊκής γραφής να έχει χαθεί στα βάθη των αιώνων.
Είναι δυνατό να έχεις κακο-μεταφρασμένα έργα, κείμενα και αναφορές και να νομίζεις ότι καταλαμβάνεις (μάρπτεις) τα νοήματα τους; Πόσο γελάς τον εαυτό σου και πόσο μάλλον τους άλλους που σε νομίζουν για διάνοια;
Πόσο τελικά αμαρτάνεις του στόχου σου; Τελικά ο χριστιανισμός όλος αμαρτάνει των νοημάτων που πρεσβεύει.
ΑΓΙΑ ΖΕΥΓΑΡΙΑ ΟΜΟΦΥΛΩΝ στη χριστιανική ορθόδοξη παράδοση
ΑΓΙΑ ΖΕΥΓΑΡΙΑ
ΟΜΟΦΥΛΩΝ
Από τη Βίβλο, έως τις μέρες μας…
Παρουσιάζονται δειγματοληπτικά ορισμένες χαρακτηριστικές περιπτώσεις ιερών ζευγαριών ατόμων ιδίου φύλου από την πλούσια σχετική χριστιανική παράδοση.
Δαβίδ – Ιωνάθαν: Μιά τρυφερή σχέση
Από την πρώτη στιγμή, που συνάντησε ο μεγαλύτερος γιός του βασιλιά Σαούλ, Ιωνάθαν, τον Δαβίδ η καρδιά του άρχισε να κτυπά δυνατά για αυτόν τον ωραίο και δυνατό –σύμφωνα με τις βιβλικές περιγραφές- νέο, ο οποίος μόλις είχε νικήσει τον Γολιάθ. Η αμοιβαία έλξη των δύο ανδρών περιγράφεται στο βιβλίο «Βασιλειών Α΄»: «Η ψυχή του Ιωνάθαν συνεδέθη μετά της ψυχής του Δαυίδ, και ηγάπησεν αυτόν ο Ιωνάθαν ως την ιδίαν αυτού ψυχήν» (18:1). Ο Δαβίδ –ανύπαντρος ακόμα- έζησε μαζί με τον Ιωνάθαν στο σπίτι του Σαούλ και «διέθετο Ιωνάθαν και Δαυίδ εν τω αγαπάν αυτόν κατά την ψυχήν αυτού» (18:2-3.)
 | Δαβίδ και Ιωνάθαν σε τρυφερό στιγμιότυπο. (“La Somme le Roy”, ιγ΄ αι., Βρετανικό Μουσείο.) |
Ο Ιωνάθαν τελικά σκοτώθηκε μαζί με τον πατέρα του και τα αδέρφια του σε μια μάχη. Ο Δαβίδ πόνεσε πολύ για το θάνατο του αγαπημένου του Ιωνάθαν. Έγραψε μάλιστα κι ένα θρήνο («Βασιλειών Β’», 1:17-27), στον οποίο επισημαίνει σπαραξικάρδια, ότι αγάπησε τον Ιωνάθαν περισσότερο από τις γυναίκες: «Αλγώ επί σοι, αδελφέ μου Ιωνάθαν· ωραιώθης μοι σφόδρα, εθαυμαστώθη η αγάπησίς σου εμοί υπέρ αγάπησιν γυναικών» (1:26.) |
Ο Iησούς και ο Ιωάννης, «όν ηγάπα ο Ιησούς»
Στο Μυστικό Δείπνο περιγράφεται μία αρκετά τρυφερή σκηνή, κατά την οποία ενώ ο Ιησούς και οι μαθητές είναι ξαπλωμένοι γύρω από το τραπέζι, ο Ιωάννης βρίσκεται φωλιασμένος στον κόλπο του Ιησού, ενώ μετά γέρνει στο στήθος του διευκρινίζεται δε, ότι ο Ιησούς τον αγαπούσε: «’Ην δε ανακείμενος εις εκ των μαθητών αυτού εν τω κόλπω του Ιησού, όν ηγάπα ο Ιησούς... επιπεσών δε εκείνος επί το στήθος του Ιησού...» («κατά Ιωάννην», 13:23-25.) Η φράση «όν ηγάπα» επαναλαμβάνεται και σε άλλα σημεία στο ίδιο Ευαγγέλιο (19:26, 21:7), ενώ στο εδάφιο 20:2 εμφανίζεται ελαφρώς παραλλαγμένη σε: «όν εφίλει ο Ιησούς».
Ο Ιωάννης ακουμπισμένος στο στήθος του Ιησού –όπως περιγράφεται στο Ευαγγέλιο- σε στάση, που δηλώνει πως ο καλλιτέχνης θεωρούσε τη σχέση τους τρυφερή και οικεία («κατά Ιωάννην», 13:25.) (Ξυλόγλυπτο του ιδ΄αι.). |  |
Οι περιγραφές αυτές μας κάνουν να αναρωτηθούμε άν ο Ιησούς αγαπούσε μόνο τον Ιωάννη κι όχι τους άλλους Αποστόλους. Η ιδιαίτερη αγάπη του προς τον Ιωάννη ενισχύεται κι από το γεγονός, ότι ενώ πέθαινε στο σταυρό, ανέθεσε στον Ιωάννη την προστασία της μητέρας του, κάτι, που γίνεται και σε ένα νυμφευμένο ζεύγος, όταν ο ένας πεθαίνει. |
Το ζεύγος των αγίων Περπέτουας - Φηλικιτάτης
Το πρώτο μεταβιβλικό ζεύγος ομόφυλων αγίων ήταν ένα ζεύγος γυναικών: η Αγία Περπέτουα και η Αγία Φηλικιτάτη (1 Φεβρουαρίου), μια 22χρονη Ρωμαία αριστοκράτισσα και η θεραπαινίδα της, οι οποίες ήταν μαζί στη ζωή (αρχές γ΄ αι.), αλλά και στο θάνατο, που –σύμφωνα με το Συναξάρι- ήταν μαρτυρικός, λόγω της χριστιανικής τους πίστης. Αν και μαζί τους μαρτύρησαν κι άλλοι τέσσερις προσήλυτοι, οι δύο αυτές γυναίκες ήταν, που ενέπνευσαν τη φαντασία των Χριστιανών, ενώ οι υπόλοιποι πολύ σπάνια αναφέρονται τους επόμενους αιώνες.
Δεν ήταν σαφής η πραγματική φύση της σχέσης τους· και οι δύο είχαν από ένα μωρό. Ο γάμος βέβαια μιάς νεαρής γυναίκας στη Ρώμη εκείνης της εποχής δεν ήταν ενδεικτικός των ερωτικών της προτιμήσεων. Η αμφιβολία εντείνεται από το γεγονός, ότι, ενώ αναφέρονται διάφοροι άλλοι συγγενείς εμπλεκόμενοι στις περιγραφές των τελευταίων ημερών της ζωής τους και του μαρτυρίου τους (κυρίως ο πατέρας της Περπέτουας και ο αδελφός της Φηλικιτάτης) είναι καταφανέστατη η απουσία κάποιου συζύγου.
Η Περπέτουα πρό του μαρτυρίου της είδε σε όραμα, ότι ξεντύθηκε «και έγινε άντρας», ενώ στο τέλος και οι δύο γυναίκες δοξάστηκαν ως «ανδριώτατοι… στρατιώται εκλεκτοί». |
Το ζεύγος των αγίων Πολύευκτου - Νέαρχου
Τον επόμενο αιώνα στην Αρμενία, οι άγιοι Πολύευκτος και Νέαρχος (9 Ιανουαρίου) περιγράφονται από το Συναξαριστή ως «αδελφοί, όχι εκ γενετής, αλλά λόγω αγάπης». Το Αρμενικό Συναξάρι επί πλέον αναφέρει, ότι «ήταν ο ένας σύντροφος του άλλου». Είχαν μεταξύ τους «τη στενότερη δυνατή φιλία γιατί ήταν σύντροφοι και υπηρετούσαν μαζί» (ήταν Ρωμαίοι στρατιώτες.) Ο Συμεών ο Μεταφραστής προσθέτει: «Ήταν δεμένοι μεταξύ τους με μια φιλία πιο δυνατή από το αίμα της συγγένειας. Αυτή η παθιασμένη ένωση τους έδενε και τους έκανε να πιστεύουν, ότι ο ένας ζούσε και ανέπνεε στο σώμα του άλλου». [«Ούτω δε φιλία προς αλλήλους συνδεδεμένοι, ως πολλώ πλέον αίματος τε και συγγενείας, εκ της κατά πόθον ακριβούς ομονοίας συνηρμόσθαι αυτών τας ψυχάς, εκάτερον τε εν εκατέρου σώματι ζήν όλως ή και αναπνείν οίεσθαι» (417)].
Ο Νέαρχος ήταν χριστιανός ενώ ο Πολύευκτος όχι, όταν όμως είδε σε όραμα το Χριστό πήρε κι αυτός το μέρος τους. Ο Νέ αρχος έμαθε, πως οι στρατιώτες, που θα θυσίαζαν στα είδωλα θα προάγονταν, ε νώ οι χριστιανοί, που θα αρνούνταν θα αποκεφαλίζονταν. Λυπήθηκε τότε πολύ, γιατί θα αποχωρίζονταν με τον (ειδωλολάτρη, σύμφωνα με αυτά, που μέχρι τότε γνώριζε) Πολύευκτο, εφ’ όσον μόνο αυτός, ως χριστιανός, θα πήγαινε στον Παράδεισο. Ανέφερε λοιπόν στον Πολύευκτο, πως αισθανόταν απαρηγόρητος για τον επικείμενο χωρισμό τους.
Ο Πολύευκτος, αναπήδησε και αγκάλιασε («περιπλακείς») τον Νέαρχο, εκλιπαρώντας τον να μάθει την αιτία του επικείμενου χωρισμού τους. Δεμένος («συνημμένος») με τον Νέαρχο με «αγάπη χωρίς όρια», ήταν έτοιμος να κάνει τα πάντα γι’ αυτόν, να βασανιστεί, να πεθάνει ή να πάθει ο,τιδήποτε άλλο, μην ενδιαφερόμενος ακόμα ούτε για τα παιδιά του, γιατί θεωρούσε την αγάπη του για τον Νέαρχο πιο σημαντική. Τότε ο Πολύευκτος τον ρώτησε: «Αυτό είναι που φοβόσουν, Νέαρχε, και υποπτευόσουν για μας από την αρχή; Συνειδητοποίησες λοιπόν, όλα όσα αφορούν το σαρκικό μέρος της σχέσης μας;» («έοικας ούν τα μεν σωματικά της φιλίας ημών έγνωκέναι», Ομπέ, σελ. 89. Βλ επίσης: Τζών Μπόσγουελ, «Γάμοι μεταξύ ανδρών», εκδ. «Σ.Ι. Ζαχαρόπουλος», Αθήνα, 2004.]) |
Λόγω της συγκυρίας ο Πολύευκτος αποκάλυψε πως κι εκείνος πίστευε στο Χριστό, τον οποίο είχε δει σε όραμα ως νεανίσκο και, παρ’ όλο που δεν είχε βαπτισθεί, κινδύνευε να μαρτυρήσει στα χέρια των Ρωμαϊκών Αρχών.
Ο πεθερός του προσπαθούσε να τον αποτρέψει υπενθυμίζοντάς του τη σχέση του με τη γυναίκα του. Ο Πολύ ευκτος του απάντησε: «Για ποια γυναίκα και παιδιά θα περηφανευτώ τώ ρα;» και δεν υπέκυψε. Ποτέ του όμως, δεν ξέχασε την αγάπη του για τον Νέαρχο, γιατί ήταν μία ψυ χή και («διάθεσις») σε δύο σώματα. Οι τελευταίες του λέξεις κατά το μαρτύριό του ήταν: «Νέαρχε, αδελφέ μου, να θυμάσαι τον μυστικό μας όρκο» (σημ. ο Πολύευκτος ανακηρύχτηκε ο προστάτης άγιος των όρκων).
Η αγάπη ανάμεσα στον Πολύευκτο και τον Νέαρχο είναι η κινητήριος δύ ναμη αυτής της ιστορίας, αλλά και το πιο συγκινητικό στοιχείο, κι ας αφο ρούσε αρχικά έναν εθνικό κι ένα χριστιανό. Αυτό το σημείο της ι στορίας υπερβαίνει την ορθόδοξη άποψη της θρησκείας. Ο Πολύευκτος πε θαίνει πεπεισμένος, ότι θα πάει στον Παράδεισο και έτσι θα είναι για πάντα μαζί με τον Νέαρχο (κι όχι με τη γυναίκα του, ή τα παιδιά του). Το κύριο θέμα τόσο αυτής της ιστορίας, όσο και της προηγούμενης των Περπέτουας – Φηλικιτάτης είναι παρόμοιο. Οι σύζυγοι και τα παιδιά είναι ασήμαντοι για τους αγίους. Αυτό που κυριαρχεί στις διηγήσεις και τίθεται υπεράνω όλων είναι οι στενές τους σχέσεις. |
Το ζεύγος των Αγίων Σέργιου και Βάκχου
Το ζεύγος αγίων, που άσκησε τη μεγαλύτερη επιρροή στο χριστιανικό κόσμο ήταν οι Άγιοι Σέργιος και Βάκχος (7 Οκτωβρίου.) Ζούσαν σαν ένας άνθρωπος στην αγάπη τους για τον Χριστό και αχώριστοι στο στρατό αυτού του κόσμου (ήταν Ρωμαίοι στρατιώτες), ενωμένοι όχι από τη φύση αλλά από την πίστη. Πάντα τραγουδούσαν και έλεγαν: «Τι καλόν και τι τερπνόν εστί συγκατοικώσιν οι αδελφοί επί τω αυτώ».
Το ζεύγος των Αγίων Σέργιου και Βάκχου, ενώ ενώνονται φέροντας χρυσά περιλαίμια. Ανάμεσά τους διακρίνεται ο Ιησούς στον παραδοσιακό ρόλο του κουμπάρου. (Μονή Αγ. Αικατερίνης, Σινά, ζ΄αι.).
Σύμφωνα με το Συναξάρι τους, μαρτύρησαν επειδή έγιναν χριστιανοί. Για αρχή τους έβγαλαν τις στολές, τους φόρεσαν γυναικεία ρούχα και τους έβαλαν να παρελάσουν μπροστά απ’ όλη την πόλη, προς το παλάτι, με βαριές αλυσίδες στο λαιμό. Αυτός ήταν ο κλασικός τρόπος για την κοινωνική ταπείνωση ενός σχετικά ανδροπρεπή πολεμιστή και θυμίζει την ποινή για ομοφυλοφιλικές πράξεις, όπως περιγράφεται από τον Προκόπιο (Μυστική Ιστορία,11), τον Μαλάλα και το Θεοφάνη.
Στο μαρτύριο, που ακολούθησε πρώτος πέθανε ο Βάκχος. Ενώ ο Σέργιος θλιμμένος για την απώλεια του φίλου του έκλαιγε, ο Βάκχος εμφανίστηκε εμπρός του, σαν λαμπρός άγγελος και του είπε: «Βιάσου αδελφέ μου και μέσω μιάς όμορφης και τέλειας ομολογίας, ακολούθησέ με και απόκτησέ με στο τέλος της πορείας. Το δικό σου βραβείο θα είναι να είμαι μαζί σου». Η υπόσχεση αυτή του Βάκχου είναι αξιοσημείωτη κι ενδεικτική του είδους των σχέσεών τους. Ανταμοιβή του Στέργιου δεν θα ήταν η αγιοποίηση, ούτε ο στέφανος του μάρτυρα, ούτε ο Παράδεισος, αλλά ο ίδιος ο Βάκχος. |
 | Οι Άγιοι Σέργιος και Βάκχος σε σύγχρονη αγιογραφία από το Διαδίκτυο. |
Στην πιο γνωστή βιογραφία τους, εκείνη του Συμεών του Μεταφραστή, ο Σέργιος αποκαλείται «τρυφερός σύντροφος» (ο γλυκύς εταίρος και εραστής) του Βάκχου. Οι Σέργιος και Βάκχος έγιναν το προεξέχον ζεύγος, που επικαλείται στις τελετές ένωσης ομοφύλων.
* * *
Πρόσφατα δύο ομοφυλόφιλοι ιερείς της Αγγλικανικής Εκκλησίας παντρεύτηκαν κατά τη διάρκεια κανονικής θρησκευτικής τελετής στο ναό του Αγίου Βαρθολομαίου στο Λονδίνο, οπότε διαβάστηκε το Ευαγγέλιο, ακούστηκαν ύμνοι κι ανταλλάχθηκαν βέρες. «Ενώπιον Θεού και ανθρώπων» οι κληρικοί Πήτερ Κόουελ και Ντέηβιντ Λόρντ αντάλλαξαν όρκους αιώνιας αγάπης και αφοσίωσης συνεχίζοντας την μακρόχρονη χριστιανική παράδοση των γάμων μεταξύ ανδρών.
Ίων Δημόφιλος
http://freeinquiry.gr/pro.php?id=565
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις (Atom)