Μεταφράστε τη σελίδα

Αναζήτηση / Search

Socratic News


Are you interested in Democracy ?

Σάββατο 15 Δεκεμβρίου 2012

Aρχαία Ελληνική Ευχή Γενεθλίων

2005 Skeptics Society Conference: Brain, Mind and Consciousness

Results from an fMRI experiment in which peopl...
Results from an fMRI experiment in which people made a conscious decision about a visual stimulus. The small region of the brain coloured orange shows patterns of activity that correlate with the decision making process. Crick stressed the importance of finding new methods to probe human brain function. (Photo credit: Wikipedia)

Order this 3-DVD conference video set from Shop Skeptic:
http://www.skeptic.com/productlink/av560DVD

The Brain, Mind & Consciousness conference, on what Nobel Laureate Francis Crick called "the greatest unsolved problem in biology," was held over the weekend of May 13--15, 2005 at Caltech.

Research on the brain, mind, and consciousness was given a significant boost by Nobel laureate Dr. Francis Crick in 1994, when he wrote in his book, The Astonishing Hypothesis: The Scientific Search for the Soul, "that 'you,' your joys and your sorrows, your memories and your ambitions, your sense of personal identity and free will, are in fact no more than the behavior of a vast assembly of nerve cells and their associated molecules."

This is what is called "the hard problem"—explaining how billions of neurons swapping chemicals give rise to such subjective experiences as consciousness, self-awareness, and awareness that others are conscious and self-aware; that is, not only the ability to wonder, but the ability to wonder why we wonder, and even wonder why others wonder why....

Explaining each of the functional parts of the brain is the easy problem, such as the differences between waking and sleep, discrimination of stimuli, or the control of behavior. By contrast, what has come to be known as the hard problem in consciousness studies is experience: what it is like to be in a given mental state? Adding up all of the solved easy problems does not equal a solution to the hard problem. Something else is going on in private subjective experiences—called qualia—and there is no consensus on what it is.

Dualists hold that qualia are separate from physical objects in the world and that mind is more than brain. Materialists contend that qualia are ultimately explicable through the activities of neu- rons and that mind and brain are one. Our speakers, some of the top neuroscientists in the world, will address these and other problems, such as the evolution of the brain, and how and why it got to be so large. Skeptics will get a chance to interact with these world-class scientists on the breaks, during meals, and in a formal discussion period. We will also consider the implications of this new brain research to better understand apparent paranormal phenomena, as well as how and why people believe weird things.

Lectures included: The Quest for Consciousness: A Neurobiological Approach with Dr. Christof Koch, Children as Scientists: How the Brain Learns to Think with Dr. Alison Gopnik, In Search of Memory — True, False, Repressed, Recovered with Dr. Richard McNally, Sleep, Dreams, and the Subconscious with Dr. Terry Sejnowski, Exploring Altered States of Consciousness with Dr. Susan Blackmore, The Search for the Neurological Basis of the Social Emotions with Dr. John Allman, From Whence Trust Comes: Oxytocin and Behavioral Economics with Dr. Paul Zak, Consciousness is Nothing But a Word with Dr. Hank Schlinger, and From Biology to Consciousness to Morality with Dr. Ursula Goodenough.







Παρασκευή 14 Δεκεμβρίου 2012

Άγαλμα Διός και Χριστός (Φειδία Ένθρονος Δίας)

Zeus
Zeus (Photo credit: crafterm)
Ο Δίας έδωσε την εικόνα του στον Ιησού όπως τον αγιογραφούν οι χριστιανοί σήμερα.

Και κατά μία υποψία τους, νιώθουν  ξένοι των ειδώλων και των προσώπων τους, έχοντας τον "αληθινό" θεό, που "γνώρισαν και είδαν" και κατέγραψαν οι πινελιές τους.

Πολύ εν Δια φέρουσα άπ Οψη!


Richard Dawkins Destroys The 10 Commandments

English: Atheist Bus Campaign creator Ariane S...
English: Atheist Bus Campaign creator Ariane Sherine and Richard Dawkins at its launch in London. (Photo credit: Wikipedia)
Professor Richard Dawkins ridiculing the 10 Commandments and showing that morals do not come from the Bible.

San Diego, Ca. Friday, April 6th, 2012


Belief in God: Prohibitive or Liberating? Lawrence Krauss & Uthman Badar...

Partical physics & cosmology at the Wellcome C...
Partical physics & cosmology at the Wellcome Collection, due to be broadcast on the World Service on 9 Dec 09. Brain melting. Also: good hair, Grayling. Well done. (Photo credit: Wikipedia)
Discussion forum held at the ANU, Canberra on 9 April 2012 entitled "Belief in God: Prohibitive or Liberating? ". Dr. Lawrence Krauss and Uthman Badar discuss the following and related questions.

Is belief in God rational or irrational? What role should religion play in our private and public lives? Is science sufficient to make religion redundant? Is the way forward for humanity in the 21st century a return to God or the completion of secularisation process of modernity? 

Speakers:

Dr Lawrence Krauss (U.S)
Dr Krauss is an international renowned theorectical physicist. He is Foundation Professor at the School of Earth and Space Exploration and Physics Dept., Co-director, Cosmology Initiative and Director, Origins initiative at Arizona State university. He was visiting Australia to speak at the Atheist Convention in Melbourne. Facebook: http://on.fb.me/HPPPIG

Uthman Badar (Australia)
Uthman is a Muslim activist and public speaker based in Sydney. His areas of expertise and theology, logic, jurisprudence, politics, and economics. He is currently at the University of Western Sydney completing a PhD, and has engaged in many debates and discussion forums with advocates of atheist and secular ideology. Connect with Uthman Badar on Facebook (http://on.fb.me/Agq3zk) and/or Twitter (http://bit.ly/HzGtyk).

Format

Introduction
Initial remarks
Uthman Badar - 6:15
Lawrence Krauss - 27:26
Moderated discussion - 47:25
Q&A from audience - 1:43:45
Closing remarks
Uthman Badar - 2:10:00
Lawrence Krauss - 2:15:05


Τετάρτη 12 Δεκεμβρίου 2012

'A Universe From Nothing' by Lawrence Krauss, AAI 2009

Dr. Lawrence Krauss
Dr. Lawrence Krauss (Photo credit: GeorgeNemeth)
90% of the mass weight gravity comes from the empty space between the quarks in the protons, neutrons and electrons. 

Physicist Lawrence Krauss gives a lecture on cosmology, including recent advancements and their possible implications for origins of the Universe, to the Richard Dawkins Foundation at the 2009 Atheist Alliance International conference. Dr. Krauss has since written the New York Times best-selling book "A Universe From Nothing", expanding on these topics. The lecture starts at 3:00 and ends at 53:35, preceded by an introduction by Richard Dawkins and followed by a few questions from the audience.

I'm slowly working to correct the captions that were generated automatically by YouTube, but I'm very busy and this is a very long video.




Serres - Greece

Slide-Show of Serres - Greece 2003

Πόσος είναι ο ετήσιος τζίρος συναλλαγής νομισμάτων (Forex) στον πλανήτη;

Image used to convey the idea of currency conv...
Image used to convey the idea of currency conversion (originally from en.wikipedia). The signs are (clockwise from top-left): dollar, euro, pound, shekel, đồng, yen. (Photo credit: Wikipedia)


Μόνο στο Λονδίνο οι συναλλαγές νομίσματος προς εμπορικές συναλλαγές είναι της τάξης των 2 τρις ημερησίως ήτοι περί τα 700 τρις δολάρια ετησίως. Και αυτό όπως είπα μόνο στο Λονδίνο.

Υπάρχουν και άλλα συναλλακτήρια με 860 δις ημερησίως στις ΗΠΑ, 280 δις ημερησίως στο Τόκυο, και τουλάχιστον άλλα 200 δις ημερησίως σε άλλα χρηματιστήρια. Συνολικά σε ημερήσια βάση έχουμε 3340 δις συνάλλαγμα εμπορικού σκοπού και το ετήσιο ποσό συναλλαγών ανέρχεται στα 1,176,000 δις δολάρια.

http://www.babypips.com/blogs/espipionage/forex-trading-volumes-from-around-the-world.html

Τρίτη 11 Δεκεμβρίου 2012

BEST 9/11 DOCUMENTARY EVER!(FULL MOVIE)

Krupp K5 (E)

ZERO HOUR BEST 9 11 DOCUMENTARY EVER!(FULL MOVIE)

Where Tomahawk Cruise missiles used against their own army.

.

Slavery By Consent (Full Version)

Julian Assange
Julian Assange (Photo credit: acidpolly)
"Every War in past 50 Years a Result of Media Lies" - Julian Assange
http://rt.com/news/wikileaks-revelations-assange-interview/

FAIR USE NOTICE: This video may contain copyrighted material. Such material is made available for educational purposes only. This constitutes a 'fair use' of any such copyrighted material as provided for in Title 17 U.S.C. section 106A-117 of the US Copyright Law.


Οι χαώδεις διαφορές του Έλληνα με τον "Ελληνοέλληνα" - Δημήτρης Λιαντίνης

Οι χαώδεις διαφορές του Έλληνα με τον "Ελληνοέλληνα" - Δημήτρης Λιαντίνης


Όλα καλά και περίκαλα τά 'χουμε με την πατρίδα. Με το έθνος, την ιστορία μας, και τους «αρχαίους ημών πρόγονοι». Μόνο που ξεχάσαμε ένα. Πως εμείς οι νέοι με τους αρχαίους έλληνες έχουμε τόσα κοινά, όσα ο χασαποσφαγέας με τις κορδέλες, και η μοδίστρα με τα κριάρια. Κι από την άλλη φουσκώνουμε και κορδώνουμε, και ταρτουφίζουμε για «τσι γενναίοι προγονοί» σαν τι;
Όπως εκείνος ο τράγος του Σικελιανού- που εσήκωνε το απανω χείλι του, εβέλαζε μαρκαλιστικά, και οσφραινότανε όλο το δείλι την αρμύρα στη θάλασσα της Κινέττας. Αλλίμονο. Η δάφνη κατεμαράνθη. Έτσι δεν εψιθύριζε ο Σολωμός στο Διάλογο κλαίγοντας; Η δάφνη κατεμαράνθη...
Όταν είσαι μέσα στο μάτι του κυκλώνα, είναι δύσκολο νά 'χεις εικόνα για τα γύρω σου. Και ζώντας μέσα στη χώρα δεν έχουμε εικόνα για τη σημερινή Ελλάδα.

Αρχές του 1993 έγινε μια εκδήλωση στο Παρίσι από έλληνες καλλιτέχνες για την ασβολερή Κύπρο. Εκείνο το θαλασσοφίλητο νησί. Εκεί, ένας δημοσιογράφος ερώτησε τρεις τέσσερες έγκριτους έλληνες που ζουν μόνιμα στη Γαλλία μια ερώτηση καίρια: "Για ειπέτε μου, τους είπε, εσείς που όντας μακρυά από την Ελλάδα βλέπετε με άλλο μάτι, το αληθινό του νοσταλγού και του πάσχοντα. Με το μάτι του Οδυσσέα. Τι γνώμη έχει το παγκόσμιο κοινό για τη σύγχρονη Ελλάδα; Τη βλέπει τάχατες και τη νομίζει όπως εμείς εκεί κάτου στο Κακοσάλεσι και την Αθήνα;"

Η απόκριση που του δώσανε και οι τέσσερες ξαναζωντάνεψε, τίμιε αναγνώστη, τις σπαθιές που δίνανε οι ντελήδες του Κιουταχή στη μάχη του Ανάλατου. Όταν πια είχε πέσει ο τρανός Καραϊσκάκης.: "Ποια Ελλάδα, μακάριε άνθρωπε", του είπανε. "Μιλάς για ίσκιους στη συννεφιά. Και για σύννεφα στην αιθρία. Για τον έξω κόσμο Ελλάδα δεν υπάρχει. Κανείς δε την ξέρει, κανείς δεν τη μελετάει, κανείς δεν τη συλλογάται. Δεν άκουσες το παλιό μοιρολόι;



"Κλάψε με, μάνα, κλάψε με, Και πεθαμένο γράψε με"...
Άκουσε λοιπόν, και μάθε το. Και κει που θα γυρίσεις, να το ειπείς και να το μολογήσεις. Η Ελλάδα είναι σβησμένη από τον κατάλογο των εθνών. Αν στείλει κάποτε στους ξένους κανένα παράπονο ή κανένα παρακαλετό, το συζητούν πέντε δέκα άνθρωποι της διπλωματίας σε κάποιο γραφείο, και παίρνουνε την απόφαση, όπως εμείς παραγγέλνουμε καφέ στο καφενείο και στα μπιλιάρδα."

Αυτή είναι η εικόνα που έχουνε οι ξένοι για την Ελλάδα. Κι ο σουλτάνος το γομάρι δεν ξέρει τι του γίνεται. Έτσι δεν είπε ο πασάς της Σκόντρας, όταν ακούστηκε ότι οι ραγιάδες σηκωθήκανε στο Μοριά; Τώρα γυρίστηκε η τάξη. Σουλτάνος είναι ο έλληνας πολιτικός.

Λάβε τη σύγχρονη Ελλάδα σαν ποσότητα και σαν ποιότητα, για να μιλήσουμε με «κατηγορίες». Κι έλα να μας περιγράφεις τι βλέπεις. Σαν ποσότητα πρώτα. Αν αντικρύσουμε τον πληθυσμό της γης σε κλίμακα μικρογραφική ένα προς πέντε εκατομμύρια, 1: 5 χ ΙΟ6, θα βρούμε πως ο πληθυσμός του πλανήτη μας είναι ένα χωριό από χίλιους κατοίκους. Ανάμεσα σ' αυτούς τους χίλιους οι έλληνες είμαστε δύο άνθρωποι, που τρεκλοπατάμε και αρκουδίζουμε μέσα στο πλήθος. Ζαλισμένοι και φουκαράδες ξετρέχουνε να συναντηθούν μεταξύ τους. Αν τα καταφέρουν να μη σκυλοφαγωθούν, ζητούν να συνεννοηθούν με τους άλλους. Σε μια γλώσσα που δε μιλιέται, και σε μια γραφή που δε διαβάζεται. Λίγο μουστάκι, λίγο πρικοιόύλι, χρώμα τέτζερη αγάνωτου, ζουνάρι, βέλεσι, φούντα, κι αμάν αμάν. Σερβιτόροι και αγωγιάτες όλοι μας. Και κακοί σαράφηδες του μάρμαρου, του ήλιου, και της θάλασσας.

Σαν ποιότητα ύστερα. Είμαστε ένας λαός χωρίς ταυτότητα. Με μια ιστορία που ο ίδιος τη νομίζει λαμπρή. Και απορεί, πώς και δεν πέφτουν οι ξένοι ξεροί μπροστά στο μεγαλείο της. Οι ξένοι όμως, σαν συλλογιούνται την ελληνική ιστορία, την αρχαία εννοώ, γιατί για τη νέα δεν έχουν ακούσει, και βάλουν απέναντι της εμάς τους νεοέλληνες, φέρνουν στο μυαλό τους άλλες παραστάσεις. Φέρνουν στο μυαλό τους κάποιους καμηλιέρηδες που περπατούν στο Καρνάκ και στη Γκίζα. Τι σχέση ημπορεί νά 'χουν, συλλογιούνται, ετούτοι οι φελλάχοι του Μισιριού σήμερα με τους αρχαίους Φαραώ, και το βασιλικό ήθος των πυραμίδων τους;

Την ίδια σχέση βρίσκουν οι ξένοι στους σημερινούς έλληνες με τους αρχαίους. Οι θεωρίες των διάφορων Φαλμε-ράυερ έχουν περάσει στους φράγκους. Εμείς θέλουμε να πιστεύουμε ότι τους αποσβολώσαμε με τους ιστορικούς, τους γλωσσολόγους, και τους λαογράφους μας. Λάθος. Κρύβουμε το κεφάλι με το λιανό μας δάχτυλο. Και βέβαια. Πώς μπορούσε να γίνει αλλιώς, αφού ο μέγας γλωσσολόγος Γ. Χατζιδάκις έλεγε αυτά που έλεγε, -ορθά- κι από την άλλη έβριζε το Σολωμό μας αγράμματο, και τη γλώσσα του σκύβαλα και μαλλιαρά μαλλιά;

Σχέση με τους αρχαίους έλληνες έχουμε εμείς, λένε οι γάλλοι, οι εγγλέζοι και οι γερμανοί. Εμείς, που τους ανακαλύψαμε, τους αναστυλώσαμε, τους εξηγήσαμε. Για τους ευρωπαίους οι νεοέλληνες είμαστε μια δράκα ανθρώπων απρόσωπη, ανάμεσα σε βαλκανιλίκι, τουρκο-λογιά και αράπηδες. Είμαστε οι "ορτοντόξ"...

Με το ρούσικο τυπικό στη γραφή, με τους κουμπέδες και τους τρούλλους πάνω από τα σπίτια των χωριών μας, με ακτινογραφίες σωμάτων και σκουληκόμορφες φιγούρες αγίων στους τοίχους των εκκλησιών. Οι ευρωπαίοι βλέπουνε τους πολιτικούς μας να ψηφίζουν στη Βουλή να μπει το «ορθόδοξος» στην ευρωπαϊκή μας ταυτότητα, κατά τη διαταγή των παπάδων, και κοιτάνε ανακατωμένοι και ναυτιάζοντας κατά το θεοκρατικό Ιράν και τους Αγιατολάχους. Τέτοιοι οι βουλευτές μας, ακόμη και της Αριστεράς. «Αυτοί οι πολιτικοί, αυτοί οι βουλεπταί εκατάστρεψαν το έθνος». Έτσι γράφει ο Παπαδιαμάντης.

Θέλεις νά 'χεις πιστή την εικόνα του νεοέλληνα; Λάβε το ράσο του γύπα και του κόρακα. Λάβε τις ασπιδωτές κοιλιές των ιερέων, το καλυμμαύκι Μακαρίου Β' της Κύπρου. Και τα γένεια τα καλογερικά, που κρύβουν το πρόσωπο, καθώς άκοσμοι αγκαθεροί φράχτες τους αγρούς. Και τις κουκουλωμένες καλόγριες, την άλλη έκδοση του φερετζέ της τούρκισσας, και έχεις το νεοέλληνα φωτογραφία στον τοίχο. Απέναντι σε τούτη τη μελανή και γανιασμένη φοβέρα, φέρε την εικόνα του αρχαίου έλληνα, για να μετρήσεις τη διαφορά.

Φέρε τις μορφές των νέων σωμάτων, τις ευσταλείς και τις διακριτές. Να ανεβαίνουν από την Ολυμπία και τους Δελφούς, καθώς λευκοί αργυρόηχοι κρότοι κυμβάλων. Τους ωραίους χιτώνες τους χειριδωτούς, και τα λευκά ιμάτια τα πτυχωτά και τα ποδήρη. Τα πέδιλα από δέρματα μαροκινά, αρμοσμένα στις δυνατές φτέρνες.

Φέρε την εικόνα που μας αφήσανε οι γυναίκες της αρχαίας Ελλάδας. Οι κοντυλογραμμένες, με τις λεπτές ζώνες, τον κυανό κεφαλόδεσμο, και το ζαρκαδένιο τόνο του κορμιού. Οι ελληνίδες του Αργούς και της Ιωνίας, οι λινές και οι φαινομηρίδες. Τρέχουνε στα όρη μαζί με την Αταλάντη. Και κοιμούνται στα κοιμητήρια σαν την Κόρη του Ευθυδίκου.

Όλες και όλοι στηριγμένοι χαρούμενα σε κάποια μαρμάρινη στήλη, σ' ένα λιτό κιονόκρανο, σε μια κρήνη λευκή της Αγοράς. Με περίγυρα τους ωραίους γεωμετρημένους ναούς, αναπαμένους στο φως και στην αιθρία. Άνθρωποι, και θεοί, και αγάλματα ένα.

Όλα ετούτα, για να συγκρίνεις την παλαιή και τη νέα Ελλάδα, να τα βάλεις και να τα παραβάλεις. Και στήσε τον Φράγκο από δίπλα, να τα κοιτάει και να τα αποτιμά. Με το δίκιο του θά 'χει να σου ειπεί: "άλλο πράμα η μέρα και το φως, και άλλο η νύχτα και οι μαύροι βρυκολάκοι". Δε γίνεται να βάλεις στο ίδιο βάζο υάκινθους και βάτα.

Και κάπου θα αποσώσουν επιτιμητικά την κρίση τους:
- Ακούς αναίδεια; Να μας ζητούν κι από πάνω τα ελγίνεια μάρμαρα. Ποιοι μωρέ; Οι χριστιανοχομεΐνηδες;

Αλλά είναι καιρός από τις ασκήσεις επί χάρτου να περάσουμε στα πεδία των επιχειρήσεων. Να κοιτάξουμε την πυρκαγιά που αποτεφρώνει το σπιτάκι μας. Γιατί είμαστε σβησμένοι από τον κατάλογο των εθνών; Γιατί η Μακεδονία γίνεται Σκόπια, η Κύπρος γίνεται τουρκιά, το Αιγαίο διεκδικιέται ως το mare nostrum των Οθωμανών; Γιατί ο πρόεδρος της Τουρκίας είπε πρόσφατα στην Αθήνα, ότι είμαστε μια επαρχία του παλιού οθωμανικού κράτους, που αποσχίσθηκε και πρέπει να μας ξανα-προσαρτήσουν; Γιατί ο Μπερίσα της Αλβανίας έχει να λέει πως οι έλληνες κάνουν διπλωματία που έρχεται από το Μεσαίωνα και τους παπάδες; Γιατί ο Αλέξανδρος βαφτίζεται Ισκεντέρ, και ο Όμηρος Ομέρ Βρυώνης; Γιατί οι διακόσιες χιλιάδες έλληνες της Πόλης γίνανε χίλιοι, και οι τούρκοι της Δυτικής Θράκης θρασομανούν, και γίνουνται όγκος κακοήθης που ετοιμάζει μεταστάσεις;

Γιατί δύο από τους πιο σημαντικούς ποιητές μας, ο μέτριος Σεφέρης κι ο μεγάλος Καβάφης, καταγράφουνται στις διεθνείς ανθολογίες και τους ποιητικούς καταλόγους μισό έλληνες μισό τούρκοι; Γιατί όλα τα αυτονόητα εθνικά μας δίκαια ευρωπαίοι και αλβανοί, βούλγαροι και εβραίοι, ορθόδοξοι και ρούσοι, τούρκοι και βουσμανοαμερικανοί τα βλέπουν σαν ανόητες και μίζερες προκλήσεις, σαν υλακές και κλεφτοεπαιτείες; Ποια τύφλωση μας φέρνει να μη βλέπουμε ότι στα μάτια των ξένων εκαταντήσαμε πάλι οι παλαιοί εκείνοι γραικολιγούρηδες; Οι esurientes graeculi του Γιουβενάλη και του Κικέρωνα;

Το πράγμα έχει και περιγραφή και ερμηνεία. Μέσα στη χώρα, μέσα στην παιδεία δηλαδή και την παράδοση μας, εμείς περνάμε τους εαυτούς μας λιοντάρια, εκεί που οι έξω από τη χώρα μας βλέπουνε ποντίκια. Θαρρούμε πως είμαστε τα παιδόγγονα του Αριστοτέλη και του Αλέξανδρου. Οι ξένοι όμως σε μας βλέπουνε τις μούμιες που βρεθήκανε σε κάποια ασήμαντα Μασταβά. Γιατί; Τα διότι είναι πολλά. Όλα όμως συρρέουν σε μια κοίτη. Σε μια απλή εξίσωση με δύο όρους και ένα ίσον. Είναι ότι: νεοέλληνες ίσον ελληνοεβραίοι.

Αν εφαρμόσουμε αυτή την εξίσωση στα πράγματα, θα μας δώσει δύο γινόμενα. Το πρώτο είναι ότι ζούμε σε εθνική πόλωση. Το δεύτερο, ακολουθία του πρώτου, ότι ζούμε χωρίς εθνική ταυτότητα. Ότι οι νεοέλληνες είμαστε ελληνοεβραίοι σημαίνει το εξής: ενώ λέμε και φωνάζουμε και κηρύχνουμε ότι είμαστε έλληνες, στην ουσία κινιόμαστε και υπάρχουμε και μιλάμε σα να είμαστε εβραίοι. Αυτή είναι η αντίφαση. Είναι η σύγκρουση και η αντινομία που παράγει την πόλωση. Και η πόλωση στην πράξη γίνεται απώλεια της εθνικής ταυτότητας. Και το τελευταίο τούτο σημαίνει πολλά. Στην πιο απλή διατύπωση, σημαίνει νά 'σαι τουρκόγυφτας, και να ζητάς να σε βλέπουν οι άλλοι πρίγκιπα. Σημαίνει νά 'σαι η μούμια των Μασταβά, και να ζητάς από τους ευρωπαίους να σε βλέπουν ιδιοκτήτη της Ακρόπολης. Σημαίνει να σε θωρείς λιοντάρι, και οι ξένοι να σε λογαριάζουνε πόντικα. Απώλεια της εθνικής ταυτότητας είναι να σε βλέπουν οι άλλοι αρκουδόρεμα, και συ να τους φωνάζεις πως ντε και καλά είσαι η Ολυμπία. Και ύστερα να τους ζητάς Ολυμπιακούς αγώνες στην καλογρέζα. Χλευαστικό του καλογριά.

Είναι μεγάλη ιστορία να πιαστώ να σε πείσω, ότι οι νεοέλληνες από τους αρχαίους έχουμε μόνο το τομάρι που κρέμεται στο τσιγκέλι του σφαγέα, θέλει κότσια το πράμα. Θέλει καιρό και κόπο. Θέλει σκύψιμο μέσα μας, και σκάψιμο βαθύ. Και κυρίως αυτό: θέλει το μεγάλο πόνο.

Θα σε καλέσω όμως σ' έναν απλό περίπατο. Θα κάνουμε ένα πείραμα, που λένε οι φυσικοί. Για νά 'χουμε αποτέλεσμα έμπεδο. Και η γνώση που θα κερδίσουμε νά 'ναι σίγουρη. Θα επιχειρήσουμε μια στατιστική έρευνα. Θα διατρέξουμε τη χώρα απ' άκρη σ' άκρη. Θα ρωτήσουμε νεοέλληνες απ' όλες τις τάξεις και όλα τα επίπεδα. Γυναίκες και άντρες, γερόντους και παιδιά, αγράμματους και επιστήμονες, φτωχούς και πλούσιους να μας ειπούν τι γνωρίζουν για την αρχαία Ελλάδα. Ζητούμε μια γνώση σοβαρή και υποψιασμένη. Όχι φολκλόρ και γραφικότητες. Όχι δηλαδή ο Ηρακλής μωρό έπνιξε τα φίδια· ότι ο Αρχιμήδης εχάραζε κύκλους στην άμμο- ούτε τάν ή επί τάς, μέτρον άριστον και τον Μινώταυρος στην Κρήτη. Αλλα να μας ειπούνε, δηλαδή, αν έχουνε ακουστά τα ονόματα Εμπεδοκλής, Αναξίμανδρος, Αριστόξενος ο Ταραντίνος, Διογένης Λαέρτιος, Αγελάδας, Λεύκιππος, Πυθαγόρας ο Ρηγίνος, Πυθέας.

Να μας ειπούνε, πόσοι φιλόλογοι, έξω από τα σχολικά κολυβογράμματα, έχουν διαβάσει στο πρωτότυπο τρεις διάλογους του Πλάτωνα, δύο Νεμεόνικους του Πινδάρου, την Ωδή στην αρετή του Αριστοτέλη, έναν Ομηρικό Ύμνο. Να μας πουν αν ξέρουν ότι στη διάλεξη του για την αρετή ο Πλάτων έκαμε στους ακροατές του ένα μάθημα γεωμετρίας, ότι η Ακρόπολη των Αθηνών είναι δωρικό, και όχι ιωνικό καλλιτέχνημα, ότι η διδασκαλία τραγωδίας στο θέατρο ήταν κήρυγμα από άμβωνος, ότι η θρησκεία των ελλήνων ήταν αισθητική προσέγγιση των φυσικών φαινομένων.

Δε νομίζω, αναγνώστη μου, ότι σε όλα αυτά τα επίπεδα η έρευνα μας θα δώσει ποσοστά γνώσης και κατοχής σε βάθος του κλασικού κόσμου από τους νεοέλληνες που να υπερβαίνουν τους δύο στους χίλιους.
Τι φωνάζουμε τότε, και φουσκώνουμε, και χτυπάμε το κούτελο στο μάρμαρο ότι είμαστε έλληνες; Για το θεό δηλαδή. Παράκρουση και παραφροσύνη...

Θα μου ειπείτε:
- Μήπως και οι ευρωπαίοι γνωρίζουν σε τέτοιο βάθος την αρχαία Ελλάδα;

Θα σας ειπώ:
-Όχι. Αλλά οι ευρωπαίοι δεν καυχιούνται ότι είναι έλληνες, όπως εμείς. Καυχιούνται ότι είναι γάλλοι, και ιταλοί, και βέλγοι.

Γιατί αυτό είναι στην ουσία της η αρχαία Ελλάδα. Δεν είναι τα πασουμάκια του Ηρακλή στο παλάτι της Ομφάλης. Ούτε ο Οδυσσέας με το παλούκι του στη σπηλιά του Κύκλωπα. Η αρχαία Ελλάδα είναι ένας πολιτισμός ασύγκριτος. Μια κοσμοθεωρία πλήρης. Ένας τρόπος ζωής ολοκληρωμένος και τέλειος. Είναι η πιο κοντά στη φύση και στη φυσική αϊδιότητα κοινωνία, που έσωσε να δημιουργήσει ο άνθρωπος. Δεν είναι τυχαίο που λέξεις ελληνικές, όπως μουσική, θέατρο, οργασμός, φιλοσοφία, μαθηματικά, φυσική, δημοκρατία, γεωμετρία, πολιτική, περάσανε σε όλες τις γλώσσες των εθνών του OHE σήμερα. Και με τις λέξεις αυτές ζουν και δηλώνουν τις βαθύτερες ουσίες του ανθρώπινου βίου τα δισεκατομμύρια του πλανήτη. Δεν είναι τυχαίο, που όχι μόνο ο πλανήτης αλλά και ο ουρανός, το σύμπαν ολόκληρο είναι κατάσπαρτο με τις ελληνικές λέξεις και με τα ελληνικά γράμματα που ονομάζουν διεθνώς τους αστερισμούς, και τους φωτεινότερους αστέρες του κάθε αστερισμού. Κοίτα πρόχειρα το εξώφυλλο της "Γκέμμας".

Όχι. Δεν είναι καθόλου τυχαίο. Εκείνο που είναι τυχαίο, είναι πως ο λαός που κατοικεί σήμερα στη χώρα που παλαιά την εκατοίκησαν οι έλληνες, ονομάζουνται έλληνες. Η έρευνα μας έδειξε ότι μόνο έλληνες δεν είναι. Γιατί τους έλληνες ούτε τους βλέπουν ούτε τους γνωρίζουν.

Από το Ελληνικό ερχόμαστε στό Εβραίικο. Ερωτάμε το ίδιο στατιστικό δείγμα, το ευρύ και το πλήρες, αν έχουν ακουστά τα ονόματα Μωϋσής, Αβραάμ, Ησαΐας, Ηλίας με το άρμα, Νώε, Βαφτιστής, Εύα η πρωτόπλαστη, Ιώβ, ο Δαναήλ στο λάκκο, η Σάρα που γέννησε με εξωσωματική. Και όχι μόνο τα ονόματα, αλλά και τις πράξεις ή τις αξίες που εκφράζουν αυτά τα ονόματα.

Υπάρχει γριά στην επικράτεια που να μην τους ξεύρει τούτους τους εβραίους; Δεν υπάρχει ούτε γριά, ούτε ορνιθοκλόπος στις Σποράδες, ούτε κλεφτογιδάς στην Κρήτη. Εδώ τα ποσοστά αντιστρέφουνται. Στους χίλιους νεοέλληνες τα ναι γίνουνται ενιακόσια τόσα, και τα όχι δύο. Και δεν ξεύρουν μόνο τα ονόματα, αλλά είναι έτοιμοι να σου κάνουν αναλύσεις στην ουνιβερσιτά και στην ακαντέμια για τις ηθικές και άλλες αξίες που εκφράζει το κάθε όνομα.

Μ' ένα λόγο, ο μέγας και ο βαθύς εβραίικος πολιτισμός -δεν ειρωνεύομαι, κυριολεκτώ- μέσα από τη χριστιανική του μετάλλαξη, κι αυτή πια δεν είναι ούτε μεγάλη ούτε βαθιά, πέρασε ως το μυελό των οστών και στη διπλή σπείρα του DNA όλων των νεοελλήνων. Ένα μόνο δε γνωρίζουν. Ότι ο σπουδαίος αυτός πολιτισμός είναι εντελώς αντίθετος με τον πολιτισμό της κλασικής Ελλάδας. Το αρνί και ο λύκος. Ο πάμφωτος ναός της Αφαίας στην Αίγινα, και το μονύδριο της αγίας Ελεούσας στο νησί της λίμνης των Ιωαννίνων, με την αγράμματη καλόγρια που κυνηγά τις έγκυες και τις λεχώνες, γιατί 'ναι μαγαρισμένες, λέει.

Έλληνες θα ειπεί δύο και δύο τέσσερα στη γη. Όχι δύο και δύο είκοσι δύο στον ουρανό.
Έλληνες θα ειπεί να τελείς στους νεκρούς τις χοές της Ηλέκτρας. Όχι κεριά στους νεκρόλακκους, και δηνάρια στο σακούλι του τουρκόπαπα.
Έλληνες θα ειπεί να προσκυνάς τακτικά στους Δελφούς το "γνώθι σαντόν". Όχι να κάνεις την εξομολόγηση στους αγράμματους πνευματικούς και στους μαύρους ψυχοσώστες.
Έλληνες θα ειπεί να σταθείς μπροστά στη στήλη του Κεραμεικού και να διαβάσεις το επιτύμβιο: "στάθί και οϊκτιρον". Σταμάτα, και δάκρυσε· γιατί δε ζω πιά. Κι όχι να σκαλίζεις πάνω σε σταυρούς κορακίστικα λόγια και νοήματα: προσδοκώ ανάσταση νεκρών.
Έλληνες θα ειπεί το πρωί να γελάς σαν παιδί. Το μεσημέρι να κουβεντιάζεις φρόνιμα. Και το δείλι να δακρύζεις περήφανα. Κι όχι το πρωί να κάνεις μετάνοιες στα τούβλα. Το μεσημέρι να γίνεσαι φοροφυγάς στο κράτος και επίτροπος στην ενορία σου. Και το βράδυ να κρύβεσαι στην κώχη του φόβου σου, και να ολολύζεις σα βερέμης.

Ακόμη κι ο Ελύτης, καθώς εγέρασε, τό 'ριξε στους αγγέλους και στα σουδάρια. Τι απογοήτεψη...

Έλληνες θα ειπεί όσο ζεις, να δοξάζεις με τους γείτονες τον ήλιο και τον άνθρωπο. Και να παλεύεις με τους συντρόφους τη γη και τη θάλασσα. Και σαν πεθάνεις, να μαζεύουνται οι φίλοι γύρω από τη μνήμη σου, να πίνουνε παλιό κρασί, και να σε τραγουδάνε:

Τρεις αντρειωμένοι εβούλησαν να βγουν από τον Άδη,
Ένας το Μάη θέλει να βγει κι άλλος τον Αλωνάρη,
Κι ο Δήμος τ' αγια-Δημητριού ν' ανοίξει γιοματάρι.


Μια λυγερή τους άκουσε, γυρεύει να την πάρουν.
Κόρη, βροντούν τ' ασήμια σου, το φελλοκάλιγό σου,
και τα χρυσά γιορντάνια σου, θα μας ακούσει ο Χάρος.


Δημήτρης Λιαντίνης
(Αποσπάσματα απο το βιβλίο του "ΓΚΕΜΜΑ

ΠΗΓΗ http://www.ellinikoarxeio

http://afipnisoy.blogspot.com/2012/12/blog-post_8067.html#ixzz2EdYzqYfr

Δευτέρα 10 Δεκεμβρίου 2012

Τα κρατικά δάνεια δεν ανήκουν στο πεδίο ελεύθερου ανταγωνισμού. Οι "αγορές" είναι κλειστό θεσμικό μονοπώλειο.

Ath. Kanakaris is taking possession of the tow...
Ath. Kanakaris is taking possession of the town of Patras Peter Heinrich Lambert von Hess (29 July 1792, Düsseldorf - 4 April 1871, München) Cropped from a reproduction of a 1895 collection printed by Proton Typographion Perikleous M. Pestemaltzioglou (First Printers Perikleous M. Pestemaltzioglou) Πρώτον Τυπογραφείον Περικλέους Μ. Πεστεμαλτζιόγλου (Photo credit: Wikipedia)
http://olixnos.blogspot.com/2012/12/end.html?spref=fb
Τελικά οι λεγόμενες κεντρικές κρατικές τράπεζες δεν είναι καμία υπό τον έλεγχο των κρατικών κυβερνήσεων, και ενώ έχουν ανεξαρτησία πάνω από κάθε κρατική νομοθεσία, τελικά είναι εξαρτημένες να δανείζονται μόνο από "συγγενείς" τράπεζες και μόνο με όρους επικυριαρχίας και προστασίας των δικαιωμάτων των ισχυρών τραπεζιτών, αποκλείοντας κάθε άλλη πηγή φθηνής χρηματοδότησης που μπορεί να επιφέρει τον ανταγωνισμό και την αποδυνάμωση των οίκων αξιολόγησης που ανήκουν στους τραπεζίτες και την απεξάρτηση των δανειοληπτών από τους φορείς τραπεζικής εξουσίας.
Βλέπετε ότι οι λαοί είναι άσχετοι με την πραγματικότητα του ελέγχου των κρατών, των περιουσιακών τους στοιχείων και των βλέψεών τους.  Δεν υπάρχει απελευθερωτικός αγώνας  κανενός λαού που να δημιούργησε ανεξάρτητα κράτη μέσα στα τελευταία διακόσια χρόνια.

Η Παλαιστίνη και το Κουρδιστάν θα πρέπει πρώτα να αναγνωρίσουν αυτόνομες κετρικές τράπεζες στα υποσχόμενα προς αυτά εδάφη τους με προίκα τον ορυκτό τους πλούτο, και ύστερα να υποβάλλουν αίτηση αναγνώρισης ως κρατικές οντότητες στα Ηνωμένα Έθνη. Αυτό επιβάλλει και αποποίηση του πλούτου από τις ήδη κατέχουσες τις υποθηκευμένες αξίες των εδαφών αυτών και τη χρήση τους στις διεθνείς συναλλαγές. Πόσο εύκολο είναι να κάνεις ένα "ανεξάρτητο κράτος" λοιπόν;

Οι τραπεζίτες ελέγχουν κυβερνήσεις, πλούτο, συναλλαγές, πολιτικές και βλέψεις σε κάθε ομάδα με ή χωρίς κυβέρνηση ή κράτος.

Η Ελλάδα είναι νομικά ανεξάρτητη και φυσικά σκλάβα σε δανεισμούς υπέρογκους εκ προ μελέτης. Οι επιλεγόμενοι υποψήφιοι κυβερνήτες πρέπει να υποταχθούν στις "αγορές" πριν λάβουν το χρίσμα της αρχηγίας και της υποψηφιότητας, αλλιώς δεν έχουν θέση στα μέσα μαζικής παραπλάνησης, στα έντυπα που εκθειάζουν την έκφραση της "λαϊκής θέλησης" από το στόμα των χρισμένων.  

Και έχοντας όλα αυτά στο χέρι τους οι "αγορές", δεν αφήνουν κάποιον "πονηρό" που δίνει γή και ύδωρ σε αυτούς μέχρι να εκλεγεί, και μετά να αλλάξει πορεία. Έχουν ήδη καταρτήσει τα κράτη να ελέγχουν τις νομικές και εκτελεστικές εξουσίες αλλά η χρηματοοικονομική δύναμη των κεντρικών τραπεζών παραμένει "ξένη χώρα" σε κάθε πρωθυπουργό, πρόεδρο ή βασιλιά. 

Οι "αγορές" είναι οι Βασιλείς Βασιλέων Βασιλευόντων Βασιλευούσης. Και δε χρειάζονται ούτε τίτλους, ούτε κορόνες, ούτε δημοσιότητα. Έχουν παλάτια και τον κόσμο όλο στην επικυριαρχία τους. Έιναι αυτοί που ζούνε για να βάζουν στοιχήματα σε βάρος των κατοικούντων επί της Γης. Δεν ενδιαφέρονται ούτε για τους συγγενείς τους, παρά μόνο για τα τέκνα τους που κληρονομούν την ασυδοσία και την ανευθυνότητα ως παράγωγα του αμέτρητου πλούτου που διαχειρίζονται. 

Τους άκουσα πριν από λίγους μήνες με τα δικά μου ώτα να συνομιλούν μεταξύ τους και να λένε : There is no such thing as too rich or too thin

Θέλετε πολλά περισσότερα για να καταλάβετε με τι έχει ο λαός να πολεμήσει;