Σάββατο 4 Δεκεμβρίου 2010
Πέμπτη 2 Δεκεμβρίου 2010
Ο Γερμανικός σχεδιασμός της Οθωμανικής Ανατολικής Μεσογείου στη Wikileaks
Image via WikipediaΤελικά επιβεβαιώνεται ο Γερμανικός σχεδιασμός της επαναφοράς του Οθωμανισμού και του ραγιαδισμου στην Ανατολική Μεσόγειο.Πολιτικές βόμβες συνεχίζει να ρίχνει με τις δημοσιεύσεις της η Wikileaks που αφορούν την Ελλάδα.
Νέα στοιχεία σύμφωνα με τα οποία η Γερμανία ήθελε να μας εκδιώξει έξω από την Ευρωπαϊκή Ένωση παρακαλώ, όχι μόνο από τη ζώνη του ευρώ.
Η σκληρή στάση της Γερμανίδας καγκελάριου απέναντι στην Ελλάδα την περίοδο διαπραγμάτευσης του δανείου είχε προγραμματισμένο στόχο αφού ο Seehofer, ο Βαυαρός πρωθυπουργός, σε συζήτησή του με τον αμερικανό πρέσβη τον Φεβρουάριο του 2010, εξέφρασε τις αμφιβολίες του για το αν πρέπει να παραμείνει η Ελλάδα στην Ένωση εξαιτίας των οικονομικών προβλημάτων.
«Ο Seehofer κατά την συζήτηση του με τον πρέσβη έδωσε έμφαση στην οικονομική κρίση και δεν ήταν σίγουρος για το αν η Ε.Ε. θα διώξει τελικά την Ελλάδα από την Ευρωζώνη», αναφέρει το δημοσίευμα.
Οι αληθινές όμως τάσεις των Γερμανών ήταν η αποπομπή της Ελλάδος από την Ευρωπαϊκή Ένωση, και την υπαγωγή της στο σχέδιο ραγιαδιστικοποίησης του Γιουνανιστάν κάτω από την φίλη της Τουρκία. Το Αιγαίο δε χρειάζεται να διευθετιθεί, αφού όλο θα ανήκε στην Νεο Οθωμανική Τουρκική κυριαρχία.
Έτσι και στο νέο κράτος των Οθωμανών θα γινόταν η Ευρωπαϊκή πλέον πόλη Κωνσταντινούπολη η νέα πρωτεύουσα και ταυτόχρονα οι χριστιανοί θα βρίσκανε ξανά την Πόλη σαν πρωτεύουσα κράτους. Όχι όμως κάτω από τη δική τους διοίκηση όπως φανταζόντουσαν.
Αντί να κλαίνε για την εφαρμογή του Καλλικράτη, σε λίγο θα κλαίμε για τη μη εφαρμογή του Ξενοκράτη και του Ανταίου.
The Hellenic States of America
Image via WikipediaThe Hellenic States of AmericaThe Hellenic States of America
The US isn't Greece, but we could end up with some of their same problems if we don't get spending under control, according to David Walker, former U.S. Controller General and CEO of the Peter G. Peterson Foundation, discusses the issue with CNBC.
Τετάρτη 1 Δεκεμβρίου 2010
Η μωρία του Χριστιανισμού κατά τον Ιωάννη Αρχιεπίσκοπο Κωνσταντινουπόλεως
Image by Getty Images via @daylifeΗ κατά τον Ιωάννη αρχιεπίσκοπο Κωνσταντινουπόλεως εξέταση της θεϊκής μωρίας τον κάνει να κατανοεί τη μωρία των άξεστων και αγράμματων χωρικών και περιαστικών περιοχών, ανώτερη από τη Λογική Απόδειξη της Ελληνικής Παιδείας του Πλάτωνα, του Αριστοτέλη, του Δημόκριτου και του Ιπποκράτη.Κατ' αυτόν κάθε αρρώστια έρχεται εκ θεού, και η προσευχή, ο αγιασμός και οι ιερατικές ευλογίες μπορούν να αλλάξουν τη γνώμη του θεού και να απομακρύνουν το άλγος και το θάνατο. Εκπροσωπείται έτσι η αποκλειστική αντιπροσωπία του θεού στη Γη από το συνονθύλευμα των μαυροφόρων ιερέων (μάγων της φυλής ή εκφυλισμένων της λογικής;)
Η ανάλυση του Πλάτωνα στην επιστήμη της αριθμητικής και των μαθηματικών είναι μάταια για αυτόν αφού δε ξεφεύγει έτσι το θάνατο και την αιώνια κόλαση, σύμφωνα με τις δικές του ονειρικές αποδεικτικές μεθόδους που με τόση επιμέλεια και λεπτομέρεια συνεχίζουν να καταγράφουν οι χριστιανοί στις παράλιες αμμουδιές κάθε νύχτα και που κάθε κύμα διαβολικό τις διαγράφει.
Το μόνο σίγουρο ήταν, είναι και θα είναι για πάντα ότι ο χριστιανισμός είναι ΜΩΡΊΑ αφού εναντιώνεται στην ελληνική μέθοδο που με τη λογική παρατήρηση, θεώρηση, ανεξάρτητο πειραματισμό και απόδειξη των θέσεων του αρνείται να έρθει στο φως της ΑΛΉΘΕΙΑΣ.
Το οξύμωρο είναι ότι οι του Λόγου εργάτες ονομάστηκαν αγράμματοι χωριάτες (πάγκανς) από τους αγράμματους χριστιανούς υπηρέτες του Ρωμαίου αυτοκράτορα.
Σκάνδαλο είναι ο χριστιανισμός για τους Εβραίους, αφού εμφανίζει Ιουδαΐζουσες αλλά αντιμωσαϊκές θεωρίες και πρακτικές. Ο βαπτισμός είναι συνήθεια των Εσσαίων, όχι των Ιουδαίων. Ο ένσαρκος θεός είναι και αυτός ένα είδωλο που κλέπτει δόξα από το ΓΧΒΧ.
Ο ναζίρ Ιησούς δε καταγράφεται να έχει ναζιριστεί (χριστεί) από κανέναν Ιουδαίο ιερέα ή αρχιερέα, και από ποιον τότε έγινε ναζίρ; Ναζαρέτ πόλη δεν υπήρχε κατά τα ιστορικά κείμενα της εποχής. Η κλίσις του από την Αίγυπτο, μόνο τους παραμύθιους ψαλμούς του Βιβλίου των Νεκρών μας φέρνει στο μυαλό. Εκεί μέσα θα δείτε και τις 100 και πλέον εντολές του θεού των νεκρών. Εκεί μέσα ήταν (στα παραμύθια) και οι δέκα εκλεκτές εντολές του Αιγύπτιου διαδόχου Μωυσή. Εκεί μέσα ήταν και η παρθενογένεση των θεών, η παρθένος γαλακτοτροφούσα μητέρα, η σταύρωση, η ταφή και η ανάσταση των θεών.
Ο θεολόγος Ιωάννης έχασε την ευκαιρία να τα διαβάσει τα κείμενα των Αιγυπτίων; Μήπως τα θεώρησε μιαρά; Μήπως τελικά τα διάβασε, τα μελέτησε και τελικά τα απέκρυψε ως άλλος Παύλος λέγοντας και αυτός ότι εάν ψευδολογόντας (αποκρύπτοντας τα) δοξαστεί το όνομα του θεού του, τότε καλώς και δεν τα είπε; Εκεί που ήθελε έλεγε πολλά και με λεπτομέρειες κατά των Ελλήνων και των Ιουδαίων. Εκεί που έβλεπε την απάτη των χριστιανικών παραμυθευμάτων τελικά αποσιώπησε και καταγράφεται ως ένας ακόμα εργάτης προπαγάνδας.
Εάν τα λόγια και οι γνώσεις των Ελλήνων και των Αιγυπτίων ήταν μάταιες, γιατί επέλεξε να φοιτήσει σε αυτές;
Γιατί οι σοφοί ψαράδες δεν άνοιξαν πανεπιστήμια, ακαδημίες, σεραπεία, μουσεία, βιβλιοθήκες και σχολές όπου αντί να κατηγορούν και να πολεμούν τη γνώση των άλλων, να ασκούνται στη μελέτη και κατασκευή χριστιανικής γνώσης με χριστιανικές αποδεικτικές μεθόδους και να ηγηθούν από τα έργα των χειρών τους και του μυαλού τους στο ανώτερο βάθρο της καταξίωσης;
Είδατε το βουδισμό και τις θρησκευτικές του μυστικιστικές γνώσεις να επιτίθενται σε βιβλιοθήκες των σιντοϊστών ή των ινδουιστών; Είδατε Έλληνες φιλοσόφους να πολεμούν τη γνώμη άλλων φιλοσόφων με θανατηφόρα όπλα;
Το όπλο του Έλληνα είναι, ήταν και θα είναι ο ΛΌΓΟΣ.
Ο ΔΙΑΛΟΓΟΣ είναι αυτό που δίδαξε ο Δίας στους πεφωτισμένους. Η δια της αιρέσεως έκφρασις του Λόγου και αντί Λόγου (διάλογου) δημοσίως, εκφράζει την χωρίς εντροπή συμμετοχή στα κοινά και την ελευθερία διαφοροποίησης (Δία φέρων ποιώ) της γνώμης των ανθρώπων εκφράζοντας τη μεγίστη των αρετών Πολιτειακή διοίκηση, που μετέπειτα κατάντησε σε Δημοκρατία δια των αντιπροσώπων.
Ο χριστιανισμός με αυτοκρατορικό δυναμισμό και αυτοκρατορικό μίσος κατήργησε την δια της αίρεσης έκφραση. Ο φόβος της τιμωρίας από το Ρωμαίο αυτοκράτορα ήταν πλέον η καθημερινή κινητήριος δύναμη της αυτοκρατορίας των Ρωμηιών.
Η πολιτειακή διακυβέρνηση, χάθηκε. Η ξεφτιλισμένη Δημοκρατία δεν ήταν ούτε όνειρο. Δεν ήταν ο πολίτης που εκφράζει τη βούληση του για εκλογή διοικητικών οργάνων.
Τώρα ο αυτοκράτορας διορίζει έπαρχους, πατριάρχες, και νόμους. Οι έπαρχοι ορίζουν κυβερνήτες και εφοριακούς. Οι πατριάρχες ορίζουν επισκόπους. Οι εφοριακοί ορίζουν φοροεισπράκτορες. Οι επίσκοποι ορίζουν ιερείς. Ο λαός πληρώνει φόρο υποτέλειας στους φοροεισπράκτορες (και παντός είδους πράκτορες), και φόρο βλακείας στους ιερείς.
Ποια είναι η συνέχεια του Ελληνισμού μέσα στο Ρωμαιορθοδοξισμό και στο Ρωμαιοκαθολικισμό;
Ο ισοσκελής σταυρός που με τόση χάρη φαντάζονται οι χριστιανοί είναι δικός τους και η σημαία έχει χριστιανικό σταυρό, ας δουν το σύμβολο του Ηλίου Διός μέσα σε τόσα Ελληνικά μουσειακά εκθέματα.
Εάν υπήρξε ο Ιησούς, ήταν μάλλον τρίτος στη τάξη της προτεραιότητας της κατασκευής της θρησκείας αυτής. Πρώτη προτεραιότητα ήταν η παρουσίαση θεϊκής εξουσίας στην ανάθεση διοικητικής αρχής του αυτοκράτορα. Δεύτερη προτεραιότητα ήταν η κατασκευή ενός νέου θεού κοινού για όλα τα έθνη των Ρωμαϊκών κτήσεων.
Τρίτο, η διδασκαλία ενός υποψήφιου για τη θέση του νέου θεού προσώπου. Απαγορεύεται κάποιος στο σύγχρονο του Φλάβιου Κωνσταντίνου αφού θα είναι εύκολο να βρεθεί το πραγματικό ποιον του. Απαγορεύεται κάτι το πολύ αρχαίο στην υποψήφια προσωπικότητα, γιατί αυτό θέλουμε να καταργήσουμε. Μένουν οι πρόσφατοι μύθοι που μιλούν για έναν άνθρωπο που έζησε, τελείωσε και ξαναέζησε και ξαναέφυγε και θα ξαναέρθει αλλά δεν έφυγε. Τέλειο και θεϊκό.
Μα, περιμένετε λίγο, οι χριστιανοί ζητούσαν χριστιανό ηγέτη κράτους; Καλά τόσο απομονωμένοι ήταν οι χριστιανοί την κακιάς Ρωμαϊκής πολυθεϊστικής αυτοκρατορίας; Δεν ήξεραν ότι εκατό χρόνια πριν από το Φλάβιο, οι Αρμένιοι είχαν χριστιανό βασιλιά στο χριστιανικό τους κράτος; Παραμύθια πάλι μας πουλάνε. Ο στόχος τους ήταν, είναι και θα είναι η πολιτική αναρρίχηση στα πιο δυνατά κράτη, και η εμφάνισή τους ως πρόσωπο με θεϊκές εντολές να κυβερνήσει το κόσμο. Αυτό θεωρούν ότι λέει η δική τους Ειμαρμένη, αλλά όταν ακούν για Ελληνική Ειμαρμένη και τη φράση ότι ο Έλλην Λόγος πάντα θα Νικά, τους σηκώνεται η κάθε είδους τρίχα!
Τουλάχιστον θα ήταν πρέπον να του ζητήσουν έστω και μετά το θάνατο του Ιησού (και την ανάσταση του), μια μεγάλη συγνώμη για τις βλακείες που λέγανε στο όνομα της μνήμης του, για τα εγκλήματα που έκαναν και κάνουν στο όνομα της μνήμης του, για τις συκοφαντίες, τις κλοπές, τα βασανιστήρια και τις ατιμάσεις που επέφεραν οι χρήστες του ονόματος της μνήμης αυτού.
Οι χριστιανοί ούτε τη μνήμη των νεκρών,ούτε των ζωντανών τη τιμή δε μάθανε να σέβονται. Ούτε και του ίδιου τους του θεού!
IS ANGELA MERKEL BEHAVING IRRATIONALLY?
By George Kofinakos
StormHarbour Representative in Greece
CEO & Executive Director Enolia Premium Capital S.I.F. (SCA)
Is Angela Merkel aiming, through her words and actions, to strangle the weak economies of the Eurozone? If yes, is she doing it to appease the German voters, by demonstrating a tough approach to those countries which are unable to comply with the Eurozone basic Economic Policies?
Inspite of what we hear all around about the irrational behaviour of Mrs Merkel, I believe she is working based on a plan.
Let’s go back about 15 years , when the policies of the Eurozone started being implemented.
The whole concept was built on the basis of a Zone that would share the same monetary policy, in an attempt to stabilize the Economy of the Eurozone by controlling interest rates and the money supply.
This is a role assigned to the ECB. But we all know that the Economy carries another interconnected parameter: that of the Fiscal policy, which is the management of government expenditure and revenue collection.
Centralizing the Monetary Policy with the EU having minor control over the Fiscal Policy was like putting the cart ahead of the horse.
No doubt, this structure has helped a lot those countries (Germany, Austria, the Netherlands etc) that stick to the rules in order to maintain their competiveness. On the other hand, countries like Greece, Ireland, Italy, Portugal and Spain have given no attention to salary and hiring increases both in their Public and Private sector, thus experiencing a diminishing competiveness of their Economies within a decade.
With the US Credit Crisis as a trigger point and later on the Dubai sovereign crisis, investors started focusing on the over-debted countries, demanding higher rates in order to buy their bonds! The weakest member of the Eurozone, Greece, served as the ground to establish an experiment in re-correcting the inefficiencies of the Eurozone and setting the tools of the effective centralization of the fiscal policy.
I trust that although they had the tools to stop this crisis at the very early stages with very minimal cost, Angela Merkel and her team decided to drive the weak countries near bankruptcy in order to achieve more easily the acceptance of the new rules of the game, which in the first phase is the EU/IMF Economic Mechanism.
What comes next?
Of course Germany would not like to destroy neither the Euro nor the Eurozone, since this is the base of the successful current German growth. Instead, they would like to streamline the situation, by driving the countries in the Economic Support Mechanism and eventually have them accept the centralization not only of the Monetary Policy but also of the Fiscal Policy. The current over-confidence that Germany rules, has given them the conviction that, through the markets, they can enforce the pressure to all the Eurozone countries to go along with these new rules, while at any point they have the capacity and tools (ie: the potential issuance of a Eurobond) to turn around the sentiment in the market.
It is a risky approach but, given the current circumstances, it has high chances to succeed!
Next act of the game is on December 16th at the Annual EU Leaders meeting, when the full strategy of Germany (and, to a lesser extent, of France) will most probably be revealed.
StormHarbour Representative in Greece
CEO & Executive Director Enolia Premium Capital S.I.F. (SCA)
Is Angela Merkel aiming, through her words and actions, to strangle the weak economies of the Eurozone? If yes, is she doing it to appease the German voters, by demonstrating a tough approach to those countries which are unable to comply with the Eurozone basic Economic Policies?
Inspite of what we hear all around about the irrational behaviour of Mrs Merkel, I believe she is working based on a plan.
Let’s go back about 15 years , when the policies of the Eurozone started being implemented.
The whole concept was built on the basis of a Zone that would share the same monetary policy, in an attempt to stabilize the Economy of the Eurozone by controlling interest rates and the money supply.
This is a role assigned to the ECB. But we all know that the Economy carries another interconnected parameter: that of the Fiscal policy, which is the management of government expenditure and revenue collection.
Centralizing the Monetary Policy with the EU having minor control over the Fiscal Policy was like putting the cart ahead of the horse.
No doubt, this structure has helped a lot those countries (Germany, Austria, the Netherlands etc) that stick to the rules in order to maintain their competiveness. On the other hand, countries like Greece, Ireland, Italy, Portugal and Spain have given no attention to salary and hiring increases both in their Public and Private sector, thus experiencing a diminishing competiveness of their Economies within a decade.
With the US Credit Crisis as a trigger point and later on the Dubai sovereign crisis, investors started focusing on the over-debted countries, demanding higher rates in order to buy their bonds! The weakest member of the Eurozone, Greece, served as the ground to establish an experiment in re-correcting the inefficiencies of the Eurozone and setting the tools of the effective centralization of the fiscal policy.
I trust that although they had the tools to stop this crisis at the very early stages with very minimal cost, Angela Merkel and her team decided to drive the weak countries near bankruptcy in order to achieve more easily the acceptance of the new rules of the game, which in the first phase is the EU/IMF Economic Mechanism.
What comes next?
Of course Germany would not like to destroy neither the Euro nor the Eurozone, since this is the base of the successful current German growth. Instead, they would like to streamline the situation, by driving the countries in the Economic Support Mechanism and eventually have them accept the centralization not only of the Monetary Policy but also of the Fiscal Policy. The current over-confidence that Germany rules, has given them the conviction that, through the markets, they can enforce the pressure to all the Eurozone countries to go along with these new rules, while at any point they have the capacity and tools (ie: the potential issuance of a Eurobond) to turn around the sentiment in the market.
It is a risky approach but, given the current circumstances, it has high chances to succeed!
Next act of the game is on December 16th at the Annual EU Leaders meeting, when the full strategy of Germany (and, to a lesser extent, of France) will most probably be revealed.
Τρίτη 30 Νοεμβρίου 2010
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις (Atom)