Στη Θράκη οι μουφτήδες έχουν ακόμα το νόμιμο και κυβερνητικό δικαίωμα να εφαρμόζουν τους νόμους του Ισλάμ ακόμα και σε ανήλικους κατοίκους της Δυτικής Θράκης.
Όπως αναφέρθηκε σε προηγούμενο άρθρο μου, οι Επίσκοποι Έλληνες Χριστιανοί της Τουρκίας καθώς και όλοι οι θρησκευτικοί ηγέτες μέσα στην επικράτεια της Τουρκίας , δεν έχουν από την μετά Λωζάνης συμφωνία, καμία πολιτική δικαιοδοσία στους υπηκόους των μειονοτήτων.
Κατά περίεργο τρόπο οι τοπικοί θρησκευτικοί ορθόδοξοι και μουσουλμάνοι ηγέτες όχι μόνο έχουν διοικητικές και νομικές εξουσίες, αλλά έγιναν και δημόσιοι υπάλληλοι με μισθούς και συντάξεις από τους φόρους των υπηκόων πιστών ή όχι.
Ισχύει αυτό και για τους καθολικούς ή βουδιστές ή αρχαιολάτρες στην Ελλάδα; Αν όχι , ποια είναι η δικαιολογία, και αν ναι βάσει ποιας δικαιολογίας;
Από τότε που η αναγνώριση του αυτοκράτορα των Ρωμαίων από τους Χριστιανούς με το πλήθος των ασμάτων και ύμνων υπέρ βασιλέων και ευφημισμών μέσα στη λατρεία των ναών , έχουμε και την αμοιβαία αναγνώριση από τον αυτοκράτορα με διαμοιρασμό τίτλων και εξουσιών, και τον Γάμο του Θεού Αυτοκράτορα με την Άσπιλο Εκκλησία.
Ποια είναι η ανάγκη αυτή που θέλει τις κυβερνήσεις να εναγκαλίζονται με τις οργανώσεις θρησκευτικών αναζητήσεων; Δείτε την ανάγκη των κυβερνήσεων να έχουν όχι μόνο οικονομικό έλεγχο των υπηκόων μέσω φοροτεχνικών πρακτόρων και εκβιαστών (τελώνες) αλλά και πρακτόρων των σκέψεων και ενδόμυχων προαιρέσεων σε σχήματα καθοδηγητών και καθαριστών των πνευματικών οδών των υπηκόων (φαρισαίοι).
Αλλά όταν ο πλούσιος της παραβολής παντρευτεί την Πράκτορα που έχει αντάλλαγμα μόνο την πληροφοριοδότη και συμμορίτικη συμμετοχή στη διοίκηση τού όχλου, θα πρέπει να περιμένουμε μια σχέση αγάπης και μίσους ανακατωμένη με αισθήματα κατωτερότητας και για τα δύο μέρη, γιατί ξέρουν ότι εξαναγκάζονται να ανέχονται το άλλο μέλος της σχέσης επειδή μόνοι τους δε θα τα καταφέρουν. Το χρήμα και η προπαγάνδα δε λειτουργούν αυτόνομα.
Τα θαύματα , οι χρησμοί, οι προφητείες και τα μαντζούνια δεν αντικαθιστούν την επιστήμη και την πράξη που απαιτείται για την επίτευξη επιθυμητών και απτών αποτελεσμάτων.
Οι θρησκόληπτοι αναζητούν χρησμούς και προφητείες για διοικητικά, στρατιωτικά, και υγειονομικά θέματα, δίνοντας τους χροιά και σφραγίδα θεϊκής ετυμηγορίας που κανείς δεν έχει το δικαίωμα να αμφισβητήσει ή να απορρίψει.
Με τον ίδιο συλλογισμό θα πρέπει να ρωτάμε και τους τραπεζίτες, τους σερβιτόρους και τους βουλευτές για τα θρησκευτικά θέματα και για τα θέματα εξομολόγησης και άφεσης αμαρτιών. Μήπως αυτό δε κάνουν και οι ηγούμενοι μοναστηριακών οίκων επενδύσεων του δημοσίου πλούτου;
Εάν κάποιος μουφτής ή καθολικός επίσκοπος ή αρχαιολάτρης είχε καταχραστεί μέσω πολιτικών οποιοδήποτε δημόσιο κινητό ή ακίνητο και κρυβόταν πίσω από τη θρησκευτική του στολή, λέτε να είχε το ίδιο δικαστικό αποτέλεσμα με τη διεφθαρμένη διοίκηση των ορθοδόξων μοναστηριών από διεφθαρμένους δικαστικούς και διεφθαρμένους πολιτικούς;
Η υποκρισία δε κρύβεται πίσω από πλούτο, τίτλους και θέσεις. Ο πολίτης που ανησυχεί για το μέλλον της πατρίδος του, δε δικαιολογεί κανέναν λόγω θέσης, πλούτου ή τίτλου.
1 σχόλια:
Πολύ καλό άθρο, μπράβο Αμφίπολις!
Δημοσίευση σχολίου