Παραθέτω μια σύντομη (αυτοματοποιημένη) μετάφραση ενός τμήματος βιβλίου από τις
μασωνικές διδαχές, που πραγματικά δεν υπάρχει Λογική σε όσα διδάσκουν. Είναι μορφή παραφιλολογίας, παραθρησκείας, παρεπιστίμης, και παραφιλοσοφίας και παραφιλολογίας.
Δεν έχω τρόπο Λογικό να αναλύσω και να εξηγήσω το τι παρατίθεται ως "διδακτέα ύλη" προς τους νεοεισερχόμενους στις μασωνικές στοές.
Ξεκάθαρα είτε αναζητούν αιθεροβάμωνες, είτε πρακτικά είναι μια συγκάλυψη μιας άλλης πρακτικής, είτε είναι ένα αμάγαλμα κεκαλυμένης πρακτικής που το καλύτερο κάλυμα είτα οι φαντασιόπληκτοι που νομίζουν ότι λαμβάνουν "φώτιση - illumination" τη στιγμή που πραγματικά αποποιούνται την Λογική υπέρ των Συναισθημάτων τους υπέρ μιας κρυφής υπόσχεσης, τόσο λογικής , όσο και των όσων τους διδάσκουν.
<< Στο ζήλο τους να εκτιμήσουν και να κάνουν το καλύτερο της σύνδεσης τους με την τάξη, κάποια μέλη της, βρίσκει κανείς, αντιμετωπίζουν δυσκολίες στον καθορισμό και την "διάθεση" Τεκτονισμού. Είναι θρησκεία, φιλοσοφία, ένα σύστημα ηθικής, ή τι; Εν όψει της εμβάθυνσης ενδιαφέρον για το θέμα, μπορεί να είναι καλά από την αρχή να ξεκαθαρίσω αυτό το σημείο. Τεκτονισμός δεν είναι θρησκεία, αν και περιέχει την ένδειξη θρησκευτικά στοιχεία και πολλές θρησκευτικές αναφορές. Ένας αδελφός μπορεί νομίμως να πω, αν το επιθυμεί, -και πολλοί κάνουν να λένε "τοιχοποιίας είναι η θρησκεία μου", αλλά αυτός δεν είναι δικαιολογημένη για την ταξινόμηση και κρατώντας το έξω σε άλλους ανθρώπους ως θρησκεία. Αναφορά στα Συντάγματα καθιστά σαφές ότι το σύστημα είναι ένα γραφτό να υπάρχει έξω και ανεξάρτητα από θρησκεία? ότι όλα που απαιτεί η διαταγή των μελών της είναι μια πίστη στην Θεότητα και την προσωπική διαμόρφωση στο Ηθικό Νόμο, κάθε αδελφός είναι ελεύθερος να ακολουθήσει οποιαδήποτε μορφή της θρησκείας και τον τρόπο λατρείας θέλει .Neither είναι τοιχοποιίας φιλοσοφία? αν πίσω από αυτό βρίσκεται ένα μεγάλο φιλοσοφικό υπόβαθρο που δεν εμφανίζονται στην επιφάνεια τελετουργίες και το δόγμα του, αλλά έφυγε για την ανακάλυψη στην έρευνα και την προσπάθεια των αδελφών. Αυτό φιλοσοφικό υπόβαθρο είναι ένα Γνώση ή Σοφία-διδασκαλία τόσο παλιά όσο και ο κόσμος, αυτό που έχει μοιραστεί εξίσου από τις Vedists της Ανατολής, της Αιγύπτου, των Χαλδαίων και Ορφικά Έναρξη συστήματα, το Πυθαγόρειο και Πλατωνιστής σχολεία, καθώς και όλους τους ναούς Μυστήριο τόσο το παρελθόν και το παρόν, Χριστιανός ή άλλως. Η παρούσα αναγέννηση στο Τεκτονικό Τάγμα υπολογίζεται να προκαλέσει μια έντονη, αν βαθμιαία, αναβίωση του ενδιαφέροντος σε αυτή τη φιλοσοφία, με την πιθανή τελικό αποτέλεσμα που θα έρθει για μια γενική αποκατάσταση των Μυστηρίων, αναστέλλεται κατά τη διάρκεια των τελευταίων δεκαέξι αιώνες. Αλλά αυτή θα λεχθεί στο τελευταίο τμήμα αυτού του βιβλίου. Η επίσημη περιγραφή της Μασονίας είναι ότι πρόκειται για ένα «σύστημα της ηθικής." Αυτό είναι αλήθεια, αλλά σε δύο αισθήσεις, ένα μόνο από τα οποία είναι συνήθως σκεφτεί. Ο όρος αυτός συνήθως ερμηνεύεται με την έννοια «σύστημα της ηθικής." Αλλά οι άνδρες δεν χρειάζεται να εισάγετε ένα μυστικό για να μάθουν τα ήθη και την ηθική της μελέτης? ούτε είναι μια πολυσύνθετη παραγωγή τελετουργική οργάνωση έπρεπε να τους διδάξει. Δημοτικό ήθη μπορεί να είναι, και είναι, έμαθε στον έξω κόσμο? και πρέπει να μάθει εκεί αν κάποιος είναι να είναι απλώς ένα αξιοπρεπές μέλος της κοινωνίας. Η κατοχή της «αυστηρής ηθικής», όπως κάθε Mason ξέρει, είναι μια προκαταρκτική προσόν για την είσοδο στο Τάξης? ένας άνθρωπος δεν θα μπει για να τους αποκτήσει μετά εισήλθε. Είναι αλήθεια ότι βρίσκει την επίμονη Παραγγελία για την υπακοή στην ηθική νόμου και τονίζοντας τη στενότερη καλλιέργεια ορισμένων ηθικών αρετών, όπως είναι απαραίτητο για όσους προτείνουν να εισέλθουν σε μια πορεία πνευματική επιστήμη? και αυτό είναι το κύριο, πιο προφανής έννοια με την οποία χρησιμοποιείται ο όρος "σύστημα της ηθικής».
Αλλά η λέξη «ηθική», στην αρχική του, καθώς επίσης και στην τεκτονική, χροιά του, έχει περαιτέρω νόημα? ένας που φέρει την ίδια αίσθηση όπως όταν μιλάμε για μια «ηθική-play". Μια "ηθική" είναι ένα λογοτεχνικό ή δραματικό τρόπο την πνευματική αλήθεια, τοποθετώντας μπροστά αλληγορικά και σύμφωνα με ορισμένα καλά εγκαταστάθηκαν αρχών και μεθόδων (ήθη)? είναι το ισοδύναμο μιας χρήσης ή «χρήση», όπως κληρικοί μιλούν για "τη χρήση Sarum» ή λειτουργία. Με την ίδια λογική Ηθικά του Πλούταρχου είναι σε μεγάλο βαθμό μια σειρά από Πραγματείες από τις ήθη των αρχαίων θρησκευτικών Μυστήριο-σχολεία.
Ένα «σύστημα της ηθικής», ως εκ τούτου, σημαίνει δευτερευόντως "μια συστηματοποιημένη και δραματοποιημένη μέθοδο της ηθικής πειθαρχίας και φιλοσοφικής διδασκαλίας, με βάση την αρχαία χρήση και καιρό καθιερωμένη πρακτική."
Η εν λόγω μέθοδος είναι ότι για την έναρξη? η χρήση και η πρακτική είναι αυτή της αλληγορίας και του συμβόλου, το οποίο είναι καθήκον της Τέκτων του, αν θέλει να καταλάβει το σύστημα του, στην εργασία να ερμηνεύσει και να θέσει σε εφαρμογή την προσωπική. Εάν παραλείψει να το πράξει, ο ίδιος εξακολουθεί να παραμένει και το σύστημα σκοπεύει σκόπιμα ότι θα έπρεπε στο σκοτάδι σχετικά με πραγματική σημασία και τα μυστικά του Τάγματος, αν και επίσημα μέλος της. Το Τάγμα, η ηθική-σύστημα, απλώς εξασφαλίζει τη δική του κατοχή της αλήθειας? δεν αναλαμβάνει να μεταδώσει το αποθηκεύσετε σε όσους εργασίας για αυτό. Για την Αλήθεια και πραγματική Αρκάνα του δεν μπορούν να κοινοποιηθούν άμεσα, ή να αποθηκεύσετε μέσα από την αλληγορία και σύμβολο, μύθος και μυστήριο. Το βάρος της μετάφρασης αυτές πρέπει ποτέ να βαρύνει τον παραλήπτη ως μέρος έργο της ζωής του-της.? μέχρι να κάνει την δική του αλήθεια δεν μπορεί ποτέ να ξέρει ότι είναι αλήθεια? πρέπει να κάνει τη βούληση χωρίς να γνωρίζει το δόγμα. «Δεν ξέρω πώς είναι» (είπε ο Άγιος Βερνάρδος του Clairvaux της αλληγορίας και συμβόλων) ", αλλά το περισσότερο που οι πνευματικές πραγματικότητες ντυμένοι με συσκότιση πέπλα, τόσο περισσότερο απόλαυση και να προσελκύσει? Και τίποτα τόσο αυξάνει λαχτάρα γι 'αυτούς ως τέτοια προσφορών άρνηση. "
Τοιχοποιίας, τότε, -ως «σύστημα της ηθικής», όπως ορίζεται έτσι, δεν είναι ούτε θρησκεία ούτε φιλοσοφία, αλλά ταυτόχρονα μια επιστήμη και μια τέχνη, μια θεωρία και μια πρακτική? και αυτό ήταν πάντα ο τρόπος με τον οποίο τα σχολεία της Αρχαίας Σοφίας και Μυστήρια προχώρησε. Μπορούν εκτέθηκε για πρώτη φορά στην πρόθεση μαθητή μια εικόνα της ζωής της διαδικασίας? που του δίδαξε την ιστορία της γένεσης της ψυχής και κατάβαση σε αυτόν τον κόσμο? που του έδειξε παρόν ατελής, περιορισμένη κατάσταση και ατυχή θέση του? ανέφεραν ότι υπήρξε μια επιστημονική μέθοδος με την οποία θα μπορούσε να τελειοποιηθεί και να ανακτήσει την αρχική του κατάσταση. Αυτή ήταν η Επιστήμη-ήμισυ των συστημάτων τους, το πρόγραμμα ή η θεωρία τοποθετείται εκ των προτέρων επαγωγή στους μαθητές, ότι θα μπορούσαν να έχουν μια πλήρη κατανόηση της πνευματικής σκοπό της ενημέρωσης των Μυστηρίων και ποια είσοδος για τους εμπλεκόμενους. Στη συνέχεια ακολούθησε το άλλο μισό? η πρακτική εργασία που πρέπει να γίνει από το μαθητή από τον εαυτό του, τον καθαρισμό τον εαυτό του? τον έλεγχο sensenature του? διόρθωση των φυσικών απείθαρχος τάσεις? mastering σκέψης του, τις νοητικές διεργασίες του και θέληση, με μια αυστηρή κανόνα της ζωής και της τέχνης της ζωής. Όταν έδειξε επάρκειας τόσο στη θεωρία και την πρακτική, και θα μπορούσε να αντέξει ορισμένες δοκιμές, στη συνέχεια, αλλά όχι πριν προλάβει να είχε επιτραπεί το προνόμιο της Μύηση-μια μυστική διαδικασία, που παρέχει ήδη ξεκινήσει μεταπτυχιακό ή εμπειρογνώμονες, οι λεπτομέρειες της οποίας ουδέποτε γνωστοποιούνται εκτός η ίδια η διαδικασία.
Αυτή είναι, με λίγα λόγια, ήταν η πανάρχαια επιστήμη των Μυστηρίων, είτε στην Αίγυπτο, στην Ελλάδα ή αλλού, και αυτό είναι ότι η επιστήμη η οποία, σε πολύ συμπιεσμένο, αραιωμένη μορφή, διαιωνίζεται και αναπαράγεται στη Μασονία μόντεμ. Να δοθεί έμφαση και αποδεικνύουν το γεγονός αυτό, τόσο ο νυν και πρώην όγκος μου είναι αφιερωμένο? Σκοπός τους είναι σε συνδυασμό με την ελπίδα ότι, όταν η πραγματική πρόθεση του Τάγματος γίνεται αντιληπτό, η Τέχνη μπορεί να αρχίσει να εκπληρώσει τον αρχικό σχεδιασμό της και να γίνει ένα εργαλείο της πραγματικής απόδοσης κίνησης αντί, όπως μέχρι σήμερα, ένα μόνο κοινωνικό και φιλανθρωπικό ίδρυμα. Πράγματι, ο τόπος και το γραφείο της τοιχοποιίας δεν μπορεί να εκτιμηθεί επαρκώς χωρίς γνωριμία με τα μυστήρια της αρχαιότητας τοιχοποιίας, για, ως ποιητής (Patmore) έγραψε ο οποίος γνώριζε και ο τελευταίος τέλεια, Εκτός από τον παλιό δρόμο κανένας επίτευξη των νέων, καθώς και από την Αρχαία Hills μόνοι μας πιάσει τη θέα!
Τοιχοποιία έχει τον ανωτέρω σκοπό, παρόλο που δεν είναι θρησκεία, είναι συνεπής και προσαρμόσιμο σε οποιαδήποτε και κάθε θρησκεία. Αλλά είναι ικανή να προχωρήσουν περαιτέρω. Για την έκδοση διαταγής για την έναρξη διαδικασίας (όπως τα μοναστικά τάγματα εντός των παλαιότερων εκκλησιών) προορίζεται να παρέχει ένα υψηλότερο επίπεδο της διδασκαλίας, μια μεγαλύτερη επικοινωνία της αλήθειας και της σοφίας, από τα στοιχειώδη αυτά που προσφέρονται από τις δημόσιες λαϊκή θρησκεία? και την ίδια στιγμή απαιτεί πιο αυστηρή προσωπική πειθαρχία και επιβάλλει πολύ πιο αυστηρές αξιώσεις από τον νου και τη θέληση των οπαδών της. Η λαϊκή θρησκευτική διδασκαλία του κάθε λαού, χριστιανός ή όχι, είναι, όπως ήταν για τις μάζες ακόμη ανίκανο ισχυρότερη τροφίμων και απρόσφορο για αυστηρή πειθαρχία? στεγάζεται στην απλή κατανόηση του ανθρώπου στο δρόμο, jogtrotting κατά μήκος του δρόμου της ζωής. Έναρξη προορίζεται για τον εμπειρογνώμονα, η αποφασιστική πνευματική αθλητή, έτοιμη να αντιμετωπίσει τα βαθύτερα μυστήρια της ύπαρξης, και αποφασιστική για την επίτευξη, το συντομότερο μπορεί να είναι, τα ύψη στα οποία ξέρει δικό του πνεύμα του, όταν ξύπνησε, μπορεί να τον πάρει. >>
Original Text
<< In their zeal to appreciate and make the best of their connection with the Order, some members, one finds, experience difficulty in defining and "placing" Freemasonry . Is it Religion, Philosophy, a system of morals, or what ? In view of the deepening interest in the subject, it may be well at the outset to clear up this point . Masonry is not a Religion, though it contains marked religious elements and many religious references . A Brother may legitimately say, if he wishes,-and many do say-"Masonry is my religion," but he is not justified in classifying and holding it out to other people as a Religion. Reference to the Constitutions makes it quite clear that the system is one meant to exist outside and independently of Religion ; that all the Order requires of its members is a belief in Deity and personal conformation to the Moral Law, every Brother being free to follow whatsoever form of religion and mode of worship he pleases .Neither is Masonry a Philosophy ; albeit behind it lies a large philosophical background not appearing in its surface-rituals and doctrine, but left for discovery to the research and effort of the Brethren . That philosophical background is a Gnosis or Wisdom-teaching as old as the world, one which has been shared alike by the Vedists of the East, the Egyptian, Chaldean and Orphic Initiation systems, the Pythagorean and Platonist schools, and all the Mystery Temples of both the past and the present, Christian or otherwise. The present renaissance in the Masonic Order is calculated to cause a marked, if gradual, revival of interest in that philosophy, with the probable eventual result that there will come about a general restoration of the Mysteries, inhibited during the last sixteen centuries . But of this more will be said in the final section of this book. The official description of Masonry is that it is a "System of Morality." This is true, but in two senses, one only of which is usually thought of . The term is usually interpreted as meaning a "system of morals." But men need not enter a secret order to learn morals and study ethics ; nor is an elaborate duction ceremonial organization needed to teach them. Elementary morals can be, and are, learned in the outside world ; and must be learned there if one is to be merely a decent member of society . The possession of "strict morals," as every Mason knows, is a preliminary qualification for entering the Order ; a man does not enter it to acquire them after he has entered . It is true he finds the Order insistent on obedience to the Moral Law and emphasising closer cultivation of certain ethical virtues, as is essential to those who propose to enter upon a course of spiritual science ; and this is the primary, more obvious sense in which the term "system of morality" is used .
But the word "morality," in its original, and also in its Masonic, connotation, has a further meaning ; one carrying the same sense as it does when we speak of a "morality-play ." A "morality" is a literary or dramatic way of expressing spiritual truth, putting it forward allegorically and in accordance with certain well-settled principles and methods (mores) ; it is the equivalent of a usage or "use," as ecclesiastics speak of "the Sarum use" or liturgy . In the same sense Plutarch's Moralia is largely a series of disquisitions upon the mores of the ancient religious Mystery-schools .
A "system of morality," therefore, means secondarily" a systematized and dramatized method of moral discipline and philosophic instruction, based on ancient usage and long established practice ."
The method in question is that of Initiation ; the usage and practice is that of allegory and symbol, which it is the Freemason's duty, if he wishes to understand his system, to labour to interpret and put to personal application. If he fails to do so, he still remains and the system deliberately intends that he should in the dark about the Order's real meaning and secrets, although formally a member of it . The Order, the morality-system, merely guarantees its own possession of Truth ; it does not undertake to impart it save to those who labour for it . For Truth and its real arcana can never be communicated directly, or save through allegory and symbol, myth and sacrament. The onus of translating these must ever rest with the recipient as part .-of his lifework ; until he makes the truth his own he can never know it to be truth ; he must do the will before he can know the doctrine . "I know not how it is" (said St. Bernard of Clairvaux of allegory and symbol) "but the more that spiritual realities are clothed with obscuring veils, the more they delight and attract ; and nothing so much heightens longing for them as such tender refusal."
Masonry, then,-as a "system of morality" as thus defined-is neither a Religion nor a Philosophy, but at once a Science and an Art, a Theory and a Practice ; and this was ever the way in which the Schools of the Ancient Wisdom and Mysteries proceeded. They first exhibited to the intending disciple a picture of the Life-process ; they taught him the story of the soul's genesis and descent into this world ; they showed him its present imperfect, restricted state and its unfortunate position ; they indicated that there was a scientific method by which it might be perfected and regain its original condition . This was the Science-half of their systems, the programme or theory placed induction advance before disciples, that they might have a thorough intellectual grasp of thepurpose of the Mysteries and what admission to them involved . Then followed the other half ; the practical work to be done by the disciple upon himself, in purifying himself ; controlling his sensenature ; correcting natural undisciplined tendencies ; mastering his thought, his mental processes and will, by a rigorous rule of life and art of living . When he showed proficiency in both the theory and the practice, and could withstand certain tests, then but not before he was allowed the privilege of Initiation-a secret process, conferred by already initiated Masters or experts, the details of which were never disclosed outside the process itself.
Such, in a few words, was the age-old science of the Mysteries, whether in Egypt, Greece or elsewhere, and it is that science which, in very compressed, diluted form, is perpetuated and reproduced in modem Masonry. To emphasizing and demonstrating this fact, both the present and my former volume are devoted ; their purpose being coupled with a hope that, when the true intention of the Order is perceived, the Craft may begin to fulfill its original design and become an instrument of real initiating efficiency instead of, as hitherto, a merely social and charitable institution . Indeed the place and office of Masonry cannot be adequately appreciated without acquaintance with the Mysteries Masonry of antiquity, for, as a poet (Patmore) wrote who knew and the latter perfectly,
Save by the Old Road none attain the new, And from the Ancient Hills alone we catch the view !
Masonry having the above purpose, whilst not a religion, is consistent with and adaptable to any and every religion. But it is capable of going further. For an Order of Initiation (like the monastic Orders within the older Churches) is intended to provide a higher standard of instruction, a larger communication of truth and wisdom, than the elementary ones offered by public popular religion ; and at the same time it requires more rigorous personal discipline and imposes much more exacting claims upon the mind and will of its adherents . The popular religious teaching of any people, Christian or not, is as it were for the masses as yet incapable of stronger food and unadapted to rigorous discipline ; it is accommodated to the simple understanding of the man in the street, jogtrotting along the road of life. Initiation is meant for the expert, the determined spiritual athlete, ready to face the deeper mysteries of being, and resolute to attain, as soon as may be, the heights to which he knows his own spirit, when awakened, can take him. >>
Reference:
http://masoniclibrary.com/books/The%20Masonic%20initiation%20-%20W.%20L.%20Wilmshurst.pdf
Δεν έχω τρόπο Λογικό να αναλύσω και να εξηγήσω το τι παρατίθεται ως "διδακτέα ύλη" προς τους νεοεισερχόμενους στις μασωνικές στοές.
Ξεκάθαρα είτε αναζητούν αιθεροβάμωνες, είτε πρακτικά είναι μια συγκάλυψη μιας άλλης πρακτικής, είτε είναι ένα αμάγαλμα κεκαλυμένης πρακτικής που το καλύτερο κάλυμα είτα οι φαντασιόπληκτοι που νομίζουν ότι λαμβάνουν "φώτιση - illumination" τη στιγμή που πραγματικά αποποιούνται την Λογική υπέρ των Συναισθημάτων τους υπέρ μιας κρυφής υπόσχεσης, τόσο λογικής , όσο και των όσων τους διδάσκουν.
<< Στο ζήλο τους να εκτιμήσουν και να κάνουν το καλύτερο της σύνδεσης τους με την τάξη, κάποια μέλη της, βρίσκει κανείς, αντιμετωπίζουν δυσκολίες στον καθορισμό και την "διάθεση" Τεκτονισμού. Είναι θρησκεία, φιλοσοφία, ένα σύστημα ηθικής, ή τι; Εν όψει της εμβάθυνσης ενδιαφέρον για το θέμα, μπορεί να είναι καλά από την αρχή να ξεκαθαρίσω αυτό το σημείο. Τεκτονισμός δεν είναι θρησκεία, αν και περιέχει την ένδειξη θρησκευτικά στοιχεία και πολλές θρησκευτικές αναφορές. Ένας αδελφός μπορεί νομίμως να πω, αν το επιθυμεί, -και πολλοί κάνουν να λένε "τοιχοποιίας είναι η θρησκεία μου", αλλά αυτός δεν είναι δικαιολογημένη για την ταξινόμηση και κρατώντας το έξω σε άλλους ανθρώπους ως θρησκεία. Αναφορά στα Συντάγματα καθιστά σαφές ότι το σύστημα είναι ένα γραφτό να υπάρχει έξω και ανεξάρτητα από θρησκεία? ότι όλα που απαιτεί η διαταγή των μελών της είναι μια πίστη στην Θεότητα και την προσωπική διαμόρφωση στο Ηθικό Νόμο, κάθε αδελφός είναι ελεύθερος να ακολουθήσει οποιαδήποτε μορφή της θρησκείας και τον τρόπο λατρείας θέλει .Neither είναι τοιχοποιίας φιλοσοφία? αν πίσω από αυτό βρίσκεται ένα μεγάλο φιλοσοφικό υπόβαθρο που δεν εμφανίζονται στην επιφάνεια τελετουργίες και το δόγμα του, αλλά έφυγε για την ανακάλυψη στην έρευνα και την προσπάθεια των αδελφών. Αυτό φιλοσοφικό υπόβαθρο είναι ένα Γνώση ή Σοφία-διδασκαλία τόσο παλιά όσο και ο κόσμος, αυτό που έχει μοιραστεί εξίσου από τις Vedists της Ανατολής, της Αιγύπτου, των Χαλδαίων και Ορφικά Έναρξη συστήματα, το Πυθαγόρειο και Πλατωνιστής σχολεία, καθώς και όλους τους ναούς Μυστήριο τόσο το παρελθόν και το παρόν, Χριστιανός ή άλλως. Η παρούσα αναγέννηση στο Τεκτονικό Τάγμα υπολογίζεται να προκαλέσει μια έντονη, αν βαθμιαία, αναβίωση του ενδιαφέροντος σε αυτή τη φιλοσοφία, με την πιθανή τελικό αποτέλεσμα που θα έρθει για μια γενική αποκατάσταση των Μυστηρίων, αναστέλλεται κατά τη διάρκεια των τελευταίων δεκαέξι αιώνες. Αλλά αυτή θα λεχθεί στο τελευταίο τμήμα αυτού του βιβλίου. Η επίσημη περιγραφή της Μασονίας είναι ότι πρόκειται για ένα «σύστημα της ηθικής." Αυτό είναι αλήθεια, αλλά σε δύο αισθήσεις, ένα μόνο από τα οποία είναι συνήθως σκεφτεί. Ο όρος αυτός συνήθως ερμηνεύεται με την έννοια «σύστημα της ηθικής." Αλλά οι άνδρες δεν χρειάζεται να εισάγετε ένα μυστικό για να μάθουν τα ήθη και την ηθική της μελέτης? ούτε είναι μια πολυσύνθετη παραγωγή τελετουργική οργάνωση έπρεπε να τους διδάξει. Δημοτικό ήθη μπορεί να είναι, και είναι, έμαθε στον έξω κόσμο? και πρέπει να μάθει εκεί αν κάποιος είναι να είναι απλώς ένα αξιοπρεπές μέλος της κοινωνίας. Η κατοχή της «αυστηρής ηθικής», όπως κάθε Mason ξέρει, είναι μια προκαταρκτική προσόν για την είσοδο στο Τάξης? ένας άνθρωπος δεν θα μπει για να τους αποκτήσει μετά εισήλθε. Είναι αλήθεια ότι βρίσκει την επίμονη Παραγγελία για την υπακοή στην ηθική νόμου και τονίζοντας τη στενότερη καλλιέργεια ορισμένων ηθικών αρετών, όπως είναι απαραίτητο για όσους προτείνουν να εισέλθουν σε μια πορεία πνευματική επιστήμη? και αυτό είναι το κύριο, πιο προφανής έννοια με την οποία χρησιμοποιείται ο όρος "σύστημα της ηθικής».
Αλλά η λέξη «ηθική», στην αρχική του, καθώς επίσης και στην τεκτονική, χροιά του, έχει περαιτέρω νόημα? ένας που φέρει την ίδια αίσθηση όπως όταν μιλάμε για μια «ηθική-play". Μια "ηθική" είναι ένα λογοτεχνικό ή δραματικό τρόπο την πνευματική αλήθεια, τοποθετώντας μπροστά αλληγορικά και σύμφωνα με ορισμένα καλά εγκαταστάθηκαν αρχών και μεθόδων (ήθη)? είναι το ισοδύναμο μιας χρήσης ή «χρήση», όπως κληρικοί μιλούν για "τη χρήση Sarum» ή λειτουργία. Με την ίδια λογική Ηθικά του Πλούταρχου είναι σε μεγάλο βαθμό μια σειρά από Πραγματείες από τις ήθη των αρχαίων θρησκευτικών Μυστήριο-σχολεία.
Ένα «σύστημα της ηθικής», ως εκ τούτου, σημαίνει δευτερευόντως "μια συστηματοποιημένη και δραματοποιημένη μέθοδο της ηθικής πειθαρχίας και φιλοσοφικής διδασκαλίας, με βάση την αρχαία χρήση και καιρό καθιερωμένη πρακτική."
Η εν λόγω μέθοδος είναι ότι για την έναρξη? η χρήση και η πρακτική είναι αυτή της αλληγορίας και του συμβόλου, το οποίο είναι καθήκον της Τέκτων του, αν θέλει να καταλάβει το σύστημα του, στην εργασία να ερμηνεύσει και να θέσει σε εφαρμογή την προσωπική. Εάν παραλείψει να το πράξει, ο ίδιος εξακολουθεί να παραμένει και το σύστημα σκοπεύει σκόπιμα ότι θα έπρεπε στο σκοτάδι σχετικά με πραγματική σημασία και τα μυστικά του Τάγματος, αν και επίσημα μέλος της. Το Τάγμα, η ηθική-σύστημα, απλώς εξασφαλίζει τη δική του κατοχή της αλήθειας? δεν αναλαμβάνει να μεταδώσει το αποθηκεύσετε σε όσους εργασίας για αυτό. Για την Αλήθεια και πραγματική Αρκάνα του δεν μπορούν να κοινοποιηθούν άμεσα, ή να αποθηκεύσετε μέσα από την αλληγορία και σύμβολο, μύθος και μυστήριο. Το βάρος της μετάφρασης αυτές πρέπει ποτέ να βαρύνει τον παραλήπτη ως μέρος έργο της ζωής του-της.? μέχρι να κάνει την δική του αλήθεια δεν μπορεί ποτέ να ξέρει ότι είναι αλήθεια? πρέπει να κάνει τη βούληση χωρίς να γνωρίζει το δόγμα. «Δεν ξέρω πώς είναι» (είπε ο Άγιος Βερνάρδος του Clairvaux της αλληγορίας και συμβόλων) ", αλλά το περισσότερο που οι πνευματικές πραγματικότητες ντυμένοι με συσκότιση πέπλα, τόσο περισσότερο απόλαυση και να προσελκύσει? Και τίποτα τόσο αυξάνει λαχτάρα γι 'αυτούς ως τέτοια προσφορών άρνηση. "
Τοιχοποιίας, τότε, -ως «σύστημα της ηθικής», όπως ορίζεται έτσι, δεν είναι ούτε θρησκεία ούτε φιλοσοφία, αλλά ταυτόχρονα μια επιστήμη και μια τέχνη, μια θεωρία και μια πρακτική? και αυτό ήταν πάντα ο τρόπος με τον οποίο τα σχολεία της Αρχαίας Σοφίας και Μυστήρια προχώρησε. Μπορούν εκτέθηκε για πρώτη φορά στην πρόθεση μαθητή μια εικόνα της ζωής της διαδικασίας? που του δίδαξε την ιστορία της γένεσης της ψυχής και κατάβαση σε αυτόν τον κόσμο? που του έδειξε παρόν ατελής, περιορισμένη κατάσταση και ατυχή θέση του? ανέφεραν ότι υπήρξε μια επιστημονική μέθοδος με την οποία θα μπορούσε να τελειοποιηθεί και να ανακτήσει την αρχική του κατάσταση. Αυτή ήταν η Επιστήμη-ήμισυ των συστημάτων τους, το πρόγραμμα ή η θεωρία τοποθετείται εκ των προτέρων επαγωγή στους μαθητές, ότι θα μπορούσαν να έχουν μια πλήρη κατανόηση της πνευματικής σκοπό της ενημέρωσης των Μυστηρίων και ποια είσοδος για τους εμπλεκόμενους. Στη συνέχεια ακολούθησε το άλλο μισό? η πρακτική εργασία που πρέπει να γίνει από το μαθητή από τον εαυτό του, τον καθαρισμό τον εαυτό του? τον έλεγχο sensenature του? διόρθωση των φυσικών απείθαρχος τάσεις? mastering σκέψης του, τις νοητικές διεργασίες του και θέληση, με μια αυστηρή κανόνα της ζωής και της τέχνης της ζωής. Όταν έδειξε επάρκειας τόσο στη θεωρία και την πρακτική, και θα μπορούσε να αντέξει ορισμένες δοκιμές, στη συνέχεια, αλλά όχι πριν προλάβει να είχε επιτραπεί το προνόμιο της Μύηση-μια μυστική διαδικασία, που παρέχει ήδη ξεκινήσει μεταπτυχιακό ή εμπειρογνώμονες, οι λεπτομέρειες της οποίας ουδέποτε γνωστοποιούνται εκτός η ίδια η διαδικασία.
Αυτή είναι, με λίγα λόγια, ήταν η πανάρχαια επιστήμη των Μυστηρίων, είτε στην Αίγυπτο, στην Ελλάδα ή αλλού, και αυτό είναι ότι η επιστήμη η οποία, σε πολύ συμπιεσμένο, αραιωμένη μορφή, διαιωνίζεται και αναπαράγεται στη Μασονία μόντεμ. Να δοθεί έμφαση και αποδεικνύουν το γεγονός αυτό, τόσο ο νυν και πρώην όγκος μου είναι αφιερωμένο? Σκοπός τους είναι σε συνδυασμό με την ελπίδα ότι, όταν η πραγματική πρόθεση του Τάγματος γίνεται αντιληπτό, η Τέχνη μπορεί να αρχίσει να εκπληρώσει τον αρχικό σχεδιασμό της και να γίνει ένα εργαλείο της πραγματικής απόδοσης κίνησης αντί, όπως μέχρι σήμερα, ένα μόνο κοινωνικό και φιλανθρωπικό ίδρυμα. Πράγματι, ο τόπος και το γραφείο της τοιχοποιίας δεν μπορεί να εκτιμηθεί επαρκώς χωρίς γνωριμία με τα μυστήρια της αρχαιότητας τοιχοποιίας, για, ως ποιητής (Patmore) έγραψε ο οποίος γνώριζε και ο τελευταίος τέλεια, Εκτός από τον παλιό δρόμο κανένας επίτευξη των νέων, καθώς και από την Αρχαία Hills μόνοι μας πιάσει τη θέα!
Τοιχοποιία έχει τον ανωτέρω σκοπό, παρόλο που δεν είναι θρησκεία, είναι συνεπής και προσαρμόσιμο σε οποιαδήποτε και κάθε θρησκεία. Αλλά είναι ικανή να προχωρήσουν περαιτέρω. Για την έκδοση διαταγής για την έναρξη διαδικασίας (όπως τα μοναστικά τάγματα εντός των παλαιότερων εκκλησιών) προορίζεται να παρέχει ένα υψηλότερο επίπεδο της διδασκαλίας, μια μεγαλύτερη επικοινωνία της αλήθειας και της σοφίας, από τα στοιχειώδη αυτά που προσφέρονται από τις δημόσιες λαϊκή θρησκεία? και την ίδια στιγμή απαιτεί πιο αυστηρή προσωπική πειθαρχία και επιβάλλει πολύ πιο αυστηρές αξιώσεις από τον νου και τη θέληση των οπαδών της. Η λαϊκή θρησκευτική διδασκαλία του κάθε λαού, χριστιανός ή όχι, είναι, όπως ήταν για τις μάζες ακόμη ανίκανο ισχυρότερη τροφίμων και απρόσφορο για αυστηρή πειθαρχία? στεγάζεται στην απλή κατανόηση του ανθρώπου στο δρόμο, jogtrotting κατά μήκος του δρόμου της ζωής. Έναρξη προορίζεται για τον εμπειρογνώμονα, η αποφασιστική πνευματική αθλητή, έτοιμη να αντιμετωπίσει τα βαθύτερα μυστήρια της ύπαρξης, και αποφασιστική για την επίτευξη, το συντομότερο μπορεί να είναι, τα ύψη στα οποία ξέρει δικό του πνεύμα του, όταν ξύπνησε, μπορεί να τον πάρει. >>
Original Text
<< In their zeal to appreciate and make the best of their connection with the Order, some members, one finds, experience difficulty in defining and "placing" Freemasonry . Is it Religion, Philosophy, a system of morals, or what ? In view of the deepening interest in the subject, it may be well at the outset to clear up this point . Masonry is not a Religion, though it contains marked religious elements and many religious references . A Brother may legitimately say, if he wishes,-and many do say-"Masonry is my religion," but he is not justified in classifying and holding it out to other people as a Religion. Reference to the Constitutions makes it quite clear that the system is one meant to exist outside and independently of Religion ; that all the Order requires of its members is a belief in Deity and personal conformation to the Moral Law, every Brother being free to follow whatsoever form of religion and mode of worship he pleases .Neither is Masonry a Philosophy ; albeit behind it lies a large philosophical background not appearing in its surface-rituals and doctrine, but left for discovery to the research and effort of the Brethren . That philosophical background is a Gnosis or Wisdom-teaching as old as the world, one which has been shared alike by the Vedists of the East, the Egyptian, Chaldean and Orphic Initiation systems, the Pythagorean and Platonist schools, and all the Mystery Temples of both the past and the present, Christian or otherwise. The present renaissance in the Masonic Order is calculated to cause a marked, if gradual, revival of interest in that philosophy, with the probable eventual result that there will come about a general restoration of the Mysteries, inhibited during the last sixteen centuries . But of this more will be said in the final section of this book. The official description of Masonry is that it is a "System of Morality." This is true, but in two senses, one only of which is usually thought of . The term is usually interpreted as meaning a "system of morals." But men need not enter a secret order to learn morals and study ethics ; nor is an elaborate duction ceremonial organization needed to teach them. Elementary morals can be, and are, learned in the outside world ; and must be learned there if one is to be merely a decent member of society . The possession of "strict morals," as every Mason knows, is a preliminary qualification for entering the Order ; a man does not enter it to acquire them after he has entered . It is true he finds the Order insistent on obedience to the Moral Law and emphasising closer cultivation of certain ethical virtues, as is essential to those who propose to enter upon a course of spiritual science ; and this is the primary, more obvious sense in which the term "system of morality" is used .
But the word "morality," in its original, and also in its Masonic, connotation, has a further meaning ; one carrying the same sense as it does when we speak of a "morality-play ." A "morality" is a literary or dramatic way of expressing spiritual truth, putting it forward allegorically and in accordance with certain well-settled principles and methods (mores) ; it is the equivalent of a usage or "use," as ecclesiastics speak of "the Sarum use" or liturgy . In the same sense Plutarch's Moralia is largely a series of disquisitions upon the mores of the ancient religious Mystery-schools .
A "system of morality," therefore, means secondarily" a systematized and dramatized method of moral discipline and philosophic instruction, based on ancient usage and long established practice ."
The method in question is that of Initiation ; the usage and practice is that of allegory and symbol, which it is the Freemason's duty, if he wishes to understand his system, to labour to interpret and put to personal application. If he fails to do so, he still remains and the system deliberately intends that he should in the dark about the Order's real meaning and secrets, although formally a member of it . The Order, the morality-system, merely guarantees its own possession of Truth ; it does not undertake to impart it save to those who labour for it . For Truth and its real arcana can never be communicated directly, or save through allegory and symbol, myth and sacrament. The onus of translating these must ever rest with the recipient as part .-of his lifework ; until he makes the truth his own he can never know it to be truth ; he must do the will before he can know the doctrine . "I know not how it is" (said St. Bernard of Clairvaux of allegory and symbol) "but the more that spiritual realities are clothed with obscuring veils, the more they delight and attract ; and nothing so much heightens longing for them as such tender refusal."
Masonry, then,-as a "system of morality" as thus defined-is neither a Religion nor a Philosophy, but at once a Science and an Art, a Theory and a Practice ; and this was ever the way in which the Schools of the Ancient Wisdom and Mysteries proceeded. They first exhibited to the intending disciple a picture of the Life-process ; they taught him the story of the soul's genesis and descent into this world ; they showed him its present imperfect, restricted state and its unfortunate position ; they indicated that there was a scientific method by which it might be perfected and regain its original condition . This was the Science-half of their systems, the programme or theory placed induction advance before disciples, that they might have a thorough intellectual grasp of thepurpose of the Mysteries and what admission to them involved . Then followed the other half ; the practical work to be done by the disciple upon himself, in purifying himself ; controlling his sensenature ; correcting natural undisciplined tendencies ; mastering his thought, his mental processes and will, by a rigorous rule of life and art of living . When he showed proficiency in both the theory and the practice, and could withstand certain tests, then but not before he was allowed the privilege of Initiation-a secret process, conferred by already initiated Masters or experts, the details of which were never disclosed outside the process itself.
Such, in a few words, was the age-old science of the Mysteries, whether in Egypt, Greece or elsewhere, and it is that science which, in very compressed, diluted form, is perpetuated and reproduced in modem Masonry. To emphasizing and demonstrating this fact, both the present and my former volume are devoted ; their purpose being coupled with a hope that, when the true intention of the Order is perceived, the Craft may begin to fulfill its original design and become an instrument of real initiating efficiency instead of, as hitherto, a merely social and charitable institution . Indeed the place and office of Masonry cannot be adequately appreciated without acquaintance with the Mysteries Masonry of antiquity, for, as a poet (Patmore) wrote who knew and the latter perfectly,
Save by the Old Road none attain the new, And from the Ancient Hills alone we catch the view !
Masonry having the above purpose, whilst not a religion, is consistent with and adaptable to any and every religion. But it is capable of going further. For an Order of Initiation (like the monastic Orders within the older Churches) is intended to provide a higher standard of instruction, a larger communication of truth and wisdom, than the elementary ones offered by public popular religion ; and at the same time it requires more rigorous personal discipline and imposes much more exacting claims upon the mind and will of its adherents . The popular religious teaching of any people, Christian or not, is as it were for the masses as yet incapable of stronger food and unadapted to rigorous discipline ; it is accommodated to the simple understanding of the man in the street, jogtrotting along the road of life. Initiation is meant for the expert, the determined spiritual athlete, ready to face the deeper mysteries of being, and resolute to attain, as soon as may be, the heights to which he knows his own spirit, when awakened, can take him. >>
Reference:
http://masoniclibrary.com/books/The%20Masonic%20initiation%20-%20W.%20L.%20Wilmshurst.pdf
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου