Image via WikipediaABOUT THIS TALK
ABOUT THE SPEAKER
Dan Dennett
Philosopher and scientist Dan Dennett argues that human consciousness and free will are the result of physical processes and are not what we traditionally think they are. His 2003 book Freedom Evolves explores the way our brains have evolved to give us -- and only us -- the kind of freedom that matters, while 2006's Breaking the Spell examines religious belief through the lens of biology.Why you should listen to him:
One of our most important living philosophers, Dan Dennett is best known for his provocative and controversial arguments that human consciousness and free will are the result of physical processes in the brain. He argues that the brain's computational circuitry fools us into thinking we know more than we do, and that what we call consciousness — isn't.
Image via WikipediaImage via WikipediaThis mind-shifting perspective on the mind itself has distinguished Dennett's career as a philosopher and cognitive scientist. And while the philosophy community has never quite known what to make of Dennett (he defies easy categorization, and refuses to affiliate himself with accepted schools of thought), his computational approach to understanding the brain has made him, as Edge's John Brockman writes, “the philosopher of choice of the AI community.”
“It's tempting to say that Dennett has never met a robot he didn't like, and that what he likes most about them is that they are philosophical experiments,” Harry Blume wrote in the Atlantic Monthly in 1998. “To the question of whether machines can attain high-order intelligence, Dennett makes this provocative answer: ‘The best reason for believing that robots might some day become conscious is that we human beings are conscious, and we are a sort of robot ourselves.'”
In recent years, Dennett has become outspoken in his atheism, and his 2006 book Breaking the Spell calls for religion to be studied through the scientific lens of evolutionary biology. Dennett regards religion as a natural -- rather than supernatural -- phenomenon, and urges schools to break the taboo against empirical examination of religion. He argues that religion's influence over human behavior is precisely what makes gaining a rational understanding of it so necessary: “If we don't understand religion, we're going to miss our chance to improve the world in the 21st century.”
A prolific writer, Dennett's landmark books include The Mind's I, co-edited with Douglas Hofstedter, Consciousness Explained, and Darwin's Dangerous Idea.
"Dan Dennett is our best current philosopher. He is the next Bertrand Russell. Unlike traditional philosophers, Dan is a student of neuroscience, linguistics, artificial intelligence, computer science, and psychology. He's redefining and reforming the role of the philosopher."Marvin Minsky
Πρόκειται λοιπόν να μιλήσω για ένα πρόβλημα που έχουμε κι αυτό είναι ότι είμαι φιλόσοφος.
(γέλια)
Όταν πηγαίνω σε ένα πάρτι και με ρωτάνε τι κάνω και απαντάω "είμαι καθηγητής" τα μάτια τους παγώνουν. Όταν πηγαίνω σε ένα ακαδημαϊκό κοκτέιλ πάρτι και υπάρχουν όλοι οι καθηγητές γύρω, με ρωτούν σε ποιόν τομέα ανήκω και λέω φιλοσοφία - τα μάτια τους παγώνουν.
(γέλια)
Όταν πηγαίνω σε πάρτι φιλοσόφων
(γέλια)
και με ρωτάνε πάω σε ποιο θέμα δουλεύω και λέω συνείδηση, τα μάτια τους δεν παγώνουν - μπερδεύουν τη γλώσσα τους.
(γέλια)
Και εισπράττω χλευασμούς, χάχανα και δυσαρέσκεια γιατί νομίζουν ότι "Αυτό είναι αδύνατον!. Η συνείδηση δεν μπορεί να εξηγηθεί." Και μόνο το θράσος ότι κάποιος θα προσπαθήσει να εξηγήσει τη συνείδηση είναι αδιανόητο.
Ο πολύκλαυστος φίλος μου Μπομπ Νόζικ, ένας εξαίρετος φιλόσοφος, σε ένα από τα βιβλία του, "Φιλοσοφικές εξηγήσεις," σχολιάζει το ήθος της φιλοσοφίας ... τον τρόπο με τον οποίο οι φιλόσοφοι λειτουργούν. Και λέει, ξέρετε, "Οι φιλόσοφοι λατρεύουν τα λογικά επιχειρήματα." Και λέει, "Φαίνεται ότι το ιδεώδες επιχείρημα για τους περισσότερους φιλόσοφους είναι να δώσουν στο κοινό της βάσεις του συλλογισμού και στη συνέχεια να δώσουν τα συμπεράσματα και το πόρισμα, και το πόρισμα δεν γίνει δεκτό το κοινό πεθαίνει. Τα κεφάλια τους εκρήγνυνται. "Η ιδέα είναι να έχεις ένα επιχείρημα τόσο ισχυρό που κατατροπώνει τους αντιπάλους σου. Αλλά στην πραγματικότητα δεν αλλάζει καθόλου τη γνώμη των άλλων.
Είναι δύσκολο να αλλάξεις τη γνώμη των ανθρώπων για κάτι όπως η συνείδηση, και τελικά κατάλαβα το λόγο γιατί συμβαίνει αυτό. Ο λόγος γι αυτό είναι ότι όλοι είναι αυθεντίες στη συνείδηση. Ακούσαμε τις προάλλες ότι όλοι έχουν ισχυρή άποψη για τα ηλεκτρονικά παιχνίδια. Όλοι έχουν γνώμη για τα ηλεκτρονικά παιχνίδια, ακόμα κι αν δεν είναι ειδικοί. Αλλά δεν θεωρούν τους εαυτούς τους ειδικούς στα ηλεκτρονικά παιχνίδια, απλά έχουν ισχυρή άποψη. Είμαι σίγουρος ότι αυτοί που δουλεύουν, ας πούμε, στην κλιματική αλλαγή και την παγκόσμια άνοδο της θερμοκρασίας, ή το μέλλον του ιντερνέτ, συναντούν ανθρώπους που έχουν ισχυρές απόψεις για το τι πρόκειται να γίνει. Αλλά μάλλον δεν θεωρούν τις απόψεις τους ως πραγματογνωμοσύνη. Απλά έχουν ισχυρές απόψεις. Αλλά σε σχέση με τη συνείδηση, οι άνθρωποι νομίζουν, ο καθένας μας νομίζει, "Είμαι ειδικός. Απλά επειδή έχω συνείδηση, ξέρω για το θέμα." Και έτσι, τους αναπτύσσεις τη θεωρία σου και απαντάνε, "Όχι, όχι, δεν είναι αυτό η συνείδηση! Όχι, κάνεις λάθος." Και το λένε αυτό με εκπληκτική βεβαιότητα.
Και έτσι, αυτό που θα προσπαθήσω να κάνω σήμερα είναι να κλονίσω την βεβαιότητα αυτή. Γιατί ξέρω το αίσθημα -- Την αισθάνομαι κι εγώ. Θέλω να κλονίσω την βεβαιότητα ότι ξέρετε τον ενδότατο νου σας -- ότι είστε οι εσείς οι ίδιοι, αυθεντίες στη δική σας συνείδηση. Αυτό είναι το πρόγραμμα της ημέρας.
Τώρα, αυτή η ωραία εικόνα δείχνει ένα μπαλόνι-σκέψη. Μια φυσαλίδα σκέψης. Πιστεύω ότι όλοι καταλαβαίνουν τι σημαίνει αυτό. Υποτίθεται ότι δείχνει τη ροή της συνείδησης. Αυτή είναι η αγαπημένη μου εικόνα της συνείδησης που έχει γίνει ποτέ. Φυσικά είναι του Σαούλ Στάινμπεργκ - ήταν εξώφυλλο στον Νιού Γιόρκερ. Και αυτός εδώ κοιτάει έναν πίνακα του Μπράκ. Αυτό μου θυμίζει τη λέξη μπαρόκ, μπάρακ (στρατώνας), μπάρκ (γαύγισμα), πουντλ (σκυλάκι κανίς), Σουζάν Ρ. -- καθ' οδόν προς τις κούρσες. Υπάρχει μια θαυμάσια ροή συνείδησης εδώ και αν την ακολουθήσετε, μαθαίνετε πολλά για αυτόν τον άνθρωπο. Αυτό που ειδικά μου αρέσει επίσης σ' αυτή την εικόνα, είναι ότι ο Στάνιμπεργκ απέδωσε αυτόν τον άνθρωπο με αυτή την τεχνική.
Που μας θυμίζει, όπως έλεγε ο Ροντ Μπρουκς χθες: και αυτό που είμαστε, αυτό που ο καθένας από εμάς είναι - αυτό που είστε, αυτό που είμαι - είναι περίπου 100 τρισεκατομμύρια μικρά κυτταρικά ρομπότ. Απ' αυτά είμαστε φτιαγμένοι. Καθόλου άλλα συστατικά. Είμαστε φτιαγμένοι από κύτταρα, περίπου 100 τρισεκατομμύρια από αυτά. Ούτε ένα από αυτά τα κύτταρα δεν έχει συνείδηση, ούτε ένα από αυτά τα κύτταρα δεν ξέρει ποιος είστε, ή ενδιαφέρεται. Με κάποιο τρόπο, πρέπει να εξηγήσουμε πως, όταν συνθέτουμε ομάδες, στρατούς, πλήθη εκατοντάδων εκατομμυρίων από μικρά ρομποτικά κύτταρα χωρίς συνείδηση - όχι στ' αλήθεια διαφορετικά από ένα βακτηρίδιο, το καθένα από αυτά - το αποτέλεσμα είναι. Εννοώ, κοιτάξτε το. Το περιεχόμενο - υπάρχει χρώμα, υπάρχουν ιδέες, υπάρχουν μνήμες, υπάρχει ιστορία. Και, με κάποιο τρόπο όλο αυτό το περιεχόμενο της συνείδησης επιτυγχάνεται από τη δραστηριότητα αυτών των ορδών από νευρώνες. Πως είναι δυνατόν αυτό; Πολλοί νομίζουν ότι απλά δεν είναι δυνατόν. Νομίζουν, "Όχι, δεν μπορεί να υπάρχει καμία φυσική εξήγηση της συνείδησης."
Αυτό είναι ένα πολύ ωραίο βιβλίο ενός φίλου μου, του Λη Σίγκελ, που είναι καθηγητής της θρησκείας μάλιστα, στο Πανεπιστήμιο της Χαβάης, και είναι αυθεντία στη μαγεία, και αυθεντία στη μαγεία του πεζοδρομίου στην Ινδία, στην οποία αναφέρεται το βιβλίο, "Δίχτυ Μαγείας." Και υπάρχει μια παράγραφος που θα ήθελα να τη μοιραστώ μαζί σας. Μιλάει τόσο πειστικά για το πρόβλημα. "Γράφω ένα βιβλίο για μαγεία," εξηγώ και με ρωτάνε "Αληθινή μαγεία;" Ως αληθινή μαγεία οι άνθρωποι θεωρούν τα θαύματα, θαυματουργές πράξεις, και υπερφυσικές δυνάμεις. "Όχι, απαντώ. Ταχυδακτυλουργικά τρικ, και όχι αληθινή μαγεία." Η αληθινή μαγεία, με άλλα λόγια, αναφέρεται στη μαγεία που δεν είναι αληθινή, ενώ η μαγεία που είναι αληθινή, που μπορεί να γίνει, δεν είναι αληθινή μαγεία."
(γέλια)
Λοιπόν, αυτός είναι ο τρόπος με τον οποίο πολλοί αντιμετωπίζουν τη συνείδηση.
(γέλια)
Η αληθινή συνείδηση δεν είναι ένας σάκος με κόλπα. Αν την εξηγήσουμε σαν να ήταν ένας σάκος με κόλπα, τότε δεν είναι αληθινή συνείδηση, ότι και να 'ναι. Και, όπως είπε ο Μάρβιν, και όπως έχουν πει κι άλλοι, "Η συνείδηση είναι ένας σάκος με κόλπα". Αυτό σημαίνει ότι πολλοί είναι απλά τελείως δυσαρεστημένοι και καχύποπτοι όταν προσπαθώ να εξηγήσω τη συνείδηση. Οπότε αυτό είναι το πρόβλημα. Άρα πρέπει να προσπαθήσω να κάνω λίγη από τη δουλειά που δεν θα αρέσει σε πολλούς από εσάς, για τον ίδιο λόγο που δεν σας αρέσει να σας εξηγούν τα ταχυδακτυλουργικά κόλπα. Πόσοι από εσάς εδώ, αν κάποιος - κάποιος εξυπνάκιας - αρχίσει να σας εξηγεί πως γίνεται ένα συγκεκριμένο κόλπο, βουλώνετε τ' αυτιά σας και λέτε "Όχι, δεν θέλω να ξέρω!" Μην αφαιρείς τη συγκίνηση. Προτιμάω να παραμυθιάζομαι. Μου μου λες πως γίνεται." Πολλοί αισθάνονται έτσι για τη συνείδηση, ανακάλυψα. Και λυπάμαι αν σας επιβάλλω κάποια εξήγηση, κάποια κατανόηση. Καλύτερα να φύγετε τώρα αν δεν θέλετε να μάθετε κάποια απ' αυτά τα κόλπα.
Αλλά δεν πρόκειται να σας εξηγήσω τα πάντα. Θα κάνω αυτό που κάνουν οι φιλόσοφοι. Να πως εξηγεί ένας φιλόσοφος το κόλπο που κόβουν μια γυναίκα στη μέση με το πριόνι. Το ξέρετε το κόλπο που κόβουν τη γυναίκα στη μέση με το πριόνι; Ο φιλόσοφος λέει, "Θα σας εξηγήσω πως γίνεται αυτό. Βλέπετε, ο μάγος δεν κόβει στ' αλήθεια τη γυναίκα στη μέση.
(γέλια)
"Απλά σας κάνει να νομίζετε ότι την κόβει στη μέση." Και ρωτάτε "Ναι, αλλά πως το κάνει αυτό;" Και απαντάει, "Ω, αυτό δεν είναι δική μου αρμοδιότητα, λυπάμαι."
(γέλια)
Οπότε τώρα θα σας δείξω πως οι φιλόσοφοι εξηγούν τη συνείδηση. Θα προσπαθήσω επίσης να σας δείξω ότι η συνείδηση δεν είναι και τόσο σπουδαία - η συνείδησή σας δεν είναι και τόσο θαυμάσια - όπως ίσως νομίζετε. Αυτό είναι κάτι, παρεμπιπτόντως, για το οποίο ο Λι Σίγκελ μιλάει στο βιβλίο του. Απορεί πως θα κάνει μια επίδειξη μαγείας και μετά το κοινό ορκίζεται ότι τον είδαν να κάνει Χ, Ψ και Ω. Ποτέ δεν έκανε αυτά τα πράγματα. Ούτε και προσπάθησε να κάνει αυτά τα πράγματα. Η μνήμη των ανθρώπων υπερβάλλει για το τι νομίζουν ότι είδαν. Και το ίδιο είναι αλήθεια για τη συνείδηση.
Τώρα, ας δούμε αν αυτό λειτουργεί. Εντάξει. Ας δούμε αυτό. Παρακολουθείστε προσεκτικά. Δουλεύω με έναν νέο προγραμματιστή κινουμένων σχεδίων που λέγεται Νικ Ντίμερ, και αυτό είναι μια επίδειξη που έκανε για μένα, τμήμα ενός μεγαλύτερου προγράμματος που ίσως να ενδιαφέρει μερικούς από σας. Ψάχνουμε για χορηγό. Είναι ένα ντοκιμαντέρ μεγάλου μήκους για τη συνείδηση. ΟΚ, τώρα, όλοι είδατε τι άλλαξε, σωστά; Πόσοι από σας παρατηρήσατε ότι κάθε ένα από αυτά τα τετράγωνα άλλαξε χρώμα; Όλοι. Θα σας το δείξω ξανά. Ακόμα κι να ξέρετε ότι όλα θα αλλάξουν χρώμα, είναι πολύ δύσκολο να το παρατηρήσετε. Πρέπει να συγκεντρωθείτε πραγματικά για να παρατηρήστε κάποιες από τις αλλαγές.
Τώρα, αυτό είναι ένα παράδειγμα - ένα από τα πολλά - ενός φαινομένου που τώρα μελετάται αρκετά. Είναι κάτι που προέβλεψα στις 1-2 τελευταίες σελίδες του βιβλίου μου το 1991, "Η Συνείδηση Ερμηνεύεται," όπου είπα ότι αν γίνουν τέτοιου τύπου πειράματα, θα βρεθεί ότι οι άνθρωποι δεν μπορούν να ανιχνεύσουν μεγάλες διαφορές. Αν υπάρχει χρόνος στο τέλος, θα σας δείξω μια πιο εντυπωσιακή περίπτωση. Τώρα, πως μπορεί να γίνονται όλες αυτές οι αλλαγές, και να μην τις αντιλαμβάνεστε; Λοιπόν, νωρίτερα σήμερα, ο Τζεφ Χώκινς ανέφερε τον τρόπο που το μάτι κάνει σακκαδικές κινήσεις, τον τρόπο που το μάτι κινείται τρεις με τέσσερις φορές το δευτερόλεπτο. Δεν ανέφερε την ταχύτητα. Το μάτι βρίσκεται σε συνεχή κίνηση, περιστρέφεται κοιτώντας μάτια, μύτες, αγκώνες, κοιτώντας ενδιαφέροντα πράγματα στον κόσμο. Και εκεί που δεν κοιτάει το μάτι, η όραση είναι σημαντικά φτωχότερη. Αυτό γίνεται γιατί η ωχρά κηλίδα του ματιού, που είναι το τμήμα υψηλής ανάλυσης, είναι περίπου το μέγεθος του νυχιού με το χέρι τεντωμένο. Αυτό είναι το τμήμα της λεπτομέρειας. Δεν μοιάζει να είναι έτσι, σωστά; Δεν φαίνεται να είναι έτσι, αλλά έτσι είναι. Προσλαμβάνετε πολύ λιγότερες πληροφορίες απ' ότι νομίζετε.
Να ένα τελείως διαφορετικό φαινόμενο. Αυτός είναι ένας πίνακας το Μπελότο. Βρίσκεται στο μουσείο της Βόρειας Καρολίνας. Ο Μπελότο ήταν μαθητής του Καναλέτο. Και μου αρέσουν πίνακες σαν αυτόν - ο πίνακας είναι στην πραγματικότητα όσο μεγάλος είναι εδώ. Και μου αρέσουν οι πίνακες του Καναλέτο γιατί έχουν φανταστική λεπτομέρεια, και μπορείτε να πάτε κοντά και να δείτε όλες τις λεπτομέρειες στον πίνακα. Και ξεκίνησα από τη μια άκρη της αίθουσας στη Βόρεια Καρολίνα γιατί σκέφτηκα ότι μάλλον ήταν Καναλέτο, και θα είχε όλη αυτή τη λεπτομέρεια. Και πρόσεξα ότι εκεί στη γέφυρα υπήρχαν πολλοί άνθρωποι - και μόλις ξεχωρίζουν καθώς διασχίζουν τη γέφυρα. Και σκέφτηκα καθώς πλησίαζα ότι θα μπορούσα να δω τις λεπτομέρειες των περισσότερων, να δω τα ρούχα τους κλπ κλπ. Και καθώς πλησίαζα όλο και πιο κοντά στην κυριολεξία ξεφώνησα. Φώναξα γιατί καθώς πήγα πιο κοντά, ανακάλυψα ότι η λεπτομέρεια δεν υπήρχε καθόλου. Ήταν απλά σταγόνες μπογιάς καλλιτεχνικά τοποθετημένες. Και καθώς προχώρησα προς τον πίνακα, περίμενα να δω λεπτομέρεια που δεν υπήρχε. Ο καλλιτέχνης πρότεινε πολύ έξυπνα ανθρώπους και ρούχα και άμαξες και διάφορα άλλα πράγματα, και ο εγκέφαλός μου δέχτηκε την πρόταση.
Είστε εξοικειωμένοι με μια πιο πρόσφατη τεχνολογία που είναι - εκεί. Μπορείτε να δείτε καλύτερα τις σταγονες. Βλέπετε, όταν πάτε πιο κοντά είναι στ' αλήθεια μόνο σταγόνες μπογιάς. Θα είχατε δει κάτι σαν κι αυτό - αυτό είναι το αντίστροφο αποτέλεσμα. Θα σας το δείξω άλλη μια φορά.
Τώρα, τι κάνει ο εγκέφαλος όταν δέχεται μια πρόταση; Όταν μια-δυο καλλιτεχνικές σταγόνες μπογιάς από ένα καλλιτέχνη, προτείνουν ένα πρόσωπο - ας πούμε έναν από το μικρό σύλλογο του νου του Μάρβιν Μίνσκυ - στέλνουν μικρούς ζωγράφους να συμπληρώσουν όλες τις λεπτομέρειες κάπου στον εγκέφαλό σας; Δεν νομίζω. Σε καμία περίπτωση. Αλλά τότε, πως στο καλό γίνεται; Λοιπόν, θυμάστε την εξήγηση του φιλοσόφου για την γυναίκα; Είναι το ίδιο πράγμα. Ο εγκέφαλος σας κάνει να νομίζετε ότι έχει όλη τη λεπτομέρεια. Νομίζετε ότι η λεπτομέρεια είναι εκεί αλλά δεν είναι. Ο εγκέφαλος στην πραγματικότητα δεν βάζει τη λεπτομέρεια στο κεφάλι σας. Απλά σας κάνει να περιμένετε τη λεπτομέρεια.
Ας κάνουμε αυτό το πείραμα στα γρήγορα. Είναι το σχήμα στα αριστερά το ίδιο με αυτό στα δεξιά περιστραμμένο; Ναι. Πόσοι από εσάς το έκαναν περιστρέφοντας αυτό στα αριστερά με το νου σας, για να δείτε αν ταίριαζε με αυτό στα δεξιά; Και πόσοι περιστρέψατε αυτό στα δεξιά; Εντάξει. Πως ξέρετε ότι αυτό κάνατε;
(γέλια)
Πράγματι έχει υπάρξει μια πολύ ενδιαφέρουσα αντιπαράθεση που κρατάει πάνω από 20 χρόνια στη γνωστική επιστήμη - διάφορα πειράματα που ξεκίνησαν από τον Ρότζερ Σέπαρντ, που μέτρησε τη γωνιακή ταχύτητα της περιστροφής νοητικών εικόνων. Ναι, είναι δυνατό να γίνει αυτό. Αλλά οι λεπτομέρειες της διαδικασίας είναι ακόμα υπό συζήτηση. Και αν διαβάσετε τη βιβλιογραφία, ένα από τα πράγματα που πρέπει να κατανοήσετε είναι ότι ακόμα και είστε το υποκείμενο του πειράματος, δεν ξέρετε. Δεν ξέρετε πως το κάνετε. Απλά ξέρετε ότι έχετε κάποια πιστεύω. Και ότι έρχονται με κάποια σειρά, κάποια στιγμή. Και τι εξηγεί το γεγονός ότι αυτό είναι που σκέφτεστε; Λοιπόν, εδώ πρέπει να πάτε στα καμαρίνια και να ρωτήσετε τον ταχυδακτυλουργό.
Αυτή είναι η εικόνα που λατρεύω. Μπράντλυ, Πέτρι και Ντουμάις Μπορεί να πιστεύετε ότι σας εξαπάτησα, ότι έβαλα λίγο πιο άσπρο από το άσπρο όριο εκεί. Πόσοι από σας είδαν αυτό το όριο, με τον κύβο του Νέκερ να αιωρείται μπροστά από τους κύκλους; Το βλέπετε; Λοιπόν, ξέρετε, στην ουσία το όριο είναι στ' αλήθεια εκεί, κατά κάποιο τρόπο. Ο εγκέφαλός σας υπολογίζει αυτό το όριο, το όριο που πάει εδώ. Αλλά τώρα, παρατηρείστε ότι υπάρχουν δυο τρόποι για να δείτε τον κύβο, σωστά; Είναι ένας κύβος του Νέκερ. Όλοι βλέπετε τους δυο τρόπους που μπορούμε να δούμε τον κύβο, σωστά; Μπορείτε να δείτε τους τέσσερις τρόπους που μπορούμε να δούμε τον κύβο; Γιατί υπάρχει κι άλλος τρόπος να τον δούμε. Αν τον βλέπετε ως ένα κύβο που αιωρείται μπροστά από κάποιους κύκλους, μερικούς μαύρους κύκλους, υπάρχει κι άλλος τρόπος να τον δείτε. Ως ένα κύβο σε μαύρο φόντο, όπως αν τον βλέπατε μέσα από ένα κομμάτι Ελβετικό τυρί.
(γέλια)
Το καταλαβαίνετε; Πόσοι το καταλαβαίνετε; Αυτό θα βοηθήσει.
(γέλια)
Τώρα μπορείτε να το καταλάβετε. Αυτά είναι δύο πολύ διαφορετικά φαινόμενα. Όταν βλέπετε τον κύβο με ένα τρόπο, πίσω από την οθόνη, τα όρια εξαφανίζονται. Αλλά παραμένει ένα είδος γεμίσματος όπως φαίνεται όταν κοιτάμε αυτό. Δεν έχουμε κανένα πρόβλημα να δούμε τον κύβο, αλλά που είναι η αλλαγή χρώματος; Χρειάζεται ο εγκέφαλός σας να στείλει μικρούς ζωγράφους εκεί; ΟΙ κόκκινοι ζωγράφοι και οι πράσινοι ζωγράφοι ανταγωνίζονται ποιος θα ζωγραφίσει πίσω από την κουρτίνα; Όχι. Ο εγκέφαλός σας τα παρατάει. Δεν χρειάζεται να συμπληρώσει τίποτα. Όταν πρωτοάρχισα να μιλάω για το παράδειγμα των Μπράντλυ, Πέτρι και Ντουμάις που μόλις είδατε - Ξαναπάω σ' αυτό, αυτό εδώ - Είπα ότι δεν υπήρχε συμπλήρωμα εδώ πίσω. Και υπέθεσα ότι αυτή ήταν η απλή αλήθεια, πάντα αλήθεια. Αλλά ο Ρομπ Βαν Λίερ πρόσφατα έδειξε ότι δεν είναι.
Τώρα, αν νομίζετε ότι βλέπετε λίγο απαλό κίτρινο - Θα το τρέξω μερικές φορές ακόμα. Κοιτάξτε στις γκρι περιοχές, και προσέξτε αν βλέπετε κάτι σα σκιά να κινείται εκεί - ναι! Είναι καταπληκτικό. Δεν υπάρχει τίποτε εκεί. Δεν είναι κόλπο. Αυτή είναι η δουλειά του Ρον Ρένσνινκ που σε κάποιο βαθμό ήταν εμπνευσμένη απ' αυτή την πρόταση στο τέλος του βιβλίου. Επιτρέψτε μου να σταματήσω αυτό για ένα δευτερόλεπτο.
Αυτό είναι τύφλωση αλλαγής. Αυτό που πρόκειται να δείτε είναι δύο εικόνες, που η κάθε μία είναι λίγο διαφορετική από την άλλη. Βλέπετε εδώ την κόκκινη σκεπή και την γκρι σκεπή, και ανάμεσά τους θα υπάρχει μια μάσκα, που είναι απλά μια λευκή οθόνη, για περίπου ένα τέταρτο του δευτερολέπτου. Οπότε θα δείτε την πρώτη εικόνα, και μετά τη μάσκα. Ύστερα τη δεύτερη εικόνα, και μετά τη μάσκα.¼ Και αυτό θα συνεχιστεί και στόχος σας είναι ως υποκείμενα να πιέσετε το κουμπί όταν δείτε την αλλαγή. Λοιπόν, δείχνουμε την πρωτότυπη εικόνα για 240 χιλιοστά του δευτερολέπτου. Λευκό. Δείχνουμε την επόμενη εικόνα για 240 χιλιοστά του δευτερολέπτου. Λευκό. Και συνεχίζουμε έως ότου το υποκείμενο πιέζει το κουμπί λέγοντας "Βλέπω την αλλαγή."
Και τώρα θα γίνουμε υποκείμενα στο πείραμα. Θα ξεκινήσουμε εύκολα. Μερικά παραδείγματα. Κανένα πρόβλημα εδώ. Βλέπετε όλοι; Εντάξει. Πράγματι, τα υποκείμενα του Ρέσνικ χρειάστηκαν λίγο παραπάνω από ένα δευτερόλεπτο για να πατήσουν το κουμπί. Το βλέπετε; 2,9 δευτερόλεπτα. Πόσοι δεν το έχετε δει ακόμα; Τι υπάρχει στη σκεπή αυτού του αχυρώνα;
(γέλια)
Είναι εύκολο. Είναι γέφυρα ή αποβάθρα; Υπάρχουν μερικά ακόμα πιο θεαματικά, και θα τελειώσω. Θέλω να δείτε μερικά που είναι ιδιαίτερα εντυπωσιακά. Αυτό γιατί είναι τόσο μεγάλο κι όμως είναι δύσκολο να το δει κανείς. Το βλέπετε;
Το ακροατήριο: Ναι
Βλέπετε τις σκιές που κινούνται μπρος-πίσω; Αρκετά μεγάλο. Ώστε, ο μέσος χρόνος είναι 15 δευτερόλεπτα για τα υποκείμενα σ' αυτό το πείραμα.
Αυτό το λατρεύω, θα τελειώσω μ' αυτό, γιατί είναι τόσο εμφανές και σημαντικό. Πόσοι δεν το έχετε δει ακόμα; Πόσοι δεν το έχετε δει ακόμα; Πόσοι κινητήρες υπάρχουν στο φτερό αυτού του Μπόινγκ;
(γέλια)
Ακριβώς στη μέση της φωτογραφίας! Ευχαριστώ πολύ για την προσοχή σας. Αυτό που ήθελα να σας δείξω είναι ότι οι επιστήμονες, χρησιμοποιούν τις εξωτερικές μεθόδους σε τρίτο πρόσωπο, μπορούν να σας πουν πράγματα για τη συνείδησή σας που ούτε θα τα ονειρευόσασταν. Και ότι, ουσιαστικά, δεν είστε αυθεντία στη συνείδησή σας όπως νομίζετε ότι είστε. Και στ' αλήθεια κάνουμε μεγάλη πρόοδο στην διατύπωση μιας θεωρίας του νου.
Ο Τζεφ Χώκινς, σήμερα το πρωί, περιέγραφε την προσπάθειά του να αναπτύξει μια θεωρία, μια καλή, μεγάλη θεωρία, στη νευροεπιστήμη. Και έχει δίκιο. Αυτό είναι το πρόβλημα. Ο διευθυντής της Ιατρικής Σχολής του Χάρβαρντ - ήμουν εκεί για μια ομιλία είπε κάποτε, "Στο εργαστήριό μας έχουμε ένα ρητό. Αν δουλεύετε σε ένα νευρώνα, αυτό είναι νευροεπιστήμη. Αν δουλέτετε σε δύο νευρώνες, αυτό είναι ψυχολογία."
(γέλια)
Χρειαζόμαστε περισσότερη θεωρία, και μπορεί να αναπτυχθεί από πάνω προς τα κάτω.
Σας ευχαριστώ πολύ.
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου