Διάβαζα πριν από λίγο τις δηλώσεις του διαδόχου του Βρετανικού θρόνου Καρόλου (Prince Charles blames world’s ills on ‘soulless consumerism’ and Galileo), και θυμήθηκα και το ιστορικό της επιβολής του χριστιανισμού από παλαιούς αυτοκράτορες και βασιλείς.
Τελικά η θρησκεία και μάλιστα μια γενικώς αποδεκτή στις κοινωνίες, είναι ανάγκη των αρχόντων προς επιβολή των "θεϊκών" καταβολών τους, και όχι των λαϊκών μαζών. Τα αυτοκρατορικά βουλεύματα και οι ποινικές διώξεις κατά των "απίστων" προκάλεσαν τις μαζικές φονεύσεις πρώτα των χριστιανών που δεν αναγνώριζαν τον αυτοκράτορα ως άρχοντα του κράτους, και αργότερα των Ελλήνων που δεν αναγνώριζαν τους χριστιανούς αυτοκράτορες και βασιλείς.
Αναγνωρίζω την ανάγκη της πνευματικής αναζήτησης του ανθρώπου για το άγνωστο, και κατανοώ ότι οι ρηχές σκέψεις σε άγνωστα αντικείμενα και γεγονότα, προκαλούν θρησκευτικές αναζητήσεις και εξηγήσεις, αλλά δεν αναγνωρίζω την επίθεση στην επιστημονική μεθοδολογία εξόρυξης γνώσεων και των εφαρμογών της.
Η επιστήμη εμφανίζει πολλές θεωρίες προς έρευνα και ανάπτυξη, και μέχρι αποδείξεως ή απορρίψεως των θεωριών αυτών, βασίζονται στο ένστικτο και τη πίστη.
Η διαφορά της θρησκευτικής κοινότητας με την επιστημονική στο θέμα της πίστης, βρίσκεται στη πράξη ότι ενώ οι θρησκευτικές κοινότητες αποδέχονται "δογματικά" θέσεις πίστεως που πρέπει να υποστηρίζουν με κάθε μέσο και να αρνούνται κάθε εξέταση τους, ενώ για τον επιστήμονα η πίστη σε μία θεωρία είναι σεβαστή μέχρι την απόρριψη ή την απόδειξή της. Τα επόμενα βήματα βασίζονται σε προηγούμενες γνώσεις. Οι λανθασμένες θεωρίες μένουν απλά στα αρχεία έρευνας για κριτική μάθηση.
Οι βασιλείς που ζητούν την εύνοια "Θεών" για να δικαιολογούν την εξουσία τους, μαζί με τις χώρες που έχουν συντάγματα αναφερόμενα σε "Θεότητες" (Ελλάδα, ΗΠΑ, Ιραν, Σαουδική Αραβία κλπ), δείχνουν συναισθηματικά ότι βασίζονται σε προσευχές και όχι σε πρακτικές στρατηγικές.
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου