Όταν η σπατάλη του δημοσίου χρήματος από τους απλόχειρες διαχειριστές, και η κλοπή του μέσω απάτης και φοροδιαφυγής, συνδιαστεί με την έλλειψη βασικών υπηρεσιών και αγαθών για την εξυπηρέτηση κοινωνικών ομάδων με Αληθινές Ανάγκες, τότε το έγκλημα γίνεται ακόμα πιο κατανοητό, προσιτό και προσωποποιημένο.
Σχολεία για παιδιά με ειδικές ανάγκες, είναι είδος πολυτελείας, αν και οι ειδικές ανάγκες δεν προσφέρουν καμία πολυτέλεια στους παθόντες και τις οικογένειές τους.
Η φροντίδα κατ´ οίκον των αναπήρων είναι στη σφαίρα της φαντασίας, ανεξάρτητα αν οι άνθρωποι αυτοί, που είναι ανίκανοι, απόμαχοι, καθυστερημένοι νοητικά ή και ήρωες πολέμου, δεν έχουν την απλή ικανότητα να πάνε ούτε στην τουαλέτα μόνοι τους ή να μαγειρέψουν ή να ψωνίσουν. Είναι συγγενείς, φίλοι, γνωστοί, άγνωστοι, εχθροί, άσχετοι με εμάς αλλά πάνω από όλα είναι Άνθρωποι με ανάγκες και με αδυναμίες εκπλήρωσης των.
Οι παιδικές χαρές είναι βασικά παιδικός εφιάλτης για πολλά παιδιά, με πέτρες, σίδερα σπασμένα και αρκετό χαλίκι, αφού ούτε συντηρούνται αλλά ούτε και αναβαθμίζονται με τη χρήση κονιορτοποιημένων παλαιών ελαστικών αυτοκινήτων για τα δάπεδά τους.
Οι ψυχικά ασθενείς βρίσκονται σε άμοιρη κατάσταση, έχοντας όχι απλά μειωμένο οικογενειακό εισόδημα λόγω μη εργασίας του ασθενούς, αλλά και παραπάνω έξοδα φροντίδας των ασθενών κατά τις ώρες εργασίας τους. Τα φάρμακα δεν είναι το παν για τη θεραπεία τους. Οι γιατροί πολλές φορές δεν αναγνωρίζουν νομικά τις ασθένειες γιατί δεν υπάρχει το κατάλληλο φακελάκι για την επιτροπή. Οι συγγενείς ατόμων με ειδικές ανάγκες και ασθένειες, έχουν πει πολλές φορές ότι οι γιατροί των επιτροπών ελέγχου χρειάζονται οι ίδιοι να πάνε σε κανένα γιατρό να τους εξετάσει. Βγάζουν ικανούς τους ανίκανους και ανίκανους τους υγειέστατους βάσει του ποσού του φακέλου. Βγάζουν γνωστικούς τους ψυχικά ασθενείς και αδιαφορούν για τις οικογένειες που καθημερινά υποφέρουν.
Δε θα ήθελα να περιγράψω όλα τα προβλήματα των ατόμων με ειδικές ανάγκες, και πραγματικά δε θα μπορούσα ούτε να καταλάβω το τι πραγματικά χρειάζονται όλες αυτές οι κατηγορίες ανθρώπων που έχουν τη θέληση να ζήσουν καλύτερα, και ακόμα και για αυτούς που δε καταλαβαίνουν ότι μπορούν να ζήσουν καλύτερα.
Η κλοπή των δημοσίων πόρων και η σπατάλη αυτών φαίνεται στη καθημερινή μας ζωή και εκφράζεται από την παρουσία ή απουσία υποδομών για την καλυτέρευση της ζωής των πολιτών και ιδιαίτερα των ανθρώπων με Αληθινές ανάγκες.
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου