Ελληνικές καταγωγές και προπατορικά αμαρτήματα

Σε άρθρο του "συν Αθηνά και χείρα κίνει" εμφανίζεται η σύγχρονη σοφία του πεζοδρομίου αλλά από άμβωνος και επισήμως.

Μητροπολίτης Ιερεμίας...οι Έλληνες κατάγονται από την εβραϊκή μυθολογία...

Αυτή είναι η "επιστημονική μελέτη" των χριστιανών ταγών. Και μη ζητήστε περισσότερα γιατί μέχρι εκεί τους φτάνει να σκέφτονται.

Και σε ένα άλλο άρθρο από την ίδια πηγή αναφέρει ότι:

Αποδοκίμασαν τον Μητροπολίτη Αθηνών Ιερώνυμο στον Άγιο Παντελεήμονα

{

Την Παρασκευή 26 Φεβρουαρίου 2010 στις 19.00 ο Μητροπολίτης Αθηνών Ιερώνυμος θέλησε να επισκεφθεί τον ιερό Ναό του Αγίου Παντελεήμονα για να στηρίξει ηθικά τον κληρικό, που κλείδωσε την πόρτα του Ναού την Τετάρτη, προκειμένου χωρίς πρόβλημα τα ΜΑΤ της πράσινης χούντας να συλλάβουν τους νεαρούς εθνικιστές και πατριώτες!

Όταν εισήλθε ο Ιερώνυμος στην Εκκλησία αμέσως σχεδόν όλοι οι Ενορίτες άδειασαν τον Ναό και έμειναν μέσα σε αυτόν μόνον πέντε δέκα άτομα ενώ σύμφωνα με πληροφορίες πριν εισέλθει στον Ιερό Ναό ακούστηκαν και αποδοκιμασίες όπως «ανάξιος, ανάξιος».

}

Προσωπικά δε θεωρώ καμία κυβέρνηση ως χρωματιστή χούντα αφού τουλάχιστο τηρούνται οι εκλογικές διαδικασίες. Αν αυτές οι διαδικασίες θεωρούνται αναποτελεσματικές ή τα πρόσωπα που εκλέγονται είναι πάντα με τους ιδιώνυμους στόχους, μάλλον το φταίξιμο είναι προς όλους όσους ψηφίζουν με γνώμονα το ίδιο συμφέρον (ιδιώτες or idiots) και μετά το φορτώνουν με ευκολία το φταίξιμο στον εκλεκτό της ψήφου τους. Νομίζουμε πολλοί ότι με το να συμμετέχουμε με μία προς πώληση επί ανταλλάγματος ψήφο μία φορά στα τέσσερα χρόνια, ότι γίναμε δημοκράτες, μάλλον "ωχ δε βαριέσαι αδερφέ" είμαστε.

Στα τόσα χρόνια της μεταπολίτευση, έχω ακούσει δολοφονίες στο όνομα του προεκλογικού αγώνα των κομμάτων, συλλαλητήρια προς απόκτηση δικαιωμάτων χωρίς δικαιοσύνη ή κοινό συλλογισμό από ομάδες εργαζομένων που θέλουν πάντα κάτι παραπάνω από τους άλλους εργαζομένους. Έχω δει τις κυβερνήσεις να εμπορεύονται ψήφους με κοινωνικές ομάδες προς βάρος του υπολοίπου κοινωνικού συνόλου.

Δεν έχω δει αγώνες για διαφάνεια και κληρωτή συχνή εναλλασσόμενη διοικητική μέριμνα που δεν έχει να κάνει με παραταξιακές και συνωμοτικές διεκδικήσεις.

Το όλο κράτος βασίζεται στη διαφθορά και η διαφθορά είναι το κράτος.

Όταν ήμουνα μικρός μαθητής του Δημοτικού σχολείου, η δασκάλα μας ρώτησε ποιος κυβερνά τη χώρα. Εγώ αυθόρμητα είχα απαντήσει "το κράτος". Η απάντηση της δασκάλας μου εκτός από τον λεκτικό εξευτελισμό μου με τη φράση της "εσύ είσαι το κράτος", περιείχε και μία δοκιμή αισθησιακή από εκείνο το κράτος της εξουσίας. Πήρε τη τρίμετρη βέργα που είχε ειδική παραγγελία από μαραγκό πατέρα ενός συμμαθητή μου, και με έκανε να νιώσω τη θαλπωρή και την εξ' αποστάσεως φροντίδας του κράτους πάνω στις σάρκες του ανήλικου κορμιού μου. Από τότε θυμάμαι πόσο με αγαπά και με φροντίζει το κράτος μου, το οποίο είμαι και εγώ υποχρεωτικά συνένοχος. Ξέχασαν όμως να με ρωτήσουν αν θέλω αυτού του είδους το κράτος για μένα που άφησε σημάδια προσωρινά στο κορμί μου και ανεξίτηλες αναμνήσεις και επιλογές στη ψυχή μου.

Τιμωρείται όποιος δε βλέπει τη συνενοχή του στην Ελλάδα, άσχετα αν είναι ανήλικος και χωρίς πολιτικά δικαιώματα ακόμα. Οι πολιτικές υποχρεώσεις στην Ελλάδα αρχίζουν από τη πρώτη σου αναπνοή μέσα στον Ελλαδικό χώρο έξω από τη κοιλιά της μάνας σου. Έτσι συμφέρει στους αγύρτες κλέφτες δημόσιους διοικητές και υπαλλήλους της Ελλάδος. Σε δηλώνουν εκ γενετής συνένοχο στις κλοπές τους αλλά ποτέ συμμέτοχο στις οιασδήποτε μορφής απολαύσεις τους.

Είναι το προπατορικό αμάρτημα του Έλληνα, γεννιέσαι με αυτό και θα πρέπει να σε βαπτίσουν μέσα στην κλοπή με το γάντι για να γίνεις ένας ευγενής και λαοφιλής κλέπτης που όλοι θα βασίζονται στη δεξιοτεχνία των κλοπών σου, για να φάνε από των ψιχίων των πεπτοκότων της τραπέζης σου στο φαγοπότι εις υγεία των κορόιδων με το προπατορικό αμάρτημα που έρχονται ταπεινά και ελεεινά να ζητήσουν συγνώμη και έλεος.

Η μεγαλύτερη θρησκεία παντού και πάντα ήταν, είναι και θα είναι ο Εγωισμός. Όταν οι άνθρωποι μάθουν να ζούνε σε κοινωνίες με κοινωνικούς στόχους και σκοπούς, τότε οι προκαταλήψεις και η έλλειψη εμπιστοσύνης στο συνάνθρωπο θα εξαλείφονται και θα φανεί ότι έχει εξημερωθεί το ανθρώπινο είδος. Κάποιες κοινωνίες το έχουν καταφέρει κατά κάποιο εσωτερικό βαθμό, αλλά γνωρίζουν πως μέλη άλλων εξωτερικών κοινωνικών ομάδων είναι ακόμα πολύ μακρυά από αυτή τη κατανόηση, και για αυτό το λόγο φαίνονται καχύποπτοι εναντίων μελών άλλων κοινωνικών ομάδων.

Τελικά η εμπιστοσύνη και η συνέπεια είναι ο συνδετικός κρίκος των κοινωνιών.

Σχετικά Άρθρα