Ετυμολογία της λέξεως Θεός κατά την Ελληνική

Zeus of Artemision, copper (ca. 460 B.C.) (Photo credit: Tilemahos Efthimiadis)

Από την ελληνική γραμματική γνωρίζουμε ότι τα σύμφωνα Τ Δ και Θ αντικαθιστούνται στις διάφορες ελληνικές διαλλέκτους και τις χρονικές κλίσεις των ρημάτων και πάντων των παραγώγων λέξεων.

Η λέξη Θεός με αντικατάσταση του Θ από το Δ και την μετάθεση του τονισμού δίνει τη λέξη Δέος, δίνοντας το νόημα πως ότι προξενεί δέος στη θέα (δέα) μπορεί και να ονομαστεί Θεός ή Θεά (με αλλαγή του γράμματος και μετάθεση του τονισμού).

Από την άλλη πλευρά η λέξη Ζεύς φαίνεται να είναι σύνθετη από το Ζήν (Ζωή) και το Εύ (καλόν) ή και ευ ζην , δηλαδή πηγή καλής ζωής.

Έχοντας τα παραπάνω υπόψιν, όταν προσπαθούμε να συγκρίνουμε το πνεύμα των πολυθεϊστικών λατρειών με τις μονοθεϊστικές, η σύγκριση γίνεται με βάση πάνω σε διαφορετικά κριτήρια αναγνώρισης και έννοιας του θείου, άρα και κάθε σύγκριση με το μέτρο είτε της μιας πλευράς είτε της άλλης είναι άτοπη.

Greek Word Study Tool : http://www.perseus.tufts.edu/

 “δέη ἐπιπέμπει πολλὰ ὁ θεός” Lys. 

Σχετικά Άρθρα