Όσο ο τουρκικός στρατιωτικός μηχανισμός (παρακράτος ή συγκυβερνών) βρίσκεται σε διαμάχη με τον πολιτικό ισλαμισμό της παρούσας κυβέρνησης Ερντογκάν, τόσο και θα προσπαθούν να παίζουν προκλητικά με τους παραδοσιακούς γείτονες και εχθρούς τους (μπαμπούλες) Έλληνες. Ή θα μας αφήσεις να κυβερνούμε και να κλέβουμε από τις στρατιωτικές προμήθειες ή θα σας φάνε οι Έλληνες, ακούω τους στρατιωτικούς να λένε στους γκρίζους λύκους (χτυπάω το σκύλο για να φοβάται ο γάιδαρος) και εκείνοι να πάνε να τρομάξουν τους άσχετους με τα πολιτικά χωρικούς της Τουρκίας αλλά πατριώτες και ικανούς ψηφοφόρους.
Ο Ερντογκάν φοβάται μη χάσει την ευκαιρία να εξευρωπαΐσει την Τουρκία και να σκοτώσει το θεριό της πολυκέφαλης χούντας, αλλά το σημερινό σύνταγμα της χώρας που προσπαθεί να κυβερνήσει δεν είναι αμιγώς πολιτικό και έχει να ζητήσει από το στρατό να παραιτηθεί από τα προνόμιά του.
Οι στρατιωτικοί φοβούνται την ένταξη της Τουρκίας στη Ευρωπαϊκή Ένωση για το λόγο των αλλαγών διακυβέρνησης της χώρας μόνο από πολιτικούς, και την μείωση των δαπανών προς εξοπλισμούς, άρα και μείωση των χρημάτων που θα διαχειρίζονται (καταχρώνται).
Έτσι η Ελλάδα είναι ή μόνη "σύμμαχος" των χουντικών στην προσπάθεια τους για αποσταθεροποίησης της περιοχής, αλλά μέχρι τώρα δε τα καταφέρανε και τα πράγματα γίνανε στρατηγικά χειρότερα διότι στο Αιγαίο δε περιπολούν μόνο Έλληνες τώρα αλλά πανευρωπαϊκά στρατεύματα. Ένα λάθος τους θα καταστούσε τη θέση των στρατιωτικών στη Τουρκία ακόμα ποιο επισφαλή και θα επίσπευδε την αποδυνάμωσή τους όχι μόνο από το εσωτερικό μέτωπο αλλά και από τους εξωτερικούς προμηθευτές χρήματος και δύναμης.
Τέτοιες καταστάσεις, η ελληνική διπλωματία θα πρέπει να τις αξιοποιήσει ως εξωτερική πολιτική βοήθεια προς την τουρκική κυβέρνηση, αλλά χωρίς να ξεχνά και το τι θέλουν όλοι οι άλλοι εταίροι, μιας και η επιβολή χούντας δε γίνεται μόνο με εσωτερικές δυνάμεις σε μία χώρα αλλά και με την οικονομική συμβολή των εταίρων.
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου