Γλάροι, σταυροί και αφορολόγητο
Ο μύθος της συνεισφοράς της Ναυτιλίας στην ελληνική οικονομία.
Η Κύπρος ετοιμάζεται να μπει στον μηχανισμό στήριξης. Η Ισπανία, αυτή η τεράστια χώρα που μπορεί να θρέψει όλη την Ευρώπη, καταρρέει οικονομικά. Η Ιταλία, η Πορτογαλία, η Ιρλανδία, έχουν ήδη δημιουργήσει μια Ευρώπη άλλης ταχύτητας. Της όπισθεν.
Μα, τι γίνεται σε μια Ευρώπη που μέχρι χτες χρηματοδοτούσε Μη Κυβερνητικές Οργανώσεις για να σώζουν ανθρώπους που πέθαιναν από πείνα στην Αφρική; Και, τέλος πάντων, αυτό που έγινε οφείλεται στους 150.000 δημόσιους υπαλλήλους που δεν απολύθηκαν από το ελληνικό Δημόσιο; Καταρρέει όλη η Ευρώπη γιατί η Ελλάδα έκανε δύο ώρες παραπάνω ηλιοθεραπεία σε σχέση με τον μέσο Γερμανό; Μήπως γιατί δεν έπινε την μπίρα ξεροσφύρι, όπως ο Ευρωπαίος, αλλά επιβάρυνε τον οικογενειακό προϋπολογισμό με μεζέ; Αστεία πράγματα. Όποιος πιστεύει πως η Ελλάδα βουλιάζει στην κρίση επειδή ζούσε μ
ε δανεικά δεν κατανοεί και πολλά πράγματα από τη σύγχρονη ευρωπαϊκή πραγματικότητα, ακόμη και αν στηρίζεται σε ένα λογικοφανές επιχείρημα. Η υπόλοιπη Ευρώπη γιατί βουλιάζει; Και πού χρωστάνε όλοι αυτοί που χρωστάνε ως κράτη;Η άποψη πως η μικρή και καθόλου τίμια Ελλάδα είναι η αιτία της κατάρρευσης του ευρωπαϊκού οικοδομήματος μοιάζει με την άποψη όσων υποστηρίζουν πως το Ανατολικό Μπλοκ και η Σοβιετική Ένωση έπεσαν επειδή υπήρξε ένας Γκορμπατσόφ με πολύ ύποπτο ρόλο. Δηλαδή, ένα φιλολαϊκό σύστημα, με σωστή λειτουργία, που πατούσε πάνω στα όνειρα των ανθρώπων, κατέπεσε από έναν και μόνο άνθρωπο. Χωρίς να ενεργοποιηθούν τα αντισώματα αυτοπροστασίας του, χωρίς να το υποστηρίξουν οι μάζες για τις οποίες δημιουργήθηκε.
Κάπως έτσι η ευρωπαϊκή ιδέα, μαζί και η οικονομία, δείχνει να διαλύεται γιατί κάποιος Έλληνας ξύνει τ’ αχαμνά του σε μια ξαπλώστρα στη Λέσβο ή την Αμοργό. Φευ!
Ένα πλοίο 20.000 κόρων, με νόμο του 1975, τον μοναδικό νόμο του ελληνικού κράτους που δεν έχει αλλάξει, πληρώνει φόρο γύρω στα 3.000 ευρώ. Πολύ λιγότερα από ένα περίπτερο. Ο εφοπλιστής δεν πληρώνει τίποτε άλλο.Σπίτια, γραφεία, κότερα, Φιλιππινέζες, είναι στο όνομα της ναυτιλιακής, που βάσει του νόμου δεν δίνει καμία άλλη φορολόγηση. Το χειρότερο είναι πως ο νόμος αυτός είναι συνδεδεμένος με το άρθρο 107 του ελληνικού Συντάγματος και δεν μπορεί ν’ αλλάξει, όπως και ο νόμος περί ευθύνης υπουργών, παρά μόνο με αναθεώρηση του Συντάγματος.Έχει ενδιαφέρον, όμως, ποιος τα λέει αυτά τα πράγματα. Ποιος είναι ο φορέας αυτού του αυτομαστιγωτικού πατριωτισμού. Αυτοί που για μία ακόμα φορά κυβερνούν. Το επόμενο διάστημα μέτρα 11,5 ίσως και 15 δισ. θα παρθούν για να σωθεί η χώρα. Από μισθωτούς, υπαλλήλους, άνεργους πλέον καταστηματάρχες και απεγνωσμένους μικρομεσαίους. Αλλά και πάλι θα μείνουν έξω από κάθε φορολόγηση δύο κατηγορίες κατόχων χρήματος: η Εκκλησία και οι εφοπλιστές.
Ships (Photo credit: dungodung)
Κανείς απ’ τους δύο δεν προσφέρει το ελάχιστο σε φορολόγηση. Η μεν Εκκλησία, μεγαλύτερος κάτοχος γης στη χώρα, πηδάει συνεχώς από τα παραθυράκια του νόμου, εμφανίζοντας απέναντι στην ανάγκη μιας νόμιμης φορολόγησης την αμφίβολη φιλανθρωπία της.
Το δε εφοπλιστικό κεφάλαιο φοροαπαλλάσσεται, καλύπτοντας το μεγαλύτερο σκάνδαλο φοροδιαφυγής μέσα σε φλυαρία για γλάρους, ελληνικές σημαίες που ανεμίζουν στα πέρατα του κόσμου και πατριωτισμό μιας όψεως -αυτής που τους συμφέρει.
Το επιχείρημα γι’ αυτό το καθεστώς είναι πως, αν αλλάξει, τα πλοία θα εγκαταλείψουν την ελληνική σημαία. Η ελληνική σημαία φέρνει στην Ελλάδα περί τα 12 δισ., υποστηρίζουν οι εφοπλιστές. Το συνάλλαγμα, όμως, αυτό στην πραγματικότητα δεν έχει καμιά συνεισφορά στο κράτος, αφού δεν πάει στο κοινωνικό σύνολο, αλλά σε τραπεζικούς λογαριασμούς. Το 45%, μάλιστα, επιστρέφει και πάλι στο εξωτερικό με διάφορες δικαιολογίες.
Από την άλλη μεριά, η ελληνική σημαία δίνει στα πλοία που την έχουν μια σειρά από πλεονεκτήματα. Το ελληνικό κράτος διαπραγματεύεται στην Ευρώπη υπέρ των εφοπλιστών και οποιαδήποτε προβλήματα στο εξωτερικό αντιμετωπίζονται από ένα εκτεταμένο δίκτυο ακολούθων στις πρεσβείες που έχει γίνει και διατηρείται μόνο γι’ αυτόν το σκοπό. Το δε επιχείρημα πως τα πλοία ελληνικής σημαίας έχουν ελληνικά πληρώματα είναι ένας ακόμη μύθος. Πέντε Έλληνες ναυτικοί είναι ο επιβαλλόμενος αριθμός Ελλήνων ναυτικών για το καθένα από τα 800 πλοία. Σε αντάλλαγμα, οι κιμπάρηδες, στα περιοδικά lifestyle και μόνο, εφοπλιστές δίνουν στο ελληνικό κράτος, με βάση τον προϋπολογισμό, 12 εκατομμύρια ευρώ για τα πλοία και 280 εκατομμύρια για όλες τις ναυτιλιακές τους δραστηριότητες. Λιγότερα δηλαδή από το Μπραχάμι.Όσοι κυβερνώντες ανησυχούν, λοιπόν, για την ελληνική οικονομία είναι προφανές ότι κοιτούν τον λουόμενο στην παραλία, αλλά χάνουν το πλοίο. Και όταν μιλούν για σταυρό, εννοούν αυτόν στον οποίο υποκριτικά και ανταποδοτικά σταυροκοπιούνται και όχι αυτόν στον οποίο σταυρώνουν.
Έχοντας αυτά υπ᾽᾽ όψιν, κατανοούμε ότι οι 3.000 ευρώ δε καλύπτουν τα έξοδα υποστήριξης του κάθε καραβιού από τις υπηρεσίες του Ελληνικού Δημοσίου, και ούτε παρέχουν εργασία σε Έλληνες πολίτες, παρά μόνο τα ελάχιστα που επιβάλλει ο νόμος μεν , ανήθικος δε κατ᾽ εμέ και ανθελληνικός και απάτρις.
Και για να εξηγήσω, κάθε πολίτης της Δημοκρατίας πρέπει να συνεισφέρει αναλόγως των οικονομικών του δυνατοτήτων όχι μόνο φορολογικά αλλά και συνοχικά. Εδώ με αυτό το ληστρικό νόμο που πραγματικά φορτώνει με χρεώσεις και ευθύνες το Ελληνικό Δημόσιο επιβάλλοντας ένα συμβολικό μίσθιο που είναι ίσο με ένα φραπέ την ημέρα στο Κολωνάκι. Τι θα έχανε το δημόσιο από τα 800 καράβια; Τι δε θα ξώδευε για αυτά τα 800 καράβια το Δημόσιο μέσα αλλά και σε κάθε πρεσβεία σε κάθε χώρα ανά τον κόσμο; Μόνο τα τηλεφωνικά έξοδα υπερβαίνουν το φόρο των 3.000 ευρώ για κάθε καράβι. Πόσοι Έλληνες ναυτικοί απολύθηκαν από ελληνόκτητα καράβια μέσα στα τελευταία χρόνια; Έμειναν μόνο ο ένας στους πέντε Έλληνες ναυτικούς πάνω στα Ελληνικής σημαίας καράβια. Διαβάστε την έκθεση της Εθνικής Τράπεζας για την ναυτιλία στην Ελλάδα. Και θέλουν και Υπουργείο ολόκληρο να λειτουργεί με έξοδα των άσχετων με την Εμπορική Ναυτιλία, δηλαδή τα ζώα του αγρότη και τα λαχανικά του μανάβη θα πρέπει να πληρώνουν μισθούς για το Υπουργείο των Τζαμπατζήδων πολυεκατομμυριούχων. Ούτε οι έδρες των επιχειρήσεών τους δεν έχουν την Ελλάδα, αλλά όλες είναι υπεράκτιες, όπως θα θυμάστε και τον παρά τρίχα ...υπουργό ναυτιλίας που παραιτήθηκε λόγω σχέσεων με υπεράκτιες εταιρίες.
Τα δισεκατομμύρια που έρχονται στη χώρα όπως διαφημίζουν οι εφοπλιστές, δε μας αναφέρουν κατά πόσο και γιατί φορολογούνται, ποιος είναι ο λόγος που έρχονται , και πόσο πραγματικά μένουν στην Ελλάδα για εξυπηρέτηση εγχώριων αναγκών ή επενδύσεων.
Έχω κουραστεί να διαβάζω άρθρα περί των ποσών που επενδύουν οι εφοπλιστές κάθε χρόνο. Κανένας πληρωμένος δημοσιογράφος όμως δε μας λέει που επενδύθηκαν, που ξωδεύτηκαν και που θα πάνε οι επενδύσεις τους; Πόση σχέση έχουν τα δημοσιοποιήσιμα κεφάλαια με την Ελληνική πραγματική οικονομία και όχι με κάποιο από τα πολλά διαβατήρια υπηκοότητας ενός εφοπλιστή;
Δε θα ήταν δίκαιο και μετρήσιμο να μετράμε τον πατριωτισμό του καθενός με τη συμμετοχή του στα κοινά ταμεία και την ενασχόληση των επενδύσεων του μέσα στην Ελληνική αγορά;
Με αυτά τα ποσά που ακούω ότι λαμβάνει το δημόσιο 800 Χ 3000 = 2.400.000 θέλετε να μας κάνετε προπαγάνδα και να μας πείσετε ότι εάν έρθουν αλλοδαποί εφοπλιστές στην Ελλάδα θα πληρώνουν λιγότερο φόρο; Τα ενοίκια που πληρώνουν είναι τριάντα φορές περισσότερα σε σχέση με το φόρο που εισπράτει το δημόσιο από τους εφοπλιστές.
Διαβάστε και παλαιότερα σχετικά άρθρα ...
Εάν οι νόμοι του κράτους βασίζονταν σε οικονομοτεχνικές μελέτες με προϋπολογισμούς εσόδων και εξόδων, τότε θα ήταν καλό να είχαν αναρτημένους και τους οικονομοτεχνικούς πίνακες προϋπολογισμού ως μέρος του νόμου στην Εφημερίδα της Κυβερνήσεως.
Αλλά τα ρουσφέτια δε μπορούν να έχουν και οικονομοτεχνικές μελέτες, έτσι και οι νόμοι που είναι χάρες, περνούν στα κρυφά. Εάν οι νόμοι μας είχαν βάσεις οικονομοτεχνικής λογικής, θα ήταν πολύ πιο καθαρό να ελέγξει μέσω του Λογιστήριου του Κράτους ο κάθε αρμόδιος, εάν ένας νόμος είναι μέσα στα προϋπολογισθέντα ή όχι , να βρεί το λόγο που απέτυχε και να συνιστά αλλαγές ή καταργήσεις νόμων.
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου