Η ΘΕΩΡΙΑ ΠΕΡΙ ΨΥΧΗΣ ΚΑΤΑ ΠΛΩΤΙΝΟ

Image via Wikipedia Η ΘΕΩΡΙΑ ΠΕΡΙ ΨΥΧΗΣ ΚΑΤΑ ΠΛΩΤΙΝΟ




Εν τέλει η αφθαρσία της ψυχής φαντάζει λογικότατη θεωρία. Όταν ο
νεοπλατωνικός φιλόσοφος Πλωτίνος -με τη θεωρία του των τριών υποστάσεων-
έδινε στην ψυχή φύσει θεϊκό χαρακτήρα και θεϊκή προέλευση (εκ του μοναδικού,
ενιαίου και αδιάσπαστου «Ενός», το οποίο μπορεί να ταυτισθεί με την έννοια του
Θεού), δεν υπολόγισε πόσες αφορμές θα έδινε στους εκάστοτε μελετητές για
περαιτέρω ανάλυση της θεωρίας του.
Η ψυχή, σύμφωνα με την προκείμενη θεωρία του Πλωτίνου, προερχόμενη έμμεσα από το «Έν», την υπέρτατη ουσία δηλαδή, έχει θεϊκή υπόσταση. Η ψυχή επίσης έχει την ιδιότητα να εισέρχεται στην εγκόσμια αδιαμόρφωτη ύλη και να της δίνει πνοή, ζωή, διάφορα ιδιαίτερα χαρακτηριστικά. Εδώ όμως τίθεται το ερώτημα: «η ψυχή πού ανήκει τελικά, στα εγκόσμια ή στα επουράνια;». Σύμφωνα με τον Πλωτίνο η απάντηση αυτού του ερωτήματος έγκειται στην επιλογή της ψυχής. Υπάρχει η περίπτωση να γοητευθεί από την ύλη και τα δημιουργήματά της και η τιμωρία για το «ατόπημα» και την αλαζονική της στάση είναι η φθορά της, ο θάνατος. Από την άλλη όμως, μπορεί και να μην αφομοιωθεί με τα εγκόσμια και να αφιερωθεί στην προσπάθεια επαναφοράς της στο θεϊκό κόσμο, να ενωθεί με το «Έν». Τότε πλέον ο θάνατος θα επέλθει μόνο για την ύλη, μόνο για το σώμα του ανθρώπου. Η ψυχή δε θα συνοδεύσει το σώμα στην αποσύνθεση αλλά θα κερδίσει τη θεϊκή αιωνιότητα. Με αυτή τη θεωρία του ο Πλωτίνος προσπαθεί έμμεσα να παρουσιάσει τον ιδανικό ανθρώπινο τρόπο ζωής. Έτσι η ανθρώπινη ζωή δε δημιουργήθηκε για να αναλώνει τις προσπάθειές της εξολοκλήρου στον ορατό κόσμο της ύλης, αλλά για να συνειδητοποιήσει τη γνήσια ψυχική αξία και κατ επέκταση να υπερνικήσει τον εγκόσμιο θάνατο.

Σχετικά Άρθρα