Διαφοροποίηση στη μάθηση και εκπαίδευση των ανθρώπων και των ανθρωποειδών.

Αν και υπάρχουν σοβαρές ομοιότητες μεταξύ ανθρωποειδών και ανθρώπων στις συμπεριφορές, ένα πείραμα φέρνει στο φως μια πτυχή της διαφοροποίησης που μπορεί να δώσει εξηγήσεις στο κοινωνικό και τελετουργικό τρόπο ζωής και παραδόσεων των ανθρωπίνων ομάδων.

Οι χιμπατζήδες αντιγράφουν αυτά που βλέπουν και κατανοούν ότι φέρνουν αποτέλεσμα, όπως και τα παιδιά. Η διαφοροποίηση αρχίζει όταν οι χιμπατζήδες μάθουν ποια είναι τα χρήσιμα μόνο για αυτούς βήματα και ξεχνούν ότι δε σχετίζεται με το θετικό αποτέλεσμα. Τα παιδιά όμως συνεχίζουν να ποιούν όλες τις τελετουργικές κινήσεις μέχρι να επιτελέσουν όλη τη σειρά των βημάτων που τους διδάχθηκε από το δάσκαλο, και έχουν τη δυνατότητα να διδάσκουν και σε άλλα παιδιά τη τελετουργική σειρά των ενεργειών που τους δίδαξαν άλλοι.

Αν και ο χιμπατζής πετυχαίνει πιο γρήγορα το αποτέλεσμα, εν τούτοις, χάνει μία σειρά ενεργειών, που αν και τώρα φαίνονται περιττές σε αυτόν, το κάθε παιδί μπορεί και τις θυμάται και τις χρησιμοποιεί όταν κάπου αλλού αυτό επινοήσει ότι είναι χρήσιμες στο μέλλον.

Οι αλγόριθμοι, οι τελετουργίες, οι μέθοδοι, οι νόμοι, οι ιεραρχίες των ανθρώπινων κοινωνικών δομών,  η καθημερινή ροή των γεγονότων στη ζωή μας είναι οι ακατέργαστες πληροφορίες συμπεριφοράς και κοινωνικής γνώσης που παραλαμβάνουν τα μυαλά των παιδιών μας σε συνεχή βάση πληροφόρησης, που μένουν στο υποσυνείδητο μέχρι να έρθει η ώρα τους να εκφραστούν, να εκδηλωθούν και να συμμετέχουν στο κοινωνικό σύνολο στο οποίο καλούνται να παίξουν ένα συμμετοχικό ρόλο στο μέγεθος που είτε θα τους επιτραπεί είτε θα καταφέρουν να επιβάλλουν μόνα τους στο κοινωνικό σύνολο.

Σχετικά Άρθρα