Image via WikipediaReligion and violence:Τι σημαίνει να ακολουθείς μια θρησκεία; Τι καλό και τι κακό επακολουθεί στη ζωή του ανθρώπου; Τι χάνει από το παρόν; Τι ελπίζει ότι καταφέρνει; Τι αφαιρεί από τις ελεύθερες δυνατότητες και σκέψεις του; Τι κάνει πρόσφιλο και τι εχθρικό; Ποια η βάση του καλού και του κακού; Τι νιώθει αγαθό, θεϊκό και αρετή; Τι δεν είναι καλό, τι δεν είναι θεϊκό και τι πονηρο; ´Εχει ποτέ καταλάβει πόσα μέτρα και σταθμά χρησιμοποιούνται στις θρησκευτικές δικαιολογήσεις πράξεων, σκέψεων και επιθυμιών; Υπάρχουν αντιφάσεις στη βασική θεώρηση των φιλόθεων ή όχι σκέψεων τους ανάλογα με το θέμα που έρχονται να φιλοσοφίσουν με τις ίδιες βάσεις λογικής;
Υπάρχει βασική λογική όπου δεν υπάρχουν συναισθηματικές ή υπερφυσικές παρεκτροπές στη λογική αναλυτική σκέψη των γεγονότων παρητουρούμενα εκ των θρησκευομένων;
´Εχει ο κάθε θρησκευόμενος της ίδιας θρησκείας τις ίδιες ολικά θρησκευτικές απόψεις, κατανοήσεις και προτιμήσεις με έστω κάποιο άλλο μέλος της ίδιας θρησκευτικής κοινότητας;
Είναι απάτη να καταλαβαίνουμε ότι οι θρησκευτικές κοινότητες έχουν αμιγές και κοινές απόψεις για όλα τα θέματα. Οι προσωπικές διαφοροποιήσεις καταπνίγονται από τις ηγεμονικές τάσεις των φανατικά παρατασσόμενων ηγετών (είτε σε ακραίες, είτε σε μετριοπαθείς γραμμές), όπου ο ακραίος χαρακτήρας εξορίζεται αποπέμπεται και τελικά δημιουργεί άλλη παράταξη, είτε είναι μετριοπαθής και καταδικάζεται από τους ακραίους ηγέτες ως προδότης και ο θάνατος είναι αυτό που το αξίζει.
Οι δογματισμοί απαγορεύουν την προσωπική γνώση, γνώμη και διάθεση να εκφραστεί ελεύθερα μέσα στις δογματολογικές κοινωνίες. Οι δογματισμοί είναι αντικοινωνικές εκφράσεις κατωτέρων πλασμάτων, και όχι του ελεύθερου ανθρώπου, του φιλοσόφου, του σοφού, που αγαπά τη διάδοση της γνώσης, την έκφραση της γνώμης, και τη χρήση της προσωπικής γνώμης ως εκκίνηση διαλόγων, αναλύσεων και επιμορφωτικής αλληλεπίδρασης μέσα στις κοινωνίες.
Οι δογματισμοί (όχι μόνο οι θρησκευτικοί) υπάρχουν σε κάθε κλειστή κοινωνία όπου νομίζουν πως έχουν καταλάβει κάτι περισσότερο, καλύτερο, ανώτερο, θεϊκό, σεβάσμιο και άγιο, όπου θα πρέπει οι μέτοχοι της κλειστής κοινωνίας να δίνουν μάχες και αίμα για να κρατίσουν τα μυστικά τους, αντί να επικοινωνίσουν με άλλους να ανταλλάξουν εμπειρίες, κατανοήσεις, γνώσεις και οράματα ώστε να ευρύνουν τους γνωσιακούς και κοινωνικούς τους ορίζοντες.
´Ετσι οι κομματικοί, εθνικοί, θρησκευτικοί, παραταξιακοί, χωρικοί και επιστημολογικοί πόλεμοι ξεκινάνε και η υπεράσπιση των ιδεολογιών γίνεται μέρος της προσωπικότητας άρα και κάθε επίθεση στην ιδεολογία, ιδέα, δόγμα θεωρείται επίθεση στη προσωπικότητα, προκαλλεί αμυντικές αντιδράσεις υπέρ της ιδέας και του δόγματος. Το αίμα είναι μέρος της ύπαρξης του ανθρώπου που απλά βράζει μέσα στην αδρεναλίνη και το να χυθεί είναι απλά θέμα χρόνου και τρόπου.
Απολαύστε εδώ και μερικές σταγόνες αίματος γεμάτες από φρέσκια αδρεναλίνη.
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου