Στην επίσκεψη μου στη Βρετανική Βιβλιοθήκη, η αίθουσα Magna Carta περιέχει το μέγα χάρτη συμφιλίωσης των φεουδαρχών με τον Κάρολο τον Μέγα [Charlemagne (Charles the Great), King of the Franks and Emperor].
Το πρόβλημα στο κείμενο δεν είναι ότι είναι παλαιό, στιλβωμένο και με μικρά γράμματα για να διαβάσει κανείς την υπογραφή του αυτοκράτορα.
Το πρόβλημα είναι ότι ο αυτοκράτορας δεν το υπέγραψε ποτέ με το όνομα ή το τίτλο του. Έβαλε μόνο τη σφραγίδα του στο κερί.
Ο λόγος ήταν ότι ο αυτοκράτωρ ήταν αγράμματος και μόνο οι αυλικοί ιερωμένοι της εποχής του διαβάζανε και γράφανε ότι τους ζητούσε εκείνος.
Η όλη του εξουσία βασίζονταν στην εμπιστοσύνη του στους αυλικούς υπηρέτες και ιερωμένους.
Αυτή είναι και η εικόνα της μεσαιωνικής ζωής της Ευρώπης που μόνο οι ιερωμένοι διαβάζανε, γράφανε και μιλούσαν περί θεών και διαβόλων.
Η αριστοκρατία είχε εξουσία λόγω απλής οικονομικής ευμάριας.
Η τάξη των καρδιναλίων, επισκόπων, και ιερατικών προϊσταμένων με τη μαγεία των περιορισμένων γραμματικών γνώσεων, επιρρέαζαν ή και ελέγχαν τις πολιτικές διοικήσεις και το λαό.
Ο διαφωτισμός ήταν μια κίνηση που αποσκοπούσε στην επανίδρυση της αριστοτελικής παιδείας στις μάζες και της επέκτασης της γνώσεως δια του επιστημονικού πειραματισμού και ελέγχου θεωριών και πράξεων.
Η εκκλησία της δυτικής Ευρώπης στάθηκε σθεναρά κατά της αριστοτελικής μορφής παιδείας, και αργότερα υπέκυψε σε τέτοιο βαθμό, ώστε και αρκετοί ιερωμένοι και καλόγεροι να εκδίδουν επιστημονικές έρευνες.
Στην ανατολική Ευρώπη, η φεουδαρχική εξουσία της εκκλησίας, κρύβονταν κάτω από το πέπλο της Οθωμανικής διοίκησης, αλλά και μετά την αποσύνθεση της Οθωμανικής αυτοκρατορίας, κατάφερε να έχει ακόμα στη κατοχή της τεράστιες περιουσίες.
Αυτός ο πλούτος είναι η κινητήριος δύναμη που κάνει κάθε πολιτικό στην ανατολική Ευρώπη να ασπάζεται τον εκάστοτε εκκλησιαστικό ηγέτη, όχι από ευλάβεια πίστεως, αλλά από ανάγκη δήλωσης συνεργασίας με τους ισχυρούς οικονομικούς και κοινωνικούς (εκλεκτόρων) παράγοντες της ανατολικής Ευρώπης, πρώην κτήσεις των Οθωμανών.
Λέτε την αγραμματοσύνη των ηγετών και των λαών, να την άφησαν αναξιοποίητη και ανεκμετάλευτη οι οποιοιδήποτε ιερατικοί παράγοντες της Ευρώπης;
Ας δούμε καλά πότε άρχισε το τέλος του μεσαίωνα:
Οι λόγιοι της Ελληνικής γνώσης και παράδοσης αποχώρησαν από την Οθωμανική επέκταση τους που δημιούργησε μια θρησκειοκρατούμενη Ασία, Αφρική και Βαλκανική χρυσόλιρη αυτοκρατορία, μεταφέροντας την ελληνική γνώση και αρετή στην Ιταλική χερσόνησσο (Φλωρεντία, Φερράρα, Βενετία), όπου ήταν και οι ζευκτήριοι πόλοι της Δύσης με την Ανατολή της Ευρώπης.
Ας μη ξεχνάμε ότι οι Έλληνες (μη χριστιανοί) της Θεσσαλονίκης και των περιχώρων ήταν αρκετές δεκάδες χιλιάδες
Κατόπιν της αποτυχίας της επανένωσης των δύο πολιτισμών, οι λόγιοι και οι σχολές τους κινήθηκαν δυτικότερα προς την Γαλλία, και μετά από πολλά χρόνια εμφανίσθηκε το κίνημα του Διαφωτισμού, μέσα στο οποίο φαίνεται καθαρά η ελληνική σχολή σκέψης και οι αρετές των προγόνων μας, μέσα σε ένα πλαίσιο που αρμόζει στη σύγχρονη κοινωνική τάξη.
Magna Carta
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου