Η μονιμότητα εργασιακής σχέσης, ο κατά πολύ ανώτερος μισθός, τα αφορολόγητα επιδόματα, οι άδειες σπουδών ανωτέρου βαθμού που ποτέ δεν είναι χρήσιμες ούτε στους υπαλλήλους, ούτε στους δημόσιους οργανισμούς.
Αυτός είναι ο ανένδοτος αγώνας των νέων και των γονέων τους, εναντίον του συστήματος, κατά το κομμουνιστικό πρότυπο διαμαρτυρίας, κινητοποιήσεων, έντονων παρουσιών στους "κοινωνικούς" αγώνες, μέχρι να καταφέρουν να βρούνε το βύσμα που θα τους δώσει τη συστατική επιστολή με την οποία επισυνάπτοντας στους "διαγωνισμούς" πρόσληψης μαζί με ένα κάρο άλλα έγγραφα, σχετικά ή όχι, για την απόκτηση της σύμβασης "έργου" αορίστου χρόνου.
Μετά αφού βολευτούν, άμα θέλεις πάνε και ζήτα τους να κάνουν την εργασία για την οποία έκανα αίτηση να προσληφθούν! Αρχίζουν τα : Σας παρακαλώ περιμένετε τη σειρά σας, Ποιος είστε εσείς που θα μας πείτε τι θα κάνουμε, Περάστε αύριο, Λείπουν τα χαρτιά, Χάλασε ο υπολογιστής, Λείπει ο προϊστάμενος, Είναι σε άδεια, Λυπάμαι πάρα πολύ αλλά δεν μπορώ να σας εξυπηρετήσω.
Με άλλα λόγια γίνονται βασιλικότεροι του βασιλέως.
Όλοι ξέρουμε το πόσο υποφέρει η λειτουργία του δημόσιου τομέα αφού μόνο οι κολλητοί και κατά τα άλλα άσχετοι μπαίνουν σε θέσης διοίκησης, αλλά όλοι θέλουν να πάρουν μια θέση για να γίνουν υπευθύνως ανεύθυνοι του Ελληνικού κράτους.
Έτσι το κομματικό κράτος συνεχίζει να ρημάζει τον τόπο και οι πολίτες συνεχίζουν να γλύφουν εκεί που φτύνουν.
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου