Είναι αδύνατο να μιλήσεις με λογική και πραγματικές καταστάσεις περί της φύσεως του ανθρώπου, στον άνθρωπο που πιστεύει ότι έχει καταγωγή από θεούς ενώ οι εχθροί του είναι αντίπαλοι του θεού πατέρα τους. Στη καλύτερη περίπτωση μιλάμε για κατάσταση ψυχασθένειας, που εάν εκφράζεται βίαια τότε κατανοούμε ότι υπάρχει κατάσταση ψυχοπάθειας.
Στον ευρύτερο κοινωνικό τομέα, οι ιδιοπάθειες καταντούν κοινωνιοπάθειες, οι οποίες λόγω της μεγάλης τους έκτασης και κοινής αποδοχής, ομοιάζουν με λογικές ή φυσιολογικές εκφράσεις του ανθρώπου. Αλλά δε παύει να ισχύει η διάγνωση της ψυχοπάθειας και εν πλήθους ασθενών συγκοινωνούντων, τότε καταγράφεται και η κονωνιοπάθεια. Με αυτή τη κατανόηση, κάθε τι κοινωνικά αποδεκτό δε σημαίνει αυτόματα ότι είναι και λογικό. Η δημοκρατία δεν είναι πάντα πορευόμενη προς το αγαθό ή το λογικό αλλά μάλλον χαλιναγωγείται από τις ενστικώδεις παροτρύνσεις των μελών του κοινωνικού συνόλου.
Η θρησκεία έχει να καλύψει τα κενά της λογικής, και πολλές φορές θέλει να παρουσιαστεί ως και ο φορέας της λογικής χωρίς να έχει καμιά νοητική συγγένεια με αυτήν.
Θεός για το καθένα είναι στη καλή περίπτωση ο άλλος του εαυτός που αναζητά το καλύτερο μέλλον και κοινωνική αξίωση σε αυτή ή την φανταστκή άλλη ζωή, και στη χειρότερη περίπτωση είναι ό κάποιου άλλου ο εαυτός, δηλαδή είναι υποχείριο των ηγετών και πρόβατο προς σφαγή ή λύκος απεσταλμένος προς σφαγή άλλων εχθρών του Εαυτού Θεού (και όπως είπα όχι πάντα του δικού του εαυτού).
Στο ντοκουμέντο που ακολουθεί, θα δείτε τη καθημερινή διδασκαλία του μουσουλμανισμού που δεν είναι τίποτε άλλο από την συνέχιση της αρχαίας έχθρας των ετεροθαλών αδελφών Ισμαήλ και Ισραήλ από τις δύο γυναίκες του Άβραμ (Άγαρ εξ᾽ ου και Αγαρηνοί) και της Σάρρας (εξ´ου και οι Σαρρακηνοί).
Ακόμα παλεύουν για τις κληρονομικές τους διαφορές του παππού τους Άβραμ που έτυχε να είναι ένας δευτερότοκος πρίγκηπας από τη Μεσοποταμία και λόγω της διαμάχης του με τον πρωτότοκο αδελφό του και τον πατέρα του, εκδιώχθηκε δυτικά της Εδέμ, εν αντιθέσει με τον πρόγονο του που εκδιώχθηκε ανατολικά της Εδέμ.
Η μονοθεϊστική θρησκεία έχει γερές ρίζες στη πριγκιπολατρεία. Οι εβραίοι ακόμα και τώρα έχουν όρο εβραϊκής γενιάς τη μητέρα και όχι το πατέρα ενός παιδιού. Έτσι για να μη ξεχνάν τη Σάρρα.
Το μίσος των πρωτοτόκων απογόνων έγινε όριμο και ο καρπός του ήταν μια ακόμα θρησκεία διαχωρισμού και μίσους επιπρόσθετη στη πρώτη θρησκεία του γένους των εξαδέλφων τους. Ο θεός τους είναι και με το ίδιο όνομα (Ελωί ή Ηλί στα εβραϊκά, Αλλάα... στα αραβικά) .
Απολαύστε το αδελφικό μίσος σε όλο του το μεγαλείο.
Στον ευρύτερο κοινωνικό τομέα, οι ιδιοπάθειες καταντούν κοινωνιοπάθειες, οι οποίες λόγω της μεγάλης τους έκτασης και κοινής αποδοχής, ομοιάζουν με λογικές ή φυσιολογικές εκφράσεις του ανθρώπου. Αλλά δε παύει να ισχύει η διάγνωση της ψυχοπάθειας και εν πλήθους ασθενών συγκοινωνούντων, τότε καταγράφεται και η κονωνιοπάθεια. Με αυτή τη κατανόηση, κάθε τι κοινωνικά αποδεκτό δε σημαίνει αυτόματα ότι είναι και λογικό. Η δημοκρατία δεν είναι πάντα πορευόμενη προς το αγαθό ή το λογικό αλλά μάλλον χαλιναγωγείται από τις ενστικώδεις παροτρύνσεις των μελών του κοινωνικού συνόλου.
Η θρησκεία έχει να καλύψει τα κενά της λογικής, και πολλές φορές θέλει να παρουσιαστεί ως και ο φορέας της λογικής χωρίς να έχει καμιά νοητική συγγένεια με αυτήν.
Θεός για το καθένα είναι στη καλή περίπτωση ο άλλος του εαυτός που αναζητά το καλύτερο μέλλον και κοινωνική αξίωση σε αυτή ή την φανταστκή άλλη ζωή, και στη χειρότερη περίπτωση είναι ό κάποιου άλλου ο εαυτός, δηλαδή είναι υποχείριο των ηγετών και πρόβατο προς σφαγή ή λύκος απεσταλμένος προς σφαγή άλλων εχθρών του Εαυτού Θεού (και όπως είπα όχι πάντα του δικού του εαυτού).
Στο ντοκουμέντο που ακολουθεί, θα δείτε τη καθημερινή διδασκαλία του μουσουλμανισμού που δεν είναι τίποτε άλλο από την συνέχιση της αρχαίας έχθρας των ετεροθαλών αδελφών Ισμαήλ και Ισραήλ από τις δύο γυναίκες του Άβραμ (Άγαρ εξ᾽ ου και Αγαρηνοί) και της Σάρρας (εξ´ου και οι Σαρρακηνοί).
Ακόμα παλεύουν για τις κληρονομικές τους διαφορές του παππού τους Άβραμ που έτυχε να είναι ένας δευτερότοκος πρίγκηπας από τη Μεσοποταμία και λόγω της διαμάχης του με τον πρωτότοκο αδελφό του και τον πατέρα του, εκδιώχθηκε δυτικά της Εδέμ, εν αντιθέσει με τον πρόγονο του που εκδιώχθηκε ανατολικά της Εδέμ.
Η μονοθεϊστική θρησκεία έχει γερές ρίζες στη πριγκιπολατρεία. Οι εβραίοι ακόμα και τώρα έχουν όρο εβραϊκής γενιάς τη μητέρα και όχι το πατέρα ενός παιδιού. Έτσι για να μη ξεχνάν τη Σάρρα.
Το μίσος των πρωτοτόκων απογόνων έγινε όριμο και ο καρπός του ήταν μια ακόμα θρησκεία διαχωρισμού και μίσους επιπρόσθετη στη πρώτη θρησκεία του γένους των εξαδέλφων τους. Ο θεός τους είναι και με το ίδιο όνομα (Ελωί ή Ηλί στα εβραϊκά, Αλλάα... στα αραβικά) .
Απολαύστε το αδελφικό μίσος σε όλο του το μεγαλείο.
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου