Image by Tilemahos Efthimiadis via FlickrΗ απάτη της οικονομικής μορφής δεν είναι η μόνη απάτη που υπάρχει στα μοναστήρια.Η εξομολόγηση είναι μέθοδος ελέγχου, προπαγάνδας, πλύσεως εγκεφάλου, και μεθόδους που συγκρίνονται με χαρτορίχτρες, ψευδοπροφήτες, καφεμάντες και με ανθρώπους που παρουσιάζονται με "ψυχικές" δυνάμεις (καλές διαφημίζονται και κάκιστες ενεργούν, έχοντας θέσει ως "καλό" τη δικαιοσύνη της κοινωνίας).
Οι ηγούμενοι διαβάζουν "σημάδια", "καμπάνες", "θυμιάματα" ή τα παλιά αξέχαστα "κρόταλα" (γιάντες) και κοροϊδεύουν διδαγμένους αλλά αφελείς νεαρούς με διοικητικές, πολιτικές και δικηγορικές ικανότητες κατά προτίμηση από πλούσιες οικογένειες, και τους επιστρατεύουν στο όνομα ενός Θεού που κανείς δε καταλαβαίνει γιατί πρέπει οι σπουδασμένοι νέοι να υπηρετούν σε μοναστηριακά ιδρύματα, παρά μόνο όταν τα σκάνδαλα έρχονται στην επιφάνεια.
Διαβάστε στο χριστιανικό πηδάλιο και στις νεαρές διαταγές, τις τιμωρίες γαι αγυρτία, μαγεία, κροταλομαντεία και κάθε είδους μαντεία, και καταλάβετε τι πρέπει να δεχθούν ως χριστιανική τιμωρία οι σαγηνευτές των αγαθών πιστών νέων μορφωμένων ατόμων. Η χριστιανική σαρία του πηδαλίου και των νεαρών υπήρξε μια από τις πηγές κατασκευής της μουσουλμανικής σαρίας.
Ο Βυζαντινισμός υπάρχει και υπάρχει με τη λεξιλογική του μορφή όπως τη καταγράφουν οι εκτός Βυζαντίου.
Byzantinism
From Wikipedia, the free encyclopedia
This article is about the philosophical and political term. For architecture, see Byzantine architecture.
Byzantinism or Byzantism is a term used in political science and philosophy to denote the political system and culture of the Byzantine Empire, and its spiritual successors, in particular, the Balkan states, the Ottoman Empire and Russia.[1][2] The term byzantinism itself was coined in the 19th century.[3] The term has primarily negative associations, implying complexity and autocracy.
This negative reputation stressed the confusing complexities organization of its ministries, the elaborateness of its court ceremonies, as well as for its supposed lack of backbone in martial affairs. Likewise, the "Byzantine system" also suggests a penchant for intrigue, plots and assassinations and an overall unstable political state of affairs. The term has been criticized by modern scholars for being a generalization that is not very representative of the reality of the Byzantine aristocracy and bureaucracy.[4][5]
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου