Image by behang via FlickrΟ ανθρώπινος ψυχισμός (αυτογνωσία, αναγνώριση) έχει να κάνει με το περιβάλλον στο οποίο γεννιέται, μεγαλώνει, και συναναστρέφεται.Είμαστε Φτιαγμένοι για να συνυπάρχουμε , και να "ανακαλύπτουμε την ύπαρξη του εαυτού μας μέσα από την παρουσία των άλλων γύρω μας".
Οι περισσότερες και ισχυρότερες φιλίες ενός ατόμου μέσα σε ένα κοινωνικό σύνολο, μειώνει το άγχος, επιφέρει πρόσβαση σε πηγές τροφής προστασίας και αλληλεγγύης, παρατείνοντας έτσι τη ζωή του ατόμου σε μεγαλύτερο βαθμό από αυτό των απομονωμένων, ή λιγότερο κοινωνικά εμπλεκομένων ατόμων.
Παιδιά παραμελημένα, εγκατελειμένα , μακρυά από κοινωνικές συναναστροφές και παιδαγωγική μόρφωση, έχουν την αδυναμία της κτήσης κοινωνικών συνδέσμων εάν χάσουν την ευκαιρία των πρώτων 3 με 5 ετών της ζωής τους. (
)
Καθαρό παράδειγμα δίνεται στην έρευνα που έγινε απὀ το BBC για τα ορφανοτροφεία της Βουλγαρίας και νωρίτερα για τη Ρουμανία.
Στην Ουκρανία ένα κορίτσι εγκατελειμένο στο δάσος, μεγάλωσε με τη φροντίδα σκύλων, και αυτό είναι που έμαθε ότι είναι και εκείνη.
Η ιδέα των εβραϊκών, χριστιανικών και ισλαμικών θρησκειών περί της δημιουργίας του ανθρώπου σε μια στιγμή στα πρόσωπα του χωμάτινου (Αδάμ) και της ζωής (Εύα), είναι ένα καθαρό παραμύθι, αφού ακόμα και σήμερα, κάθε άνθρωπος έχει συνείδηση κατασκευασμένη από το περιβάλλον στο οποίο ανατράφηκε.
Ένας Αδάμ μόνος του δεν έχει κανένα άλλο ανθρώπινο πρότυπο να ακολουθήσει για να μάθει να συμπεριφέρεται "ανθρώπινα", εκτός και αν ανατρέψουν οι μονοθεϊστικές θρησκείες το παραμύθι τους και μας εμφανίσουν έναν Άνθρωπο να είναι ο Θεός του παραδείσου που ζει και ανατρέφει τον ανίδεο Αδάμ να συμπεριφέρεται αντιγράφοντας εκείνον στα ιδεώδη και στα λάθη του.
Ο διάβολος θα πρέπει όχι μόνο να είναι όμοιος με το θεό αλλά να μιλά και την ίδια διάλεκτο με το θεό γιατί μόνο εκείνη τη γλώσσα θα είχε μάθει.
Τι πλάσμα ήταν ο διάβολος που κατανοούσε τη διάνοια του "δημιουργού" του "θεού";
Τι πλάσμα ήταν ο άνθρωπος που άκουγε "ασώματους" κατά τη φαντασίωση των εβραίων, χριστιανών και μουσουλμάνων;
Οι φαντασιώσεις των μυθοπλαστών φαίνονται καλές κουβέντες για να βάζουν τα παιδάκια για ύπνο, γεμίζοντας τα με υποθέσεις και υποσχέσεις για όνειρα θερινής νυχτός, αλλά η πραγματικότητα της ύπαρξης του ανθρώπου και η κατασκευή της συνειδήσεως μέσω της κοινωνικής ανταλλαγής μηνυμάτων και γνώσεων, μας δίνει την καθαρή και επιστημονική θέση ότι οι θρησκειολογίες είναι ένα στάδιο της ανθρώπινης ύπαρξης που σιγά σιγά αντικαθίσταται από κατανόηση της φυσιολογίας του νευρωνικού δικτύου του εγκεφάλου.
Παράδειγμα δίνεται η πληθώρα των "δαιμονισμών" που τώρα αποδεδειγμένα είναι αρρώστιες του εγκεφάλου και φαίνεται επιστημονικά το τι δε λειτουργεί σωστά σε ηλεκτρικό, ορμονικό, και βιολογικό επίπεδο.
Δεν είναι δυνατόν να εμφανιστεί σε χρόνο μηδέν ένας "άνθρωπος" από το πουθενά και να έχει "ανθρώπινες" ικανότητες και συμπεριφορές, και πόσο μάλλον να τις διδάξει στους απογόνους του εάν έχει γνώση να κάνει και να ανατρέφει απογόνους, μέσω της συναναστροφής του με άλλους "ανθρώπους".
Το ότι ο άνθρωπος έχει συνειδητοποιήσει την ύπαρξη του, αλλά δεν έχει ακόμα κατανοήσει την ύπαρξη, την καταγωγή και την συνέχειά του, είναι ο κύριος λόγος μυθοπλασίας θρησκευμάτων για την επεξήγηση των όσων δεν έχει ακόμα αναλυτικά καταλάβει με επιστημονική μέθοδο.
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου