μαιευτική μέθοδος: Διαστάσεις της Αλήθειας

Δευτέρα 12 Οκτωβρίου 2009

Διαστάσεις της Αλήθειας

Είναι σύνηθες φαινόμενο να κατανοούμε την 'Αλήθεια' κατά το εκάστοτε νοητικό μας επίπεδο, γνώσεις και επιθυμίες.

Αυτές οι 'Αλήθειες' είναι κατά άλλο τρόπο έκφρασης 'συντεταγμένες γεγονότων' ή 'σημείων' της ζωής του περιγράφοντα ανθρώπου, και κατά κάποιο τρόπο στιγματίζουν το σημείο ύπαρξης χρονικά αλλά και δηλώνουν ώς 'βιωτικά' ανύσματα όχι τόσο την κατεύθυνση που έχει η συνέχεια του βίου του, αλλά περισσότερο το από πού έφτασε στο 'σημείο' αυτό ο άνθρωπος.

Σαν εξωτερικοί παρατηρητές τιούτων ζευγών 'σημείου και ανύσματος' δε δυνάμεθα να κατανοήσουμε με ικανοποιητική πληρότητα, εἀν δεν παρατηρήσουμε ικανώς τη σειρά των 'αληθειών' του κάθε ανθρώπου, ούτως να συμπεριλάβουμε το βαθμό της αλληλουχίας των ως μέτρο συνάρτησής των.

'Αλήθειες' πέρα των ικανοτήτων μας προς κατανόηση, δε νοούνται αλλά και ούτε καταγράφονται ως 'σημεία Αλήθειας' στη ζωή μας.

Εξ αυτού, κατανοούμε ότι κάθε θέμα 'Αλήθειας' έχει μεγάλη συνάρτηση με την πράξη της 'πίστεως' του ανθρώπου κατά τη στιγμή της 'εμπειρίας' ενός γεγονότος. 'πίστις' εκφράζει εδώ την πίστωση κυρίως σε μορφή χρὀνου σε μία ιδέα μέχρις ότου να αποδειχθεί άλλως ή να μη προκληθεί επιβεβαίωση της βασιμότητάς της.

Έτσι οι απρόκλητες 'αλήθειες' προβιβάζονται σε αξιώματα προς επικυρώσεις μελλοντικών 'αληθειών' και μέσα σε μερικά πνευματικά βήματα αλλήλως παραγομένων 'αληθειών', χάνουμε την ικανότητα να κατανοήσουμε και να κατανοηθούμε από τους γειτνιάζοντες ανθρώπους.

Οι κοινωνικές συνοχές και διασπάσεις των ανθρώπων, όπως 'εθνικές συνειδήσεις' και 'πόλεμοι' έχουν να κάνουν με την αποδοχή 'αληθειών' και ὀτι συνεπάγονται αυτές. Η επιλογή των 'σημείων αλήθειας' ως αναφορικών σημείων, γίνεται μέσα από προ-τοποθετημένα 'σημεία' άλλων ανθρώπων είτε προγόνων , είτε 'συγγενικών αληθειών' προς το σημείο 'ὐπαρξης' του κάθε ανθρώπου.

Εδώ η 'ὐπαρξη' πρέπει να αναλυθεί ως προς τις δύο απαρτιζόμενες αυτήν λέξεις: Υπό και Άρχω δηλαδή αρχίζω κάτω από την επιρροή κάποιου άλλου ( προγόνου ή ανωτέρου ) ο οποίος στη προκειμένη περίπτωση μας κληροδοτεί και τα 'σημεία αλήθειας'.

Και κάπως έτσι γίνεται η παγιοποίηση των 'αληθειών' μέσα σε κοινωνικές ομάδες, οι οποίες βρίσκουν πλέον 'αληθινές' δικαιολογίες να διασταθούν από άλλες ομάδες με άλλες 'αλήθειες'.

Και οι αμιγώς σχιζοφρενείς έχουν δικές τους εμπειρίες οι οποίες καταγράφονται ως 'αλήθειες' μέσα στο προσωπικό τους βίωμα. Το γεγονός ότι άλλοι δέ κατανοούν ή δε μοιράζονται τις εγκεφαλικές και ψυχικές τους εμπειρίες, δε σημαίνει και ότι δεν έχουν καταγράψει και εκείνοι τη δική τους χρονική αλληλουχία 'αληθειών'.

Εμείς πρέπει να κατανοήσουμε ότι ο καθένας μας έχει το δικό του κόσμο 'αληθειών' που κανείς άλλος δε μπορεί να ανακατασκευάσει παρά μόνο η προσωπική θέληση και κατά την μετά την 'αλήθεια' χρονική περίοδο, και όταν ο νους είναι ικανός και έτοιμος να νοήσει. Αυτό περιγράφεται ως 'μετάνοια', μετά είναι η διάσταση του χρόνου και νόησις είναι η πράξη της επιθυμίας προς νόηση. Και η επιθυμία είναι κίνηση της ψυχής, άρα εκεί είναι και το επίκεντρο της 'αλήθειας' κάθε ανθρώπου. Ἀρα και οι 'αλήθειες' ως 'σημεία' καταγράφουν τις κινήσεις της ψυχής ενός ατόμου.