Κατ' αυτόν κάθε αρρώστια έρχεται εκ θεού, και η προσευχή, ο αγιασμός και οι ιερατικές ευλογίες μπορούν να αλλάξουν τη γνώμη του θεού και να απομακρύνουν το άλγος και το θάνατο. Εκπροσωπείται έτσι η αποκλειστική αντιπροσωπία του θεού στη Γη από το συνονθύλευμα των μαυροφόρων ιερέων (μάγων της φυλής ή εκφυλισμένων της λογικής;)
Η ανάλυση του Πλάτωνα στην επιστήμη της αριθμητικής και των μαθηματικών είναι μάταια για αυτόν αφού δε ξεφεύγει έτσι το θάνατο και την αιώνια κόλαση, σύμφωνα με τις δικές του ονειρικές αποδεικτικές μεθόδους που με τόση επιμέλεια και λεπτομέρεια συνεχίζουν να καταγράφουν οι χριστιανοί στις παράλιες αμμουδιές κάθε νύχτα και που κάθε κύμα διαβολικό τις διαγράφει.
Το μόνο σίγουρο ήταν, είναι και θα είναι για πάντα ότι ο χριστιανισμός είναι ΜΩΡΊΑ αφού εναντιώνεται στην ελληνική μέθοδο που με τη λογική παρατήρηση, θεώρηση, ανεξάρτητο πειραματισμό και απόδειξη των θέσεων του αρνείται να έρθει στο φως της ΑΛΉΘΕΙΑΣ.
Το οξύμωρο είναι ότι οι του Λόγου εργάτες ονομάστηκαν αγράμματοι χωριάτες (πάγκανς) από τους αγράμματους χριστιανούς υπηρέτες του Ρωμαίου αυτοκράτορα.
Σκάνδαλο είναι ο χριστιανισμός για τους Εβραίους, αφού εμφανίζει Ιουδαΐζουσες αλλά αντιμωσαϊκές θεωρίες και πρακτικές. Ο βαπτισμός είναι συνήθεια των Εσσαίων, όχι των Ιουδαίων. Ο ένσαρκος θεός είναι και αυτός ένα είδωλο που κλέπτει δόξα από το ΓΧΒΧ.
Ο ναζίρ Ιησούς δε καταγράφεται να έχει ναζιριστεί (χριστεί) από κανέναν Ιουδαίο ιερέα ή αρχιερέα, και από ποιον τότε έγινε ναζίρ; Ναζαρέτ πόλη δεν υπήρχε κατά τα ιστορικά κείμενα της εποχής. Η κλίσις του από την Αίγυπτο, μόνο τους παραμύθιους ψαλμούς του Βιβλίου των Νεκρών μας φέρνει στο μυαλό. Εκεί μέσα θα δείτε και τις 100 και πλέον εντολές του θεού των νεκρών. Εκεί μέσα ήταν (στα παραμύθια) και οι δέκα εκλεκτές εντολές του Αιγύπτιου διαδόχου Μωυσή. Εκεί μέσα ήταν και η παρθενογένεση των θεών, η παρθένος γαλακτοτροφούσα μητέρα, η σταύρωση, η ταφή και η ανάσταση των θεών.
Ο θεολόγος Ιωάννης έχασε την ευκαιρία να τα διαβάσει τα κείμενα των Αιγυπτίων; Μήπως τα θεώρησε μιαρά; Μήπως τελικά τα διάβασε, τα μελέτησε και τελικά τα απέκρυψε ως άλλος Παύλος λέγοντας και αυτός ότι εάν ψευδολογόντας (αποκρύπτοντας τα) δοξαστεί το όνομα του θεού του, τότε καλώς και δεν τα είπε; Εκεί που ήθελε έλεγε πολλά και με λεπτομέρειες κατά των Ελλήνων και των Ιουδαίων. Εκεί που έβλεπε την απάτη των χριστιανικών παραμυθευμάτων τελικά αποσιώπησε και καταγράφεται ως ένας ακόμα εργάτης προπαγάνδας.
Εάν τα λόγια και οι γνώσεις των Ελλήνων και των Αιγυπτίων ήταν μάταιες, γιατί επέλεξε να φοιτήσει σε αυτές;
Γιατί οι σοφοί ψαράδες δεν άνοιξαν πανεπιστήμια, ακαδημίες, σεραπεία, μουσεία, βιβλιοθήκες και σχολές όπου αντί να κατηγορούν και να πολεμούν τη γνώση των άλλων, να ασκούνται στη μελέτη και κατασκευή χριστιανικής γνώσης με χριστιανικές αποδεικτικές μεθόδους και να ηγηθούν από τα έργα των χειρών τους και του μυαλού τους στο ανώτερο βάθρο της καταξίωσης;
Είδατε το βουδισμό και τις θρησκευτικές του μυστικιστικές γνώσεις να επιτίθενται σε βιβλιοθήκες των σιντοϊστών ή των ινδουιστών; Είδατε Έλληνες φιλοσόφους να πολεμούν τη γνώμη άλλων φιλοσόφων με θανατηφόρα όπλα;
Το όπλο του Έλληνα είναι, ήταν και θα είναι ο ΛΌΓΟΣ.
Ο ΔΙΑΛΟΓΟΣ είναι αυτό που δίδαξε ο Δίας στους πεφωτισμένους. Η δια της αιρέσεως έκφρασις του Λόγου και αντί Λόγου (διάλογου) δημοσίως, εκφράζει την χωρίς εντροπή συμμετοχή στα κοινά και την ελευθερία διαφοροποίησης (Δία φέρων ποιώ) της γνώμης των ανθρώπων εκφράζοντας τη μεγίστη των αρετών Πολιτειακή διοίκηση, που μετέπειτα κατάντησε σε Δημοκρατία δια των αντιπροσώπων.
Ο χριστιανισμός με αυτοκρατορικό δυναμισμό και αυτοκρατορικό μίσος κατήργησε την δια της αίρεσης έκφραση. Ο φόβος της τιμωρίας από το Ρωμαίο αυτοκράτορα ήταν πλέον η καθημερινή κινητήριος δύναμη της αυτοκρατορίας των Ρωμηιών.
Η πολιτειακή διακυβέρνηση, χάθηκε. Η ξεφτιλισμένη Δημοκρατία δεν ήταν ούτε όνειρο. Δεν ήταν ο πολίτης που εκφράζει τη βούληση του για εκλογή διοικητικών οργάνων.
Τώρα ο αυτοκράτορας διορίζει έπαρχους, πατριάρχες, και νόμους. Οι έπαρχοι ορίζουν κυβερνήτες και εφοριακούς. Οι πατριάρχες ορίζουν επισκόπους. Οι εφοριακοί ορίζουν φοροεισπράκτορες. Οι επίσκοποι ορίζουν ιερείς. Ο λαός πληρώνει φόρο υποτέλειας στους φοροεισπράκτορες (και παντός είδους πράκτορες), και φόρο βλακείας στους ιερείς.
Ποια είναι η συνέχεια του Ελληνισμού μέσα στο Ρωμαιορθοδοξισμό και στο Ρωμαιοκαθολικισμό;
Ο ισοσκελής σταυρός που με τόση χάρη φαντάζονται οι χριστιανοί είναι δικός τους και η σημαία έχει χριστιανικό σταυρό, ας δουν το σύμβολο του Ηλίου Διός μέσα σε τόσα Ελληνικά μουσειακά εκθέματα.
Εάν υπήρξε ο Ιησούς, ήταν μάλλον τρίτος στη τάξη της προτεραιότητας της κατασκευής της θρησκείας αυτής. Πρώτη προτεραιότητα ήταν η παρουσίαση θεϊκής εξουσίας στην ανάθεση διοικητικής αρχής του αυτοκράτορα. Δεύτερη προτεραιότητα ήταν η κατασκευή ενός νέου θεού κοινού για όλα τα έθνη των Ρωμαϊκών κτήσεων.
Τρίτο, η διδασκαλία ενός υποψήφιου για τη θέση του νέου θεού προσώπου. Απαγορεύεται κάποιος στο σύγχρονο του Φλάβιου Κωνσταντίνου αφού θα είναι εύκολο να βρεθεί το πραγματικό ποιον του. Απαγορεύεται κάτι το πολύ αρχαίο στην υποψήφια προσωπικότητα, γιατί αυτό θέλουμε να καταργήσουμε. Μένουν οι πρόσφατοι μύθοι που μιλούν για έναν άνθρωπο που έζησε, τελείωσε και ξαναέζησε και ξαναέφυγε και θα ξαναέρθει αλλά δεν έφυγε. Τέλειο και θεϊκό.
Μα, περιμένετε λίγο, οι χριστιανοί ζητούσαν χριστιανό ηγέτη κράτους; Καλά τόσο απομονωμένοι ήταν οι χριστιανοί την κακιάς Ρωμαϊκής πολυθεϊστικής αυτοκρατορίας; Δεν ήξεραν ότι εκατό χρόνια πριν από το Φλάβιο, οι Αρμένιοι είχαν χριστιανό βασιλιά στο χριστιανικό τους κράτος; Παραμύθια πάλι μας πουλάνε. Ο στόχος τους ήταν, είναι και θα είναι η πολιτική αναρρίχηση στα πιο δυνατά κράτη, και η εμφάνισή τους ως πρόσωπο με θεϊκές εντολές να κυβερνήσει το κόσμο. Αυτό θεωρούν ότι λέει η δική τους Ειμαρμένη, αλλά όταν ακούν για Ελληνική Ειμαρμένη και τη φράση ότι ο Έλλην Λόγος πάντα θα Νικά, τους σηκώνεται η κάθε είδους τρίχα!
Τουλάχιστον θα ήταν πρέπον να του ζητήσουν έστω και μετά το θάνατο του Ιησού (και την ανάσταση του), μια μεγάλη συγνώμη για τις βλακείες που λέγανε στο όνομα της μνήμης του, για τα εγκλήματα που έκαναν και κάνουν στο όνομα της μνήμης του, για τις συκοφαντίες, τις κλοπές, τα βασανιστήρια και τις ατιμάσεις που επέφεραν οι χρήστες του ονόματος της μνήμης αυτού.
Οι χριστιανοί ούτε τη μνήμη των νεκρών,ούτε των ζωντανών τη τιμή δε μάθανε να σέβονται. Ούτε και του ίδιου τους του θεού!
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου