Η άγνωστη πλευρά της χούντας

Του ΤΑΚΗ ΚΑΤΣΙΜΑΡΔΟΥ

Το πραξικόπημα δεν ήταν μόνο έργο αφρόνων αξιωματικών, αλλά προϊόν μακράς διαδικασίας απομόνωσης «συνοδοιπόρων» και κομμουνιστών και η διατήρηση ενός καθεστώτος προτεκτοράτου των ΗΠΑ και του ΝΑΤΟ.Xιλιάδες σελίδες έχουν γραφτεί για την προετοιμασία, την επιβολή και την εδραίωση του δικτατορικού καθεστώτος της 21ης Απριλίου 1967. Δεν υπάρχει πια αμφιβολία ότι η τυραννία που βίωσε η Ελλάδα δεν ήταν έργο μιας ομάδας «αφρόνων αξιωματικών», οι οποίοι απλώς διέπραξαν εσχάτη προδοσία. Υστερα «μέθυσαν» από την εξουσία σαν μία εφτάχρονη παρεκτροπή.


Η χούντα ήταν το υποπροϊόν μιας μακράς διαδικασίας, που ξεκινά μετά τον εμφύλιο πόλεμο, με την άνδρωση του ΙΔΕΑ (Ιερός Δεσμός Ελλήνων Αξιωματικών) στο παρασκήνιο και μπαίνει στην τελική ευθεία με το Ιουλιανό πραξικόπημα του 1965.

Κορυφώνεται την επόμενη περίοδο όταν παλάτι, ηγεσία της ΕΡΕ, άλλοι εκπρόσωποι του αστικού πολιτικού κόσμου, στρατοκράτες και επίσημες ή μυστικές αμερικανικές υπηρεσίες εκπονούν πολλαπλά σχέδια εκτροπής (μεγάλη χούντα των στρατηγών, μικρή χούντα των συνταγματαρχών, «συνταγματικό» πραξικόπημα κτλ).

Ολοι έχουν και από μία «λύση» για τη μη νίκη του «μετώπου» (Κέντρου - Αριστεράς) στις επικείμενες εκλογές του Μαΐου, μη αυτοδυναμία της Ενωση Κέντρου των Γεωργίου και Ανδρέα Παπανδρέου, απομόνωση των «συνοδοιπόρων» και των κομμουνιστών, διατήρηση και ενίσχυση του μισο-αστυνομικού καθεστώτος και ενός ελληνικού προτεκτοράτου των ΗΠΑ-ΝΑΤΟ στο πλαίσιο του ψυχρού πολέμου. Κοινός στόχος όλων ήταν η αντιμετώπιση του λαϊκο-δημοκρατικού κινήματος και η κατάπνιξη των ριζοσπαστικών αλλαγών που κυοφορούνταν.

Ο μύθος της «αναίμακτης επανάστασης»
Σαράντα τρία χρόνια μετά τι νόημα έχει, πέραν της Ιστορίας, με ό,τι σημαντικό συνεπάγεται αυτή η αναφορά, να σημειώνεται η μαύρη επέτειος;

Υπάρχει μόνο μία απάντηση και είναι θετική. Κατ’ αρχήν για να θυμόμαστε ότι: Περίπου 87.000 πολίτες συνελήφθησαν, ανακρίθηκαν και βασανίστηκαν, κάπου 10.000 εκτοπίστηκαν και φυλακίστηκαν στα ξερονήσια, 4.500 οδηγήθηκαν σιδηροδέσμιοι στα στρατοδικεία... Επισήμως 19 πολίτες δολοφονήθηκαν ενώ άλλες διάσπαρτες σχετικές πληροφορίες ανεβάζουν τον αριθμό σε 98...

Πρόκειται για ελάχιστα από τα ψυχρά στοιχεία που αποτυπώνουν τον πόνο και τον τρόμο που προκάλεσε στη φυλακισμένη Ελλάδα του 1967-1974 η χούντα.

Ερείπια και τραγωδίες άφησαν πίσω τους οι συνταγματάρχες, με το Κυπριακό να προεξάρχει ανάμεσα στα εθνικά θέματα. Αλλά ακόμη τον εξανδραποδισμό της πολιτείας και του πολίτη. Την εκχώρηση των εθνικών κυριαρχικών δικαιωμάτων στις ΗΠΑ και στο ΝΑΤΟ. Την απομύζηση του πλούτου της χώρας από την εγχώρια και διεθνή οικονομική ολιγαρχία. Την καθήλωση της χώρας για δεκαετίες...

Δεν είναι, όμως, μόνο το βαρύ «κόστος» της επταετούς χούντας που επιβάλλει να θυμόμαστε τη μαύρη επέτειο. Ανάμεσα σε άλλους πολλούς υπάρχουν και δύο, τουλάχιστον, ακόμη επίκαιροι λόγοι.

Το παραμύθι της «τιμιότητας»
Στις συνθήκες της σημερινής καθολικής κρίσης πληθαίνουν οι απληροφόρητοι που νομίζουν ότι υπήρχαν τότε «φτωχοί και τίμιοι» κυβερνήτες. Σ’ αντίθεση, υποτίθεται, με τους σημερινούς πολιτικούς. Οργιάζει η σχετική μεταμοντέρνα ακροδεξιά προπαγάνδα, η οποία, μάλιστα, βρίσκει παραδόξως πολλές φιλόξενες στέγες, πέραν των κρυπτο-ολοκληρωτικών εντύπων και της πλημμυρίδας των μισο-φασιστικών ιστοσελίδων στο Διαδίκτυο. Πρόκειται για πλήρη αντιστροφή της πραγματικότητας. Αξίζει ν’ αναφερθούν επιγραμματικά μερικοί μόνο χαρακτηρισμοί της χούντας, που προέρχονται από τα σπλάχνα της (Θ. Παπακωνσταντίνου, Δ. Σταματελόπουλος κ.ά.):

«Υπάρχει ανηθικότης, αδικία, αδικία, νεποτισμός...», « η χούντα, ναι, καλοπερνά... κλέβει... «, «ευτελής ποιότης... και κακοσμία μεθόδων, αι οποίαι προσιδιάζουν μόνον εις φασιστικόν καθεστώς», «η συσσωρευθείσα υπό της τυραννίας κόπρος του Αυγείου...».

Αν δεν αρκεί αυτό το ήπιο, μάλλον, συλλογικό πορτρέτο, υπάρχουν κι άλλα πολλά παρόμοια σε ατομικό επίπεδο που αποδίδουν ο ένας «πρωταίτιος» στον άλλον. Οπως για παράδειγμα, οι Παττακός και Μακαρέζος στον Παπαδόπουλο: «Χρεοκοπημένος δήθεν ηγέτης... Ανερμάτιστος...», «η ανικανότης και η ακαταλληλότης του... η άφρων πολιτική του... αι αυτόχρημα εγκληματικαί ενέργειαί του...», «εφαρμόζει έναν καθαρόν καιροσκοπισμόν», «όλες οι ιδέες του ήταν κουβέντες επαρχιακού καφενείου...». Οπως κουβέντες καφενείου είναι τα περί «τιμιότητος» των αρχηγών της χούντας -λες και υπάρχουν τίμιοι τύραννοι- που υπενθυμίζουν το αβγό του φιδιού...

Τα... άλλοθι
Τα παρανοϊκά άλλοθι των δικτατόρων του 1967 μπορεί να προκαλούν σήμερα τη γενική θυμηδία και στον καιρό τους να ήταν κωμικοτραγικά. Αξίζει, όμως, ν’ ανακληθούν στη μνήμη οι πρώτες και αμέσως μετά την επιβολή της χούντας «δικαιολογίες» για το στρατιωτικοφασιστικό πραξικόπημα.

Για την εγκαθίδρυσή της σε πρώτη φάση κατασκευάστηκε από το κράτος και παρακράτος της Δεξιάς, τους στρατοκράτες και τους φορείς, γενικώς, της εθνικής υποτέλειας και αμερικανοκρατίας μια δήθεν πραγματικότητα. Ο πυρήνας της ήταν πως η Ελλάδα κινδυνεύει από τον παπανδρεο-κομμουνισμό. Μετά, εν ονόματι αυτής ακριβώς της φανταστικής πραγματικότητας, αμφισβητήθηκε η αναγκαιότητα της ελευθερίας, της δημοκρατίας, του κοινοβουλευτισμού κι ύστερα ήρθε η χούντα. Το ίδιο σχήμα, χωρίς τανκς και κάννες όπλων, στη χώρα μας κι αλλού βρίσκεται σήμερα σε πλήρη ισχύ...

Στοιχεία
87 χιλιάδες πολίτες συνελήφθησαν, ανακρίθηκαν και βασανίστηκαν από την επιβολή της δικτατορίας έως την κατάρρευσή της...

10 χιλιάδες εκτοπίστηκαν και φυλακίστηκαν στα ξερονήσια και τα κάτεργα της χούντας...

5 χιλιάδες αντιστασιακοί οδηγήθηκαν σιδηροδέσμιοι στα στρατοδικεία...

19 πολίτες δολοφονήθηκαν, χωρίς να υπολογίζονται οι δολοφονίες κατά την εξέγερση του Πολυτεχνείου και οι άλλες διάσπαρτες σχετικές πληροφορίες που ανεβάζουν τον αριθμό σε 98...


katsimar@pegasus.gr
ΕΘΝΟΣ

Σχετικά Άρθρα