Το παράδειγμα των χωρών της Benelux είναι αυτό που θα μπορούσε να ακολουθήσει η Ελληνική κυβέρνηση ώς προς τη δήλωση των εξόδων των πολιτών αλλά καί των επιχειρήσεων.
Κάθε έξοδο δηλώνεται με το ονομα του παραλήπτη των χρημάτων και αυτό που προκύπτει ώς υπόλοιπο φορολογείται με μλια προκαθορισμένη κλίμακα ή αναλογία.
Κάθε δηλωθέν έξοδο μεταβιβάζεται ως εισόδημα προς τον παραλήπτη και αναζητήται η φορολόγησή του από εκείνο το φορέα μείον τα δικά του δηλωθέντα έξοδα.
Εάν κάποιος δέν δηλώνει έξοδα αλλά μόνο έσοδα, τότε είναι υπεύθυνος να πληρώσει εκείνος όλο τον αντίστοιχο φόρο.
Εάν οι άμεσες δηλώσεις εσόδων διαφέρουν από τις μεταβιβάσεις χρημάτων (εξόδων) από τρίτους, τότε φαίνεται καθαρά τί δεν έχει δηλωθεί ή τι έχει δηλωθεί ώς ανύπαρκτο έξοδο και κάνει τον φοροελεγκτικό μηχανισμό να αφοσιώνεται στις διαφοροποιήσεις δηλώσεων και να ζητά πρόσθετη δήλωση ή αυτεπάγγελτο έλεγχο με καθαρούς στόχους προσδιορισμού φορολόγησης.
Το καλό με το σύστημα είναι ότι μπορείς να δηλώσεις όλα σου τα έξοδα ώστε να απαλάσσεσαι από το φόρο κερδών, αλλά και να είναι εύκολο να ελεγθεί αν τα δηλωθέντα έξοδα αντιστοιχούν σε δηλωθέντα έσοδα τρίτων.
http://www.opengov.gr/minfin/?p=106&cp=4#comment-1266
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου