 |
| Ancient coin of Thrace. More or less similar to Sear# 4831 (which is dated 3rd century CE (sic).) (Photo credit: Wikipedia) |
Ο ΔΟΛΟΦΟΝΟΣ "ΜΕΓΑΣ ΘΕΟΔΟΣΙΟΣ" ΕΠΙΒΑΛΕΙ ΜΕ ΑΙΜΑ ΤΗΝ EBΡΑΙΟΧΡΙΣTIANIKH ΘΡΗΣΚΕΙΑ!
379 - 395. Νέα χρον. Καίσαρος.
(ΕΛΛΗΝΙΚΉ ΒΥΖΑΝΤΙΝΗ ΙΣΤΟΡΙΑ.).
(ΕΛΛΗΝΙΚΉ ΒΥΖΑΝΤΙΝΗ ΙΣΤΟΡΙΑ.).
- Ο δολοφόνος Ελλήνων "Μέγας Θεοδόσιος" των εβραιοχριστιανών, έκανε με βία αίματος το 379 νέα χρον. Καίσαρος, τον "Χριστιανισμό" επίσημη θρησκεία του Βυζαντινού κράτους. Κυνήγησε τους οπαδούς της "Θεογονίας" γνήσιους Έλληνες σαν εχθρούς του κράτους του και σαν εγκληματίες. Έκλεισε κατά προτροπή της Β΄ Οικουμενικής συνόδου των χριστιανών, τους αρχαίους ναούς της "Θεογονίας" και στην θέση τους, αφού τους τροποποίησε έδωσε αυτούς στους ορθοδόξους για τις τελετουργίες τους.
- Απαγόρευσε τις τελετές των οπαδών τις "Θεογονίας" και επέβαλε την παρουσία των Ελλήνων στις τελετές των χριστιανών υπό την προστασία στρατού.
- Κατήργησε τους "Ολυμπιακούς αγώνες" των γνησίων της "Ράτσας Ελλήνων" οριστικά.
- Οι εβραίοχριστιανοί φανατίστηκαν πάρα πολύ από τους αρχηγούς των, Μητροπολιτών και Ιερέων και βάλθηκαν να καταστρέφουν ότι θύμιζε "Έλληνες το γένος και Ελληνικό πολιτισμό".
- Καταστράφηκαν "έργα τέχνης", αγάλματα θεών, ζωγραφιές θεών, ψηφιδωτά αγάλματα, σκεπάσθηκαν από Έλληνες για να μην καταστραφούν από τους "χριστιανούς" και αυτά, αρχαίοι ναοί μετατράπηκαν σε χριστιανικές εκκλησίες και 98% των αρχαίων συγγραμμάτων κάηκαν στην πυρά.
- Έκαναν σφαγές στους γνήσιους Έλληνες οπαδούς της "Θεογονίας" στην Ελληνιστική Αλεξάνδρεια της Αιγύπτου.
- Δύο διαμαρτυρίες πού έγιναν για αυτή την σφαγή των Ελλήνων της "Θεογονίας" στην Αλεξάνδρεια πνίγηκαν στο αίμα των γνησίων Ελλήνων οπαδών της "Θεογονίας". Στην Αντιόχεια εβραιοχριστιανοί μισθοφόροι (μη Έλληνες) έσφαξαν μέσα στην πόλη όποιον θεωρείτο ότι δεν ήταν χριστιανός αλλά ενεργό μέλος της θρησκείας της "Θεογονίας".
- Στην Θεσσαλονίκη σφάγιασαν οι "Χριστιανοί", πάνω από 7000 Έλληνες οπαδούς της "Θεογονίας" μέσα στον ιππόδρομο. Στην θέση αυτή αργότερα, οι Χριστιανοί για να μην θυμάται κανένας τα εγκλήματά τους, έκτισαν τον ναό του Αγίου Δημητρίου. Κάτω αυτού του ναού, βρίσκονται σήμερα τα αρχαία λουτρά και τα δώματα των αθλητών του ιπποδρόμου.
- Επίσης σε μικρότερες πόλεις όσοι οπαδοί της "Θεογονίας" αντιστέκονταν σφαγιάζονταν.
- Τότε "μαγάρισαν" και τον Παρθενώνα κάνοντάς τον ναό της "Παρθένου Μαρίας", σε μνήμη της εβραίας μητέρας, του εβραίου Ιησού, υιού του Ιεοβά (έξοδος ς΄ 3)!
------------------------------------------------------------------------------------------------------------
---- (Εισαγωγή) Η "Ιστορία της Ελλάδος" που διδάσκονται τα τέκνα των σημερινών Ελλήνων, γράφτηκε από εβραιοχριστιανούς στην Ελλάδα, όπως αυτοί ήθελαν, για να μην κατηγορηθούν οι ίδιοι για σφαγές! Στην θέση των Ελλήνων, που οι εβραιοχριστιανοί σφαγίαζαν, γράφουν αντί για Έλληνες σφαγιασθέντες, τάχα Άραβες ή άλλης εθνότητας λαούς! Διαβάστε εδώ πως ήταν στην πραγματικότητα οι σφαγές των εβραιοχριστιανών, εναντίων ΕΛΛΗΝΩΝ κρητικών, στην Κρήτη!
Η Γενοκτονία 270.000 Ελλήνων το 961 από τους βυζαντινούς κατακτητές! (Ξένη αναδημοσίευση).
- Καθ’ όλη την διάρκεια της χιλιετούς βυζαντινής αυτοκρατορίας η Κρήτη ήταν το κόκκινο πανί για τους βυζαντινούς κατακτητές. Γι’ αυτό την αιματοκύλησαν πολλές φορές.
- Το 727 οι Κρητικοί όχι μόνον συμμετέχουν μαζί με όλους τους Έλληνες στην Μεγάλη Επανάσταση κατά των βυζαντινών, αλλά επιπλέον ετοιμάζουν πανστρατιά και επιτίθενται κατά της Κωνσταντινουπόλεως για να εκθρονίσουν(!!!) τον αυτοκράτορα Λέοντα Γ’ τον Ίσαυρο.
Αρχηγό τους είχαν έναν Κρητικό ονόματι Κοσμά, ο οποίος ήταν μεγαλοπρεπής, ωραίος και γενναίος. Και παραλίγο να κατάφερναν να κυριαρχήσουν σε όλη την Μεσόγειο, όπως αναφέρει στην «Ιστορία των Σφακίων» ο ηγούμενος Γρηγόριος Παπαδοπετράκης.
- Όμως οι λογαριασμοί βυζαντινών και Κρητικών παρέμεναν από αιώνες ανοικτοί και δεν έκλεισαν ποτέ. Ο Αλέξιος Κομνηνός, δια του υιού του Ισαακίου, το 1192, στέλνει απειλητική επιστολή προς το νησί της Κρήτης. Απειλούσε ότι αν δεν υποταχθούν στο βυζάντιο οι Κρητικοί, θα εξολοθρεύσει όλους τους άνδρες, τις γυναίκες και τα παιδιά, όπως έπραξαν στο παρελθόν, έγραφε η επιστολή, ο Βελισσάριος, ο Ιουστινιανός, ο Νικηφόρος Φωκάς και ο Βάρδας ο θαλασσινός.
- Οι βυζαντινοί είχαν υποστεί αναρίθμητες ήττες από τους Κρητικούς, που ήταν πολύ γενναίοι μαχητές και θεοσεβείς. Οι Κρητικοί ουδέποτε πρόδωσαν τους Πατρώους Θεούς και τα Πάτρια ειωθότα. Το παράδειγμά τους έδινε θάρρος στους άλλους Έλληνες να διατηρήσουν τον Ελληνισμό τους και την Πατρώα Ελληνική Θρησκεία. Γι’ αυτό ήθελαν να τους αφανίσουν οι βυζαντινοί κατακτητές.
- Οι μνήμες από την τελευταία ήττα, ήταν ακόμη νωπές. Το 949 ο βυζαντινός αυτοκράτωρ Κωνσταντίνος Ζ’ υπέστη πανωλεθρία από τους γενναίους Κρητικούς καθώς όλο το βυζαντινό στράτευμα που έστειλε για να κατακτήσει το ηρωικό Νησί κατεσφάγη, όπως μας πληροφορεί ο Λέων Διάκονος.
- Τα Κρητικά πλοία περήφανα έπλεαν στην Μεσόγειο αψηφώντας τον βυζαντινό στόλο. Και όποτε είχαν ευκαιρία έκαναν τολμηρές επιδρομές και κατέστρεφαν ολοσχερώς τον βυζαντινό στόλο. Ο Λέων Διάκονος γράφει για την «των Κρητών δυναστείαν, τραχηλιώσαν και κατά Ρωμαίων φονικόν πνέουσαν». Δηλαδή έσπερναν τον θάνατο στους βυζαντινούς οι σκληροτράχηλοι Κρητικοί, γράφει ο Λέων Διάκονος στην Ιστορία του.
- Οι Κρητικοί ήταν ακατάβλητοι κυρίως για δύο λόγους, γράφει ο Συνεχιστής του Θεοφάνους: Πρώτον διότι είχαν διατηρήσει αλώβητο το Ελληνικό Ιερατείο τους, το οποίο προΐστατο στους Απελευθερωτικούς Αγώνες, και δεύτερον διότι ήταν φοβεροί έμποροι, κάτι που τους προσπόριζε τα αναγκαία χρήματα για τους πολέμους κατά των βυζαντινών.
- Το μίσος των βυζαντινών κατά των Ελλήνων της Κρήτης αποτυπώνεται ανάγλυφα από τον παρακοιμώμενο Ιωσήφ Βρίγγα ο οποίος προσπαθεί να διεγείρει το βυζαντινό συμβούλιο κατά των Κρητικών. Ο Συνεχιστής του Θεοφάνους καταγράφει τα λόγια του Ιωσήφ: «Είναι τόσα τα δεινά που υπέστησαν οι Ρωμαίοι από τους αρνητές του Χριστού, σφαγές και καταστροφές εκκλησιών και αρπαγές περιουσιών και αιχμαλωσίες. Πρέπει να αγωνισθούμε υπέρ των Χριστιανών και να μην δειλιάσουμε από την απόσταση της θαλάσσης ούτε από τις φήμες».
- Πράγματι οι γενναίοι Κρητικοί απελευθέρωναν τα παράλια της Ιωνίας από τους βυζαντινούς κατακτητές και κατέστρεφαν χριστιανικές εκκλησίες και έπιαναν χριστιανούς αιχμαλώτους για να τους ανταλλάξουν με Έλληνες.
- Το 960 ο βυζαντινός αυτοκράτωρ Ρωμανός Β’ και ο παρακοιμώμενος Ιωσήφ Βρίγγας ανέθεσαν στον Αρμένιο στρατηγό Νικηφόρο Φωκά τον αφανισμό της Κρήτης και των Κρητικών. Ο τεράστιος βυζαντινός στόλος ξεκίνησε από την Κωνσταντινούπολη στις 5 Ιουλίου 960. - Αποτελείτο από 3300 πλοία που μετέφεραν στρατό και εφόδια. Οι βυζαντινοί είχαν στρατολογήσει βάρβαρα στίφη Σλαύων, Αρμενίων και Ρώσων, για να κατασφάξουν τους Έλληνες της Κρήτης.
- Ο M. Canard, στο Byzance et les Arabes μας πληροφορεί ότι οι Έλληνες διέθεταν μόλις 240 πλοία και ζήτησαν από τους Άραβες πολεμοφόδια και στρατό. Εκείνο τον καιρό οι Άραβες με επικεφαλής τον Χαμβδά πολεμούσαν στο μέτωπο της Μικράς Ασίας τους βυζαντινούς κατακτητές, και έτσι δεν μπόρεσαν να τους στείλουν παρά μικρές ποσότητες πολεμοφοδίων, αλλά καθόλου στρατό. Έτσι οι γενναίοι Κρητικοί μαχητές αντιμετώπισαν μόνοι τους τον τεράστιο βυζαντινό στόλο που μετέφερε 500.000 βυζαντινούς κατακτητές στο ηρωικό Νησί.
- Οι Έλληνες γρήγορα έμαθαν τα νέα και άρχισαν να οχυρώνωνται. Η ιστορία έχει καταγράψει ως επικεφαλή της ηρωικής αντιστάσεως την Κρητικοπούλα Ιέρεια της Αρτέμιδος Κλεαγέτη.
- Ο Πρίσκος στην χρονογραφία του μας πληροφορεί ότι ήταν μόλις 25 ετών το 960, και αμέσως άρχισε να εμψυχώνει τους Κρητικούς περιδιαβαίνουσα όλα τα οχυρά. Η Κλεαγέτη ήταν πολύ μορφωμένη και γόνος Ιερατικής οικογενείας. Η μητέρα της λεγόταν Ζηνόκλεια, ήταν Ιέρεια της Ήρας, και είχε πάρει μέρος στην μάχη της Κρήτης κατά των βυζαντινών το 949. Με το τόξο της είχε σκοτώσει 50 βυζαντινούς κατακτητές. Η Ζηνόκλεια τελούσε τα Ελληνικά Μυστήρια και είχε διδάξει από μικρή την θυγατέρα της Κλεαγέτη το πώς να πολεμά τους βυζαντινούς κατακτητές.
- Ο Λέων Διάκονος στην Ιστορία του αναφέρει την Κλεαγέτη με υβριστικούς όρους. Την αποκαλεί «γύναιον εταιρικόν», «αναιδές», και ότι τάχα έκανε μαγγανείες. Όμως της αναγνωρίζει, αν και με υβριστικό τόνο, ότι ήταν μάντισσα και ότι ήταν ατρόμητη, καθώς πλησίαζε μόνη της μέχρι τα φυλάκια των βυζαντινών και τους προκαλούσε σε πόλεμο.
- Οι Κρητικοί Ιερείς και Ιέρειες μόλις αντίκρισαν του πρώτους βυζαντινούς στρατιώτες έκαναν καθαρμό σε όλο το Νησί για να φύγει το χριστιανικό μίασμα.
- Ο Νικηφόρος Φωκάς αμέσως μετά την απόβαση αρχίζει γενική επίθεση. Σφάζει αρκετούς Κρητικούς τις πρώτες ημέρες. Νοιώθοντας ότι η νίκη του θα είναι εύκολη εξ αιτίας του τεραστίου όγκου του στρατεύματός του, δίνει 10.000 βυζαντινούς στρατιώτες στον στρατηγό Νικηφόρο Παστιλά και τον διατάσσει να εισβάλει στην ενδοχώρα του Νησιού και να κατασκοπεύσει τους Κρητικούς.
- Η ατρόμητη Ιέρεια Κλεαγέτη απαντά με ανταρτοπόλεμο. Βάζει τις Κρητικοπούλες να δίνουν κρασί στους βυζαντινούς στρατιώτες, να τους μεθούν και να αποσπούν πληροφορίες. Αφού τους διέλυσαν την πειθαρχία η Κλεαγέτη διέταξε τους 400 Κρητικούς που είχε υπό τις διαταγές της να λάβουν θέσεις μάχης στα βουνά.
- Μόλις οι Κρητικοί είδαν τους βυζαντινούς αποδιοργανωμένους ξεκίνησαν επίθεση με επικεφαλής την ηρωική Ιέρεια της Αρτέμιδος. Οι βυζαντινοί αντιστάθηκαν με σθένος. Η Κλεαγέτη σημάδεψε με το τόξο της τον βυζαντινό στρατηγό Νικηφόρο Παστιλά, κτύπησε το άλογό του και τον ανάγκασε να ξεκαβαλικέψει. Αμέσως χύμηξε πάνω του με το τσεκούρι της και τον σκότωσε.
- Οι βυζαντινοί σε αυτή την δεύτερη φάση του αγώνος τράπηκαν σε φυγή αλλά οι Κρητικοί τους πήραν στο κυνήγι. Ελάχιστοι από τους στρατιώτες του Νικηφόρου Παστιλά κατόρθωσαν να επιστρέψουν ζωντανοί στο στρατόπεδο του Νικηφόρου Φωκά.
- Ο Φωκάς, ωσάν να κτυπήθηκε από κεραυνό, μόλις άκουσε τα νέα άρχισε να ετοιμάζει ενέδρες. Άρχισε να πολιορκεί τον Χάνδακα (Ηράκλειο).
- Ο Πρίσκος, έχει καταγράψει το πώς απευθύνθηκε στους στρατιώτες του λέγων ότι «Δεν νομίζω να αγνοεί κανείς σας την επιθετικότητα και το θράσος των απογόνων της Αριάδνης, τις τόσες διαρπαγές και τα φονικά που έχουν διαπράξει κατά των Ρωμαίων. Δεν ανέχεται η εκκλησία του Χριστού να λυμαίνωνται το χριστεπώνυμο πλήθος οι ειδωλολάτρες.
Μην εξοκείλετε στην απειθαρχία και την καλοπέραση διότι θα πάθετε ότι και οι στρατιώτες του Νικηφόρου Παστιλά. Ας μην σπαταλάμε τον καιρό μας με οκνηρία και μέθη, αλλά παραμένοντας Ρωμαίοι ας επιδείξουμε στον πόλεμο κατά των ειδωλολατρών το γενναίο μας φρόνημα».
- Μετά πήρε τον στρατό του και άρχισε επίθεση καθώς είχε πληροφορίες ότι 40.000 Κρητικοί ετοιμάζονταν να του επιτεθούν αιφνιδιαστικά και να τον εκδιώξουν από το Νησί. Ο Νικηφόρος Φωκάς περίμενε να νυκτώσει και επιτέθηκε το βράδυ στους Κρητικούς, οι οποίοι δεν άκουσαν την Κλεαγέτη και έκαναν το λάθος να κατασκηνώσουν σε πεδιάδα.
- Εκεί ο Νικηφόρος Φωκάς τους έπιασε στον ύπνο, απροετοίμαστους, και τους έσφαξε όλους. Ο Νικηφόρος Φωκάς, για να αποδείξει το πόσο βάρβαρος ήταν και το πόσο μισούσε τους Έλληνες, διέταξε τους στρατιώτες του να κόψουν τα κεφάλια των Ελλήνων και να τα μαζέψουν σε σακκιά.
- Ύστερα διέταξε να τα καρφώσουν σε κοντάρια και να τα τοποθετήσουν μπροστά στο κάστρο του Χάνδακος. Μετά, όπως διασώζει ο Λέων Διάκονος, ο Φωκάς διέταξε όσα κεφάλια Κρητικών περίσσεψαν να τα εκσφενδονίζουν με τις βαλλίστρες μέσα στα τείχη του κάστρου...
- Οι Κρητικοί μόλις ανεγνώρισαν τους ομοφύλους των, ξέσπασαν σε οιμωγές. Ακούστηκαν κλάματα. Τρόμος κατέλαβε το στρατόπεδο των Κρητικών. Ακούστηκαν κραυγές και θρήνοι ωσαν η πόλη να είχε ήδη κατακτηθεί. Μολονότι δεν είχαν καμμία διάθεση για ειρήνη με τους βυζαντινούς, τώρα είχαν χάσει το θάρρος τους. Εκείνη την δύσκολη στιγμή εμφανίστηκε στα τείχη η νεαρή Ιέρεια Κλεαγέτη. Το πρόσωπό της έλαμπε από ζωντάνια όταν ενθάρρυνε τους Κρητικούς.
- Ο Πρίσκος διέσωσε τα λόγια της: «Γενναίοι άνδρες και γυναίκες, αιώνες τώρα πολεμούμε τους Ρωμαίους. Οι Θεοί δεν μας εγκατέλειψαν, πάντα στέκονται στο πλευρό μας. Μόλις κατατροπώσαμε τους Ρωμαίους του Παστιλά. Τώρα θα λιποψυχήσουμε μπροστά σ’ έναν ασεβή Ρωμαίο; Εμπρός! Τραβήξτε τα σπαθιά. Ακονίσατε τους πελέκεις. Τεντώσατε τα βέλη. Θάνατος στους Ρωμαίους κατακτητές. Βοήθησέ μας Τοξόκλυτη Θεά. Ίσιωσε τα θανατηφόρα βέλη μας να βρουν τον στόχο τους».
- Η νεαρή Ιέρεια αμέσως διατάζει επίθεση. Εμψυχωμένοι από την ατρόμητη Ιέρειά τους που όρμησε πρώτη, 35.000 Κρητικοί, μαζί και γυναικόπαιδα, εφορμούν εναντίον των βυζαντινών κατακτητών. Ο Νικηφόρος Φωκάς ταράζεται από την ξαφνική αντεπίθεση. Αλλά πριν προλάβει να συνέλθει καταμετρά 90.000 χιλιάδες νεκρούς, οι περισσότεροι από τα επίλεκτα βυζαντινά σώματα των Αρμενίων.
- Ο Νικηφόρος Φωκάς αναγκάζεται να σαλπίσει υποχώρηση. Έβλεπε πιά ότι ήταν πολύ δύσκολο να κατατροπώσει τους Κρητικούς και μάλιστα με τέτοια οχυρά. Αποφάσισε, γράφει ο Λέων Διάκονος, να πολιορκήσει τον Χάνδακα(Ηράκλειο). Αποφάσισε να λιμοκτονήσει τους Κρητικούς μέχρις ότου κατασκευάσει νέες πολιορκητικές μηχανές. Έτσι τελείωσε ο χειμώνας του 960-961.
- Κατά την διάρκεια του χειμώνος δεν έπαυσαν τελείως οι εχθροπραξίες. Ομάδες καταδρομών των Κρητικών κτυπούσαν συνεχώς τους βυζαντινούς κατακτητές. Οι απώλειες των Κρητικών έφτασαν τις 30.000 νεκρούς και των βυζαντινών τις 110.000 νεκρούς, αναφέρει ο M. Canard στο Byzance et les Arabes.
- Στο τέλος Φεβρουαρίου του 961, ο Νικηφόρος Φωκάς άρχισε πάλι τον πόλεμο με νέο στρατό και εφόδια που παρέλαβε από την Κωνσταντινούπολη. Αντιθέτως η θέση των Κρητικών γινόταν όλο και πιό δύσκολη καθώς τα τρόφιμα λιγόστευαν και ο ναυτικός αποκλεισμός του Νησιού δεν επέτρεπε τον ανεφοδιασμό.
- Οι στρατιωτικοί αρχηγοί των Κρητικών, Ναύκλος και Ανεμάς, έκαναν συμβούλιο και αποφάσισαν να περιμένουν, μέσα στην πόλη, βοήθεια από τους Άραβες. Όμως η Κλεαγέτη τους είπε να συνεχίσουν τον ανταρτοπόλεμο στα βουνά και να μην πολεμήσουν μέσα στην πόλη διότι το κάστρο ίσως να μην αντέξει την πολιορκία. Τελικά υπερίσχυσε η γνώμη του Ανεμά, η οποία δυστυχώς απεδείχθη μοιραία.
- Οι βυζαντινοί κατακτητές άρχισαν την πολιορκία σκάβοντας κάτω από την τάφρο και άρχισαν να ξεκολλούν πέτρες από το τείχος. Πρόσθεσαν ξύλα στα υποστηρίγματα και τους έβαλαν φωτιά. Σε λίγο η φωτιά απανθράκωσε τα υποστηρίγματα και δύο επάλξεις του κεντρικού τείχους κατέρρευσαν. Αμέσως όρμησαν στην πόλη τα βυζαντινά στίφη και άρχισαν γενική σφαγή χωρίς να κάνουν διάκριση αμάχου και μαχομένου πληθυσμού. Τα γυναικόπαιδα έτρεχαν να κρυφτούν στα σοκάκια αλλά οι βυζαντινοί τους εξολόθρευαν ανηλεώς. Για τρεις ολόκληρες ημέρες δεν έκαναν τίποτε άλλο από το να σφάζουν άμαχο πληθυσμό.
- Η κατάκτηση της Κρήτης ολοκληρώθηκε στις 7 Μαρτίου 961. Οι πηγές κατέγραψαν 200.000 νεκρούς Κρητικούς, μαζί με τα γυναικόπαιδα, που γενοκτόνησαν οι βυζαντινοί υπάνθρωποι. Μαζί με τους ήδη νεκρούς Κρητικούς στα πεδία των μαχών, το Ολοκαύτωμα της Κρήτης αριθμεί 270.000 νεκρούς, σφαγιασθέντες από τα βυζαντινά στίφη του Νικηφόρου Φωκά.
- Ο Νικηφόρος Φωκάς, χωρίς κανένα ίχνος θεοσέβειας, ανδρείας και πολιτισμού, ζήτησε να βρουν το πτώμα της Ιέρειας Κλεαγέτης. Μόλις οι βυζαντινοί το βρήκαν, ο βάρβαρος Αρμένιος στρατηγός διέταξε να της κόψουν το κεφάλι και να το καρφώσουν σε ένα κοντάρι. Αφού το έφτυσε, το περιέφερε πάνω στο άλογό του ως τρόπαιο...
- Ο Νικηφόρος Φωκάς για να ολοκληρώσει την καταστροφή της Κρήτης διατάσσει την φυλετική αλλοίωση του Κρητικού λαού. Εγκαθιστά στο ηρωικό Νησί βαρβάρους Σλαύους, Ρώσους και Αρμένιους. Επιπλέον διατάσσει τους μοναχούς των χριστιανών να εκχριστιανίσουν βιαίως τον Κρητικό λαό. Ο Νίκων ο «Μετανοείτε» αποβιβάζεται στην Κρήτη με προστασία βυζαντινής φρουράς και αρχίζει νέες σφαγές.
- Παρά την τρομακτική γενοκτονία, οι Κρητικοί ανένηψαν και συνέχισαν τον Ιερό Αγώνα για Ελευθερία, κάτι που αποδεικνύεται με την απειλητική επιστολή που έστειλε ο Αλέξιος Κομνηνός το 1192, όπως αναφέραμε και στην αρχή του άρθρου μας.
- Η Γενοκτονία 270.000 Κρητικών από τους βυζαντινούς κατακτητές το 961 έχει χαραχθεί βαθιά στην μνήμη όλων των Ελλήνων παρά τις προσπάθειες των νεοβυζαντινών κατακτητών να την διαγράψουν.
- Ξεπερνώντας κάθε όριο θράσους, ο «πατριάρχης» των χριστιανών Βαρθολομαίος, πριν από δύο χρόνια, έστησε τον ...ανδριάντα(!) του Νικηφόρου Φωκά στην Κρήτη(!!!).
Όπως δείχνουν τα γεγονότα υπάρχουν ακόμη ανοικτοί λογαριασμοί μεταξύ Ελλήνων και βυζαντινών...
Πηγές:
Λέων Διάκονος, Ιστορία
M. Canard, Byzance et les Arabes
Πρίσκος, Κρητικά, στην συλλογή Jus Graeco-Romanum
Γρηγορίου Παπαδοπετράκη, Ιστορία των Σφακίων, Αθήνα 1971
Ισίδωρος Ηλιάκης
ΘΑΝΑΤΩΣΗ ΛΑΚΩΝΩΝ ΑΠΟ ΟΡΘΟΔΟΞΟΥΣ ΕΤΟΣ1345
Προϊστορία:
Το 1345,15 Σεπτεμβρίου φτάσανε 300 Λάκωνες υπό τον οπλαρχηγό Δημήτριο Ράλλη στην Κωνσταντινούπολη γιατί θεώρησαν ότι έπρεπε να τεθούν κάτω απο τις διαταγές της Αυτοκρατορίας, για την Αποφυγή του Τούρκικου κινδύνου.
''(Μεσαιωνική Βιβλιοθήκη τόμ. ΄Ζ, σελ. λθ, Γρηγοράς, Καντακουζηνός).
Αυτοί οι Έλληνες, Λάκωνες κυρίως, εθεωρούντο αιρετικοί, γιατί ήταν απείθαρχοι και στον αυτοκράτορα και στην εκκλησία. Όταν έφθασαν στην Κωνσταντινούπολη, δημιουργήθηκε σάλος. Ο πρώτος ιεροκήρυκας της Αγίας Σοφίας Θ. Μετοχίτης ΄΄επικαλούμενος τους κεραυνούς του υψίστου '' βγήκε έξαλλος στους δρόμους προειδοποιώντας τους πιστούς πολίτες για την συμφορά που θα προκαλούσε η άφιξη των αιρετικών Ελλήνων . Ο Απόκαυκος προσποιούμενος ότι τους υποδέχεται, τους οδηγεί σ' ένα κλειστό στρατόπεδο με την υπόσχεση ότι τις επόμενες ημέρες θα συζητούσαν για την άμυνα της αυτοκρατορίας . Την άλλη ημέρα έφθασαν στο στρατόπεδο διάφορα συνεργεία οικοδομών και ξυλουργών, προκειμένου να διαμορφώσουν τον χώρο χωρίζοντας τον σε μικρά διαμερίσματα.
΄΄Οι δεσμώτες μαθόντες ότι ο αιμοβόρος δούξ διεννοείτο να παραπέμπψη αυτούς έν σιγή είς τον βυθόν της θαλάσσης, διό και διήρει την φυλακήν είς ξύλινα δωμάτια, όπως τους αποχωρήση ανά δύο και τρείς και ούτως ανετώτερον εκτέλεση το σιγηλόν κακούργημα, απέλπιδες ρίπτονται κατ' αυτού και ο μέν Ράλλης δια τεκτονικού οργάνου άποκεφαλισας εκρέμασεν επί των πύργων των κεφαλών αυτού είς θέαν του δήμου Δυστυχώς οι πολίται διεγειρόμενοι υπό της βασιλίσσης και της χήρας του Αποκάυτου εισέβαλαν ακωλύτώς είς τα ανάκτορα και κατέσφαξαν τους εν τω ναώ καταφυγόντες .
Σημείωση : Δεν φτάνει που οι "αιρετικοί" Έλληνες οικειοθελώς θέλησαν να βοηθήσουν τους βυζαντινούς χριστιανούς - τους σφάξανε για θρησκευτικούς λόγους οι βλάκες, όταν ακούσανε τους μοναχούς, που και ακόμα σήμερα ΠΡΟΔΟΤΕΣ ΤΩΝ ΕΛΛΗΝΩΝ ΕΙΝΑΙ!
ΠΡΟΔΟΣΙΑ ΣΕ ΕΛΛΗΝΕΣ ΑΠΟ ΟΡΘΟΔΟΞΟΥΣ ΠΑΤΡΙΑΡΧΕΣ;
(Ιστορία κατά την Τουρκοκρατία , "Νομαρχία")
Όπως βλέπετε η εκκλησία η Ορθόδοξη, παίρνει το μέρος του Βασιλέως (ανεξάρτητα αν είναι Ελληνική ή τούρκικη εξουσία ή καθεστώς) και αλλήλοις υποστηρίζονται για την εξαθλίωση του λαού. Οι τούρκοι μετά το Βυζάντιο εφάρμοσαν ακριβώς την νομοθεσία του Ιακώβ, λες και είχαν κάνει συμφωνία με την Ορθόδοξη εκκλησία. Η μητρόπολη Κιλκίς ισχυρίστηκε ότι έγινε πράγματι συμφωνία, (όταν τις έκοψαν δικαιώματα ιδιοκτησίας οι Τούρκοι Σουλτάνοι). Ησυμφωνία έγινε από τον Σχολάριο-Γενάδιο και τον Μωάμεθ κατά την παράδοση της Κωνσταντινούπολης, από τον πρώτο στον δεύτερο και ότι αυτή κατείχε αντίγραφο του εγγράφου αυτού. (Στην πόλη των Σερρών, στην μονή του προδρόμου, κοντά στο Κιλκίς βρίσκεται και ο τάφος του μοναχού Πατριάρχη Σχολαρίου-Γεναδίου, που λέγεται ότι παρέδωσε την Κωνσταντινούπολη, μετά από προδοσία του, στους τούρκους!). Η ιδιοκτησία της μονής του Κιλκίς δόθηκε αμέσως βάση του συμφωνητικού Σχολαρίου-Γενάδιου και του Μωάμεθ. Αργότερα όμως διέψευσε το "συμφωνητικό" η μονή, έχοντας φόβο από τους Έλληνες, ότι θα το χρησιμοποιήσουν εις βάρος της για να ξεσηκώσουν τους άλλους Έλληνες. Έκτοτε (μετά το συμφωνητικό Σουλτάνου και μοναχών), οι μόνοι που δικαιούνται κατοχή δικής του γης είναι οι μοναχοί και οι Μονές, στην Ελλάδα υπό την κατοχή των Τούρκων, (αυτό είναι πραγματικότητα).
ΤΡΟΜΟΚΡΑΤΙΑ ΟΡΘΟΔΟΞΩΝ ΚΑΤΑ ΓΝΗΣΙΩΝ ΕΛΛΗΝΩΝ ΤΗΣ "ΘΕΟΓΟΝΙΑΣ".
- Δε φτάνει που η ορθόδοξη εκκλησία κατάσφαξε χιλιάδες Έλληνες της Αρχαίας Θεογονίας στο Βυζάντιο, τώρα με εκβιαστική πίεση απαγορεύει, μέσω της κρατικής εξουσίας, τους γνησίους Έλληνες της θρησκείας της "Θεογονίας" την ίδρυση δικών της ναών, την τέλεση γάμων κατά τα πρότυπα της "Θεογονίας", την ταφή κατά τα πρότυπα των Ιώνων με ταφή στο χώμα ή κατά τα πρότυπα των Αχαιών της Σπάρτης και Μακεδονίας, με καύση αυτών, ενώ στους Μουσουλμάνους στην Θράκη το επιτρέπει.
- Φοβούνται την Αρχαία Ελλάδα; Φοβούνται οι "θαυματουργές ειδωλολατρικές εικόνες των αγίων του", τα αρχαία αγάλματα θεών της "θεογονίας";
- Αυτό δείχνει ότι η εβραιοχριστιανική εκκλησία είναι η ίδια εγκληματική οργάνωση όπως ήταν πριν αιώνες.
ΑΡΧΙΕΠΙΣΚΟΠΟΣ ΑΘΗΝΩΝ ΚΑΙ ΠΑΣΗΣ ΕΛΛΑΔΟΣ ΚΑΤΑ ΡΑΤΣΙΣΤΩΝ ΕΛΛΗΝΩΝ.
--- Ο Αρχιεπίσκοπος των εβραιοχριστιανών Αθηνών και πάσης Ελλάδος Χριστόδουλος όταν ενθρονίστηκε στις 9. 5. 98. στον λόγο του, παρότρυνε τούς Έλληνες να μην είναι Ρατσιστές, δηλαδή με άλλα λόγια να μην υπερασπίζονται τούς ανθρώπους της δικής τους Ράτσας, με έργα πάσης θυσίας, απέναντι σε άλλη Ράτσα, αλλά να αφήνουν τούς ξένους να αλωνίζουν στην Ελληνική χώρα, παίρνοντας την εργασία και τα δικαιώματα των Ελλήνων και δημιουργώντας μειονότητες εκ τού μηδενός. Ο ίδιος βάπτισε μαύρο ιερέα σε Αθηναϊκή ενορία.
ΜΕΓΑΛΗ ΠΑΡΑΔΟΣΗ ΤΩΝ ΕΒΡΑΙΟΧΡΙΣΤΙΑΝΩΝ ΣΤΙΣ ΔΟΛΟΦΟΝΙΕΣ ΚΑΙ ΓΕΝΟΚΤΟΝΙΕΣ
- Επιστήμονες λογαριάζουν την εξαφάνιση (θανάτωση) 20-30 εκατομμύρια γνησίων Ελλήνων της Θεογονίας, από το 314 μέχρι τώρα, κατά αρχάς με τον Ιουστινιανό, τον Θεοδόσιο και μετά, παραδίδοντας τους γνήσιους Έλληνες, στους μογγόλους τούρκους με την ρήση "καλύτερα τούρκου φέσι παρά τιάρα παπική" και "ου φονεύσεις".
ΚΑΤΑΡΑΜΕΝΗ ΕΠΑΝΑΣΤΑΣΗ ΤΩΝ ΕΛΛΗΝΩΝ
- Κατά τις πρώτες πιο κρίσιμες μέρες της ελληνικής επανάστασης 1821, η εβραιοχριστιανική Εκκλησία με τον πατριάρχη Γρηγόριο τον Ε΄ και κάθε έναν μητροπολίτη της Πελοποννήσου μέσα από την Τριπολιτσά, όπου είχαν πάει για να προσκυνήσουν και να καταγγείλουν στον πασά Τριπόλεως, την επανάσταση πριν γίνει, αφόρισε και καταράστηκε τον Θ. Κολοκοτρώνη και την επανάσταση, εκτός από τον μητροπολίτη Παλαιών Πατρών Γερμανό που δεν ήταν υπέρ της επανάστασης αλλά κρύφτηκε από τον φόβο του. (Ν. Καζαντζάκης. "Καπετάν Μιχάλης").
ΙΟΥΣΤΙΝΙΑΝΕΙΟΣ ΚΩΔΙΚΑΣ 1.10.9 επίσης (Β1,1,19) και ΝΟΜΟΚΑΝΟΝ 6,3
(αναδημοσίευση)
- "Επειδή μερικοί συνελήφθησαν, αν και αξιώθηκαν το χριστιανικό βάπτισμα, διακατεχόμενοι από την πλάνη των ανόσιων μυσαρών Ελλήνων, να διαπράττουν εκείνα που δικαιολογημένα εξοργίζουν το φιλάνθρωπο θεό... Αυτοί θα υποβληθούν στην αντίστοιχη τιμωρία και μάλιστα με πνεύμα επιείκειας αν επιμείνουν στην πλάνη των Ελλήνων θα υποβληθούν στην εσχάτη των ποινών. Αν δεν έχουν αξιωθεί ακόμα το σεβαστό βάπτισμα, θα πρέπει να παρουσιαστούν στις ιερότατες εκκλησίες μας, μαζί με τις συζύγους και τα παιδιά τους και μαζί με όλους του οίκου τους για να διδαχθούν την αληθινή πίστη των Χριστιανών. Αφού διδαχθούν και αποβάλλουν την πλάνη που τους διακατείχε προηγουμένως, θα πρέπει να ζητήσουν το σωτήριο βάπτισμα. Διαφορετικά, ας γνωρίζουν ότι, αν παραμελήσουν να το κάνουν, δεν θα έχουν κανένα πολιτικό δικαίωμα, ούτε θα τους επιτραπεί να είναι ιδιοκτήτες περιουσίας, ούτε κινητής, ούτε ακίνητης. ΘΑ ΤΟΥΣ ΑΦΑΙΡΕΘΟΥΝ ΤΑ ΠΑΝΤΑ και θα εγκαταλειφθούν στην ένδεια και, επιπλέον, θα υποβληθούν στις έσχατες τιμωρίες. Θα παρεμποδίσουμε δε κάθε μάθημα που διδάσκεται από όσους πάσχουν από τη νόσο και τη μανία των ανόσιων Ελλήνων, ώστε προσποιούμενοι ότι διδάσκουν, να μην μπορούν πια να διαφθείρουν τις ψυχές των μαθητών τους με δήθεν αλήθειες. Αν φανεί κάποιος τέτοιος άνθρωπος και δεν τρέξει στις εκκλησίες μας, μαζί με όλους τους συγγενείς και τους οικείους του, θα τιμωρηθεί με τις προαναφερθείσες ποινές.
Θεσπίζουμε δε και νόμο, σύμφωνα με τον οποίο τα παιδιά, όταν είναι σε μικρή ηλικία, θα πρέπει να βαπτίζονται αμέσως και χωρίς αναβολή, όσοι δε είναι μεγαλύτεροι στην ηλικία, πρέπει να συχνάζουν στις ιερότατες εκκλησίες μας και να διδάσκονται τις θείες γραφές και τους κανόνες. Αφού δε εννοήσουν και αποβάλλουν την παλαιά τους πλάνη, θα μπορέσουν να δεχθούν το βάπτισμα και, στη συνέχεια, να διαφυλάξουν την αληθινή πίστη των Ορθόδοξων Χριστιανών.
Όσοι δε, έχουν κάποιο στρατιωτικό ή άλλο αξίωμα ή μεγάλη περιουσία και για να κρατήσουν τα προσχήματα ήλθαν ή πρόκειται να έλθουν να βαπτισθούν, αλλά αφήνουν τις γυναίκες τους και τα παιδιά τους και τα υπόλοιπα μέλη του οίκου τους μέσα στην ελληνική πλάνη, διατάσσουμε να δημευθεί η περιουσία τους, να αποκλεισθούν από τα πολιτικά δικαιώματά τους και να υποβληθούν σε αντάξιες τιμωρίες, αφού είναι φανερό ότι πήραν το βάπτισμα χωρίς καθαρή πίστη. Θεσπίζουμε αυτούς τους νόμους για τους αλητήριους Έλληνες (ΙΟΥΣΤΙΝΙΑΝΕΙΟΣ ΚΩΔΙΚΑΣ 1.10.10)."
Σημείωση :
Μπροστά σε αυτές τις εξοντωτικές «σωφρονιστικές ποινές», τις εξορίες, τους αποκεφαλισμούς, τις κατασχέσεις περιουσιών, τις αφαιρέσεις προνομίων, τον εξευτελισμό της υποχρεωτικής κατήχησης, το βασανισμό και τη νόμιμη θανάτωση κάθε υπερασπιστή τους, για τους κυνηγημένους αυτούς, σαν το απεχθέστερο ιστορικό τέρας "Έλληνες", ο εκχριστιανισμός φαινόταν πράξη ύστατης διαφυγής από τη φυσική εξόντωση και επιβεβλημένης σωφροσύνης!
Έτσι εκχριστιανίσθηκε μαζικά ο Ελληνισμός!
Αυτή, δυστυχώς, υπήρξε η αφανιστική απάντηση της ιουδαιοχριστιανικής θρησκείας στον παγκόσμια ιαματικό και αναντίρρητα προμηθεϊκό Πολιτισμό των Ελλήνων! Η ιερή μυθομανία (θεολογία) είναι μια βεβαιωμένη αρχαία πανανθρώπινη ροπή, που συντηρεί το θρησκευτικό σκηνικό του πλανήτη μας! Αντί η κάθε θρησκεία, αξιοποιώντας την εμπιστοσύνη των λαών, να βοηθάει στο δύσκολο δρόμο της κατανόησης και της προστασίας του θεϊκού μας κόσμου, όχι μόνο έγινε συντηρητής και παραγωγός παραμυθολογίας, αλλά παραμένει και υστερικός κυνηγός των ανταγωνιστών της!"
~ Στους ηλίθιους δεν υποκύπτει το σύμπαν ~
ΕΛΛΗΝΙΣΜΟΣ = ΕΒΡΑΙΟ-ΧΡΙΣΤΙΑΝΙΣΜΟΣ ; ; ; ;
(αναδημοσίευση)
- Για την άλωση, όπως γνωρίζετε, η επίσημη εκκλησία παρότρυνε τους κατοίκους της βασιλεύουσας να μην αντισταθούν γιατί "ήταν θέλημα θεού" να πέσει η πόλη, με αποτέλεσμα τα τείχη να τα υπερασπίζονταν λίγοι πιστοί του Παλαιολόγου με λίγους μισθοφόρους την ίδια στιγμή που τα μοναστήρια είχαν σχεδόν 500.000 (!!!) κόσμο - κατά προτροπή του πατριάρχη - και ας μην λησμονούμε την περιβόητη φράση του "Αφού είμαι χριστιανός δεν μπορεί να είμαι και ΈΛΛηνας...."
- (Εξάλλου για τους ενδιαφερόμενους, ας επισκεφτούν τον τάφο του Γενναδίου στην μονή του προδρόμου λίγο έξω από την πόλη των Σερρών, για να διαπιστώοσυν οι ίδιοι το πως αντιλαμβανόνταν η τότε εκκλησία τον Ελληνισμό και πραγματικά εάν ζούσαν σήμερα οι ορθόδοξοι πατριάρχες - προ της αλώσεως - θα είχαν τρελλαθεί με την προσπάθεια ενώσεως Ελληνισμού - ορθοδοξίας....)
- Στην δε τουρκοκρατία η εκκλησία υπήρξε ο καλύτερος σύμμαχος των Τούρκων. Όσοι δε κληρικοί, οδηγούμενοι από πατριωτικά συναισθήματα προσπάθησαν να αντιδράσουν, έχαναν αμέσως την θέση τους και δέχονταν αφορισμούς (Διονύσιος ο φιλόσοφος κτλ).
- Πριν δε την έναρξη της επαναστάσεως, όταν η εκκλησία αντιλήφθηκε τις προετοιμασίες του αγώνα και ιδίως όταν κατάλαβε ότι τους Έλληνες θα υποστήριζε και ο Αλή-Πασάς - φυσικά για τους δικούς του λόγους - έτρεξε να ειδοποιήσει την Πύλη.
- Εξάλλου έχουν διασωθεί οι δύο επιστολές του Γρηγορίου του Ε' - η μία προς τον σουλτάνο η άλλη προς τις εκκλησίες - όπου φαίνεται καθαρά - και στις δύο επιστολές η εναντίωσή του στην Ελληνική επανάσταση.
- Και ας μην λησμονούμε και την επιστολή που είχε στείλει πάλι προς ολες τις εκκλησίες λίγο πριν την επανάσταση όπου διέταζε ρητά τους ιερείς να μην βαπτίζουν τα παιδιά με ελληνικά ονόματα γιατί αυτό θα είχε ως αποτέλεσμα την τόνωση της ελληνικής, εθνικής υπερηφάνειας.(φυσικά όλα αυτά υοάρχουν στην ιστορία της Επανάστασης του Φωτιάδη αλλά ακόμα και στου Τρικούπη, ό όποίος αν και φανατικός υποστηρικτής του Φαναριού και εχθρός των στρατηγών, δεν κρύβει την εχθρική στάση της εκκλησίας ασχέτως εάν προσπαθεί - ματαίως και με αστείο, ορισμένες φορές τρόπο, να την δικαιολογήσει).
- Όσον αφορά την θρησκεία,οι ίδιοι οι αγωνιστές αντιλαμβάνονταν ότι άλλο Έλληνας άλλο ορθόδοξος με μεγαλύτερο παράδειγμα την σημαία του Κολοκοτρώνη (σημαία που συνδιάζε τον σταυρό με την ημισέληνο) αλλά και με το μεγάλο αριθμό αρβανιτών στις ελληνικές δυνάμεις - που ήταν στην πλειοψηφία τους μουσουλμάνοι αλλά ένιωθαν, γιατί ήταν, Έλληνες.
- Και μπορεί μεν η σημαία του Γέρου του Μοριά να παραμένει - για πολύ συγκεκριμένους λόγους - άγνωστη όμως τόσο τα απομηνομεύματα που έγραψε ο Τερτσέτης όσο και η καταγραφή της Επανάστασης από τους αυτόπτους μάρτυρες, υπερτονίζουν το γεγονός, όπως και υπερτονίζου την ονομασία "προσκυνημένους" που χρησιμοποιούσε κυρίως για τους χριστιανούς, τους πιστούς του πατριαρχείου, που δεν ήθελαν την επανάσταση.
- Φυσικά μετά την απελευθέρωση και ιδίως μετά την δολοφονία του Καποδίστρια και την κυριαρχία των "πολιτικών", για καθαρά ωφελημιστικούς λόγους, οι τότε πολιτικοί, προς μεγάλη ικανοποίηση της εκκλησίας, την ανάδειξαν και πάλι σε ρυθμιστή - δυστυχώς η συλλογή ψήφων, ιδίως σήμερα, υπερισχύει της αγάπης και της δράσης για το καλό αυτού του τόπου).
- Στον δε μακεδονικό αγώνα και πάλι έχουμε την συμμετοχή μη-ορθοδόξων που όμως ένιωαθν γιατί ήσαν Έλληνες.
- Αυτή η μικρή διαδρομή ήταν απαραίτητη για να μας θυμίζει τον πραγματικό ρόλο της εκκλησίας στις μάχες του Ελληνισμού και όχι αυτές τις φοβερές ανακρίβειες που ξεστομίζονται αλλά και δυστυχώς διδάσκονται σήμερα.
- Και είναι πραγματικά αστείο το γεγονός ότι στηριζόμαστε στην ιστορία του παπαρρηγόπουλου - που έχει πάμπολλες ανακρίβειες - και όχι στις αυθεντικές πηγές, στην ´καταγραφή δηλαδή των γεγονότων, από ιστορικούς που έζησαν εκείνες τις εποχές.
- Είναι αστείο από την μια να μιλάμε για κρυφά σχολειά, και από την άλλη να μαθαίνουμε για τα σχολεία που άνοιξε ο Αιτωλός, για τα σχολεία που άνοιξε η ίδια η Οθωμανική αυτοκρατορία για τους ραγιάδες, γιατί ακριβώς είχε ανάγκη από μορφωμένους υπαλλήλους.
- Και σε όλα αυτά έχουμε όλοι μας πρόσβαση. Δυστυχώς όμως οι φραγμοί μας είναι τόσο μεγάλοι, και ο "μεσσιανισμός" μας έχει ποτίσει σε τέτοιο σημείο, που ο χριστόδουλος και ο κάθε χριστόδουλος μας φαίνεται "μάγκας" και δεν αντιλαμβανόμαστε το πόσο επικίνδυνο ´ παιχνίδι, για το έθνος παίζει.
- Όταν επισήμως η εκκλησία δηλώνει, "αφού οι αλβανοί βαπτίζονται, γίνονται πλέον Έλληνες" πού είναι οι πραγματικοί Έλληνες να τους πάρουν όλους με τις πέτρες;
Φωνάζει η εκκλησία για το έθνος αλλά κανείς σκέφτηκε ποτέ γιατί στην Ξάνθη και στην Κομοτηνή έχουμε δημιουργήσει δούρειους ίπππους; Όταν υπάρχουν εκεί κάτοικοι οι οποίοι και φόρους πληρώνουν αλλά και τα παιδιά τους στον Ελληνικό στρατό στέλνουν για να υπηρετήσουν αλλά επειή είναι μουσουλμάνοι, τους έχουμε - οι ίδιοι - βαπτίσει Τούρκους και τους έχουμε στείλει στην γειτονική χώρα, με τις ευλογίες αλλά και με τις παροτρύνσεις της εκκλησίας, σκέφτηκε ποτέ κανείς να δικάσει πολιτκούς και εκκλησία για αυτό το εθνικό έγκλημα;
- Προσωπικά, δεν με ενδιαφέρουν τα δόγματα της ορθοδοξίας γαιτί πολύ απλά τα θεωρώ γελοία και άκρως υποτιμιτικά για την λογική μου και την υπόστασή μου ως άνθρωπο.
- Αλλά για η στάση της εκκλησίας απέναντι στο έθνος των Ελλήνων με εξοργίζει. Όμως καταλαβαίνω τις αιτίες, ασχέτως εάν εγώ, ώς Έλλην, δεν θα μπορούσα να δράσω κατά αυτόν τρόπο. Η εκκλησία πάντα ενεργεί μόνο για το δικό της συμφέρον. Κάνει ότι χρειάζεται για να επιβιώει. Και όταν αυτό το έχει εξασφαλίσει κάνει ότι μπορεί για να διατηρήσει τα "κεκτημένα" της.
- Τώρα εάν πήρε Ελληνικές τελετές και τα ενσωμάτωσε στην δική της παράδοση, αυτό επιβεβαιώνει απλώς την άποψή μου για τη εκκλησία αλλά συγχρόνως και την διαχρονική και αιώνια αξία του Ελληνισμού, τόσο σε θεωρητικό και πρακτικό επίπεδο αλλά και σε τελετουργικό.
(Λύκαιος)
Ψαλμοί στην εκκλησία των εβραιολατρών χριστιανών, των καταραμένων μητροπολιτών, την "Κυριακή ορθοδοξίας", κατά Ελλήνων εθνικών"!
1. Ανάθεμα (ΚΑΤΑΡΑ), σε όσους δηλώνουν μεν ότι είναι ευσεβείς, αλλά εισάγουν αναιδώς ή μάλλον ανευλαβώς, στην ορθόδοξον και καθολική εκκλησία τα ασεβή δόγματα των Ελλήνων περί ανθρωπίνων ψυχών και ουρανού και γής και των άλλων δημιουργημάτων.
2. Ανάθεμα (ΚΑΤΑΡΑ), σε όσους προτιμούν την βλακώδη υποτιθέμενη σοφία των φιλοσόφων και ακολουθούν τους διδασκάλους των και δέχονται τας μετεμψυχώσεις των ανθρωπίνων ψυχών ή και ότι αυταί χάνονται ομοίως με τα άλογα ζώα και εκμηδενίζονται και διά τούτων αρνούνται την ανάστασιν και την κρίσιν και την τελικήν ανταπόδοσιν όσων έχει ζήσει ο καθείς.
3. Ανάθεμα (ΚΑΤΑΡΑ), σε όσους λέγουν ότι οι σοφοί των Ελλήνων και πρώτοι των αιρεσιαρχών, οι οποίοι αναθεματίσθησαν από τας επτά αγίας και καθολικάς συνόδους και από όλους τους πατέρας που έλαμψαν δια την ορθοδοξίαν των, ως ξένοι προς την καθολικήν εκκλησίαν λόγω του ψευδούς και ρυπαρού περιεχομένου των λόγων των, είναι ανώτεροι κατά πολύ, και εδώ και εις την μέλλουσαν κρίσιν, από τους ευσεβείς μεν και ορθοδόξους άνδρας, που όμως έκαμαν κάποιο παράπτωμα λόγω ανθρωπίνου πάθους ή αγνοίας.
4. Ανάθεμα (ΚΑΤΑΡΑ), σε αυτούς οι οποίοι αναλύουν τα Ελληνικά μαθήματα και δεν τα διδάσκονται μόνον δια γλωσσικήν εκπαίδευσιν, αλλ’ ακολουθούν και τας ματαίας θεωρίας των και τας πιστεύουν ως αληθείς και τας ασπάζονται ωσάν να περιείχον κάτι το βέβαιον, ώστε και άλλους ανθρώπους άλλοτε κρυφίως, άλλοτε δε φανερώς, να εισάγουν εις αυτάς και να τας διαδίδουν αδιστάκτως.
5. Ανάθεμα (ΚΑΤΑΡΑ), σε όσους μεταβάλλουν αυτοβούλως, όπως τας διαφόρους μυθολογίας, και την ιδικήν μας διδασκαλίαν περί δημιουργίας, και δέχονται τας Πλατωνικάς ιδέας ως αληθείς και λέγουν ότι η ύλη, ούσα αυθύπαρκτος, μορφοποιείται υπό των ιδεών και φανερώς αναιρούν το αυτεξούσιον του δημιουργού ο οποίος από του μή όντος ωδήγησε τα πάντα εις την ύπαρξιν, και ως ποιητής επιβάλλει εις όλα αρχήν και τέλος εξουσιαστικώς και δεσποτικώς.
6. Ανάθεμα (ΚΑΤΑΡΑ), σε όσους αποδέχονται και διδάσκουν τους ματαίους και Ελληνικούς λόγους ότι προϋπάρχουν αι ψυχαί και ότι δεν παρήχθησαν τα πάντα εκ του μή όντος και ότι υπάρχει τέλος της κολάσεως ή αποκατάστασις πάλιν της δημιουργίας και των ανθρωπίνων πραγμάτων και δια τοιούτων λόγων εισηγούνται την κατάλυσιν και το πρόσκαιρον της βασιλείας των ουρανών, η οποία, όπως δίδαξε και παρέδωσε ο ίδιος ο χριστός και θεός μας, είναι αιωνία και ακατάλυτος και δια της παλαιάς και της καινής διαθήκης ολοκλήρου εμάθαμε εμείς ότι και η κόλασις είναι ατελεύτητος και η βασιλεία αιώνιος, εις αυτούς λοιπόν, οι οποίοι δια των τοιούτων λόγων και τους εαυτούς των καταστρέφουν και γίνονται πρόξενοι αιωνίας καταδίκης δι’ άλλους, ανάθεμα (ΚΑΤΑΡΑ).
7. Εις εκείνα τα Ελληνικά και ετερόδοξα δόγματα και διδάγματα τα οποία εισήχθησαν αντιθέτως προς την χριστιανικήν και ορθόδοξον πίστιν υπό του Ιωάννου Ιταλού και των μαθητών του που έχουν μολυνθή από την μολυσματική του νόσον, και είναι ενάντια προς την καθολικήν και άψογον πίστιν των ορθοδόξων, ανάθεμα (ΚΑΤΑΡΑ).
Μία.. Ιστορία Αγάπης
(αναδημοσίευση από το βιβλίο του συγγραφέα Β.Γ. Ρασσιά από τα βιβλία του «Ες Έδαφος Φέρειν ..» και «Μία.. Ιστορία Αγάπης. Η Ιστορία Της Χριστιανικής Επικρατήσεως»)
Ο Πάρθος χριστιανός προσηλυτιστής Γρηγόριος, που αργότερα απεκλήθη "φωτιστής της Αρμενίας", κατορθώνει, εκμεταλλευόμενος στη διάρκεια μίας “θεομηνίας” την ανατολίτικη δεισιδαιμονία, να βαπτίσει χριστιανό τον βασιλιά της Αρμενίας Τιριδάτ Γ (τον "Μέγα"). Ο Τιριδάτ, εμπνεόμενος από τον Προφήτη Ελάϊα (Ηλία, “Θεός μου είναι ο Γιαχβέ”) στο Καρμίλλον όρος, διατάσσει την κατασφαγή του εθνικού ιερατείου και την μετατροπή όλων των Ναών του Μίθρα, της Αναϊτιδος, του Ορμούσδ και των διαφόρων ελληνορωμαϊκών Θεών σε εκκλησίες ή οίκους κηρύγματος. Όλες οι θαυμαστές βιβλιοθήκες της Αρμενίας, ιδρυθείσες πριν από αιώνες από τους ελληνιστές ηγεμόνες της, πυρπολούνται ως.. “κιβωτοί δαιμονικής γνώσεως”. Ο Γρηγόριος στέφεται πρώτος επίσκοπος της χώρας και πλήθη προση-λυτιστών από τη Συρία συρρέουν στην Αρμενία η οποία με-τατρέπεται πλέον στο πρώτο στην Ιστορία χριστιανικό Κράτος.
Σε επίδειξη δυνάμεως, οι σκληροπυρηνικοί χριστιανοί πυρπολούν το Ναό της Θεάς Φορτούνα.
Υποκριτική προπαγανδιστική χρήση του Χριστιανισμού εν καιρώ πολέμου. Ένας δηλωμένος άθεος (ο Λικίνιος) κατανικά, στις 30 Απριλίου, τον εθνικό αύγουστο της Ανατολής Μαξιμίνο Ντέα. Τα στρατεύματά του μπαίνουν ωστόσο στη μάχη ψάλλοντας το “Summe Sancte Deus !” (“Ώ Ανώτατε και Άγιε Θεέ !”). Ο ηττημένος Ντέα εκδίδει μετά από μερικές ημέρες το Διάταγμα της Νικομηδείας με το οποίο χορηγείται πλήρης θρησκευτική ελευθερία σε όλους όσους υπακούουν απλώς στη ρωμαϊκή εξουσία. Καταδιωκόμενος ωστόσο από τον Λικίνιο, ο Ντέα αυτοκτονεί μετά από 3 - 4 μήνες με δηλητήριο. Μετά τον θάνατό του, όλα τα γραπτά και τ’αγάλματά του καταστρέφονται από τον Λικίνιο και τους χριστιανούς. Το γελοίο της ιστορίας ωστόσο είναι ότι πέντε έτη αργότερα, ο υποτίθεται “των χριστιανών φίλος” Λικίνιος, θα ηττηθεί από τον ηλιολάτρη Κωνσταντίνο, πάλι στο όνομα του Θεού των χριατιανών αφού οι στρατιώτες του τελευταίου, κατά την μυθιστορία τουλάχσιτον του Ευσεβίου, έψαλλαν το “Deus Summus Salvator !” (“Ω Θεέ Ανώτατε Σωτήρα”). Πριν συγκρουσθούν πάντως μεταξύ τους, με το Διάταγμα των Μεδιολάνων (για τη Δύση), το οποίο ήλθε να συμπληρώσει εκείνο της Νικομηδείας που είχε εκδώσει (για την Ανατολή) ο Μαξιμίνος Ντέα, οι αύγουστοι Λικίνιος και Φλάβιος Βαλέριος Κωνσταντίνος εγγυώνται και αυτοί πλήρη θρησκευτική ελευθερία σε όλους όσους υπακούουν στη ρωμαϊκή εξουσία. Οι χριστιανοί, πολυάριθμοι πια και έχοντας προ πολλού σταματήσει τα κηρύγματά τους κατά της δημοσίας τάξεως και του στρατού, υποτίθεται ότι απολαμβάνουν πλέον τα ίδια δικαιώματα με τους εθνικούς. Αυτοί ωστόσο δεν αρκούνται εκεί, αλλά εκμεταλλεύονται την εύνοια του Κωνσταντίνου, που ελέγχεται απολύτως από την αρνητική προς τις εθνικές λατρείες μητέρα του, για να καταστρέψουν ΟΛΕΣ τις άλλες λατρείες. Ο επίσκοπος Ειρηναίος είχε άλλωστε ήδη διακηρύξει ότι οι χριστιανοί “δεν χρειάζονται τους νόμους, διότι βρίσκονται πολύ υπεράνω αυτών”.
Ο (“Άγιος”) Αντώνιος της Αιγύπτου, ιδρυτής του μοναχισμού, προτρέπει ήδη ανοικτά σε άμεσο αφανισμό του “ειδωλολατρικού” κόσμου με.. φωτιά (..).
Αμέσως μετά την νομιμοποίησή της από τον ηλιολάτρη Ρωμαίο αυτοκράτορα Φλάβιο Βαλέριο Κωνσταντίνο, η Χριστιανική Εκκλησία αρχίζει την επίθεσή της κατά των θρησκειών των εθνικών. Η Σύνοδος της Αγκύρας ταυτίζει πτυχές της λατρείας της Θεάς Αρτέμιδος (Diana) με.. μαγεία και.. λατρεία του Σατανά των χριστιανών.
Στις 13 Αυγούστου (Ζωναράς Annales, Bibliotheca Hagiographica Graeca 365 και Χρονικό Γεωργίου Μοναχού ΧΙ, 1) γίνεται διαγωνισμός ανάμεσα σε δώδεκα Εβραίους ραβίνους και τον εκ Ρώμης γνωστό “εξορκιστή” επίσκοπο Συλβέστρο για το αν ο αυτοκράτωρ και η μητέρα του Ελένη θα ασπασθούν την Ιουδαϊκή Ορθοδοξία ή τον σχισματικό Χριστανισμό. Η θαυματοποιϊα του Συλβέστρου αποδεικνύεται πιό δυνατή και εντυπωσιάσας την Ελένη γίνεται ο προσωπικός της “πνευματικός”.
Ο Κωνσταντίνος εκδίδει διάταγμα με το οποίο απαλλάσσει πλήρως την Εκκλησία από φόρους και τους χριστιανούς κληρικούς από στρατιωτικές υποχρεώσεις
Ο Κωνσταντίνος ανακηρύσσει τον Χριστιανισμό μόνη επίσημη λατρεία της Αυτοκρατορίας. Λεηλατεί το Μαντείο του Διδυμαίου Απόλλωνος και θανατώνει με βασανιστήρια όλους τους ιερείς του με την κατηγορία της εσχάτης προδοσίας. Στο ιερό όρος Άθως εξαπολύεται μέγας διωγμός κατά των εθνικών και καταστρέφονται όλα τα εκεί ελληνικά Ιερά.
Με προτροπή της μητέρας του Ελένης, ο Κωνσταντίνος δολοφονεί τη σύζυγό του Φαύστα. Η Ελένη φεύγει με τους “πνευματικούς” της για την Ιερουσαλήμ, όπου, παρά το ότι οι νόμοι των Ιουδαίων προέβλεπαν την καύση όλων ανεξαιρέτως των σταυρών μετά τις θανατώσεις, η Ελένη, και όπως βεβαίως θα ισχυρισθεί η χριστιανική Γραμματεία 114 χρόνια αργότερα, “ανακάλυψε” (με τη βοήθεια φυσικά.. Εβραίων ραβίνων !!) άθικτο τον λεγόμενο “Τίμιο Σταυρό” που πάνω του είχε σταυρωθεί σύμφωνα με την χριστιανική παράδοση ο ραβί Τζεσουά. Με προτροπή της Ελένης, ο υιός της εκθεμελιώνει το Ιερό του Θεού Ασκληπιού στις Αιγές της Κιλικίας και χρησιμοποιεί τους κίονές του για κατασκευή εκκλησιών. Επίσης, καταστρέφει τον Ναό της Θεάς Αφροδίτης πάνω στον υποτιθέμενο τάφο του ραβί Τζεσουά, αλλά και άλλους της ιδίας Θεάς όπως λ.χ. στην Αφάκα Λιβάνου, τη Μάμβρη, την Φοινίκη και τη Βααλβέκ (Ηλιόπολη).
Οι χριστιανοί λεηλατούν και πυρπολούν στο Bayeux το Ιερό του κελτορωμαϊκού Θεού Βελένου Απόλλωνος και λυντσάρουν τους ιερείς του. Ο Κωνσταντίνος, σε ημερομηνία που τού υπέδειξαν οι αστρολόγοι (11 Μαϊου, “Ήλιος στον Τοξότη με επιρροές Καρκίνου, άρα μία πόλη θρησκευτική”) μεταφέρει την πρωτεύουσα της Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας ανατολικά, στην ιδρυθείσα από αυτόν Κωνσταντινούπολη, την οποία διακοσμεί λεηλατώντας τα Ιερά των εθνικών.
Ο Κωνσταντίνος συνεχίζει τη καταλήστευση των Ιερών των εθνικών σε ολόκληρη την Αυτοκρατορία. Παραβιάζονται τα θησαυροφυλάκια όλων ανεξαιρέτως των “ειδωλολατρικών” Ναών.
Εγκαίνια της Εκκλησίας του.. “Αγίου Τάφου”, ο οποίος κτίσθηκε στη θέση του Ναού της Θεάς Αφροδίτης που ο Κωνσταντίνος κατέστρεψε το 326-327. Για τον διάκοσμό του λεηλατούνται όλα τα εθνικά Ιερά της Παλαιστίνης και της Μικράς Ασίας. Με ειδικό αυτοκρατορικό διάταγμα σταυρώνονται ως.. υπαίτιοι της κακής συγκομιδής εκείνου του έτους (..) όλοι οι “μάγοι και μάντεις”, και ανάμεσά τους μαρτυρεί ο νεοπλατωνικός φιλόσοφος Σώπατρος που είχε προσωπικά επιχειρήσει να επαναφέρει τον Κωνσταντίνο στον εθνισμό μέσω της φιλοσοφίας και είχε συγκεντρώσει πάνω του το μίσος των χριστιανών αυλικών.
Ο αυτοκράτωρ Φλάβιος Ιούλιος Κωνστάντιος κηρύσσει διωγμό “κατά των μάντεων και των ελληνιζόντων”. Πολλοί εθνικοί φυλακίζονται ή εκτελούνται.
Μέγας διωγμός στην Κωνσταντινούπολη κατά των εθνικών. Ο ρήτωρ Λιβάνιος εξορίζεται με την κατηγορία της “γοητείας” (μαγείας).
Έδικτο του Κωνσταντίου απαγορεύει επί ποινή θανάτου τη λατρεία δια θυσιών και αγαλμάτων.
Νέο έδικτο του Κωνσταντίου επαναλαμβάνει την απαγόρευση επί ποινή θανάτου της λατρείας δια θυσιών και αγαλμάτων και διατάσσει το σφράγισμα όλων των εθνικών Ιερών ή τη βεβήλωσή τους με παράδοσή τους σε χαρτοπαίκτες και πόρνες για κυβευτήρια ή πορνοστάσια. Ο επίσκοπος Ρώμης Λιβέριος (Liberius) ορίζει τον εορτασμό της γεννήσεως του ραβί Τζεσουά στις 25 Δεκεμβρίου, ημέρα κατά την οποία οι εθνικοί εώρταζαν παλαιότερα τη γέννηση του Θεού Ανικήτου Ηλίου (Sol Invictus).
Χορηγείται από τον αυτοκράτορα Φλάβιο Ιούλιο Κωνστάντιο πλήρης ασυλία των χριστιανών επισκόπων απέναντι στα όποια δικαστήρια.
Νέο έδικτο του Κωνσταντίου με το οποίο “επιβάλλει αύθις την ποινήν του θανάτου εις τους θύοντας.. και τα Ιερά και τους Ναούς τους μέν έκλεισε τους δε κατέσκαψε” όπως γράφει ο Λιβάνιος. Σε όλη την Αυτοκρατορία στήνονται ασβεστοκάμινα δίπλα στα εθνικά Ιερά όπου μετατρέπεται σε ασβέστη η γλυπτική και αρχιτεκτονική των “ειδωλολατρών”. Αρχίζουν οι πρώτες πυρπολήσεις μεγάλων βιβλιοθηκών.
O Κωνστάντιος θέτει εκτός νόμου επί ποινή θανάτου όλες τις μαντικές μεθόδους, συμπεριλαμβανομένης και της Αστρολογίας. Σε επίσκεψή του στη Ρώμη σφραγίζει τον Ναό του Θεού Απόλλωνος, φυλακίζει τους ιερείς και αφαιρεί τον βωμό της Νίκης από την αίθουσα συνεδριάσεων της Συγκλήτου. Η Θεά Νίκη (Βικτόρια) αποτελούσε από την εποχή του Διοκλητιανού (284-305) τμήμα της ανωτάτης Τριάδος (Jupiter, Hercules, Victoria) του Πανθέου των εθνικών.
Η λατρεία των Διοσκούρων κηρύσσεται εκτός νόμου ως.. “μαγική”, θανατώνονται οι ιερείς της και κλείνονται τα Ιερά της. Στη Σκυθόπολη της Συρίας στήνονται τα πρώτα “στρατόπεδα θανάτου”, οργανωμένα δηλαδή κέντρα βασανισμού και θανατώσεως των εθνικών.
Στο Παρίσι, τον Φεβρουάριο του 360, ο 28χρονος Καίσαρ και Ύπατος Φλάβιος Κλαύδιος Ιουλιανός, σπουδαγμένος στις φιλοσοφικές σχολές των Αθηνών (355) νικητής των Αλαμανών, των Σαλίων Φράγκων και των Χαμαβών στις τέσσαρες “Γαλατικές Εκστρατείες” του (356 - 359), στέφεται Αυτοκράτωρ από τις ρωμαϊκές λεγεώνες.
Κήρυξη πλήρους ανεξιθρησκίας από τον αυτοκράτορα Ιουλιανό που μπαίνει στην Κωνσταντινούπολη στις 11 Δεκεμβρίου του 361. Ο Γρηγόριος Ναζιανζηνός (Invective versus Julianus, I 58-61) διαμαρτύρεται ότι στέρησε τους χριστιανούς της πόλεως από την.. χαρά του μαρτυρίου (..)
Ο Ιουλιανός διατάσσει την απομάκρυνση από τον Ναό του Απόλλωνος στη Δάφνη της Αντιοχείας του μιάσματος των λειψάνων του Αγίου Βαβύλα (επισκόπου Αντιοχείας που υποτίθεται ότι είχε μαρτυρήσει επί Δεκίου, αλλά στην πραγματικότητα είχε εκτελεσθεί από τον χριστιανό αυτοκράτορα Φίλιππο τον Άραβα επειδή, ως επιτίμιο για τη δολοφονία του Γορδιανού, του είχε αρνηθεί την “θεία κοινωνία”, Lieu, 1989, σελ. 48). Χριστιανοί εμπρηστές πυρπολούν τον Ναό μετά την απομάκρυνση των λειψάνων. Στις 26 Ιουνίου, ο Ιουλιανός δολοφονείται άνανδρα από χριστιανό ακόλουθό του, ενώ πολεμά κατά των Περσών.
Ο νέος αυτοκράτορας Φλάβιος Ιοβιανός διατάσσει την πυρπόληση της Βιβλιοθήκης της Αντιοχείας.
Στις 11 Σεπτεμβρίου εκδίδεται έδικτο με το οποίο απαγορεύεται η εθνική λατρεία επί ποινή θανάτου. Στα χρησιμοποιούμενα βασανιστήρια κατά των εθνικών προστίθεται ο κατακομματιασμός των πλευρών με σιδερένια άγκιστρα. Με θάνατο τιμωρούνται και οι σπλαχνοσκοπήσεις: sileat omnibus perpetuo divinandi curiositas (“για να πάψει διαπαντός η μαντική περιέργεια”). Με τρία διατάγματα (της 4ης Φεβρουαρίου, 9ης Σεπτεμβρίου και 23ης Δεκεμβρίου) ξανακατάσχονται οι περιουσίες των εθνικών Ιερών που είχαν επιστραφεί από τον Ιουλιανό και απαγορεύονται ακόμη και οι ιδιωτικές σπονδές, θυσίες και επωδές. Η Σύνοδος της Λαοδικείας εισηγείται την ποινή του θανάτου για τους αστρολόγους και τους χριστιανούς που εορτάζουν τα Σάββατα.
Έδικτο της 17ης Νοεμβρίου απαγορεύει στους εθνικούς αξιωματικούς να διατάσσουν χριστιανούς στρατιώτες.
Ο εθνικός Βέττιος Αγόριος Πραιτεξτάτος αναστηλώνει στη Ρώμη, με δικά του έξοδα και παρά τις διαμαρτυρίες του Πάπα, το Ιερό των Δώδεκα Ολυμπίων Θεών.
Ο αυτοκράτωρ Βάλης εξαπολύει μεγάλο διωγμό κατά των εθνικών σε ολόκληρη την Ανατολική Αυτοκρατορία με κέντρο την Αντιόχεια (όπου μαρτυρούν ο πρώην κυβερνήτης Φιδούστιος, οι ιερείς Ιλάριος και Πατρίκιος κ.ά.). Σωροί βιβλίων καίγονται στις πλατείες και θανατώνονται ή βασανίζονται χιλιάδες αθώοι άνθρωποι που απλώς αρνούνται να προδώσουν την λατρεία των προγόνων τους. Στα θύματα του διωγμού συμπεριλαμβάνονται και όλοι οι επιφανείς συνεργάτες του Ιουλιανού (Ορειβάσιος, Σαλλούστιος, Πηγάσιος, κ.ά). Μετά από φρικτά βασανιστήρια καίγεται ζωντανός ο φιλόσοφος Σιμωνίδης και αποκεφαλίζεται, στις 12 Μαρτίου, ο φιλόσοφος Μάξιμος.
Ο αυτοκράτωρ της Δύσεως Βαλεντινιανός που “μισούσε τους καλοντυμένους, τους μορφωμένους, τους πλούσιους και τους ευγενείς” (όπως υπογραμμίζει ο ιστορικός Αμμιανός Μαρκελλίνος), εξαπολύει μεγάλο διωγμό κατά των Ρωμαίων εθνικών. Χιλιάδες εξορίζονται, βασανίζονται ή θανατώνονται και όλων η περιουσία κατάσχεται και αποδίδεται στην Εκκλησία.
Ο κατεχόμενος από υστερικό φόβο προς την μαγεία αυτοκράτωρ Βάλης, εξουσιοδοτεί τον ανθύπατο Ασίας Φήστο να αφανίσει όλους τους εθνικούς και τα έργα τους. Έντρομοι οι άνθρωποι αρχίζουν και καίνε μόνοι τους τις βιβλιοθήκες τους για να γλυτώσουν. Οι υπόλοιποι παραδίδονται στους δήμιους.
Επαναλαμβάνεται η απαγόρευση των μαντικών πρακτικών και της Αστρολογίας. Πρωτοχρησιμοποιείται ο όρος pagani (παγανιστές, άνθρωποι της υπαίθρου) για μείωση των εθνικών.
Ο “Άγιος” Μαρτίνος ολοκληρώνει την καταστροφή των εθνικών Ιερών της Γαλατίας και κτίζει πάνω στα ερείπια μοναστήρια. Οι χριστιανοί της Ανατολικής Αυτοκρατορίας κλείνουν το Ασκληπιείο της Επιδαύρου και ποινικοποιούν ακόμη και τις παράλληλες εκδηλώσεις τής εκεί λατρείας, συμπεριλαμβανομένων των θεατρικών παραστάσεων.
Ο άβουλος αυτοκράτωρ της Δύσεως Γρατιανός επιτρέπει στην χριστιανική κοινότητα της Ρώμης να καταστρέψει πολλά Μιθραία και Ιερά των παραδοσιακών εθνικών λατρειών μέσα στην “Αιωνία Πόλη”, καταργεί το αφορολόγητο των κτήματων που ανήκουν στα “ειδωλολατρικά” ιερατεία, απαγορεύει την κληροδότηση νέων περιουσιών σε αυτά και κατάσχει όλη την κινητή τους περιουσία. Επίσης, υπό την καθοδήγηση των επισκόπων Αμβροσίου και Δαμάσου, διατάσσει τη νέα απομάκρυνση του Βωμού της Νίκης από την αίθουσα συνεδριάσεων της Συγκλήτου όπου τον είχε επανατοποθετήσει ο Ιουλιανός. Επίσης απαρνείται δημοσίως τον τίτλο του Pontifex Maximus, ως αξίωμα των “ειδωλολατρών”. Το αποκηρυχθέν αξίωμα ωστόσο ιδιοποιείται αμέσως ο επίσκοπος Δάμασος και από εκεί περνά έκτοτε στην Παποσύνη της Ρώμης.
Με νόμο του χριστιανού επάρχου του Πραιτωρίου Γράκχου και προγραφή όλων των ιερέων του Θεού Μίθρα, τα ανά την Αυτοκρατορία “Μιθραία” κατεστρέφονται από τους χριστιανούς με φωτιά και παραχώνονται.
Η Εκκλησία της Κωνσταντινουπόλεως υιοθετεί την 25η Δεκεμβρίου του επισκόπου Ρώμης Λιβερίου (354) για τον εορτασμό της γεννήσεως του ραβί Τζεσουά στις 25 Δεκεμβρίου.
Στις 27 Φεβρουαρίου, ο αυτοκράτωρ Φλάβιος Θεοδόσιος απαγορεύει όλες τις θρησκείες πλην της χριστιανικής. Όλοι οι μη χριστιανοί χαρακτηρίζονται στο εξής “σιχαμεροί, αιρετικοί, μωροί και τυφλοί”. Ο επίσκοπος Μεδιολάνου Αμβρόσιος εξουσιοδοτείται να καταστρέψει όλους τους Ναούς των εθνικών και να κτίσει επάνω στα θεμέλιά τους εκκλησίες. Οι αρχηγοί μερικών γοτθικών φυλών βαπτίζονται χριστιανοί. Καθοδηγούμενος από το μισαλλόδοξο ιερατείο, ο χριστιανικός όχλος επιτίθεται στο ελληνικό Ιερό της Ελευσίνος, το βεβηλώνει και απειλεί να λυντσάρει τους ιερείς Νεστόριο και Πρίσκο. Ο 95χρονος Ιεροφάντης Νεστόριος, γεμάτος θλίψη και αγανάκτηση, ανακοινώνει το οριστικό τέλος των πανάρχαιων Ελευσινίων Μυστηρίων και την απαρχή της επί γής βασιλείας του πνευματικού σκότους. Ο αυτοκράτωρ Θεοδόσιος αποκαλεί σε διάταγμά του “παράφρονες” όλους όσους διαφωνούν με το χριστιανικό δόγμα της Αγίας Τριάδος και απαγορεύει κάθε διαφωνία με τις θελήσεις της Εκκλησίας.
Στις 2 Μαϊου, εκδίδεται από τον Θεοδόσιο ο νόμος κατά των “αποστατών” που τιμωρεί με πλήρη στέρηση ατομικών δικαιωμάτων όλους τους πρώην χριστιανούς που απογοητευμένοι από την χριστιανική μισαλλοδοξία αποκηρύσσουν μαζικά την κρατούσα Θρησκεία και επιστρέφουν στην ανεκτική και καταφάσκουσα τη ζωή εθνική και παραδοσιακή λατρεία.
Στις 21 Δεκεμβρίου, εκδίδεται έδικτο του Θεοδοσίου με το οποίο απαγορεύεται κάθε θυσία ή απλή επίσκεψη σε εθνικούς Ναούς. Κύμα λεηλασιών, βεβηλώσεων, πυρπολήσεων και κάθε είδους καταστροφών σαρώνει από άκρου σε άκρο της Ανατολικής Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας τους Ναούς, τα μνημεία και τις Βιβλιοθήκες των εθνικών. Στην Κωνσταντινούπολη μετατρέπεται σε πορνοστάσιο ο Ναός της Θεάς Αφροδίτης και σε αποθήκες οι Ναοί του Ηλίου και της Αρτέμιδος.
Στις χριστιανικές εκκλησίες καθιερώνεται το “αλληλούϊα” (hallelu-Jah) δηλαδή “δόξα στον Ιαχωβά”. Ο αυτοκράτωρ της Δύσεως Γρατιανός διατάσσει το σβύσιμο της “αιωνίας” Ιεράς Πυράς της Θεάς Βέστα και τον διωγμό των ιερειών της. Η μεγάλη περιουσία των φυλακισμένων Εστιάδων, μεταβιβάζεται στην Εκκλησία.
Οι εθνικοί Βέτιος Αγόριος Πραιτεξτάτος (έπαρχος Πραιτωρίου) και Αυρήλιος Σύμμαχος (έπαρχος άστεως), εξουσιοδοτημένοι από την Σύγκλητο, κάνουν έκκληση στον διάδοχο του Γρατιανού Βαλεντινιανό Β να παλινορθώσει τον Βωμό της Νίκης. Ο επίσκοπος Αμβρόσιος απειλεί με αφορισμό τον νεαρό αυτοκράτορα και το αίτημα απορρίπτεται. Ο φωτισμένος Πραιτεξτάτος πεθαίνει από την θλίψη του λίγους μήνες αργότερα. Ο Θεοδόσιος διορίζει ύπαρχο Ανατολής τον φανατικό Μάτερνο Κυνήγιο που επιστρατεύει, σε συνεργασία με τους ανά τόπους επισκόπους, στρατιές μοναχών και λαϊκών για την καταστροφή των εθνικών Ναών της βορείου Ελλάδος και της Μικράς Ασίας.
Οι Μάτερνος Κυνήγιος και επίσκοπος (“Άγιος”) Μάρκελλος, καταστρέφουν αμέτρητα μικρασιατικά Ιερά. Ανάμεσά τους και ο Ναός της Εδέσσης, τα Καβείρεια Ίμβρου, ο Ναός του Απαμείου Διός, το Διδυμαίο Ιερό, όλα τα Ιερά της Παλμύρας, κ.ά. Στα στρατόπεδα θανάτου της Σκυθοπόλεως μαρτυρούν μυριάδες αθώοι άνθρωποι: “Και από τα πιό απομακρυσμένα σημεία της Αυτοκρατορίας σέρνονταν δεμένοι με αλυσίδες αμέτρητοι πολίτες κάθε ηλικίας και κάθε κοινωνικής τάξεως. Και από αυτούς πολλοί πέθαιναν στη διαδρομή ή στις ανά τόπους φυλακές. Και όσοι κατόρθωναν να επιζήσουν, κατέληγαν στη Σκυθόπολη, μία απόκεντρη πόλη της Παλαιστίνης, όπου είχαν στηθεί τα όργανα των βασανιστηρίων και των εκτελέσεων” γράφει ο Αμμιανός Μαρκελλίνος.
Νόμος της 16ης Ιουνίου απαγορεύει κάθε φροντίδα των έρημων εθνικών Ιερών. Νέες συλλήψεις εθνικών και πυρπολήσεις ιδιωτικών βιλιοθηκών.
Απαγορεύονται από τον αυτοκράτορα της Δύσεως Βαλεντινιανό οι τελευταίες εθνικές εορτές των Ρωμαίων. Ο επίσκοπος Μεδιολάνων (Μιλάνου) Αμβρόσιος αποκτά πλήρη πνευματικό έλεγχο πάνω στον αυτοκράτορα της Ανατολής Θεοδόσιο.
Απαγορεύονται από τον αυτοκράτορα Θεοδόσιο όλες οι δημόσιες συζητήσεις για θρησκευτικά ζητήματα. Ο γηραιός ρήτωρ Λιβάνιος δικάζεται μαζί με άλλους εθνικούς για.. “μαγεία” αλλά αθωώνεται από τον εθνικό δικαστή Τατιανό. Μετά την αθώωσή του στέλνει στον Θεοδόσιο την έκκληση “Υπερ των Ιερών” με την οποία τον παρακαλεί να σταματήσει την καταστροφή των εθνικών Ναών.
Κηρύσσεται εκτός νόμου κάθε μη χριστιανική μέθοδος χρονολογήσεως. Πλήθη μοναχών της ερήμου εισβάλουν στις πόλεις της Μέσης Ανατολής και καταστρέφουν με μανία αγάλματα, βωμούς και Ιερά, λυντσάρουν εθνικούς και καίνε Βιβλιοθήκες. Ο Πατριάρχης Αλεξανδρείας Θεόφιλος κινητοποιεί τον φανατισμένο χριστιανικό όχλο για να κάνει μεγάλους διωγμούς κατά των εθνικών. Μετατρέπει σε εκκλησία τον Ναό του Θεού Διονύσου, πυρπολεί το Μιθραίο και καταστρέφει τον Ναό του Διός. Ο ιερεύς του Διός, Ελλάδιος, γλυτώνει το λυντσάρισμα σκοτώνοντας 9 οχλοκράτες. Ο όχλος διαπομπεύει ανά ομάδες τους εθνικούς ιερείς σκοτώνοντάς τους στη συνέχεια με λιθοβολισμό. Τα ιερά σύμβολα και αγάλματα παραδίδονται στη χλεύη των χριστιανών περιφερόμενα πάνω σε γαϊδούρια προτού καταστραφούν.
Οι μισάνθρωποι μοναχοί παραμένουν στις πόλεις και τρώνε τις περιουσίες των θυμάτων τους εθνικών, αλλά επεκτείνουν την κακοποιό δράση τους και στους μη εθνικούς. Στις 2 Σεπτεμβρίου επιχειρείται ανεπιτυχώς με διάταγμα του Θεοδοσίου η εκδίωξή τους από τις πόλεις της Μέσης Ανατολής.
Στις 24 Φεβρουαρίου έδικτο του Θεοδοσίου απαγορεύει κάθε επίσκεψη στους εθνικούς Ναούς αλλά και το απλό ακόμη.. κοίταγμα των αγαλμάτων. Νέος μεγάλος διωγμός σε ολόκληρη την Αυτοκρατορία. Στην Αλεξάνδρεια, οι ελάχιστοι εθνικοί εξεγείρονται με επικεφαλής τον φιλόσοφο Ολύμπιο και κλείνονται στο Ιερό του Σεράπιδος. Οι χριστιανοί το καταλαμβάνουν με δόλο, το ισοπεδώνουν και πυρπολούν την ονομαστή Βιβλιοθήκη του που φιλοξενούσε τμήμα της θρυλικής συλλογής της Βιβλιοθήκης της Αλεξανδρείας. Τα ιερά σκεύη του Σεραπείου διαπομπεύονται στους δρόμους της Αλεξανδρείας.
Στις 22 Αυγούστου ανακηρύσσεται αυτοκράτωρ της Δύσεως στο Λούγδουνο από τους εθνικούς, ο ρήτωρ Φλάβιος Ευγένιος που αποκηρύσσει το βάπτισμά του κι επιστρέφει στην εθνική λατρεία. Στις 8 Νοεμβρίου ο αυτοκράτωρ της Ανατολής Θεοδόσιος θέτει εκτός νόμου όλες τις μη χριστιανικές λατρείες, τις οποίες χαρακτηρίζει “εθνικές δεισιδαιμονίες” (gentilicia superstitio). Στη Γαλατία σφάζονται όλοι οι ιερείς και κατάσχονται οι περιουσίες όλων των εθνικών Ναών που στη συνέχεια πυρπολούνται κι εκθεμελιώνονται.
Νέος μεγάλος διωγμός κατά των εθνικών σε ολόκληρη την Αυτοκρατορία. Σβήνουν τα Μυστήρια της Σαμοθράκης μετά από κατασφαγή των ιερέων και όλων των θρησκευτών από απόσπασμα “διωγμιτών” που αποβιβάσθηκε στο νησί. Καταστροφή του Μαντείου του Άμμωνος Διός στην Άφυτο της Χαλκιδικής. Στις αίθουσες των δικαστηρίων “κυλούν ρυάκια αίματος”, όπως χαρακτηριστικά γράφει ο Λιβάνιος. Στην Κύπρο, ο εβραϊκής καταγωγής επίσκοπος (“Άγιος”) Επιφάνειος και ο “Άγιος” Τύχων εκχριστιανίζουν μαζικά και με την απειλή του φασγάνου και της πυράς χιλιάδες εθνικούς και καταστρέφουν όλα τα Ιερά της νήσου. Παύουν οριστικά τα κυπριακά Μυστήρια της Αφροδίτης. Το σχετικό διάταγμα του Θεοδοσίου δηλώνει κυνικά: “όποιος δεν υπακούσει στον πατέρα Επιφάνειο δεν έχει θέση πάνω στο νησί”. Στις μεσανατολικές πόλεις Πέτρα, Αερόπολη, Ράφια, Γάζα και Βααλβέκ (Ηλιόπολη) ξεσπούν απελπισμένες εξεγέρσεις των εθνικών κατά των διωγμητών, των χριστιανών οχλοκρατών και των μοναχών ροπαλοφόρων. Στην πόλη Σούφες της Β. Αφρικής, 60 χριστιανοί πληρώνουν με τη ζωή τους την προσπάθειά τους να γκρεμίσουν το εκεί άγαλμα του Ηρακλέους.
Ο αυτοκράτωρ Ευγένιος φθάνει στην Ιταλία, όπου ο διανοούμενος στρατηγός Βίριος Νικόμαχος Φλαβιανός ξαναστήνει τον Βωμό της Νίκης στην αίθουσα της Συγκλήτου κι επαναφέρει τη λατρεία των παραδοσιακών Θεών. Στην Ανατολή, ο Θεοδόσιος καταργεί τα Πύθια, τα Άκτια και τους Ολυμπιακούς Αγώνες. Δήωση της Ολυμπίας και ισοπέδωση όλων των βωμών της.
Πλήρης παλινόρθωση του ρωμαϊκού Εθνισμού στη Δυτική Αυτοκρατορία. Ο Φλαβιανός, με το αξίωμα του υπάτου Ρώμης και υποστηριζόμενος ψυχικά από την ευσεβή σύζυγό του, αναβιώνει όλες τις καταργηθείσες από τους χριστιανούς λατρείες. Στην Όστια επανανοίγει το Ιερό του Ηρακλέους. Στις 27 Μαρτίου, 1 Απριλίου και 28 Απριλίου έως 3 Μαϊου οι Ρωμαίοι ξαναεορτάζουν με μεγαλοπρέπεια την Εορτή της Κυβέλης, την Εορτή της Βήνους Βερτικόρντια, τα Μεγαλήσια και τα Φλοράλια. Κατά χιλιάδες οι χριστιανοί επιστρέφουν στην εθνική Θρησκεία φοβούμενοι το οριστικό τέλος του Χριστιανισμού.
Στις 5 και 6 Σεπτεμβρίου συγκρούονται οι στρατοί των εθνικών (υπό τον Φλαβιανό) και των χριστιανών (υπό τον αυτοκράτορα της Ανατολής Θεοδόσιο) στην κοιλάδα του ποταμού Φρίγδου. Οι κατά πολύ ολιγώτεροι εθνικοί ηττώνται και κατασφάζονται. Ο αυτοκράτωρ Ευγένιος συλλαμβάνεται, βασανίζεται, αποκεφαλίζεται και το κεφάλι του περιφέρεται πάνω σε παλούκι σε ολόκληρη την Δυτική Αυτοκρατορία για παραδειγματισμό. Ο Φλαβιανός αυτοκτονεί για να μην πέσει στα χέρια των χριστιανών.
Νόμοι της 22ας Ιουλίου και 7ης Αυγούστου, κηρύσσουν νέους διωγμούς κατά των εθνικών.
Ο ευνούχος πρωθυπουργός του αυτοκράτορος Αρκαδίου Ρουφίνος κατευθύνει τις ορδές τών, υπό τον Αλάριχο, χριστιανών Γότθων προς τον ελλαδικό χώρο. Ακολουθούμενοι από πλήθη φανατισμένων μοναχών, οι Γότθοι του Αλαρίχου (ο οποίος είχε πολεμήσει με τον Θεοδόσιο κατά των εθνικών του Φλαβιανού) κατασφάζουν αμέτρητους εθνικούς Έλληνες και καταστρέφουν πόλεις και Ιερά στο Δίον, τη Θεσσαλία, τους Δελφούς, τη Βοιωτία, την Αττική, τα Μέγαρα, την Κόρινθο, τη Φενεό, το Άργος, τη Νεμέα, τη Λυκόσουρα, τη Σπάρτη, τη Μεσσήνη, τη Φιγαλεία, την Ολυμπία. Στην Ελευσίνα πυρπολείται το εκεί πανάρχαιο Ιερό και θανατώνονται στην πυρά ο Θεσπιεύς Ιεροφάντης Ιλάριος και όλοι οι ιερείς των Μυστηρίων τα οποία είχαν αναβιώσει από τους Μιθραϊστές λίγο μετά τον θάνατο του Νεστορίου.
Νόμος της 23ης Μαρτίου, απαγορεύει σε ολόκληρη της Ανατολική Αυτοκρατορία ακόμη και την απλή παρατήρηση “ειδωλολατρικών” τελετών.
Στις 7 Δεκεμβρίου, νόμος του αυτοκράτορος Φλαβίου Αρκαδίου, εξισώνει την εθνική λατρεία με προδοσία κατά του Κράτους. Οι τελευταίοι εθνικοί ιερείς και ιεροφάντες καθαιρούνται και φυλακίζονται.
Νέος νόμος του Αρκαδίου απαιτεί την ισοπέδωση όλων των εθνικών Ναών της Ανατολικής Αυτοκρατορίας που τυχόν στέκουν ακόμη όρθιοι.
Η Τετάρτη Σύνοδος της Καρθαγένης απαγορεύει ακόμη και στους επισκόπους την ανάγνωση των βιβλίων των εθνικών. Ο (“Άγιος”) επίσκοπος Γάζης Πορφύριος κλείνει τους περισσότερους εθνικούς Ναούς της πόλεώς του. Σε Δύση και Ανατολή αμέτρητα φιλοσοφικά και επιστημονικά βιβλία του προχριστιανικού κόσμου εξαφανίζονται στην πυρά. Ο εκχριστιανισμένος Βάνδαλος στρατηγός Στηλίχων πρωτοστατεί σε καταστροφές εθνικών Ιερών και σφαγές ιερέων και θρησκευτών. Με διάταγμα του Αρκαδίου εξουσιοδοτούνται οι τοπικές αρχές να ξυλοκοπούν τους φανατικούς μοναχούς που συνηθίζουν να επιτίθενται, ν’αποσπούν από τα χέρια των στρατιωτών και να λυντσάρουν τους συλλαμβανόμενους εθνικούς.
Νέος νόμος (13 Ιουλίου) του αυτοκράτορος Αρκαδίου απαιτεί την ισοπέδωση και των ελαχίστων πλέον Ναών των εθνικών που εδώ κι εκεί έστεκαν ακόμη όρθιοι, κυρίως σε αγροτικές περιοχές. Ανάμεσα σε άλλα Ιερά ισοπεδώνονται και οι Δελφοί. Στη Βόρειο Αφρική οι διωγμήτες Ιόβιος και Γαυδέντιος κτυπούν όλα τα αστικά κέντρα των εθνικών, καταστρέφουν τους Ναούς, καίνε τις βιβλιοθήκες και θανατώνουν τους ιερείς.
Ο επίσκοπος Νικήτας καταστρέφει το Μαντείο του Διονύσου των Βεσσών και εκχριστιανίζει με τη βία όλη την γύρω περιοχή.
Ο χριστιανικός όχλος της Καρχηδόνος λυντσάρει εθνικούς και καταστρέφει Ναούς και αγάλματα. Ο (“Άγιος”) επίσκοπος Πορφύριος. οργανώνει μαζικά λυντσαρίσματα εθνικών και καταστρέφει με τη βοήθεια του φανατισμένου όχλου τους οκτώ εν ενεργεία Ναούς της Γάζης. Η ΙΕ Σύνοδος της Καρχηδόνος, εκδίδει κανόνα με τον οποίο αφορίζονται ακόμη και μετά θάνατον όλοι όσοι δημιουργούν συγγένειες με εθνικούς ή δεν αποκληρώνουν τους ήδη συγγενείς τους που παραμένουν εθνικοί.
Ο στρατηγός Στηλίχων καίει στη Ρώμη τα περίφημα Σιβυλλικά Βιβλία.
Ο Ιωάννης ο λεγόμενος “Χρυσόστομος”, στέλνει ορδές ροπαλοφόρων μοναχών να σαρώσουν τα “είδωλα” (Ναούς, αγάλματα και βωμούς) όλης της Παλαιστίνης.
Ο Ιωάννης “Χρυσόστομος” συγκεντρώνει χρήματα από θεομανείς προσήλυτες για τις εργασίες διαλύσεως των εθνικών Ναών. Το ίδιο έτος διατάσσει την εκθεμελίωση και πυρπόληση του θαυμαστού Ναού της Εφεσίας Αρτέμιδος. Στην Σαλαμίνα της Κύπρου οι “Άγιοι” Επιφάνειος και Ευτύχιος συνεχίζουν τις καταστροφές των Ιερών και την κατασφαγή όσων αρνούνται να βαπτισθούν.
Νέος νόμος ανανεώνει την ποινικοποίηση κάθε μη χριστιανικής τελετής.
Κοινός νόμος των Αρκαδίου και Ονωρίου διατάσσει την αφαίρεση του κάθε είδους γλυπτού διακόσμου από τα αρχαία μνημεία ή από τα συντρίμμια των εθνικών Ναών. Ακόμη και οι ιδιώτες οφείλουν να παραδώσουν όλα τ’αγαλματίδια που τυχόν έχουν στην κατοχή τους. Ο Στηλίχων ληστεύει στη Ρώμη τον χρυσό του Ναού του Καπιτωλίου Διός. Νέοι διωγμοί και καταστροφές Βιβλιοθηκών υπό την άμεση εποπτεία των ανά τόπους επισκόπων. Οι δικαστές που φαίνονται επιεικείς προς τους “ειδωλολάτρες” μετατρέπονται αυτομάτως σε κατηγορούμενους. Στην πόλη Καλάμα της σημερινής Αλγερίας, η σκληρότητα των διωγμών προκαλεί μεγάλη εξέγερση του πληθυσμού με πυρπολήσεις εκκλησιών η οποία όμως πνίγεται στο αίμα υπό την εποπτεία του “Αγίου” Αυγουστίνου.
Επαναλαμβάνεται η επί ποινή θανάτου απαγόρευση όλων των μαντικών πρακτικών και της Αστρολογίας.
Ο αυτοκράτωρ Ονώριος κηρύσσει νεό διωγμό κατά των εθνικών. Στο σχετικό διάταγμά του αναφέρει: “Ας μάθουν λοιπόν όλοι αυτοί που δρούν ενάντια στους αγίους νόμους ότι η εμμονή τους στην αιρετική δεισιδαιμονία, τού να ασκούν λατρεία σε απόμακρα μαντεία, τιμωρείται με εξορία ή αίμα, ώστε να μην ξανατολμήσουν να συγκεντρωθούν σε τέτοια μέρη για τις εγκληματικές τους δραστηριότητες”
Στις 24 Αυγούστου, ο Αλάριχος καταλαμβάνει μετά από προδοσία την Ρώμη και επί τρείς ημέρες λεηλατεί τους θησαυρούς της, καταστρέφει τα έργα τέχνης και τα βιβλία των εθνικών και κατασφάζει τους κατοίκους της “Αιωνίας Πόλεως”. Το χάλκινο άγαλμα της Θεάς Βίρτους (Ανδρείας) καταστρέφεται στο χυτήριο από τους φανατικούς μοναχούς.
Λίγο πριν το Πάσχα, κατά προτροπή του επισκόπου Κυρίλλου, η εθνική φιλόσοφος Υπατία δολοφονείται με άγριο τρόπο από τον χριστιανικό όχλο της Αλεξανδρείας. Οδηγείται στην πατριαρχική εκκλησία του “Αγίου Μιχαήλ”, όπου οι χριστιανοί την κόβουν κομμάτια και περιφέροντάς τα στους δρόμους της πόλεως, τα καίνε τελικά μαζί με τα συγγράμματα της φιλοσόφου σε μία τεράστια πυρά στη θέση Κυναρών. Στις 30 Αυγούστου εκδίδεται έδικτο που απαιτεί να συλλαμβάνονται και να σταυρώνονται ή καίγονται ζωντανοί όλοι οι εθνικοί ιερείς της Βορείου Αφρικής.
Στις 7 Δεκεμβρίου, καθαιρούνται όλοι οι μη χριστιανοί στρατιωτικοί, αυλικοί, δημόσιοι υπάλληλοι και δικαστικοί. Ο μοναχός Υπάτιος, επονομαζόμενος “Η Σπάθα του Θεού”, περιοδεύει την Βιθυνία και εντοπίζει “κρυφούς” λάτρεις των αρχαίων Θεών, τους οποίους εξοντώνει μαζί με τις οικογένειές τους δίχως μεσολάβηση δίκης.
Ισοπεδώνεται το μεγάλο Ιερό της Κελαιστίδος στην Καρχηδόνα. Νέες σφαγές εθνικών σε ολόκληρη την Βόρειο Αφρική.
Στις 8 Ιουνίου, ο αυτοκράτωρ της Ανατολής Θεοδόσιος ο επονομαζόμενος “Μικρός”, εκδίδει νόμο του με τον οποίο τιμωρείται με φυλάκιση και βασανιστήρια η παραδοσιακή λατρεία, η οποία χαρακτηρίζεται “λατρεία των δαιμόνων”.
Δήωση του Παρθενώνος των Αθηνών και μέγας διωγμός των εκεί.. “οπαδών των δαιμόνων”.
Το ιερό σύμβολο των εθνικών, ο Σταυρός, ως χριστιανικό πλέον σύμβολο, εισάγεται στις εκκλησίες.
Νέος νόμος του Θεοδοσίου απειλεί στις 14 Νοεμβρίου με θάνατο όλους τους “αιρετικούς” και εθνικούς της Αυτοκρατορίας. Μόνο ο Ιουδαϊσμός γίνεται αποδεκτός ως νόμιμη θρησκεία, αν και καθίσταται αδύνατη η σχέση ή απλή επικοινωνία μεταξύ χριστιανών και Ιουδαίων. Σε περίπτωση κρυφού μικτού γάμου η χριστιανή γυναίκα θανατώνεται ως.. μοιχαλίδα. Με τον ίδιο νόμο ορίζεται ο εξαγνισμός και στη συνέχεια χρήση ως εκκλησία του κάθε Ναού των εθνικών που δεν έχει ακόμη γκρεμισθεί.
Έδικτο του Θεοδοσίου, υπενθυμίζει στις 31 Ιανουαρίου την ύπαρξη της θανατικής ποινής για τιμωρία της “ειδωλολατρίας” την οποία κατηγορεί μάλιστα ως.. αιτία ενός προσφάτου λιμού !!
Καταστροφή όλων των μνημείων, βωμών και Ναών που έστεκαν ακόμη στην Αθήνα, την Ολυμπία και τις άλλες ελληνικές πόλεις.
Ο Θεοδόσιος διατάσσει να παραδοθούν στις φλόγες όλα τα “αντιχριστιανικά” βιβλία. Ανάμεσά τους καταστρέφονται και τα βιβλία του νεοπλατωνικού Πορφυρίου που βήμα προς βήμα ξεσκέπαζαν την αληθινή φύση του Χριστιανισμού.
Καταστρέφονται όλοι οι Ναοί και οι Βιβλιοθήκες της Αφροδισιάδος της οποίας το όνομα αλλάζει σε Σταυρούπολις.
Στις 4 Νοεμβρίου, νόμος του αυτοκράτορος Θεοδοσίου ανανεώνει όλους τους προηγούμενους που προέβλεπαν ποινή θανάτου για τους “ειδωλολάτρες”.
Σποραδικοί διωγμοί εθνικών στην Ανατολική κυρίως Αυτοκρατορία (αφού η Δυτική κατελύθη το 476). Ανάμεσα σε χιλιάδες ανωνύμους μάρτυρες θανατώνονται ο ιατρός Ιάκωβος και φιλόσοφος Γέσσιος, ενώ φυλακίζονται οι Σεβηριανός, Ηραίστιος, Ζώσιμος, Ισίδωρος κ.ά. Την ίδια εποχή, ο προσηλυτιστής Κόνων κατασφάζει τους “pagani” της νήσου Ίμβρου, ενώ άλλοι προσηλυτιστές εξοντώνουν τους τελευταίους λάτρεις του Διός Λαβρανίου στη Φασούλα της Κύπρου και της Ίσιδος στην Αίγυπτο.
Πνίγονται στο αίμα οι τελευταίες εξεγέρσεις των εθνικών της Μικράς Ασίας.
Στην Αλεξάνδρεια γενικεύονται οι διαπομπεύσεις και μαρτυρικές θανατώσεις των “κρυφών” εθνικών ιερέων. Δολοφονούνται διάφοροι εθνικοί στρατιωτικοί, όπως λ.χ. ο νικητής των Βανδάλων στρατηγός Μαρκελλίνος.
Ο Παπας Γελάσιος αφορίζει τους εορταστές των Λουπερκαλίων. Σφραγίζονται όλοι οι ακόμη όρθιοι αρχαίοι Ναοί της Δύσεως.
Η χριστιανική εσχατολογία προβλέπει, ανεπιτυχώς φυσικά, ότι το συγκεκριμένο έτος θα γίνει η.. συντέλεια του Κόσμου. Νέες πυρές των χριστιανών καταστρέφουν ό,τι είχε απομείνει από την σοφία και επιστήμη των εθνικών. Η ανθρωπότητα πέφτει σε ακόμη μεγαλύτερη αποκτήνωση. Εξαφανίζονται παντελώς η αποχέτευση των οικιών, η ρωμαϊκή κεντρική θέρμανση και τα κρεβάτια. Ο γνωστός συγγραφέας McCabe (στο “History’s Greatest Liars”, σελ. 27) κάνει μία εκπληκτική σύγκριση ανάμεσα στον ρωμαϊκό κόσμο των εθνικών και σε εκείνον των χριστιανών του Μεσαίωνος: “Στη Ρώμη του τετάρτου αιώνος, αντιστοιχούσαν τρείς ελεύθεροι χειρώνακτες σε έναν σκλάβο.. αλλά από το 500 έως το 1100 η συντριπτική πλειοψηφία των χειρωνακτών της Ευρώπης ήσαν δουλοπάροικοι.. Στη Ρώμη, οι εργάτες των πόλεων μπορούσαν ν’απολαύσουν δωρεάν εκπαίδευση, φθηνή διασκέδαση, φθηνή τροφή, υπέροχα λουτρά και γυμναστήρια, εορτές και αργίες για τουλάχιστον 200 από τις 365 ημέρες του έτους. Από το 500 έως το 1100, οι εργάτες της Ευρώπης δεν είχαν κανένα από τα παραπάνω αγαθά, ούτε ελευθερία, ούτε προστασία από τον νόμο. Στην παγανιστική Ρωμαϊκή Αυτοκρατορία οι γυναίκες είχαν ισονομία και ίση κοινωνική αντιμετώπιση με τους άνδρες. Από το 500 έως το 1100 τις αντιμετώπιζαν όπως και τα ζώα. Οι παγανιστές Ρωμαίοι παρήγαγαν μία μεγάλη βιβλιογραφία, οικοδόμησαν εκπληκτικά κτίρια ακόμη και στις περιφέρειες, καθώς και υδραγωγεία, γέφυρες, υπέροχες οδούς, θέατρα κ.τ.λ. Από το 500 έως το 1100 σχεδόν κανένα βιβλίο δεν παρήχθη, τουλάχιστον σημαντικό ώστε να διαβάζεται και σήμερα, σχεδόν κανένα ζωγραφικό έργο ή γλυπτό ή οικοδόμημα που να είναι σήμερα αξιοθέατο. Οι Ρωμαίοι διέθεταν βιβλιοθήκες μέχρι και 500.000 τόμων. Από το 500 έως το 1100 δεν υπήρχαν πάνω από 600 τόμοι σε ολόκληρη την Ευρώπη..”
Το “ειδωλολατρικό” θυμίαμα γίνεται για πρώτη φορά δεκτό στις εκκλησίες των χριστιανών.
Ο αυτοκράτωρ της Ανατολικής Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας Αναστάσιος διατάσσει την κατασφαγή των εθνικών της πόλεως Ζοάρα της Αραβίας και την εκθεμελίωση του εκεί Ιερού του Θεού Θεανδρίτου. Το βάπτισμα γίνεται υποχρεωτικό επί ποινή θανάτου, ακόμη και για όσους δηλώνουν ήδη χριστιανοί.
Με έδικτο του αυτοκράτορος Γιουτπράδα-Ιουστινιανού, καταργούνται οι εξόριστοι στην Αντιόχεια Ολυμπιακοί Αγώνες. Ο ίδιος έχει ήδη νομοθετήσει να θανατώνονται με κατασπαραγμό από θηρία, θάνατο στην πυρά, σταύρωση ή ξέσκισμα με σιδερόνυχα όλοι οι “καταγινόμενοι με την μαγείαν, την μαντικήν, την γοητείαν και την ειδωλολατρίαν” και απαγορεύσει να διδάσκουν “οι πάσχοντες από την ιερόσυλη ψυχική νόσο των Ελλήνων” δηλαδή οι εθνικοί.
Με έδικτο του αυτοκράτορος Γιουτπράδα-Ιουστινιανού, κλείνει η Ακαδημία των Αθηνών και κατάσχεται η περιουσία της. Οι επτά τελευταίοι διδάσκαλοι καταφεύγουν στον βασιλιά των Περσών Χοσρόη που τους δίδει έδρες στο Πανεπιστήμιο του Ιουντισαπούρ (Jundishapur).
Μία ακόμη χριστιανική εσχατολογία προβλέπει, ανεπιτυχώς φυσικά, ότι το συγκεκριμένο έτος θα γίνει η.. συντέλεια του Κόσμου. Ο μοναχός Ιωάννης Ασιακός, επικεφαλής ενόπλων ομάδων προσηλυτιστών, αρχίζει γενοκτονία κατά των Μικρασιατών εθνικών.
Η ελληνική Ιατρική έχει ήδη απαγορευθεί ως “γνώση του Διαβόλου” και τα συγγράμματά της έχουν ήδη χαθεί για πάντα στη φωτιά των χριστιανών. Με μόνη θεραπευτική μέθοδο την.. αφαίμαξη και το διάβασμα εξορκισμών, αρχίζει στην Ανατολική Ρωμαϊκή Αυτοκρατορία η μεγάλη επιδημία που υπολογίζεται (Panati Charles, 1989) ότι εξόντωσε 100 εκατομμύρια ανθρώπους. Η Εκκλησία βγαίνει παρόλα αυτά κερδισμένη, καθώς αποδίδει την επιδημία στην οργή του Θεού για την επιβίωση των “αιρέσεων” και της “ειδωλολατρίας”. Ο όχλος τρέχει πανικόβλητος να εκκλησιασθεί. Ο Πέρσης βασιλιάς Χοσρόης σαρώνει τις χριστιανικές πόλεις της Συρίας. Την μόνη πόλη που δεν καταστρέφει ή λεηλατεί είναι η Χαρράν (ελληνιστί Κάρρες), της οποίας οι κάτοικοι είχαν παραμείνει πεισματικά εθνικοί.
Ο Γιουτπράδα-Ιουστινιανός αναθέτει καθήκοντα αυτοκρατορικού προσηλυτιστού (“επισκόπου τιτουλαρίου”) στον Ιωάννη Ασιακό. Επί 35 ολόκληρα χρόνια ο τελευταίος εφαρμόζει μαζικούς και βιαίους εκχριστιανισμούς των εθνικών της Φρυγίας, Καρίας και Λυδίας και κτίζει 99 εκκλησίες και 12 μοναστήρια πάνω στα συντρίμμια των εθνικών Ιερών.
Ο Ιωάννης Ασιακός εξοντώνει εκατοντάδες εθνικούς της Κωνσταντινουπόλεως. Τα θύματα της χριστιανικής παραφροσύνης σταυρώνονται (“φουρκίζονται”), κόβονται κομμάτια ή πνίγονται στην θάλασσα μέσα σε σάκκους, και σε πολλές περιπτώσεις τα έντερά τους περιφέρονται ως.. τρόπαια στους δρόμους από τον χριστιανικό όχλο (Mac Mullen, “Christianity & Paganism..”, σελ. 176-177, σημ. 89). Πολλοί ευγενείς εθνικοί γλυτώνουν την βάπτιση ή το μαρτύριο αυτοκτονώντας. Οι χριστιανοί βεβηλώνουν τα πτώματά τους και τους πετούν στους σκουπιδότοπους.
Στην Κυρηναϊκή και τη Σίβα, σφάζονται οι τελευταίοι λάτρεις του Άμμωνος Διός.
Ο Ιουστινιανός στέλνει στην Αντιόχεια τον φοβερό ιεροεξεταστή Αμάντιο που συλλαμβάνει, βασανίζει και θανατώνει τους τελευταίους εθνικούς της πόλεως και καίει όλες τις ιδιωτικές βιβλιοθήκες
Ο ευνούχος Αρμένιος στρατηγός της Ανατολικής Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας Ναρσής, νικά τους εθνικούς Βλέμυες και καταστρέφει το τελευταίο Ιερό της Ίσιδος στη νησίδα Φιλά του Νείλου.
Μετά από διορία τριών μηνών για εγκατάλειψη των πατρογονικών λατρειών, ο Ιουστινιανός διατάσσει μαζικές συλλήψεις, διαπομπεύσεις, βασανιστήρια, φυλακίσεις και εκτελέσεις Ελλήνων εθνικών στην Αθήνα, την Αντιόχεια, την Παλμύρα και την Κωνσταντινούπολη. Στην πλατεία του Κυνηγίου της τελευταίας, καίγονται σε τεράστιες πυρές χιλιάδες βιβλία και πολλά ιδιωτικά αγάλματα (Ι. Μαλάλας “Χρονογραφία”). Οι συντεχνίες και οι οικογένειες καθίστανται αποκλειστικά υπεύθυνες για τις θρησκευτικές αντιλήψεις των μελών τους. Το ίδιο και οι αφέντες για τις αντιλήψεις των δούλων τους.
Η Σύνοδος της Τούρ απαγορεύει τον εορτασμό της ημέρας του ρωμαϊκού Θεού Ιανού (την 1η Ιανουαρίου).
O Ρωμαίος αυτοκράτωρ Ιουστίνος Β τυπώνει νομίσματα με ένα πτερωτό πλάσμα, το “γκένιους” της Κωνσταντινουπόλεως, πάνω από το κεφάλι του αντί του καθιερωμένου σταυρού. Η Εκκλησία ξεσηκώνει εναντίον του τον όχλο των ανατολικών επαρχιών διαδίδοντας ότι ίσως είναι “αποστάτης”.
Επί αυτοκράτορος της Ανατολικής Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας Τιβερίου, οι χριστιανοί διώκτες φυλακίζουν, βασανίζουν και σταυρώνουν εκατοντάδες επιφανείς Έλληνες τους οποίους υποπτεύονται για Εθνισμό. Ο επικεφαλής των περιβόητων “διωγμητών” Θεόφιλος, κατασφάζει ή σταυρώνει όλους τους τελευταίους εθνικούς της Ηλιοπόλεως (Βααλβέκ).
Έφοδος των “διωγμητών” της Αντιοχείας σε μυστικό Ναό του Θεού Διός. Ο ιερεύς αυτοκτονεί επί τόπου, αλλά συλλαμβάνονται αρκετοί θρησκευτές και ανάμεσά τους ο ύπαρχος Ανατόλιος. Οι κρατούμενοι βασανίζονται και στέλνονται στην Κωνσταντινούπολη για να δικασθούν (και σε αυτό το χρονικό σημείο τοποθετούν οι μη χριστιανοί ερευνητές την απαρχή του ιεροεξετασμού). Ο χριστιανικός όχλος της Κωνσταντινουπόλεως, ερεθισμένος από τις μυστικές δίκες, λυντσάρει στους δρόμους διάφορους, πραγματικούς ή υποτιθέμενους, εθνικούς. Οι Αντιοχείς εθνικοί καταδικάζονται σε θάνατο και ρίχνονται στα θηρία του Ιπποδρόμου που όμως δεν δείχνουν πρόθυμα να τους κατασπαράξουν. Οι χριστιανοί τους θανατώνουν τελικά με σταύρωση. Τα πτώματά τους σύρονται από τον όχλο στους δρόμους της πολεως και πετάγονται άταφα στους σκουπιδότοπους.
Νέοι διωγμοί κατά των εθνικών από τον αυτοκράτορα Μαυρίκιο.
Το ιερό σύμβολο των εθνικών, ο Σταυρός, ως χριστιανικό πλέον σύμβολο, τοποθετείται πάνω στα κωδωνοστάσια των εκκλησιών.
Σε όλη την Ανατολική Ρωμαίκή Αυτοκρατορία, οι καταδότες της Εκκλησίας “ανακαλύπτουν” συνεχώς “συνωμοσίες” των εθνικών. Νέες εκτελέσεις με παλουκώματα, σταυρώσεις και αποκεφαλισμούς. Στον παπικό θρόνο ανεβαίνει ο Πάπας Γρηγόριος ο λεγόμενος “Μέγας” (590- 604), που θα κάψει σε λίγο την Βιβλιοθήκη του Παλατίνου Απόλλωνος “για να μη στερήσει τους πιστούς η θύραθεν σοφία της από την Βασιλεία των Ουρανών..”
Η Χριστιανική Εκκλησία, δια στόματος Πάπα Γρηγορίου, αναγγέλλει για μία ακόμη φορά τη.. συντέλεια του κόσμου. Τρομοκρατημένοι πάμπολλοι δουλοκτήτες και γαιοκτήμονες χαρίζουν την περιουσία και τους δούλους ή δουλοπάροικούς τους στην Εκκλησία και ντύνονται μοναχοί.
Ο αυτοκράτωρ Μαυρίκιος διατάσσει τον βίαιο εκχριστιανισμό της Χαρράν (Κάρρες). Ανάμεσα σε δεκάδες μάρτυρες εθνικούς, σταυρώνεται και ο επικεφαλής της στρατιωτικής δυνάμεως της πόλεως Ακίνδυνος μετά από κατάδοση συνεργατών του. Ο Πάπας Γρηγόριος διατάσσει τον εξαγνισμό όλων των “ειδωλολατρικών” τόπων λατρείας και συστήνει αργή και συστηματική δράση των προσηλυτιστών ώστε να μην προκαλέσει βίαιες αντιδράσεις: “Δεν μπορεί ν’ανέβει κανείς στην κορυφή ενός όρους με ένα μόνο άλμα, αλλά χρειάζεται να το κάνει σιγά και μεθοδικά, βήμα προς βήμα.. Πρέπει να προσέξουμε πρώτα από όλα να μην εξοργίσουμε τους ειδωλολάτρες και να μη καταστρέφουμε τους ναούς τους. Πρέπει να καταστρέφουμε μόνο τα είδωλα και έπειτα να ραντίζουμε το μέρος με αγιασμό και να τοποθετούμε μέσα του άγια λείψανα.. Αν οι ναοί αυτοί είναι καλοκτισμένοι, μάς συμφέρει να τους μετατρέπουμε απλώς από χώρο λατρείας των δαιμόνων σε χώρο λατρείας του αληθινού Θεού”.
Νέες σφαγές εθνικών στην Αγγλία, την Ιλλυρία, την Μέση Ανατολή και τη Μικρά Ασία. Το Ρωμαϊκό Πάνθεον μετατρέπεται σε Εκκλησία της “Σάντα Μαρία Ροτόντα”.
Η “Εν Τρούλλω” ή “Πενθέκτη” Σύνοδος της Κωνσταντινουπόλεως, καταδικάζει τον εορτασμό των Καλενδών, των Βρουμαλίων, των Ανθεστηρίων, καθώς και τις διονυσιακές πομπές και τις μεταμφιέσεις.
Οι Έλληνες εθνικοί της Λακωνικής αντιστέκονται με επιτυχία στην απόπειρα του Πατριάρχου Κωνσταντινουπόλεως Ταρασίου να τους εκχριστιανίσει.
Από τον Αρμένιο προσηλυτιστή Νίκωνα τον “Μετανοείτε” και τους ένοπλους μοναχούς του, εκχριστιανίζονται με τη βία οι τελευταίοι Έλληνες εθνικοί της Λακωνίας και κατασφάζονται οι δούκες και οι ιερείς τους.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου