A study of the word “paradise” reveals a derivation from an ancient Persian word, pairidaēza (Old Persian paradayadam > Avestan Persian paridaida- , or pairidaēza; Median paridaiza- ; transliterated into ancient Greek paradeisos, and then Latin paradisus), a word formed by the combination of pairi-, “around or enclosing, as with a wall,” and diz, “to mould or to form”.
 |
| English: fragment of the manuscript "Codex Regius" (Photo credit: Wikipedia) |
15 The word thus signifies a walled-in park of royal proportions. Within the embankments of the enclosure wild animals would be stocked and hunted, gardens and orchards cultivated, and a royal palace and pavilions on terraces built. To the ancient Persians the word ‘paradise’ was used as a regular noun, sometimes plural in number.
Passing to us through Latin, French, and Middle English, “paradise” came to be used with a strict sense of singularity – on account of the Christian association of it with the pre-lapserian “earthly paradise” of the Garden of Eden or with the post-redemption “celestial paradise” of the Kingdom of Heaven. It is difficult even to think of using the word as plural: ‘paradises’. This is because the two concepts of Eden and Heaven are not (cannot rightly be) articulated in terms suggesting more than one, which is to say, in terms of having a rival or another of its kind. Both concepts, however, do rely on the usual human understanding of a garden, albeit a perfected, divine one: an ideal place of harmony and repose, remote in both space and time, whence work and toil (human or divine) have been banished, since nature herself (by divine purpose) flourishes there beneficently and unaided. Our understanding and use of the word “paradise” thus refers to such perfection and desirability in a site as would seem to preclude its being used in the plural.
But this Christian connotation of uniqueness with respect to “paradise” does not follow from the use of the Hebrew word pardēs, meaning park or garden, in the Old Testament. Granted, the word does not appear there frequently; only three times: Nehemiah 2:8, Ecclesiastes 2:5,16 and Song of Songs 4:12-16. In each instance the word refers to a specific (not unique) lush enclosure whose bounty is cultivated and protected. There is no sense of exclusivity or singularity that is associated with it, however. Thus the Hebrew word remained (prior to the later rabbinical and apocalyptic Jewish commentaries that transformed it) similar in meaning to the equivalent word in Old Persian/Avestan, pairadaēza. Only in the New Testament did the Greek word paradeisos come to signify and describe a singular and heavenly realm. Notably, the Hebrew word does not appear at Genesis 2:8, as we might well expect.
=============
It was the Septuagint translation of the Pentateuch (completed in the mid-3rd century BCE) which consistently made use of the Greek word paradeisos, not only to render the three cases of pardēs but also to make reference to the ‘Garden’ of Eden in Genesis, now interpreted as ‘paradise’ lost (Revelations 2:7). In the New Testament, paradeisos referred to “celestial paradise” or Heaven (as, for example, in Luke 23:43 and II Corinthians 12:4; Tertullian, the Vulgate, and St. Jerome use the Latin cognate paradisus to describe both Heaven and Eden).18The original Greek word,as first used by Xenophon in his portraits of Cyrus the younger and Cyrus the Great, never really had such definitively other-worldly connotations.
Μετάφραση μέσω Google Translate:
Μια Σύντομη Ετυμολογία του "Παραδείσου" μια μελέτη της λέξης "παράδεισο" αποκαλύπτει μια παραγωγή από την αρχαία περσική λέξη, pairidaēza (Παλιά Περσικά paradayadam> Avestan περσική paridaida-, ή pairidaēza? Διάμεση paridaiza-? μεταφράστηκε στα αρχαία ελληνικά Παράδεισος, και στη συνέχεια τη Λατινική Paradisus), μια λέξη που σχηματίζεται από το συνδυασμό pairi-, "γύρω ή επισυνάπτοντας, όπως με έναν τοίχο," και Ντιζ, "στη φόρμα ή να διαμορφώσει". 15 Η λέξη σημαίνει τον τρόπο αυτό εντός των τειχών στο πάρκο της βασιλικής αναλογίες. Εντός των αναχωμάτων του περίβλημα άγρια ζώα θα πρέπει να αποθηκεύονται και να καταδιώκονται, κήπους και περιβόλια που καλλιεργούνται, και βασιλικό παλάτι και περίπτερα στις βεράντες χτισμένη. Στο αρχαίοι Πέρσες "παράδεισο" η λέξη που χρησιμοποιείται ως τακτικό ουσιαστικό, μερικές φορές τον πληθυντικό σε αριθμό.
Περνώντας σε εμάς μέσα από τα λατινικά, γαλλικά, αγγλικά και Μέσης, "παράδεισος" ήρθε να χρησιμοποιηθεί με ένα αυστηρό αίσθηση της μοναδικότητας - λόγω της χριστιανικής ένωσης με την προ-lapserian "επίγειο παράδεισο "του Κήπου της Εδέμ ή με τη μετα-λύτρωση" ουράνιο παράδεισο "του Βασιλείου των Ουρανών. Είναι δύσκολο ακόμη και να σκεφτεί τη χρήση της λέξης ως πληθυντικό: «παραδείσους». Αυτό οφείλεται στο γεγονός ότι οι δύο έννοιες της Εδέμ και Παράδεισος δεν είναι (δεν μπορούν να είναι σωστά) αρθρώνεται με όρους που υποδηλώνουν περισσότερες από μία, δηλαδή, από την άποψη της με τον αντίπαλο ή τον άλλο του είδους του. Και οι δύο έννοιες, Ωστόσο, μη βασίζεστε στη συνηθισμένη ανθρώπινη κατανόηση του κήπου, αν και τελειοποιηθεί, ένα θεϊκό: ιδανικός τόπος της αρμονίας και ηρεμίας, σε απομακρυσμένες χώρο και το χρόνο, απ 'όπου και το έργο του μόχθου (Ανθρώπινη ή θεία) έχουν εξοριστεί, επειδή η ίδια η φύση (από το θεϊκό σκοπό) ευδοκιμεί εκεί beneficently και χωρίς βοήθεια. Κατανόηση και η χρήση της λέξης "παράδεισο" παραπέμπει σε τέτοιες τελειότητα και τη σκοπιμότητα μιας τοποθεσίας, όπως φαίνεται να αποκλείει την χρήση της στο πληθυντικό.
Αλλά αυτή η χριστιανική έννοια της μοναδικότητας όσον αφορά την "παράδεισο" δεν προκύπτει από το χρήση των Pardes εβραϊκή λέξη, που σημαίνει πάρκο ή στον κήπο, στην Παλαιά Διαθήκη. Σύμφωνοι, η λέξη δεν φαίνεται να υπάρχουν συχνά? μόνο τρεις φορές: Νεεμίας 2:8, Εκκλησιαστής 2:5, 16 και Άσμα Ασμάτων 4:12-16. Σε κάθε περίπτωση, η λέξη αναφέρεται σε ένα συγκεκριμένο (όχι η μοναδική) καταπράσινο περίβολο η γενναιοδωρία των οποίων καλλιεργούνται και να προστατεύονται. Δεν υπάρχει καμία αίσθηση της μοναδικότητας ή αποκλειστικότητας που είναι που συνδέονται με αυτό, όμως. Έτσι, η εβραϊκή λέξη παρέμεινε (πριν από τη μεταγενέστερη και rabbinical αποκαλυπτική Εβραϊκή σχόλια που το μετέτρεψαν) παρόμοιο στην έννοια με την αντίστοιχη λέξη στην Παλιά Περσικά / Avestan, pairadaēza. Μόνο στην Καινή Διαθήκη οι Έλληνες Παράδεισος λέξη έρχονται να δηλώσουν και να περιγράψει ένα μοναδικό και ουράνια σφαίρα. Συγκεκριμένα, η εβραϊκή λέξη δεν φαίνεται στη Γένεση 2:8, όπως θα μπορούσε κάλλιστα να περιμένουμε. 17 Ήταν η μετάφραση των Εβδομήκοντα της Πεντατεύχου (ολοκληρώθηκε στα μέσα-3 ος αιώνας π.Χ.), η οποία γίνεται με συνέπεια τη χρήση των ελληνικών Παράδεισος λέξη, όχι μόνο για να καταστήσει τις τρεις περιπτώσεις Pardes αλλά και να κάνει αναφορά στην «Κήπο» της Εδέμ στη Γένεση, τώρα ερμηνευθεί ως χαμένο «παράδεισο» (Αποκ. 2:7). Στην Καινή Διαθήκη, ο Παράδεισος που αναφέρεται σε «παράδεισο ουράνιο" ή τον Ουρανό (Όπως, για παράδειγμα, στον Λουκά 23:43 και 12:04 Προς Κορινθίους Β? Ο Τερτυλλιανός, ο Vulgate, και ο Άγιος Ιερώνυμος χρησιμοποιούν τα λατινικά Paradisus παρεμφερές για να περιγράψει τόσο τον Ουρανό και Εδέμ). 18 Η αρχική ελληνική λέξη, όπως χρησιμοποιήθηκε για πρώτη φορά από τον Ξενοφώντα στα πορτρέτα του, ο Κύρος ο νεότερος και ο Κύρος ο Μέγας ποτέ, πραγματικά όπως είχε οριστικά άλλους-κοσμική χροιά.
=====================
Good News, Facebook! The Root Word for 'Paradise' Originally Meant 'Walled Garden'
Richard Mortel/Panoramio
I happened to be poking into the history of the word, "dough," and it turns out it derives its name from an Indo-European root ("dheigh") that meant "to form, to build." That got bent to mean wall (daēza) in an ancient Iranian language, including the walls that surrounded gardens (pairidaēza). Run a few permutations, described below, and Xenopohon ends up using the word "paradeisos," which he used to refer to the walled gardens of Persia. The word got applied to Eden in a key translation of the Bible, and voila, the modern meaning of paradise was born. Yes, I learned this key piece of tech trivia by reading the dictionary:The old Iranian language Avestan had a noun pairidaēza-, "a wall enclosing a garden or orchard," which is composed of pairi-, "around," and daēza- "wall." The adverb and preposition pairi is related to the equivalent Greek form peri, as in perimeter. Daēza- comes from the Indo-European root*dheigh-, "to mold, form, shape." Zoroastrian religion encouraged maintaining arbors, orchards, and gardens, and even the kings of austere Sparta were edified by seeing the Great King of Persia planting and maintaining his own trees in his own garden. Xenophon, a Greek mercenary soldier who spent some time in the Persian army and later wrote histories, recorded the pairidaēza- surrounding the orchard as paradeisos, using it not to refer to the wall itself but to the huge parks that Persian nobles loved to build and hunt in. This Greek word was used in the Septuagint translation of Genesis to refer to the Garden of Eden, whence Old English eventually borrowed it around 1200.File this one in your "humorous etymology" bookmark folder. Wait, you don't have one? Cretin.
Ετυμολογία του παραδείσου;
ΑπάντησηΔιαγραφήΤοιχόκλειστος προς σκοπό κυνηγιού, κήπος άρχοντος. (Παρθική ρίζα)
Ετυμολογία του παραδείσου;