Καλήν εσπέραν αφεντάδες, καλώς ορίσατε κυράδες.
Μέλισσες μάζεψαν τη γύρη, την φέρανε στο πανηγύρι.
Οι μέλισσες ζυμώνουν μέλι, ήλιε μου φάε και μην σε μέλει.
Τα φίδια φέραν το φαρμάκι, τα παλικάρια το μεράκι.
Το μπρούσκο βράζει στο βαρέλι, ήλιε μου πιές και μη σε μέλει.
Με όσα κι αν πω κι ό,τι κι αν δείτε, να μη μου παραξενευτείτε.
Όσα χωράνε στην αλήθεια, δεν τα βαστάν τα παραμύθια.
Κελαϊδάνε οι γαϊδάροι και γκαρίζουν τα πουλιά.
Βγάζει κρίνους η τσουκνίδα, σκόρδα η τριανταφυλλιά.
Η πορτοκαλιά κρεμμύδια και καρπούζια η μηλιά.
Θέλω να σ' έχω και να μ' έχεις, τα μυστικά μου να κατέχεις.
Τα μάτια σου είναι ο ουρανός μου και το τραγούδι σου ο καημός μου.
Γαλάζια θάλασσα η ποδιά σου, άστρα στολίζουν τα μαλλιά σου.
Ο Αυγερινός σαν πρωτοφέξει, ο ήλιος θά 'ρθει να σε κλέψει.
Θά 'χει βιολιά για να χορέψεις και δώρα για να σε πλανέψει.
Βόσκουν βάρκες στο λιβάδι, χορταριάζει ο ουρανός.
Βγαίνει ο ήλιος απ' τη δύση, κακκαρίζει ο Αυγερινός
και τ' αυγά κλωσάει ο λύκος, πού 'καμε ο πετεινός.
Άγιε μου Γιώργη καβαλάρη έβγα ψηλά στο κεφαλάρι,
βάλε και την αρματωσιά σου, καβάλα στ' άλογο και βιάσου.
Το δράκο χτύπα να σκοτώσεις, την κοπελιά να 'λευτερώσεις.
Η κοπελιά είναι δική σου κι είναι γλυκιά σαν το ψωμί σου
και δρσερή σαν το κρασί σου, η κοπελιά είναι δική σου.
Μέλισσες μάζεψαν τη γύρη, την φέρανε στο πανηγύρι.
Οι μέλισσες ζυμώνουν μέλι, ήλιε μου φάε και μην σε μέλει.
Τα φίδια φέραν το φαρμάκι, τα παλικάρια το μεράκι.
Το μπρούσκο βράζει στο βαρέλι, ήλιε μου πιές και μη σε μέλει.
Με όσα κι αν πω κι ό,τι κι αν δείτε, να μη μου παραξενευτείτε.
Όσα χωράνε στην αλήθεια, δεν τα βαστάν τα παραμύθια.
Κελαϊδάνε οι γαϊδάροι και γκαρίζουν τα πουλιά.
Βγάζει κρίνους η τσουκνίδα, σκόρδα η τριανταφυλλιά.
Η πορτοκαλιά κρεμμύδια και καρπούζια η μηλιά.
Θέλω να σ' έχω και να μ' έχεις, τα μυστικά μου να κατέχεις.
Τα μάτια σου είναι ο ουρανός μου και το τραγούδι σου ο καημός μου.
Γαλάζια θάλασσα η ποδιά σου, άστρα στολίζουν τα μαλλιά σου.
Ο Αυγερινός σαν πρωτοφέξει, ο ήλιος θά 'ρθει να σε κλέψει.
Θά 'χει βιολιά για να χορέψεις και δώρα για να σε πλανέψει.
Βόσκουν βάρκες στο λιβάδι, χορταριάζει ο ουρανός.
Βγαίνει ο ήλιος απ' τη δύση, κακκαρίζει ο Αυγερινός
και τ' αυγά κλωσάει ο λύκος, πού 'καμε ο πετεινός.
Άγιε μου Γιώργη καβαλάρη έβγα ψηλά στο κεφαλάρι,
βάλε και την αρματωσιά σου, καβάλα στ' άλογο και βιάσου.
Το δράκο χτύπα να σκοτώσεις, την κοπελιά να 'λευτερώσεις.
Η κοπελιά είναι δική σου κι είναι γλυκιά σαν το ψωμί σου
και δρσερή σαν το κρασί σου, η κοπελιά είναι δική σου.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου